Cartland_Barbara_Siostrzana_milosc.pdf

BARBARA CARTLAND

SIOSTRZANA

MIŁOŚĆ

Barbara Cartland

Tytuł oryginału

Punished With Love

Przekład

Danuta Dowjat

Strona nr 2

SIOSTRZANA MIŁOŚĆ

Rozdział 1

1883

Jadąc konno zakurzoną wiejską drogą, Latonia głowiła się,

dlaczego kuzynka Toni wezwała ją pilnie do siebie dziś rano. Toni

wszystko traktowała lekko i Latonia po raz kolejny rozważała, co

też mogło się wydarzyć w ciągu dwóch dni, bo przecież widziały

się zaledwie przedwczoraj. Raczej powinno ją dziwić, że

wytrzymały bez siebie tak długo, gdyż jak mawiała Toni, kochały

się bardziej niż rodzone siostry. A Latonia często myślała, że są

sobie droższe niż siostry bliźniaczki, normalna kolej rzeczy, skoro

ich matki od dawna łączyła równie silna więź. Lady Branscombe i

pani Hythe były siostrami ciotecznymi. Kiedy jednocześnie

stwierdziły, że oczekują potomstwa, wciąż żartowały, iż się

ścigają, która pierwsza zostanie matką. Aby związać się jeszcze

ściślej, postanowiły nadać córkom to samo imię – obie bowiem

były przekonane, że urodzą dziewczynki.

– Hubert oczywiście marzy o synu – śmiała się lady

Branscombe. – Jak każdy Anglik. Ale, moja droga Elizabeth,

jestem pewna, że podobnie jak ty będę miała córkę.

– To niezwykłe – odparła pani Hythe – bo ja nieodmiennie

wyobrażam sobie moje maleństwo jako dziewczynkę. I choć dla

was jest tak ważne, by się urodził syn – dziedzic mienia i tytułu –

to mój Arthur pragnie chłopca, którego mógłby uczyć jeździć

konno, strzelać i wreszcie posłać do tego samego pułku. W

którym i on służył.

Strona nr 3

Barbara Cartland

– Arthur będzie musiał poczekać – zauważyła lady Branscombe

z uśmiechem.

Pani Hythe wygrała ten „wyścig”. Latonia urodziła się trzy dni

przed Toni, ale żadna z matek nie przewidziała, że dziewczynki

będą ich jedynymi latoroślami.

Nikogo nie dziwiło, że kuzynki już od najmłodszych lat

spędzały ze sobą większość czasu, razem się bawiąc i ucząc, bo

miały jedną guwernantkę, co zwłaszcza dogadzało ubogim

państwu Hythe’om. Latonia uczyła się jeździć na koniach lorda

Branscombe’a. Bo jej ojca nie było stać na rumaki tak doskonałej

krwi i tak świetnie ujeżdżone. Lecz nigdy nie zazdrościła Toni

bogactwa, w jakim ta wzrastała. Sama mieszkała w skromnym,

choć uroczym domu otoczonym przez parę akrów ziemi i od

dzieciństwa doskonale wyczuwała różnicę między atmosferą tam

panującą a stylem życia w ogromnym dworze należącym do ojca

Toni.

– Ciocia Margaret i wujek Hubert nigdy się nie śmieją tak jak

my – zauważyła kiedyś w rozmowie z matką.

Toni bo dziewczynka zdrobniła swoje imię, gdy tylko nauczyła

się mówić tryskała radością i energią, której brakowało jej

rodzicom. Była wyjątkowo ładna, impulsywna, skłonna do psot, a

z wiekiem okazało się, że i bardzo skora do flirtowania. Szybko

zauważyła, że mężczyzn pociąga ku niej nie tylko tytuł i znaczny

majątek ojca, ale również jej niezwykła, fascynująca osobowość,

która sprawiała, że zachwyceni młodzi ludzie zakochiwali się na

zabój od pierwszego wejrzenia.

Lady Branscombe miała zamiar przedstawić u dworu Latonię i

Toni równocześnie oraz wprowadzić je razem w najlepsze

towarzystwo. Była pewna, że pod koniec sezonu obie znajdą

stosownych i godnych pozazdroszczenia kandydatów na męża.

Niestety, dwa lata przed osiemnastymi urodzinami córki zginęła w

wypadku na polowaniu i lord Branscombe poprosił krewną, by

podjęła się funkcji opiekunki i przyzwoitki. Na kilka miesięcy

przed planowanym wyjazdem dziewcząt do stolicy w tragicznych

okolicznościach umarli oboje rodzice Latonii.

Strona nr 4

SIOSTRZANA MIŁOŚĆ

Kapitan Hythe wraz z małżonką pojechali do Londynu, by

spotkać się z młodszym bratem lorda Branscombe’a. Kenrick

Combe był powszechnie uważany za jednego z najlepszych i

najbardziej obiecujących oficerów armii brytyjskiej. Jego

dowódcy mówili o nim z szacunkiem, a podkomendni z lękiem.

Pełnił właśnie odpowiedzialną służbę w Indiach i zaprosił w

odwiedziny swego brata, lorda Branscombe’a, planując dla niego

nie tylko spotkania towarzyskie, ale również wyprawę w te rejony

kontynentu, które Huberta szczególnie interesowały. W ostatniej

chwili jednak lord Branscombe musiał zrezygnować z wyjazdu,

bo zatrzymały go obowiązki w Izbie Lordów oraz bardzo złe

samopoczucie, a lekarze nie potrafili rozpoznać i wyleczyć jego

choroby. Uznali, że nie wystarczy mu sił na tak męczącą podróż i

liczne rozrywki, które czekały na niego w Indiach. Dlatego lord,

by nie zrobić przykrości bratu, poprosił kapitana Hythe’a z

małżonką, by pojechali zamiast niego.

– Tatuś bardzo się na to cieszy, gdyż zawsze marzył o

wyprawie do Indii powiedziała pani Hythe do Latonii. Zwłaszcza

że przyjaźnił się z Kenrickiem Combe’em od kołyski.

– Oczywiście, że musicie jechać, mamo – odparła Latonia. –

Ale będę za wami bardzo tęskniła.

– I my za tobą, kochanie. Na pewno spędzisz wesoło czas w

towarzystwie Toni, tylko pamiętajcie, by się dobrze sprawować.

Toni jest pierwsza do płatania psot – roześmiała się pani Hythe, a

Latonia jej zawtórowała.

Dopiero po wyjeździe rodziców zdała sobie sprawę z tego, ile

psot, żartów i figli potrafi wymyślić Toni w ciągu dwudziestu

czterech godzin. Ponieważ kuzynka oficjalnie nie bywała jeszcze

w towarzystwie, powinna spędzać czas w pokoju szkolnym,

myśląc o zadanych lekcjach, a nie o młodych ludziach. Lecz

gdziekolwiek się pojawiła, adoratorzy wyrastali niczym grzyby po

deszczu, przekupiona służba ciągle dostarczała tajemnicze liściki,

a ona wymykała się na randki w zagajnikach, w których pośród

jodeł kryli się jeźdźcy na koniach. Materializowali się w cudowny

sposób, gdy tylko dziewcząt nie można było dojrzeć z okien

Strona nr 5

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: