Niektóre wierzenia przesądy i zabobony ludu naszego.pdf

(23799 KB) Pobierz

—

----

Lud zarów no białoruski jak litew ski, zam ieszkujący dzielnice

nadniem cńskie, od tak niedaw na jeszcze został wyprowadzony na

drogi sam oistnego rozwoju, źe nie zdołał dotychczas praw ie zorjen-

tować się w tych nowych dla siebie w arunkach, ani n aw et kroku

postąpić naprzód, a całą sw ą isto tą trw a on w dalszym ciągu

w przeszłości, w swej k u ltu rze pierw otnej, przechowywanej

i strzeżonej sta ra n n ie w ciągu całego szerego stuleci w sk arb n i

cach jego ducha. W ięc staje ów łud przed nam i dziś jeszcze, niby

w spom nienie odległej przeszłości, w zmum ifikowanych, dawno

przeżytych, a naw et zam arłych kształtach, jako ciekaw y nie

zm iernie objekt dla badań, jako żywa kronika, k tó rą tylko odczytać

i zrozumieć należy, a da w ierny obraz m inionego życia, odbicie

dawno przebrzm iałych pojęć, wierzeń dziecinnych i zapomnianych

obyczajów.

W szystko składało się niejako n a to, ażeby lud nasz zasko

ru p ia ł w konserw atyzm ie, sta ł się niby ową sk a łą wśród potoku

stojącą, k tó rą fale om ijają, niezdolne jej skruszyć ani porwać

z sobą. U strój społeczny w dawnej Rzeczypospolitej Polskiej, oparty

na uprzyw ilejow aniu tylko jednej klasy narodu, pomógł — że się

tak wyrażę — do wyrzucenie tej przew ażnej części ludności poza

naw ias życia publicznego. To wydało znane owoce. L ud pozosta

wiony sam sobie, nie mogąc korzystać z dobrodziejstw oświaty,

ani rozw inąć ku lepszemu w arunków ekonomicznych, w jakich

pozostaw ał, rów nom iernie z klasam i uprzyw ilejow anem i, odstał

od życia Rzpltej, od w szelkich jej spraw i zasklepił się w ciasnych

granicach swego bytow ania, wyodrębniając się coraz bardziej od

ogólnego tła, c h a ra k te ry z u ją c eg a ^ u d n o ść państw a. N adto, nie

W wo

nAfor/cr

330. 76Ś