aseptyka.pdf

(114 KB) Pobierz
Microsoft Word - aseptyka i antyseptyka.doc
Aseptyka i antyseptyka
Rys historyczny
Holmes i Semmelweis – zastosowanie chloru (ok. 1840 r.)
Lister – zastosowanie karbolu do przemywania ran i dezynfekcji sal operacyjnych
(1870 r.)
Florence Nightingale – angielska pielęgniarka, stworzyła podstawy higieny
wewnątrzszpitalnej
von Bergmann – zastosował w chirurgii postępowanie jałowe (1886 r.)
Domagk – zastosował sulfonamidy (1935 r.)
Flemming – początek ery antybiotykoterapii (1941 r.)
Bakterie powodujace zakazenia szpitalne
1. Serratia marcescens
2. Staphylococcus aureus, saprophyticus
3. Streptococcus faecalis, faecium
4. Enterobacter agglomerans, cloacae
5. Corynebacterium JK
6. Mycobacterium fortuitum, chelonae
7. Pseudomonas cepacia
8. Acinetobacter baumani
Aseptyka
Definicja : postępowanie mające na celu niedopuszczenie do kontaktu z drobnoustrojami.
Ma to na celu ograniczenie szerzenia się zakażeń (egzogennych (gł. pałeczki G(- )
pochodzące z miejsc wilgotnych) lub endogennych (czyli powodowanych przez własna
florę pacjenta, a rozwijających się w sprzyjających warunkach)).
Źródła zakażenia /3/:
1. chorzy z infekcjami
2. nosiciele
3. środowisko wodne
Drogi szerzenia się zakażenia /3/:
1. personel medyczny
2. niejałowy sprzęt, leki
3. zanieczyszczone powietrze, bielizna
Działania aseptyczne /5/:
1. izolacja chorych – szczególnie istotna jest izolacja chorych i nosicieli gronkowców
metycylinoopornych
2. właściwe zabezpieczenie materiałów zakażonych, opatrunków (umieszcza się je w
foliowych workach, a następnie spala).
3. właściwe zabezpieczenie bielizny, pościeli
4. zastąpienie materacy i poduszek produktami z pianki poliuretanowej umożliwiającej
wyjaławianie termiczne
5. utrzymywanie czystości podczas zabiegów
1/6
Działania aseptyczne w obrębię sali operacyjnej /6/:
1. stosowanie filtrów powietrza (HEPA)
2. używanie specjalnej odzieży, obuwia, masek i czapek
3. właściwe mycie chirurgiczne.
4. umiejętne zakładanie odzieży chirurgicznej.
5. właściwe poruszanie się po sali operacyjnej – zawsze twarzą do pola operacyjnego.
6. właściwa osłona pola operacyjnego.
Długotrwałe zabiegi (np. operacje serca) powinny być przeprowadzane w salach z
nawiewem HEPA (High Efficiency Particulate Air) – powietrze wtłaczane jest przez cała
powierzchnie sufitu, przepływa laminarnie przez sale (pionowo lub poziomo), przechodzi
przez podłogę, ulega nagrzaniu lub ochłodzeniu, nawilżeniu lub wysuszeniu i trafia z
powrotem na sale. Powietrze pobierane z zewnątrz przechodzi najpierw przez filtr HEPA.
Antyseptyka
Definicja : jest to niszczenie drobnoustrojów znajdujących się w żywych tkankach (na
skórze, błonach śluzowych, w ranach).
Stosowane środki chemiczne /6/:
1. chloroheksydyna – preparaty /6/:
a. Chlorohexidinum gluconicum
b. Abacil
c. Manusan
d. aerosol
e. krem 1%
f. Dishand
1,2,3,5,6 – antyseptyka skóry, odkażanie rak.
4 – antyseptyka skóry przed iniekcja.
5 – antyseptyka cewki moczowej przed cewnikowaniem.
2. jodofory – preparaty /2/:
a. Betadina
b. Incodyna
Zastosowanie:
a. odkażanie rak
b. przemywanie ran, owrzodzeń, jamy brzusznej, oka
c. kąpiel antyseptyczna
d. odkażanie pola operacyjnego
3. preparaty złożone: Dishand
4. barwniki akrydynowe (proflawina, aminoakryna)
5. barwniki trójfenylometanowe (fiolet krystaliczny, zieleń malachitowa)
6. inne (np. Riwanol, kwas borny) – antyseptyka ran
Antyseptyka skóry rak
Flora powierzchniowa – drobnoustroje znajdujące się na powierzchni skóry.
Flora osiadła – bytujące w głębi skóry.
Zanieczyszczenie skóry: do 10 7 komórek na 100 cm 2 skóry.
Skład flory przejściowej:
1. wszystkie drobnoustroje z jakimi styka się skóra
2/6
2. drobnoustroje wydzielane z głębi skóry
Florę powierzchniowa można łatwo usunąć przy pomocy mycia mydłem lub detergentem.
Skład flory osiadłej /5/:
1. gronkowce (bardzo często metycylinooporne = niewrażliwe na wszystkie β-laktamy)
2. maczugowce grupy JK (oporne na wiele antybiotyków)
3. pałeczki ropy błękitnej ( Pseudomonas aureginosa )
4. Candida
5. Acinetobacter
3,4,5 – rzadziej.
Flory osiadłej nie można usunąć poprzez mycie i szorowanie.
Podczas długiej operacji drobnoustroje osiadłe wraz z potem wydostają się na
powierzchnie skóry. Tylko antyseptyki dwufazowe (np. Manusan lub Dishand – zawierają
chloroheksydyne) niszczą florę przejściową i cześć flory osiadłej. Bakterie uwalniane z
potem są niszczone przez nagromadzona w skórze chloroheksydyne.
Chirurgiczne mycie rak – ma na celu usuniecie flory przejściowej oraz jak
najskuteczniejsze ograniczenie liczebności flory osiadłej, aby zmniejszyć ryzyko zakażenia
rany w razie uszkodzenia rękawiczek chirurgicznych.
1. etap brudny:
a. 1 min – 2 ml mydła – obie ręce i przedramiona
b. 1 min – 1 ml mydła – tylko paznokcie
2. osuszanie jałowym ręcznikiem
3. etap czysty:
a. 2 min – 2x3 ml środka dezynfekującego – do zgięcia łokciowego
b. 1 min – 1 ml środka dezynfekującego – przedramiona
c. 2 min – 2x2 ml środka dezynfekującego – dłonie i nadgarstki
Antyseptyka pola operacyjnego
Należy zniszczyć zarówno formy wegetatywne, jak i przetrwalnikowe (zwłaszcza
przetrwalniki pałeczek beztlenowych Clostridium ). Bardzo dobrze nadają się do tego
jodofory. Jeśli istnieje ryzyko obecności na skórze przetrwalników laseczek beztlenowych
(np. tężca), należy zastosować kompres z jodoforem i odkazić dwukrotnie pole operacyjne
jodoforem oraz podać pacjentowi penicylinę.
Kąpiel antyseptyczna
Na dzień przed zabiegiem operacyjnym chorego poddaje się kąpieli antyseptycznej (np. w
roztworze jodoforu).
Antyseptyka błon śluzowych
20-25% ludzi jest nosicielami gronkowców na błonach śluzowych (personel medyczny
nawet częściej). Chirurg będący nosicielem gronkowców nie powinien wykonywać
zabiegów.
Zwalczanie nosicielstwa: maść Bactroban (zawiera mupirocyne).
3/6
Antyseptyka ran
Stosowane na /2/:
1. jodofory – przemywanie jamy brzusznej, ran w zabiegach sercowo-naczyniowych,
ran pooparzeniowych, owrzodzeni, zapobieganie endogennym zgorzelom
gazowym, antyseptyka przedoperacyjna w położnictwie, ginekologii i okulistyce
2. chloroheksydyna – profilaktyka i leczenie miejscowo zakażonych ran
Dezynfekcja
Definicja : niszczenie obecnych w środowisku drobnoustrojów w celu zapobieżenie
zakażeniom egzogennym. O sposobie przeprowadzania dezynfekcji decyduje epidemiolog
szpitalny.
Preparaty chemiczne
Stosowane głównie do materiałów termolabilnych /7/:
1. fenole /5/:
a. Lizol
b. Septyl
c. Sudol
d. Black lub White fluids
e. Izal
f. Stericol
Działanie: niszczą bakterie, prątki, niektóre grzyby, słabo działają na przetrwalniki.
Zastosowanie: dezynfekcja urządzeń sanitarnych.
2. związki chloru (w środowisku wodnym dysocjują do kwasu podchlorawego, który
działa niszcząco) /3/:
a. podchloryny
b. chloramina
c. dwuchloramina
Działanie: niszczą bakterie, prątki, wirusy, grzyby, cześć przetrwalników.
Zastosowanie: dezynfekcja szkła i materiałów zakaźnych.
3. aldehydy: głównie aldehyd glutarowy – m.in. do dezynfekcji materiałów
wielokrotnego użytku (zwłaszcza termolabilnych), preparaty: Aldesan, Cidex.
4. alkohol etylowy 96%
5. formalina
6. czwartorzedowe związki amoniowe: rzadko stosowane, gdyż bakterie G- łatwo
nabywają oporność na wszystkie związki z tej grupy
7. kwas nadoctowy (Pesteril) – dezynfekcja gumy, szkła, rąk
8. preparaty złożone /5/:
a. Lysetol AF – działa na bakterie, pratki, grzyby, wirusy (m.in. HBV, HIV),
zastosowanie: instrumenty medyczne
b. Gigasept FF – działanie i zastosowanie: j.w.
c. Disteryl – działa na bakterie, wirusy, niektóre grzyby, drożdże, grzyby
drożdżopodobne, zastosowanie: podłogi
d. Terralin – działa na bakterie, wirusy, grzyby, zastosowanie: podłogi, sprzęt
e. Perform – działa na bazie aktywnego tlenu
4/6
Czynniki fizyczne
1. ogrzewanie w wodzie o temp. 100°C z dodatkiem 2% wodorowęglanu sodowego
przez 30 minut – nie niszczy zarodników i wirusów WZW
2. Promieniowanie UV – do dezynfekcji powietrza i powierzchni
3. Pasteryzacja – gotowanie w 70°C przez 30 minut – odkażanie mleka, niszczone są
formy wegetatywne łącznie z prątkami gruźlicy.
4. szybka pasteryzacja – w 72°C przez 20 sekund
5. dekoktacja – kilkunastominutowe działanie wrzącej wody lub nasyconej pary
wodnej – niszczy formy wegetatywne
6. dezynfekcja parowa – 110°C, ok. 150 kPa przez 30 lub 90 minut – niszczy formy
wegetatywne i zarodniki; zastosowanie: pościel, odzież
7. dezynfekcja parowo-formalinowa – zastosowanie: skóra, guma, papier, włókna
naturalne lub syntetyczne
8. tyndalizacja – kilkukrotne ogrzewanie w temp. 100°C przez 30 minut w odstępach
24 godzinnych – niszczy formy wegetatywne i zarodniki; zastosowanie: podłoża
Dezynfekcja narzędzi
Narzędzia tuz po zabiegu umieszczane są w naczyniu ze środkiem dezynfekującym
(chroni to osoby myjące narzędzia). Następnie są one myte w zimnej, potem w ciepłej
wodzie, a następnie dezynfekowane lub sterylizowane.
Wyjaławianie = sterylizacja
Definicja : zniszczenie wszystkich form drobnoustrojów w okreslonym srodowisku. Jest to
termin jednoznaczny (coś nie może być „mniej” lub „bardziej” sterylne). Praktycznie
stosuje się termin sterylność z pozycji prawdopodobieństwa statystycznego (jeśli jeden
zarodnik dostanie się do opakowania 10 igieł, to prawdopodobieństwo sterylności wynosi
0.9).
Wyjaławianie za pomocą pary
przeprowadzane jest w autoklawach:
o 121°C (1 atm.) przez 20-45 minut, lub
o 134°C (2 atm.) przez 7,5-20 minuty
jest to metoda najszybsza, nietoksyczna, najpewniejsza i najbardziej ekonomiczna
można w ten sposób wyjaławiać wszelkie materiały termostabilne
Wyjaławianie w suchym gorącym powietrzu:
stosowaneobecniewyłącznie do szkła laboratoryjnego – 140°C przez 3 godziny lub
160°C przez 2 godziny
Wyjaławianie promieniowaniem jonizującym:
stosowanewyłącznie w przemyśle do wyjaławiania dużych partii materiałów
Wyjaławianie środkami chemicznymi:
1. aldehyd glutarowy – 2% roztwór, najczęściej stosowany dla sprzętu termolabilnego
2. chloroheksydyna – 0,5% roztwór, 70°C przez 3 godziny
3. nadtlenek wodoru – niektóre urządzenia medyczne, zaletą jest to, ze nie trzeba
materiału przepłukiwać woda po zakończeniu wyjaławiania
4. tlenek etylenu (tzw. zimna sterylizacja) – stosowany tylko do materiałów
termolabilnych (ze względu na toksyczność i wybuchowość). Ze względu na
5/6
Zgłoś jeśli naruszono regulamin