04 J1.pdf

William Barclay

EWANGELIA

WEDŁUG

W. JANA

Tom I (Rozdziały 1–7)

Pozna 2002

Tłumaczył: Krzysztof Bednarczyk

Wydanie poprzednie ukazało si$ nakładem

Wydawnictwa „Słowo Prawdy” w 1986 r.

Redakcja: Adam Ciorga

(4,7). Chocia< symbole te rozdzielano rozmaicie

pomi$dzy autorów Ewangelii, to jednak najcz$5ciej Markowi, którego

Ewangelia jest najprostsza i najbardziej „ludzka” przydzielono ostatecznie

człowieka, Mateuszowi lwa, gdy< widział on Jezusa jako Mesjasza, jako

lwa z pokolenia Dawida. Odpowiednio cielec ma reprezentowaB Łukasza,

gdy< wół jest zwierz$ciem roboczym i ofiarnym, a tak wła5nie przedsta-

wia Łukasz Jezusa, jako wielkiego sług$ ludzi i jako ofiar$ za cał9 ludz-

ko5B. Natomiast orzeł wyobra<aB ma Jana, poniewa< ze wszystkich stwo-

rze tylko orzeł potrafi patrzeB prosto w słoce, bez o5lepienia si$, a wła-

5nie ze wszystkich pisarzy Nowego Testamentu Ewangelista Jan ma naj-

bardziej przenikliwe spojrzenie, rozró<niaj9ce odwieczne tajemnice, od-

wieczne prawdy, przenikaj9ce umysł Bo<y. Dlatego prawd9 jest, <e dla

wielu ludzi, Ewangelia Jana jest ksi$g9, przez któr9 czuj9 si$ bli<ej Boga i

Jezusa Chrystusa, ani<eli przez jak9kolwiek inn9 ksi$g$ na 5wiecie.

Wystarczy jednak najbardziej pobie<nie przeczytaB Czwart9 Ewange-

li$, aby stwierdziB, jak bardzo ró<ni si$ ona od trzech pozostałych. Pomija

tak wiele z zawartych w tamtych wydarze. Nie znajdujemy w Czwartej

Ewangelii opisu Narodzenia Jezusa, ani Jego Chrztu, ani Kuszenia. Ni-

czego nie mówi nam na temat Ostatniej Wieczerzy, ani o modlitwie w

Getsemane, ani o Wniebowst9pieniu. Ani słowem nie wspomina o uzdro-

wieniu ludzi op$tanych przez diabła i złe duchy, a co najbardziej zdumie-

waj9ce, nie zawiera <adnych przypowie5ci i wypowiedzi Jezusa, stano-

wi9cych tak bezcenny składnik innych Ewangelii. W pozostałych trzech

Dla wielu chrze5cijan Ewangelia według 5wi$tego Jana jest najcen-

niejsz9 z ksi9g Nowego Testamentu. To wła5nie przede wszystkim jej

tre5ci9 karmili swoje umysły i nasycali swoje serca i znajdowali w niej

pokój swojej duszy. Cz$sto widzimy na witra<ach, lub gdzie indziej sym-

bole ewangelistów w postaci czterech zwierz9t, które otaczały tron Bo<y

Ewangeliach Jezus przemawia albo w tych przypowie5ciach, albo w krót-

kich, prostych, plastycznych zdaniach, tak łatwych do zapami$tania. W

Czwartej Ewangelii przemowy Jezusa ci9gn9 si$ nieraz całymi rozdziała-

mi i zawieraj9 dyskusyjne, polemiczne wypowiedzi zupełnie niepodobne

do tych niezapomnianych powiedze, obrazowych zda w pozostałych

Ewangeliach.

Zaskakuje te< fakt, <e relacje Czwartej Ewangelii na temat faktów z

<ycia i słu<by Jezusa ró<ni9 si$ czasami od relacji pozostałych Ewangeli-

stów.

1. Ewangelia Jana podaje nam inaczej rozpocz$cie Usługiwania Jezu-

sa. W trzech pozostałych Ewangeliach sugeruje si$, <e jako kaznodzieja

Jezus wyst$puje dopiero po uwi$zieniu Jana Chrzciciela: „A potem, gdy

Jan został uwi$ziony, przyszedł Jezus do Galilei, głosz9c Ewangeli$ Bo-

<9” (Mk 1,14; Łk 3,18.20 Mt 4,12). U Ewangelisty Jana wyst$puje jednak

do5B znaczny okres czasu, w którym działalno5B Jezusa pokrywa si$ z

działalno5ci9 Jana Chrzciciela (J 3,22-30; 4,1-2).

2. U Ewangelisty Jana działalno5B Jezusa przebiega w innej scenerii.

W pozostałych trzech Ewangeliach terenem głównym działalno5ci Jezusa

jest Galilea, a dopiero w ostatnim tygodniu swego <ycia jakoby zjawia si$

w Jerozolimie. Natomiast Ewangelista Jan pokazuje nam głównie działal-

no5B Jezusa w Jerozolimie i Judei, a czasami tylko w Galilei (J 2,1-12;

4,35-5,1; 6,1-7,14). Widzimy tu Jezusa w Jerozolimie na 5wi$to Paschy,

kiedy to dokonuje Oczyszczenia Iwi9tyni (2,13), w czasie nienazwanego

5wi$ta (5,1), w czasie Iwi$ta Namiotów (7,2.10), nast$pnie zim9 na Iwi$-

cie Ofiarowania (10,22). Po tym 5wi$cie z relacji Czwartej Ewangelii nie

wynika, aby Jezus oddalił si$ ju< w ogóle z Jerozolimy, co oznaczałoby

kilkumiesi$czny pobyt, a< do wiosny, do Ukrzy<owania. Ten obraz jest z

pewno5ci9 prawdziwy. Nie ulega w9tpliwo5ci, <e w tym przypadku racj$

ma Ewangelista Jan. Jak<e inaczej wytłumaczyB narzekanie Jezusa: „Jeru-

zalem, Jeruzalem, które zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy do

ciebie byli posłani, ile< to razy chciałem zgromadziB dzieci twoje, jak

kokosz zgromadza piskl$ta swoje pod skrzydła, a nie chcieli5cie!” (Mt

23,27 = Łk 13,34)? Musiał widocznie wielokrotnie odwiedzaB Jerozolim$

i wielokrotnie wzywaB do upami$tania. Nie mógłby tak powiedzieB w

czasie pierwszej wizyty w mie5cie. Z tych ró<nic scenerii wyprowadził

Euzebiusz jedno z najwcze5niejszych wyja5nie ró<nicy pomi$dzy Ewan-

geli9 Jana, a pozostałymi. Mówi mianowicie, <e w jego czasach (ok. 300)

uczeni chrze5cijanie mieli nast$puj9cy pogl9d na powstanie Ewangelii:

Mateusz był pocz9tkowo kaznodziej9 w5ród Hebrajczyków, ale nadszedł

dzie, w którym miał ich opu5ciB i pój5B do innych narodów. Zanim od-

szedł, spisał swoj9 relacj$ historii <ycia Jezusa po hebrajsku, „i w ten spo-

sób wynagrodził utrat$ swojej obecno5ci tym, których musiał opu5ciB”.

Kiedy tak<e Ewangeli5ci Marek i Łukasz wydali swoje Ewangelie, to

Ewangelista Jan wci9< jeszcze ustnie przekazywał dzieje Jezusa. „Wresz-

cie i on zacz9ł pisaB z nast$puj9cego powodu: Kiedy trzy wspomniane

wy<ej Ewangelie doszły do r9k wszystkich i równie< jego r9k, w pełni je

potwierdził, jak mówi9, i za5wiadczył o ich prawdziwo5ci.

czasie...

Jana zawiera

Chrystusa, a

5,24). A wi$c według Euzebiusza pomi$dzy Czwart9 Ewangeli9, a pozo-

stałymi nie ma <adnych sprzeczno5ci, ani ró<nic. Czwarta Ewangelia opi-

suje, przynajmniej we wcze5niejszych rozdziałach, działalno5B Jezusa w

Jerozolimie, poprzedzaj9c9 działalno5B w Galilei, maj9c9 miejsce w cza-

sie, kiedy jeszcze Jan Chrzciciel był na wolno5ci. To wyja5nienie Euze-

biusza jest przynajmniej w cz$5ci prawdopodobne.

3. Ewangelista Jan podaje inny

Jego <ycia” (Euzebiusz,

działalno5ci Jezusa. Z

czytania pozostałych trzech Ewangelii mo<na odnie5B wra<enie, <e dzia-

łalno5B Jezusa mie5ciła si$ w ramach jednego roku. Opisuje si$ tam tylko

jedno 5wi$to Paschy. Natomiast w Ewangelii Jana widzimy a< trzy takie

5wi$ta: Jedno w czasie Oczyszczenia Iwi9tyni (2,13), drugie w czasie

nakarmienia pi$ciu tysi$cy (6,4), i ostatnie, w czasie którego Jezus został

ukrzy<owany. Działalno5B Jezusa wi$c, zgodnie z Ewangeli9 Jana, musia-

ła trwaB co najmniej dwa pełne lata, a najprawdopodobniej okres zbli<ony

do trzech lat. I znów musimy przyznaB racj$ Ewangeli5cie Janowi. Wyni-

ka to nawet z uwa<nego czytania trzech pozostałych Ewangelii. Kiedy

uczniowie zrywali kłosy, musiała byB wiosna (Marek 2,23). Kiedy ludzie

w czasie nakarmienia pi$ciu tysi$cy siedzieli

znów

musiała byB wiosna i pomi$dzy tymi wydarzeniami musiał upłyn9B pra-

wie rok. Dalej nast$puje opis podró<y przez okolice Tyru i Sydonu i opis

Przemienienia Paskiego. Je5li wzmianka Apostoła Piotra o zbudowaniu

trzech szałasów podyktowana była przypadaj9cym na ten czas Iwi$tem

Szałasów (Bo dla czego innego miałby tak mówiB?), to wskazywałoby to

na okres paNdziernika. Dochodzi wi$c okres od jesieni do ostatniej

Mówi9 wi$c, <e Jan z tego powodu na pro5b$ innych, dał w swojej

Ewangelii opis okresu pomini$tego przez wcze5niejszych Ewangelistów,

to jest czynów Jezusa przed uwi$zieniem Jana Chrzciciela... Dlatego Jan

opisuje czyny Chrystusa dokonane

Chrzciciela wtr9cono do wi$-

zienia, a inni Ewangeli5ci wspominaj9 wydarzenia, które miały miejsce

inne opisuj9

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: