Pedersen Bente - Raija ze śnieżnej krainy 02 - Podcięte skrzydła.pdf - Raija ze śnieżnej krainy - dargoa

BENTE PEDERSEN

PODCI Ħ TE SKRZYDŁA

PROLOG

- Mikkal! Mikkal! ĺ pisz? - Sigga lekko szturchn ħ ła m ħŇ czyzn ħ , który pociemniałym

wzrokiem wpatrywał si ħ w Ň ar paleniska. To niepogoda działała na niego przygn ħ biaj Ģ co, ale

s Ģ przecie Ň jakie Ļ granice złego humoru.

Zareagował, kiedy podsun ħ ła mu pod nos to, co znalazła w skórzanym woreczku.

Ze zwinno Ļ ci Ģ gronostaja wyrwał jej z r ħ ki ko Ļ cianego ptaszka i czule pogładził go

silnymi palcami. Sigga zacisn ħ ła z ħ by. Ile min ħ ło ju Ň czasu od chwili, kiedy j Ģ tak pie Ļ cił?

Dwa miesi Ģ ce? Trzy? To ostatnie było bli Ň sze prawdy.

- Znalazłam go - powiedziała na swój zwykły mi ħ kki sposób. - Ailo mógłby si ħ nim

bawi ę .

- Trzymaj si ħ z dala od moich rzeczy - warkn Ģ ł. Cofn ħ ła si ħ . Kiedy był w takim

nastroju, musiała post ħ powa ę roztropnie. Powinna pój Ļę do Ravny i poprosi ę j Ģ , by

przemówiła do rozs Ģ dku swemu upartemu i kapry Ļ nemu synowi. Sigga nie miała przyst ħ pu

do jego serca.

Uniosła kołysk ħ z dzieckiem i wyszła z namiotu. Nawet tego nie zauwa Ň ył.

Mikkal wpatrywał si ħ w ptaszka, czubkami palców dotykał chłodnej gładzi kostki,

delikatnie pie Ļ cił skrzydełka, tułów - skarb, który utracił.

Jak dawno temu? Raija miała wtedy trzyna Ļ cie lat i była jak p Ģ czek kwiatu, który

wła Ļ nie si ħ otwiera. Min ħ ły cztery lata. Tylko cztery, cho ę jemu zdały si ħ całym Ň yciem.

Mikkal wci ĢŇ pami ħ tał tamten ciepły czerwcowy dzie ı . Samotnie dogl Ģ dał reniferów

na płaskowy Ň u, tylko komary dotrzymywały mu towarzystwa. Z nudów zacz Ģ ł dłuba ę no Ň em

w kawałku ko Ļ ci i zrobił dla Raiji co Ļ pi ħ knego. Co Ļ , co mówiło wiele, nie mówi Ģ c

wszystkiego. Wtedy był jej starszym bratem...

Mikkal u Ļ miechn Ģ ł si ħ gorzko do ko Ļ cianego kruka. Nigdy go nie dostała. Renifery

rozpierzchły si ħ , z wielkim trudem zdołał je zatrzyma ę i skupi ę na powrót w stado.

Raija ci ħ ła turzyc ħ w pobli Ň u i przybiegła na pogaw ħ dk ħ . Mała kobietka, jak Ň e wydała

si ħ mu zachwycaj Ģ ca. Dała prawdziwy spektakl zazdro Ļ ci, s Ģ dz Ģ c, Ň e rze Ņ bi co Ļ dla Siggi.

Mikkal roze Ļ miał si ħ cicho na samo wspomnienie. Pami ħ tał te Ň , jak spontanicznie obj ħ ła go,

zrozumiawszy, Ň e podarunek jest dla niej.

Cztery lata. I wci ĢŇ czuł zapach wrzosu, widział szeroki, letni nieboskłon, widział j Ģ .

Chocia Ň ... Obraz Raiji z tamtych dni na płaskowy Ň u pod fi ı sk Ģ granic Ģ zatarł mu si ħ w

pami ħ ci. Oczami duszy widział t ħ inn Ģ Raij ħ , dorosł Ģ , sprzed dwóch lat. T ħ , która

powiedziała, Ň e go kocha. Ich losy nigdy si ħ nie splotły, jedynie skrzy Ň owały, a potem ka Ň de

znów poszło własn Ģ drog Ģ .

Nie byli sobie pisani. Ani teraz, ani przedtem. Powinien wła Ļ ciwie by ę wdzi ħ czny za

te krótkie chwile, które sp ħ dzili razem. ņ adne z nich nie mogło prosi ę o wi ħ cej. Mikkal wci ĢŇ

jednak t ħ sknił i t ħ sknota doprowadzała go na skraj obł ħ du. Relacja Aslaka z wizyty u Raiji

przygn ħ biła go na długie tygodnie. Nie uwierzył w ni Ģ , nie wierzył słowom Aslaka. Raija

nale Ň ała przecie Ň do niego, nie mogła by ę szcz ħĻ liwa z kim Ļ innym. Szwagier musiał si ħ

myli ę , upierał si ħ jednak przy swoim. Twierdził, Ň e Raija jest pi ħ kniejsza ni Ň kiedykolwiek,

ja Ļ nieje jakim Ļ wewn ħ trznym blaskiem. Szcz ħĻ liwa i brzemienna. Raija urodziła dziecko w

tym samym czasie co Sigga. Czy i w tym objawia si ħ ironia losu?

My Ļ l, Ň e Raija została matk Ģ , odebrała Mikkalowi rado Ļę z syna. To Sigga zaj ħ ła si ħ

małym, to ona nadała mu imi ħ Ailo. To ona wreszcie przelała na dziecko cał Ģ sw Ģ miło Ļę .

Mikkal spogl Ģ dał na nie z rzadka, nie zdołało wzbudzi ę w nim gor Ģ cych ojcowskich uczu ę .

Ailo zapewne nie ró Ň nił si ħ od innych dzieci. I był jego synem, co do tego Mikkal nie

miał Ň adnych w Ģ tpliwo Ļ ci. Powinien szale ę ze szcz ħĻ cia. Powinien... Byłby szcz ħĻ liwy,

gdyby inna kobieta urodziła mu chłopca.

Po co zaprz Ģ ta ę sobie tym my Ļ li? To nie ma sensu. Raija Alatalo z rozległej fi ı skiej

doliny wzdłu Ň rzeki Torne i Mikkal syn Pehra z zalanych Ļ wiatłem płaskowy Ň ów północnej

Norwegii daremnie wpatrywali si ħ w gwiazdy.

Raija była córk Ģ zubo Ň ałego, dumnego chłopa Erkkiego Alatalo. Lata nieurodzaju i

zawieruchy wojennej zmusiły go do wysłania ukochanej najstarszej córki na północ, do

krainy zwanej Ruij Ģ . Powierzył j Ģ pieczy Lapo ı czyka Pehra, ojca Mikkala.

Wtedy po raz pierwszy Mikkal ujrzał dziewczynk ħ o czarnych lokach ta ı cz Ģ cych na

bezlitosnym wietrze. Od tamtej chwili ich losy splotły si ħ ze sob Ģ .

Raija została jego Małym Krukiem i młodsz Ģ siostr Ģ . Pehr i Ravna przyj ħ li j Ģ do

rodziny. Zostałoby tak do dzi Ļ , gdyby uczucia Mikkala nie przekroczyły granic braterskiego

przywi Ģ zania.

Dostrzegł to ojciec i odprawił dziewczyn ħ .

Dwa lata Mikkal Ň ył marzeniami o pewnym dziecku. Ujrzał je znów, kiedy pojechał w

konkury do Siggi. Ponowne spotkanie z Raij Ģ przesłoniło mu cały Ļ wiat i kazało zapomnie ę o

celu wyprawy. Raija nie była ju Ň dzieckiem, stała si ħ pon ħ tn Ģ kobiet Ģ . Na jej widok krew

zagotowała mu si ħ w Ň yłach, a rozs Ģ dek wyparował jak rosa o poranku.

Tamtej nocy sp ħ dził w jej ramionach kilka upojnych godzin. Ich ciasno splecione ciała

przemawiały do siebie j ħ zykiem miło Ļ ci, w gorzkim przekonaniu, Ň e odnalazły si ħ zbyt

pó Ņ no.

Ostatnie dwa lata Mikkal Ň ył wspomnieniami tamtej nocy. Zakl Ģ ł cicho i zacisn Ģ ł

z ħ by. Napi ħ ta skóra wokół ust pobladła, nozdrza dr Ň ały jak u rannego zwierz ħ cia.

Pami ħ tał dobrze, kto wtedy odwoływał si ħ do szlachetno Ļ ci, kto mówił, Ň e nie powinni

si ħ spotyka ę . Pami ħ tał dobrze, kto perorował o rozs Ģ dku, o potrzebie darzenia miło Ļ ci Ģ tych,

którzy ich kochali. Mikkal miał dobr Ģ pami ħę i przeklinał sam siebie za słowa, które

wypowiedział.

Błagała go, by został, a on mówił o obowi Ģ zkach. Sam pchn Ģ ł j Ģ w ramiona tego

jasnowłosego, słabowitego chłopca z Lyngen. Prosił j Ģ , by uczyniła go szcz ħĻ liwym.

Słowa Aslaka powiedziały mu, Ň e Raija potraktowała jego pro Ļ b ħ dosłownie. Zrobiła

nawet wi ħ cej, znalazła szcz ħĻ cie u boku syna rybaka.

Mikkal nie mógł tego poj Ģę , z Ň erała go zazdro Ļę . Sam o Ň enił si ħ z dziewczyn Ģ , która

cały czas była mu pisana. M Ģ dr Ģ i pi ħ kn Ģ Sigg Ģ , która znała swoje miejsce. Dbała o dom,

kochała go, zawsze go kochała. Dała mu syna, spełniała wszystkie mał Ň e ı skie powinno Ļ ci.

Ale Mikkal nie osi Ģ gn Ģ ł pełni szcz ħĻ cia. Raija Alatalo nazywała si ħ teraz Elvejord.

Nie pojmował, dlaczego było jej z tym dobrze, uznał, Ň e zbrukała to, co ich niegdy Ļ ł Ģ czyło.

On cierpiał. Jak Ň e wi ħ c Raija mogła czu ę si ħ inaczej?

Mo Ň e dlatego, Ň e tkwiło w niej co Ļ , co dostrzegł dawno temu - prawdziwa wola

przetrwania. Raiji Alatalo nie sposób złama ę .

Mały Kruk przypominał jeden z tych upartych kwiatków, które czepiaj Ģ si ħ nagiej

skały i kwitn Ģ rok po roku. Raija... Mikkal zagł ħ bił si ħ w marzenie, w pustk ħ , od której nie

mógł, nie chciał uciec. Miał dwadzie Ļ cia trzy lata, a czul, jakby prze Ň ył dwa razy tyle. Znał

Raij ħ od dziewi ħ ciu lat i przez cały ten czas była jego błogosławie ı stwem i jego

przekle ı stwem.

Czy mieli si ħ jeszcze kiedy Ļ spotka ę ? Bezwiednie pogładził ptaszka, w k Ģ ciku warg

igrał mu u Ļ miech. Jego twarz wokół oczu i ust pokryła si ħ sieci Ģ drobnych zmarszczek.

Trudne Ň ycie wyciskało bezlitosne pi ħ tno na twarzach synów płaskowy Ň u.

Sam musiał zdecydowa ę , czy si ħ jeszcze spotkaj Ģ , był tego Ļ wiadom. Dot Ģ d trzymał

si ħ z dala od Lyngen, bogowie jedynie wiedzieli, jakim kosztem. Miał tyle okazji, tysi Ģ ce

dobrych wymówek, ale si ħ powstrzymywał. Mo Ň e teraz ptaszek dawał mu znak? Mo Ň e Raija

go potrzebowała?

Pobo Ň ne Ň yczenia. Sigga znalazła figurk ħ przypadkiem i chciała da ę j Ģ synowi do

zabawy. Mikkal spojrzał na ptaszka. Ko Ļę całkiem ju Ň po Ň ółkła. Rze Ņ ba była niezdarna,

wtedy niezbyt sprawnie posługiwał si ħ no Ň em. Teraz, po latach ę wicze ı , mógłby stworzy ę

dzieło warte Raiji.

Sigga miała racj ħ . Ailo powinien dosta ę ptaszka, Ļ ciska ę go w małych paluszkach,

znajdowa ę rado Ļę w zabawie. Po co chowa ę skarby dla kogo Ļ , kto nie mo Ň e ich przyj Ģę ?

Zreszt Ģ Mikkal ofiarował Raiji rzeczy najcenniejsze: sw Ģ miło Ļę - i broszk ħ babki.

Dał jej te Ň dar znacznie hojniejszy, sam o tym nie wiedz Ģ c. Raija przysi ħ gła sobie, Ň e

nigdy mu o nim nie powie, a Raija Alatalo zawsze dotrzymywała słowa.

Mikkal znalazł Ň on ħ i syna u swojej matki. Nie zdziwił si ħ , Ravna potrafiła godzi ę

zwa Ļ nionych mał Ň onków. Stawała pomi ħ dzy nimi z dobr Ģ rad Ģ , otwierała im oczy. Kochała

ich, a w samotno Ļ ci roniła nad nimi łzy.

Rzucił ptaszka na kolana Siggi tak, jakby nic dla niego nie był wart.

- Daj go chłopcu - powiedział.

- S Ģ dziłam, Ň e to jeden z twoich tajemniczych skarbów - zdobyła si ħ na odwag ħ Sigga.

Wiedziała, Ň e w obecno Ļ ci matki Mikkal pow Ļ ci Ģ gnie j ħ zyk.

- To jedynie pami Ģ tka z dzieci ı stwa.

Sigga złapała ptaszka w dwa palce, jakby figurka napawała j Ģ obrzydzeniem.

- Je Ļ li to pami Ģ tka po... niej, to Ailo jej nie dostanie! - rzuciła zapalczywie.

- To ptaszek, Siggo, ptaszek z ko Ļ ci. Chcesz go u Ň y ę jako or ħŇ a przeciwko mnie?

- Kruk? - dra Ň niła go z ogniem w oczach.

- Ptak. - Mikkal machn Ģ ł r ħ koma z rezygnacj Ģ . - Wrona. Kruk. Nazwij go, jak chcesz,

dla mnie to po prostu ptaszek!

- Doro Ļ li, a zachowuj Ģ si ħ jak dzieci! - westchn ħ ła Ravna. - Uwa Ň ajcie, by Pehr was

nie posłyszał.

Ukradkiem spojrzała na figurk ħ , dzieło Mikkala sprzed czterech lat.

- To ptaszek - zdecydowała. - Wygl Ģ da zreszt Ģ na mew ħ , w Ň yciu nie widziałam

białego kruka. Sk Ģ d ci co Ļ podobnego przyszło do głowy, Siggo?

Sigga zacisn ħ ła usta. Ravna wzi ħ ła stron ħ Mikkala - i Raiji. Nic dziwnego, zawsze

czuła słabo Ļę do tej małej Finki.

Sigga była zbyt m Ģ dra, by sprzeciwi ę si ħ te Ļ ciowej. Z westchnieniem rezygnacji

wcisn ħ ła ptaszka w dłonie synka. Mały zamruczał z zadowoleniem.

Czy Ailo miał si ħ znale Ņę pod działaniem tego samego czaru, który op ħ tał Mikkala?

Złe przeczucie Ļ ci ħ ło jej krew w Ň yłach.

Pedersen Bente - Raija ze śnieżnej krainy 02 - Podcięte skrzydła.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: