Stanisław Dziedzic, Alma Mater Jagellonica, Kraków 2005.pdf

(21571 KB) Pobierz
alma mater srodek
Stanis∏aw Dziedzic
Mater
Jagellonica
FUNDACJA DLA UNIWERSYTETU JAGIELLO¡SKIEGO
Alma
633371142.004.png
2
Autor:
Stanis∏aw Dziedzic
Projekt ok∏adki:
Krzysztof Oleksiak
Opracowanie graficzne na podstawie projektu artysty grafika
Krzysztofa Oleksiaka :
Jacek ¸ucki
Zdj´cia:
Kazimierz Bujakowski , Micha∏ Grychowski , Józef KoÊcielny ,
Robert Kwiecieƒ , Krzysztof Oleksiak , Konrad Pollesch ,
Jerzy Sawicz , Anna Witkowska
Opracowanie redakcyjne:
Marta St´plewska
Korekta:
Maria Jaworska , Anna P∏achczewska-Rogoziƒska
Autor dzi´kuje za udost´pnienie materia∏ów archiwalnych Muzeum
Uniwersytetu Jagielloƒskiego, Archiwum Uniwersytetu Jagielloƒskiego
oraz Bibliotece Jagielloƒskiej.
© Copyright by Fundacja dla Uniwersytetu Jagielloƒskiego, Kraków 2005
Tekst © copyright by Stanis∏aw Dziedzic, Kraków 2005
wydanie IV rozszerzone i uzupe∏nione
ISBN 83-921539-4-4
Fundacja dla Uniwersytetu Jagielloƒskiego
www.fundacja.uj.pl; e-mail: biuro@fundacja.uj.pl
31-131 Kraków, ul. Karmelicka 34
tel./fax (0-prefix-12) 632-38-30
tel. (0-prefix-12) 422-10-33 wew. 1211
Druk i oprawa:
Pasa˝, ul. Rydlówka 24
30-363 Kraków
tel. (0-prefix-12) 260-20-00
Alma Mater Jagellonica
633371142.005.png
3
racovia totius Poloniae urbs celeberrima atque amplissima, regia atque Academia
insignis” – „Kraków, miasto ca∏ej Polski najs∏awniejsze i najwi´ksze, wyró˝niajàce
si´ królewskà siedzibà i akademià” – napisa∏ na tzw. miedziorycie amsterdamskim
z 1619 r., przedstawiajàcym panoram´ miasta sto∏ecznego, Mateusz Merian.
Wawel z królewskà rezydencjà i katedrà biskupià oraz Uniwersytetem, nierozerwalnie z dzie-
jami Krakowa zwiàzanymi od stuleci, stanowi∏y w przemo˝ny sposób o ÊwietnoÊci sto∏eczne-
go ongiÊ miasta, a i dziÊ o tej ÊwietnoÊci, nie tylko historycznej, zaÊwiadczajà.
Alma Mater Jagellonica
633371142.006.png 633371142.007.png
4
Jego Magnificencja Rektor Uniwersytetu Jagielloƒskiego – prof. dr hab. Franciszek Ziejka.
Alma Mater Jagellonica
633371142.001.png
5
„Niech˝e wi´c tam b´dzie
nauk przemo˝nych per∏a...”
∏owa powy˝sze znalaz∏y si´ w akcie, jaki w dniu
12 maja 1364 r. wyda∏ w Krakowie król Kazi-
mierz, przez potomnych zwany Wielkim. Król
w ten sposób wieƒczy∏ kilkuletnie zabiegi
o utworzenie w Krakowie uniwersytetu. Pozy-
skawszy zgod´ papie˝a Urbana V, fundowa∏ w stolicy Królestwa
Polskiego z∏o˝one z trzech wydzia∏ów (bez wydzia∏u teologiczne-
go) Studium Generale, które sta∏o si´ trwa∏ym i pi´knym fun-
damentem jedynej w swoim rodzaju polskiej instytucji:
Uniwersytetu Jagielloƒskiego. To prawda, ˝e po Êmierci funda-
tora Studium podupad∏o, ˝e byç mo˝e nawet zaprzesta∏o na kil-
kanaÊcie lat swej dzia∏alnoÊci, dzi´ki jednak Êwiat∏ej królowej
Jadwidze sprawy jego na nowo przyj´∏y w∏aÊciwe kszta∏ty. Ju˝
w latach osiemdziesiàtych XIV wieku, jak przekonujà historycy,
wszcz´to zabiegi o jego wzmocnienie, a w koƒcu – o odnowie-
nie. Wiadomo wi´c, ˝e za staraniem królowej Jadwigi w 1397 r.
papie˝ Bonifacy XIX wyda∏ zgod´ na otwarcie w Krakowie wy-
dzia∏u teologicznego. W dwa lata póêniej, tu˝ przed przedwcze-
snà Êmiercià, Êwi´ta królowa przeznaczy∏a na odnowienie
krakowskiej uczelni swoje klejnoty. Zapis ten pozwoli∏ W∏ady-
s∏awowi Jagielle doprowadziç dzie∏o do koƒca. Ostatecznie
w dniu 22 lipca 1400 r. król przekaza∏ uniwersytetowi krakow-
skiemu wykupiony od Stanis∏awa P´cherza przy ówczesnej
ul. ˚ydowskiej (dziÊ ul. Êw. Anny) budynek na kolegium uniwer-
syteckie: Collegium Almae Universitatis Studii Generale.
W dwa dni póêniej rektor Stanis∏aw ze Skarbimierza rozpoczà∏
zapisy na uniwersytet, a w dniu 26 lipca biskup krakowski, Piotr
Wysz, wyg∏osi∏ pierwszy wyk∏ad (z prawa kanonicznego) w od-
nowionej Akademii Krakowskiej.
Od tych pami´tnych wydarzeƒ krakowska Alma Mater na
sta∏e wpisa∏a si´ w pejza˝ polski. Losy jej zros∏y si´ nierozerwal-
nymi wi´zami z losami polskiego narodu. W czasach pot´gi paƒ-
stwa polskiego by∏a ona prawdziwà per∏à w jego koronie. Kiedy
struktury wewn´trzne paƒstwa zacz´∏y rozluêniaç si´, gdy w ˝y-
ciu narodu dochodziç do g∏osu zacz´∏y si∏y anarchizujàce, tak˝e
i znaczenie krakowskiej akademii zacz´∏o zmniejszaç si´.
W burzliwej epoce wojen, jakie w XVII wieku przetoczy∏y si´
przez polskie ziemie, krakowska akademia sta∏a si´ opokà, na
której mo˝na by∏o budowaç wiar´ w umocnienie gmachu ojczy-
stego. Symbolicznym znakiem potwierdzajàcym t´ wyjàtkowà
rol´ uniwersytetu krakowskiego w ˝yciu polskim by∏a decyzja
w∏adz uczelni z 1655 r., na mocy której postanowiono raczej roz-
wiàzaç uczelni´, ni˝ podporzàdkowaç jà szwedzkiemu królowi
Karolowi Gustawowi. Nie inaczej by∏o tak˝e w epoce zaborów.
Nigdy nie zabrak∏o wÊród krakowskich studentów i profesorów
ochotników, którzy zasilali szeregi powstaƒców podejmujàcych
walk´ o wolnoÊç ojczyzny. Na potrzeby powstania koÊciuszkow-
skiego krakowska Alma Mater przekaza∏a ca∏y swój skarbiec.
Studenci krakowskiej uczelni znaleêli si´ poÊród powstaƒców li-
stopadowych. M´˝nie stawali w powstaniu krakowskim z 1846 r.
Nie zabrak∏o ich na polach bitewnych insurekcji styczniowej.
Walczyli na frontach I wojny Êwiatowej. Nie podda∏a si´ kra-
kowska uczelnia tak˝e w ponurych czasach rozp´tanej przez Hi-
tlera II wojny Êwiatowej. Mimo podj´cia próby jej fizycznego
zniszczenia (aresztowanie i wywiezienie do obozów koncentra-
cyjnych stu kilkudziesi´ciu profesorów w ramach s∏ynnej akcji
„Sonderaktion Krakau”), nie podda∏a si´, prowadzàc nauczanie
na tajnych kompletach. Mia∏a doÊç si∏y, aby oprzeç si´ tak˝e ko-
munistycznej próbie zniewolenia. Mimo poniesionych ofiar
(procesy polityczne, pozbawienie „nieprawomyÊlnych” profeso-
rów katedr) wysz∏a z tych zapasów z podniesionym czo∏em.
Od zarania swoich dziejów krakowska Alma Mater s∏u˝y∏a
paƒstwu polskiemu. Powo∏ana do ˝ycia z woli monarchy, który
potrzebowa∏ do administracji paƒstwa ludzi dobrze przygotowa-
nych, przez szeÊç stuleci mia∏a szeroko otwarte bramy dla
wszystkich, którzy pragn´li kszta∏ciç si´. Nigdy nie brakowa∏o
w jej murach uczonych poszukujàcych prawdy. Nigdy nie bra-
kowa∏o tak˝e ch´tnych poznania owej prawdy uczniów.
Przez jej sale wyk∏adowe przesz∏a ca∏a nieomal nasza elita in-
telektualna. Studiowali tu ludzie tej miary, co Miko∏aj Kopernik
i Jan Kochanowski, Miko∏aj Rej i Andrzej Frycz Modrzewski,
Jan Sobieski i Karol Wojty∏a, papie˝ Jan Pawe∏ II. A któ˝ zliczy
zast´py Êwietnych profesorów, którzy ods∏aniali przed s∏uchacza-
mi tajemnice swych badaƒ? Byli poÊród nich ludzie tej rangi, co
Pawe∏ W∏odkowic i Jan Bro˝ek, Jan Âniadecki i Hugo Ko∏∏àtaj,
Józef Szujski i Roman Ingarden, a z nimi setki i tysiàce innych.
Grube tomy mo˝na zapisaç dokonanymi w tej placówce nauko-
wej odkryciami – zarówno tymi, które na trwa∏e zapisa∏y si´
w dziejach nauki Êwiatowej (jak na przyk∏ad skroplenie powie-
trza przez Zygmunta Wróblewskiego i Karola Olszewskiego,
ujawnienie funkcji adrenaliny przez Napoleona Cybulskiego czy
odkrycie zarazka duru brzusznego przez Tadeusza Browicza), jak
i mniej g∏oÊnymi, które jednak sta∏y si´ wa˝nym elementem do-
robku ludzkoÊci w ostatnich szeÊciu stuleciach.
W roku 2000 Uniwersytet Jagielloƒski Êwi´ci∏ wielki Jubile-
usz 600-lecia Odnowienia. Zgodnie z wolà Senatu UJ obcho-
dzono go od 12 maja 1999 r. do 12 maja 2001 r., przy czym
centralne uroczystoÊci odby∏y si´ 1 paêdziernika 2000 r. Jubile-
usz ten Êwi´towany by∏ po raz pierwszy w wolnej Polsce. Przy-
niós∏ te˝ pi´kne ˝niwo naukowe w postaci ponad stu
mi´dzynarodowych oraz kilkudziesi´ciu krajowych konferencji,
kongresów i sympozjów naukowych. Ukaza∏a si´ w tym czasie
ca∏a seria okolicznoÊciowych publikacji, w tym jedenaÊcie to-
mów Z∏otej Ksi´gi Uniwersytetu Jagielloƒskiego . W okresie jubile-
uszu zorganizowano wiele wa˝nych przedsi´wzi´ç kulturalnych,
jak wystawy, zjazdy absolwentów, koncerty. W centralnych uro-
Alma Mater Jagellonica
633371142.002.png 633371142.003.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin