Swami Vivekananda - Joga Przez Poznanie.pdf - Joga - misuszatek123

JOGA PRZEZ POZNANIE

Vivekananda

/Narendra Nath Datta/ + 12. I. 1863 + 4. VII. 1902

Przekład z wydania francuskiego dokonany przez T. G.

Prawo wydania w Polsce red. Jan Hadyna w Krakowie.

Warszawa 1969

Słowo JOGA w tytule oznacza "zjednoczenie z Bogiem".

Zbiór z wyjątków z przemówień Vivekanandy, zamieszczony na stronach

następnych, włączony był w wydaniach angielskich i innych do serii

DŜnianaJogi. Jest to Joga Poznania albo ściślej Joga przez Poznanie.

Zamiast wstępu przytaczamy słowa Autora z innej pracy.

"W krajach Zachodu słowo Joga zostało zbezczeszczone najrozmaitszymi

absurdami. Przykro mi, Ŝe muszę najpierw ostrzec was, Ŝe Joga nie ma

nic wspólnego z tymi nadzwyczajnościami. śadna z dróg Jogi nie

wyrzeka się rozsądku, Ŝadna nie Ŝąda, abyście dali się oszukiwać albo

zrzekli się wolności sumienia i powierzali przewodnictwu kapłanów

jakiegokolwiek pokroju. śadna, z dróg Jogi nie wymaga teŜ, abyście

zrzekali się swej miłości, oddania i wierności czczonemu przez nas

wysłannikowi Mocy nieziemskiej. KaŜda Joga doradza wam, abyście

trzymali się zawsze mocno rozsądku i zdrowego, logicznego myślenia".

JOGA PRZEZ POZNANIE

Rozdział ten jest zestawieniem wyjątków z szeregu przemówień i

rozmów Vivekanandy, notowanych przez wierną interpretatorkę jego

myśli, S. E. WALDO.

OM tat sat! Poznając OM poznaje się tajemnice wszechświata.

Cel DŜnianaJogi Jogi przez poznanie jest taki sam jak BhaktiJogi i

RadŜaJogi, tylko metoda inna. Jest to Joga śmiałych, którzy poznają

Rzeczywistość nie przez mistykę ani oddanie dewocyjne, lecz przez

czysty rozum.

Podobnie jak BhaktiJogin osiąga pełnię zjednoczenia a NajwyŜszym

przez oddanie się Mu w miłości, tak samo dŜnianajogin urzeczywistnia w

sobie zjednoczenie z Boskością przez zastosowanie czystego rozumu.

Powinien mieć odwagę odrzucenia wszystkich starych boŜków,

wszystkich starych wierzeń, wszystkich przesądów, nadziei, pojęć i

wyobraŜeń, narzuconych przez poŜądanie tego świata i wszelkich innych.

Musi mieć odwagę dąŜenia wyłącznie i jedynie do wolności.

Bez poznania, bez "dŜniana", nie osiągniemy wyzwolenia. Polega ono na

przekonaniu się, czym jesteśmy w rzeczywistości, co jest z nami z

tamtej strony lęku i przeraŜenia, narodzin i śmierci. Dobrem najwyŜszym

jest urzeczywistnienie w sobie Boga. Jest to ponad zasięgiem zmysłów i

poza, zasięgiem myśli.

Nie moŜemy ująć pojmowaniem swym prawdziwego JA, poniewaŜ ono

jest przedwiecznym podmiotem i nigdy nie zdołamy uczynić z niego

przedmiotu poznawania, którym objąć moŜemy tylko to, co jest

względne, a nie to, co jest absolutne.

Wszelkie poznawanie pojęciowe jest ograniczeniem, jest to niekończący

się łańcuch przyczyn i skutków. Świat, na którym Ŝyjemy jest względny,

jest cieniem rzeczywistości. JednakŜe sfera równowagi, w której dobro i

zło stają się niemal przeciwwagami, jest jedyną sferą w której człowiek

moŜe osiągnąć poznanie własnej rzeczywistej Jaźni, przekonać się, Ŝe

jest to Brahman.

Świat nasz jest "ewolucją przyrody i przejawieniem Boga". Jest to nasza

interpretacja Brahmana, Absolutu, dojrzanego przez zasłonę Maji, czyli

pozorów. Świat nie jest nicością, świat ma pewną rzeczywistość; on ma

być złudny jako odbicie tego, co jest Brahmanem.

Jak moŜemy poznać "Poznającego"? Wedanta mówi: "My jesteśmy TO,

ale nigdy nie zdołamy poznać Tego, poniewaŜ ONO nie moŜe nigdy stać

się przedmiotem poznania". To samo mówi równieŜ nauka współczesna.

TO nie moŜe być poznane. Mimo wszystko moŜemy mieć od czasu do

czasu przebłyski TEGO.

Kiedy juŜ raz rozerwie się dla naszej świadomości zasłona ułudy, miraŜ

tego świata, moŜe się ona ponownie zamknąć dokoła nas, ale nie będzie

dla nas wcale rzeczywistością. Będziemy juŜ wiedzieli, Ŝe jest to złuda.

OtóŜ celem wszystkich religii jest dotarcie do tego, co nam przesłania

złuda tego świata. Wedy pouczają nas ciągle, Ŝe człowiek i Bóg są

jednią; lecz niewielu spośród nas ma siłę aby przedostać się poza

zasłonę i osiągnąć urzeczywistnienie tej prawdy.

Kto pragnie wejść na drogę DŜnianaJogi, ten musi najpierw

wyswobodzić się z lęku. Strach jest najgroźniejszym naszym

nieprzyjacielem.

Po drugie: nie przyjmujcie niczego na wiarę, lecz starajcie się poznawać.

Powtarzajcie sobie nieustannie: Nie jestem ciałem, nie jestem

umysłem, nie jestem myślą, nie jestem nawet świadomością: Ja jest to

Atman.

Kiedy zdołacie tak odczepić się od wszystkiego, pozostanie samo

rzeczywiste JA.

Medytacja DŜnianajogina jest dwojaka:

przeczenie i odsuwanie myślą wszystkiego, czym nie jestem;

utwierdzanie istoty rzeczywistości w sobie:

Atman, Jaźń, Jednia, SatCitAnanda (BytŚwiadomośćSzczęśliwość).

Prawdziwy racjonalista powinien sięgać swymi dociekaniami wytrwale i

nieustannie aŜ do najdalszego krańca dostępności dla myśli. Niczego się

nie osiąga przy zatrzymywaniu się na trasie badań.

Kiedy uŜywa się jako narzędzia przeczenia, wszystko powinno być

poddawane tej próbie, dopóki nie natrafi się na to, czego nie uda się

odrzucić, ani temu zaprzeczyć; i to właśnie, co się ostoi, będzie

prawdziwym JA. To JA jest świadkiem wszechświata, jest niezmienne,

wieczne, nieskończone. Wiele nawarstwień przesądów i ciemnoty

zakrywa je przed naszym wzrokiem, ale ONO jest zawsze jednakie.

Znamy przypowieść o dwóch ptakach na jednym drzewie.

Człowiek podobny jest do ptaka na dole; jeŜeli dąŜy wytrwale do ideału

najwyŜszego, jaki sobie stawia, spostrzeŜe wreszcie, Ŝe był zawsze JA,

ptak zaś dolny istniał jako obraz z widzeń sennych. Oddzielić się

całkowicie od materii i pozbyć się wiary w jej rzeczywistość jest to

prawdziwa Dźniana. DŜnianajogin powinien ciągle odczuwać "OM tat

sat" czyli "OM jedyne istnienie rzeczywiste". Jednia abstrakcyjna jest

podstawą DŜnianaJogi. Jest to właśnie to, co nazywane jest

adweityzmem. Jest to kamień węgielny filozofii Wedanty, jej alfa i

omega. "Brahman sam jest rzeczywisty, wszystko inne jest

nierzeczywiste, a JA jest Brahmanem". Tylko przez powtarzanie tego aŜ

stanie się częścią naszej istoty dojdziemy do wzniesienia się ponad

wszelkie dwójnie, ponad dobro i zło, ponad rozkosz i cierpienie, ponad

radość i smutek, i poznamy prawdę, Ŝe jesteśmy Jedynem, wiecznem,

niezmiennem, nieskończonem "Jedynem bez wtórego". (Celowo uŜyte

tu są końcówki "em" dla zaznaczenia rodzaju nijakiego).

DŜnianajogin powinien być tak Ŝarliwy jak najbardziej zaślepiony

sekciarz, ale zarazem tak szeroko otwarty, jak przestwór nieba.

Powinien posiąść całkowicie, absolutne opanowanie swego umysłu,

powinien umieć być buddystą lub chrześcijaninem i wnikać świadomie w

te odmienne nastawienia bez tracenia przy tym łączności z harmonią

wieczną. Tylko wysiłek metodyczny i stały umoŜliwi nam osiągnięcie

takiego opanowania.

Całe bogactwo przemian i odmienności zawarte jest w Jedni, ale my

powinniśmy nauczyć się nieutoŜsamiania się z tym, co czynimy,

powinniśmy nie słyszeć, nie widzieć niczego innego, ani nie mówić o

czym innym poza tym, czego się podjęliśmy.

Powinniśmy oddać się temu Ŝarliwie całą duszą. Powtarzajmy we dnie i w

nocy: Ja jestem TO, ja jestem TO.

II.

Największym mistrzem filozofii Wedanty był Śankaraczaria. Doskonale

powiązanymi rozumowaniami wydobył z Wed prawdy Wedanty i

zbudował na nich wspaniały system DŜnianaJogi, który wyłoŜył w swych

komentarzach. Zjednoczył wszystkie rozbieŜne ujmowania Brahmana

intelektem i wykazał, Ŝe istnieje jedna Rzeczywistość nieskończona i

jedyna. Nauczał równieŜ, Ŝe człowiek, wspinający się z trudem i powoli

po ścieŜce poznania, powinien wybierać spośród , róŜnych ujęć te, które

mu najwięcej odpowiadają.

Podobne wskazania znajdujemy w ewangeliach: Jezus wyraźnie

przystosowuje się do zdolności pojmowania swych słuchaczy. Najpierw

mówi im o Ojcu, który jest w niebie i uczy ich modlitwy; potem z nieco

wyŜszego poziomu daje pouczenie: "jestem winoroślą, a wy jej

pędami"; wreszcie odkrywa im prawdę najwyŜszą: "Ojciec mój i ja

jesteśmy jedno" oraz "Królestwo niebieskie jest w was".

Śankaraczaria pouczał, Ŝe trzy największe dary boskie są to: ciało,

poŜądanie Boga i mistrz, który moŜe nam ukazać światło. JeŜeli mamy te

trzy dary, moŜemy być pewni zbawienia. Tylko przez poznanie moŜemy

osiągnąć zbawienie i wyzwolenie, ale musi mu towarzyszyć cnota.

Treścią najgłębszą pouczeń Wedanty jest twierdzenie, Ŝe istnieje tylko

Jeden Jedyny Byt, a kaŜda, dusza oddzielna jest to cały ten Byt, a nie

jego cząstka. Słońce odzwierciedla się całe w kaŜdej kropelce rosy. Kiedy

Byt ten przejawia się w warunkach przestrzeni, czasu i przyczynowości,

jest wtedy człowiekiem takim, jakiego znamy, ale poza tymi wszystkimi

warunkami przejawienia jest to wciąŜ jedyna Rzeczywistość.

Altruizm jest zaprzeczeniem (nie przyznawaniem rzeczywistego bytu)

osobowości zewnętrznej czyli jaźni pozornej. Musimy wytrzeźwieć z

koszmarnego majaczenia jako byśmy byli ciałami widzialnymi.

Powinniśmy poznać prawdę: "Ja jestem TO". <Nie jesteśmy kroplami

wody tracącymi swój byt w oceanie. KaŜdy z nas jest oceanem

całkowitym, nieskończonym i stanie się tym (pozna to), kiedy wyzwoli

się z więzów złudzeń.>

Nieskończoność nie moŜe być podzielona. Jednia, która "nie ma

wtórego" nie moŜe go mieć wszystko jest tą jedyną Jednią. Wszyscy

osiągniemy poznanie tego, ale powinniśmy starać się od dzisiaj o dojście

do tego, poniewaŜ dopóki nie zdobędziemy tego, nie moŜemy słuŜyć

ludzkości swą największą pomocą, do której będziemy zdolni.

Dopiero "dŜiwanmukta" wyzwolony za Ŝycia, wiedzący zdolny jest

Swami Vivekananda - Joga Przez Poznanie.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: