003.Przekaz.pdf

(75 KB) Pobierz
PRZEKAZ 3
PRZEKAZ 3
ATRYBUTY BOGA
B óg jest wszędzie obecny; Ojciec Uniwersalny rządzi okręgiem wieczności. Jednak we
wszechświatach lokalnych rządzi on przez osoby swych Rajskich Synów Stwórcy, tak samo, jak
obdarza życiem poprzez tych Synów. „Bóg dał nam życie wieczne, a to życie jest w jego Synach”.
Synowie Stwórcy Boga są osobistą ekspresją samego Boga, w odcinkach czasu i dla jego dzieci,
żyjących na obracających się planetach, w rozwijających się wszechświatach przestrzeni.
Wysoce uosobieni Synowie Boga są dobrze dostrzegalni przez niskie klasy stworzonych istot
inteligentnych i w ten sposób istoty te są wynagradzane za niewidzialność nieskończonego, a
tym samym trudniej dostrzegalnego, Ojca. Rajscy Synowie Stwórcy – Ojca Uniwersalnego,
stanowią objawienie niewidzialnej skądinąd istoty, niewidzialnej ze względu na absolutność i
nieskończoność, charakterystyczną dla okręgu wieczności i dla osobowości Rajskich Bóstw.
Stwórczości nie można uznawać za atrybut Boga, jest to raczej podsumowanie jego czynnej
natury. I ta powszechna działalność, zwana stwórczością, przejawia się wiecznie, będąc
uwarunkowana oraz kontrolowana przez wszystkie skoordynowane własności nieskończonej i
Boskiej rzeczywistości Pierwszego Źródła i Centrum. Mamy poważne wątpliwości, czy
jakakolwiek właściwość Boskiej natury może być uznana za poprzedzającą w stosunku do
innych właściwości, ale jeśli byłaby taka ewentualność, wtedy stwórcza natura Bóstwa weźmie
pierwszeństwo nad wszystkimi innymi naturami, działaniami i atrybutami. A stwórczość
Bóstwa osiąga swą kulminację we wszechświatowej prawdzie o Ojcostwie Boga.
1. BOSKA WSZECHOBECNOŚĆ
Zdolność Ojca Uniwersalnego do bycia wszędzie i w tym samym czasie, stanowi o jego
wszechobecności. Tylko Bóg może być w dwu miejscach, czy w niezliczonej ilości miejsc
jednocześnie. Bóg obecny jest jednocześnie „w niebie na wysokości i w dole na ziemi”, tak jak
wołał psalmista: „Dokąd ujdę przed duchem twoim? I dokąd przed obliczem twoim ucieknę”?
„«Czy jestem Bogiem tylko z bliska a nie także Bogiem z daleka?» mówi Pan. «Czy to nie ja
wypełniam niebo i ziemię»”? Ojciec Uniwersalny jest nieustannie obecny we wszystkich
częściach i we wszystkich sercach swojego rozległego stworzenia. Jest on „pełnią tego, który sam
wszystko we wszystkim wypełnia”, i „który sprawia wszystko we wszystkich”, a poza tym idea
jego osobowości jest taka, że „niebiosa (wszechświat) i niebiosa niebios (wszechświat
wszechświatów) nie mogą go ogarnąć”. Jest literalną prawdą, że Bóg jest wszystkim i we
wszystkim. Ale nawet to nie stanowi całości Boga. Nieskończony może być ostatecznie
objawiony tylko w nieskończoności; przyczyna nigdy nie może być całkowicie zrozumiała
poprzez badanie jej skutków; żywy Bóg jest niewspółmiernie większy niż łączna suma
stworzenia, powołana do bytu w wyniku aktu stwórczego jego nieograniczonej, wolnej woli. Bóg
objawia się poprzez kosmos, ale kosmos nigdy nie może zawierać, czy ogarnąć, całości Bożej
nieskończoności.
Obecność Ojca nieustannie patroluje wszechświat nadrzędny. „Z jednego krańca niebios
wychodzi i biegnie do drugiego krańca. I nic nie ukryje się przed jego światłem”.
Nie tylko stworzony istnieje w Bogu, ale Bóg także żyje w stworzonym. „Po tym poznajemy,
że w nim mieszkamy a on w nas, że Ducha swojego nam udzielił. Ten dar Rajskiego Ojca jest
nieodłącznym towarzyszem człowieka”. „Jest on Bogiem zawsze obecnym i wszystko
przenikającym”. „Duch wiecznotrwałego Ojca ukrywa się w umyśle każdego śmiertelnego
dziecka”. „Człowiek wychodzi w poszukiwaniu przyjaciela, podczas gdy ten przyjaciel żyje w
jego własnym sercu”. „Prawdziwy Bóg nie jest daleko; jest częścią nas; duch jego mówi przez
was”. „Ojciec żyje w dziecku. Bóg jest zawsze z nami. Jest on duchem przewodnim wiecznego
przeznaczenia”.
Prawdziwe powiedziano o gatunku ludzkim, „z Boga jesteście”, gdyż „kto mieszka w miłości,
mieszka w Bogu a Bóg w nim”. Nawet czyniąc zło, dręczycie zamieszkujący w was dar Boga,
gdyż Dostrajacz Myśli musi doznawać konsekwencji złych myśli, powstałych w ludzkim umyśle,
w którym jest uwięziony.
Wszechobecność Boga jest w istocie częścią jego nieskończonej natury; przestrzeń nie
stanowi przeszkody dla Bóstwa. W doskonałości i bez ograniczeń, Bóg dostrzegalny jest teraz
tylko w Raju i we wszechświecie centralnym. Nie jest on zatem zauważalnie obecny w kreacjach
okalających Havonę, ponieważ Bóg ograniczył w nich swą bezpośrednią i aktualną obecność,
uznając suwerenność i boskie prerogatywy partnerskich stwórców i władców wszechświatów
czasu i przestrzeni. Dlatego też koncepcja Boskiej obecności musi uwzględniać szeroki zakres,
zarówno sposobu jak i procedury jego przejawiania się, obejmując obwody obecności
Wiecznego Syna, Nieskończonego Ducha oraz Wyspy Raj. Ponadto nie zawsze jest możliwe
rozróżnienie obecności Ojca Uniwersalnego od działań wiecznych istot, jego partnerów oraz
jego przedstawicieli, tak doskonale wypełniają oni nieskończone wymagania, wynikające z jego
niezmiennego celu. Nie odnosi się to jednak do obwodu osobowości i Dostrajaczy; tutaj
wyjątkowo Bóg działa sam – bezpośrednio i wyłącznie.
Uniwersalny Kontroler jest potencjalnie obecny w obwodach grawitacyjnych Wyspy Raj, we
wszystkich częściach wszechświata, cały czas i w tym samym stopniu, odpowiednio do masy,
odpowiadając na fizyczne wymagania dotyczące jego obecności oraz ze względu na nieodłączną
całemu stworzeniu naturę, która sprawia, że wszystkie rzeczy lgną do niego i polegają na nim.
Tak samo Pierwsze Źródło i Centrum jest potencjalnie obecny w Absolucie
Nieuwarunkowanym, skarbnicy nie stworzonych wszechświatów wiecznej przyszłości. A zatem
Bóg, potencjalnie, przenika wszechświaty materialne przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.
Jest on zasadniczą podstawą spójności tak zwanego materialnego stworzenia. Te nieduchowe
potencjały Bóstwa aktualizują się tu i ówdzie, na całym poziomie materialnego bytu, dzięki
niewytłumaczalnej interwencji jednego ze specjalnych jego czynników, działającego na
odpowiednim etapie funkcjonowania wszechświata.
Obecność Boga w umyśle związana jest z absolutnym umysłem Wspólnego Aktywizatora,
Nieskończonego Ducha, jednak we wszechświatach skończonych jest ona lepiej dostrzegalna we
wszechoperatywnym, kosmicznym umyśle Rajskich Duchów Nadrzędnych. Tak jak Pierwsze
Źródło i Centrum jest potencjalnie obecny w obwodach umysłowych Wspólnego Aktywizatora,
jest on również obecny w napięciach Absolutu Uniwersalnego. Jednak umysł klasy ludzkiej jest
obdarzeniem Córek Wspólnego Aktywizatora, Boskich Opiekunek z ewoluujących
wszechświatów.
Wszechobecny duch Ojca Uniwersalnego skoordynowany jest z funkcjonowaniem
wszechświatowej, duchowej obecności Wiecznego Syna oraz z wiecznotrwałym, boskim
potencjałem Bóstwa-Absolutu. Jednak ani działalność duchowa Wiecznego Syna i jego Rajskich
Synów, ani też obdarzanie umysłem przez Nieskończonego Ducha, wydają się nie wykluczać
bezpośredniego działania Dostrajaczy Myśli, fragmentów Boga, zamieszkujących serca
stworzonych przez niego dzieci.
Co się tyczy Bożej obecności na planecie, w systemie, konstelacji, czy we wszechświecie,
poziom takiej obecności w każdej jednostce stworzenia jest miarą poziomu ewoluującej
obecności Istoty Najwyższej; jest on określony powszechnym uznawaniem Boga i lojalnością
wobec niego w danej części niezmierzonej organizacji wszechświata, rozciągającej się w dół, aż
do systemów i planet. Dlatego czasem się zdarza, że kiedy niektóre planety (czy nawet systemy)
pogrążają się w duchowym mroku, zostają one w pewnym sensie poddane kwarantannie, czy są
częściowo izolowane od kontaktów z większymi jednostkami danej kreacji, aby zachować i
ochronić te cenne stadia Boskiej obecności. I wszystko to, tak jak funkcjonuje na Urantii, jest
duchową reakcją obronną większości światów, aby mogły oszczędzić sobie, jak dalece to
możliwe, wyobcowujących je rezultatów odrażającej działalności zawziętych, nikczemnych i
buntowniczych mniejszości.
Podczas gdy Ojciec, jako rodzic, obejmuje obwodem wszystkich swych synów – wszystkie
osobowości – jego wpływ na te osobowości ograniczony jest odległością ich rodowodu od
Drugiej i Trzeciej Osoby Bóstwa, i wzrasta, gdy osobowości dosięgają tych poziomów. O fakcie
obecności Boga w umysłach istot stworzonych stanowi to, czy są one zamieszkałe, czy też nie,
przez fragmenty Ojca, takie jak Nieodgadnione Monitory, ale jego efektywną obecność określa
poziom współpracy, na jaką tym, zamieszkującym człowieka Dostrajaczom, zezwalają umysły w
których one przebywają.
Fluktuacje obecności Ojca nie są skutkiem zmienności Boga. Ojciec nie oddala się i nie
odsuwa, ponieważ poczuł się zlekceważony; jego uczucia nie odwracają się na skutek złych
uczynków istoty. To raczej jego dzieci, obdarzone zdolnością wyboru (dotyczącą ich samych),
gdy dokonują tego wyboru, decydują bezpośrednio o stopniu i ograniczeniach Boskiego wpływu
Ojca na ich własne serca i dusze. Ojciec obficie obdarza nas sobą, bez ograniczeń i bez
wyróżnień. Nie ma on względu na osoby, planety, systemy czy wszechświaty. W odcinkach
czasu różnicuje on swe uznanie tylko dla rajskich osobowości Boga Siedmiorakiego,
partnerskich stwórców skończonych wszechświatów.
2. NIESKOŃCZONA MOC BOŻA
Wszystkie wszechświaty wiedzą, że „Pan Bóg rządzi wszechmocnie”. Sprawy tego świata i
wszystkich innych światów są nadzorowane przez Boga. „On czyni zgodnie ze swą wolą w
wojsku niebios i wśród mieszkańców ziemi”. Wieczną prawdą jest, że „nie ma mocy poza
Bogiem”.
W granicach tego, co jest zgodne z Boską naturą, jest literalnie prawdziwe, że „u Boga
wszystko jest możliwe”. Szeroko zakreślone procesy ewolucyjne ludzi, planet i wszechświatów,
znajdują się pod doskonałym nadzorem stwórców i administratorów wszechświata i rozwijają
się zgodnie z wiecznym celem Ojca Uniwersalnego, postępując w harmonii i porządku oraz
trzymając się wszechmądrego Bożego planu. Jest tylko jeden prawodawca. Podtrzymuje on
światy w przestrzeni i obraca wszechświaty po nieskończonym okręgu wiecznej orbity.
Spośród wszystkich Boskich atrybutów, najlepiej rozumie się wszechmoc, zwłaszcza, gdy
panuje ona we wszechświecie materialnym. Bóg, widziany z punktu widzenia zjawiska
nieduchowego, jest energią. Stwierdzenie tego fizycznego faktu opiera się na trudnej do
zrozumienia prawdzie, że Pierwsze Źródło i Centrum jest pierwotną przyczyną
wszechświatowego fenomenu materialnego całej przestrzeni. Z tej Boskiej działalności wywodzi
się cała energia fizyczna i inne przejawy materii. Światłość, znaczy światło bez ciepła, jest jeszcze
jednym, nieduchowym przejawem Bóstw. I jest jeszcze jedna forma energii nieduchowej, która
jest właściwie nieznana na Urantii, jak dotąd nierozpoznana.
Bóg kontroluje całą moc, on toruje „drogę błyskawicy”; ustanowił obwody całej energii.
Zarządził czas i sposób przejawiania się wszystkich form energii-materii. I wszystkie te rzeczy
trzymane są zawsze w jego wiecznotrwałym uchwycie – kontroli grawitacyjnej, skoncentrowanej
w Raju dolnym. Światło i energia wiecznego Boga krążą zatem zawsze jego majestatyczną orbitą,
nieskończonym, ale uporządkowanym korowodem gwiezdnych bezmiarów, tworzących
wszechświat wszechświatów. Całe stworzenie wiecznie krąży wokół Rajskiej Osobowości,
centrum wszystkich rzeczy i istot.
Wszechmoc Ojca odnosi się do powszechnej dominacji poziomu absolutnego, na którym
trzy rodzaje energii, materialna, umysłowa i duchowa, są nie odróżnialne w bliskiej odległości
od niego – Źródła wszystkich rzeczy. Umysł istoty, który nie jest ani rajską monotą, ani rajskim
duchem, nie reaguje bezpośrednio na Ojca Uniwersalnego. Bóg zestraja się z umysłem
niedoskonałości – w wypadku śmiertelników Urantii przez Dostrajacze Myśli.
Ojciec Uniwersalny nie jest przejściową siłą, zmienną mocą, czy oscylującą energią. Moc i
mądrość Ojca wystarczają zupełnie, aby podołać wszystkim wymaganiom wszechświata. Kiedy
pojawiają się wypadki w ludzkim doświadczeniu, on przewidział je wszystkie i dlatego nie
reaguje na sprawy wszechświata w sposób oderwany, ale raczej zgodnie z zaleceniami wiecznej
mądrości i we współbrzmieniu z nakazami nieskończonego osądu. Moc Boża, niezależnie od
tego jak się przejawia, nie działa we wszechświecie jako ślepa siła.
Zdarzają się sytuacje, kiedy może się wydawać, że podejmowane są nagłe decyzje w sytuacji
krytycznej, że naturalne prawa zostały zawieszone, że zostały zauważone niedostosowania i że
dokonuje się wysiłków dla skorygowania sytuacji; ale to nie jest tak. Takie idee Boga mają swe
źródło w ograniczonym zakresie waszego punktu widzenia, w skończoności waszego
pojmowania i ograniczonym zasięgu waszego wglądu w sytuację; takie niezrozumienie Boga
jest wynikiem waszej głębokiej ignorancji, w sprawie istnienia wyższych praw danej dziedziny,
czy wielkości charakteru Ojca, albo nieskończoności jego atrybutów oraz faktu istnienia jego
wolnej woli.
Planetarne istoty, zamieszkałe przez Bożego ducha, rozsiane tu i tam we wszechświatach w
przestrzeni, są prawie nieskończone w swej liczbie i rodzaju, ich intelekty są tak zróżnicowane,
ich umysły tak ograniczone a czasem tak uproszczone, ich wyobraźnia jest tak zawężona i
skoncentrowana na warunkach lokalnych, że jest prawie niemożliwe sformułowanie ogólnych
zasad wyrażających odpowiednio nieskończone atrybuty Ojca, aby były jednakowo pojmowalne
w jakimś stopniu przez wszystkie te, stworzone istoty inteligentne. Dlatego wiele działań
wszechmocnego Stwórcy wyglądać może dla ciebie, istoto stworzona, na bezwzględne,
oderwane oraz czasem nieczułe i okrutne. Ale ponownie cię zapewniam, że nie jest to prawdą.
Wszystkie czyny Boże są celowe, inteligentne, mądre, życzliwe i wiecznie, mające na względzie
najwyższe dobro, nie zawsze pojedynczej istoty, pojedynczej rasy, poszczególnej planety czy
nawet poszczególnego wszechświata; ale służą one pomyślności i najwyższemu dobru
wszystkich zainteresowanych, od najniższego do najwyższego. W epokach czasu dobro części
może czasami się różnić od dobra całości, w okręgu wieczności takie pozorne różnice nie
istnieją.
Wszyscy stanowimy część Bożej rodziny i dlatego musimy czasami podlegać rodzinnej
dyscyplinie. Wiele działań Boga, które tak bardzo nas niepokoją i kłopoczą, wynika z decyzji i
ostatecznych zarządzeń wszechwiedzy, upoważniających Wspólnego Aktywizatora do
wykonywania postanowień nieomylnej woli nieskończonego umysłu, do egzekwowania decyzji
doskonałej osobowości, której rozeznanie i przenikliwość zawiera troskę o najwyższe i wieczne
dobro całego, niezmierzonego i rozległego stworzenia.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin