1. Ewangelia Piąta.pdf

Ze zbiorów

Zygmunta Adamczyka

Piąta

Ewangelia

W IMIĘ NAJŚWIĘTSZEGO, AMEN.

Tu zaczyna się Ewangelia Życia Doskonałego Jezusa-Marii, Chrystusa, potomka Dawida przez

Jzefa i Marię według ciała, i Syna Bożego przez Boską Miłość i Mądrość według Ducha.

Poprzez wszystkie czasy istnieje wieczna myśl, a ta myśl jest Słowem, a Słowo jest czynem, a te

trzy są jedno w wiecznym Prawie. A to Prawo jest u Boga, a Bogiem jest to Prawo. Wszystkie

rzeczy stworzone zostały przez Prawo, a bez niego nic się nie stało, co się stało, w Słowie jest ży-

cie i materia, ogień i światłość. Miłość i mądrość są jedno ku zbawieniu wszystkich. A światłość

świeci w ciemności, a ciemność jej nie skryła. Słowo jest życiodajnym ogniem, a przez swoje

świecenie staje się ogniem i światłością w każdej duszy, przychodzącej na świat. Jestem na świe-

cie, a świat jest we mnie i świat o tym nie wie. Przychodzę do swego własnego domu, a przyjaciele

moi nie przyjmują mnie. Ale wszystkim, ktrzy przyjmują i słuchają, dana jest moc, stać się

Dziećmi Bożymi, i tak samo tym ktrzy w święte imię wierzą, ktrzy nie z woli ciała i krwi, ale z

Boga się narodzili. A Słowo ciałem się stało i mieszka między nami, a myśmy widzieli świętość

jego pełną łaski. Oglądajcie Dobroć i Prawdę i Piękność Boga!

Rozdział I

Pochodzenie i poczęcie Jana Chrzciciela

1 Za dni Heroda, krla judzkiego, żył pewien kapłan imieniem Zachariasz ze zmiany kapłańskiej Abiasza.

Miał on za żonę jedną z crek Aarona, a na imię jej było Elżbieta.

2 Oboje byli sprawiedliwi wobec Boga, postępując nienagannie według wszystkich przykazań i ustaw Pań-

skich. Lecz nie mieli potomstwa, ponieważ Elżbieta była niepłodna, a oboje byli już w podeszłym wieku.

3 I stało się, gdy sprawował służbę kapłańską przed Bogiem w kolejności przypadającej nań zmiany, że we-

dług zwyczaju urzędu kapłańskiego na niego padł los, by wejść do świątyni Pańskiej - Jovas i złożyć ofiarę z

kadzidła. Cała zaś rzesza ludu modliła się na dworze w godzinie ofiary.

4 Wtem ukazał się mu Anioł Pański, stojący po prawej stronie ołtarza kadzidlanego. I zatrwożył się Zacha-

riasz na jego widok, i lęk go ogarnął. Anioł zaś rzekł do niego: áNie bj się, Zachariaszu, bo wysłuchana

została modlitwa twoja, i żona twoja, Elżbieta urodzi ci syna, i nadasz mu imię Jan.

5 I będziesz miał radość i wesele, i wielu z jego narodzenia radować się będzie. Będzie bowiem wielki przed

Panem i nie będzie jeść mięsa ani pić napoju mocnego, a będzie napełniony Duchem świętym już w łonie

matki swojej.

6 I on nawrci wielu synw izraelskich do Pana, Boga ich. On to pjdzie przed nimi w duchu i mocy Elia-

szowej, aby nawrcić serca ojcw ku dzieciom, a niewierzących ku mądrości sprawiedliwych, przygotowu-

jąc Panu lud prawyÑ.

7 Wtedy rzekł Zachariasz do anioła: áPo czym to poznam? Jestem bowiem stary, a żona moja w podeszłym

wiekuÑ. A odpowiadając, anioł rzekł do niego: áJam jest Gabriel, stojący przed Bogiem, i zostałem wysłany,

by do ciebie przemwić, i zwiastować ci tę dobrą nowinę.

8 Otż zaniemwisz, i nie będziesz mgł mwić aż do dnia, kiedy się to stanie; wtedy język twj będzie

rozwiązany, bo nie uwierzyłeś słowom moim, ktre się wypełnią w swoim czasieÑ.

9 A lud oczekiwał Zachariasza, i dziwili się, że tak długo przebywa w świątyni. A gdy wyszedł, nie mgł z

nimi mwić, i oni poznali, że miał widzenie w świątyni; dawał im też znaki, i pozostał niemym.

10 A gdy minęły dni jego służby, odszedł do domu swego. I po tych dniach była Elżbieta, żona jego, poczęła,

i ukrywała się przez pięć miesięcy, mwiąc: áTak mi uczynił Pan w dniach, kiedy wejrzał na mnie, by zdjąć

ze mnie hańbę moją wśrd ludziÑ.

Rozdział II

Niepokalane poczęcie Jezusa Chrystusa

1 A w szstym miesiącu Bg posłał Anioła Gabriela do miasta galilejskiego zwanego Nazaret, do panny

poślubionej mężowi, ktremu było na imię Jzef, z domu Dawidowego, a pannie było na imię Maria.

2 A Jzef był sprawiedliwym i rozumnym duchem, mężem, zdolnym w rżnych pracach w drewnie i pracach

kamieniarskich. Maria zaś była delikatną i światłą duszą i tkała zasłony dla świątyni. Oboje oni byli czyści

przed Bogiem. Z nich obojga był Jezus-Maria, zwany Chrystusem.

3 Anioł zaś przyszedłszy do niej, rzekł: áBądź pozdrowiona, Mario, znalazłaś łaskę; boskie bowiem macie-

rzyństwo jest z tobą, błogosławionaś ty między niewiastami i błogosławiony jest owoc twego ciałaÑ.

4 A gdy go ujrzała, zatrwożyła się przy jego słowach i rozważała w swojej myśli, co by mogło znaczyć to

pozdrowienie. I rzekł do niej anioł: áNie bj się, Mario, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. I oto poczniesz w

łonie i urodzisz Syna, ktry będzie wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego.

5 I Pan Bg da Mu tron Jego ojca Dawida, i będzie wiecznie krlował nad domem Jakuba, a krlestwu Jego

nie będzie końcaÑ.

6 Wtedy Maria rzekła do anioła: áJak się to stanie, skoro nie znam męża?Ñ I odpowiadając, anioł rzekł Jej:

áDuch święty zstąpi na Jzefa, twego zaufanego, i moc Najwyższego zacieni cię, o Mario; dlatego też To, co

się z ciebie narodzi, będzie święte i będzie nazwane Synem Bożym, a imię Jego na Ziemi będzie Jezus Ma-

ria; On bowiem wybawi ludzi od grzechw ich, jeśli zawsze okazywać będą skruchę i posłuszni będą prawu.

7 Przeto nie jedz także mięsa i nie pij mocnych napojw i ; albowiem Dziecko to będzie poświęcone Bogu, już

z łona matki swojej, i ani mięsa, ani silnych napojw nie przyjmie, i nikt nie przyłoży nożyc do Jego głowy.*

8 A oto, Elżbieta, ciotka twoja, mimo swego wieku także jest brzemienną i już jest w szstym miesiącu, ona,

ktrą zwano niepłodną, porodzi synaÑ. A Maria rzekła: áOtom ja służebnica Pańska, niech mi się stanie we-

dług słowa twegoÑ. I odszedł od niej anioł.

9 Tegoż dnia ukazał się Anioł Gabriel Jzefowi we śnie i rzekł do niego: áBądź pozdrowiony, Jzefie, tyś

jest wybrany; albowiem ojcostwo Boga jest z tobą. Błogosławionyś ty między mężczyznami i błogosławiony

jest owoc bioder twoichÑ.

10 A gdy Jzef zastanawiał się nad tymi słowami, był zmieszany; lecz Anioł Pański rzekł do niego: áNie bj

się, Jzefie, synu Dawida; albowiem łaskę znalazłeś u Boga, a oto spłodzisz Syna i nadasz Mu imię Jezus-

Maria; albowiem On zbawi lud swj od grzechw jegoÑ.

11 A to się stało, aby się wypełniło, co Pan powiedział przez proroka mwiącego: áOto panna pocznie i po-

rodzi Syna i nada Mu imię Immanuel, co się wykłada: Bg w nasÑ.

12 A gdy Jzef zbudził się ze snu, uczynił, jak mu rozkazał anioł i poszedł do Marii, zaślubionej sobie żony, i

poczęła w łonie swoim Pana i i .

13 A Maria wybrała się w ornych dniach w drogę, i udała się śpiesznie do grskiej krainy, do miasta judzkie-

go i weszła do domu Zachariasza, i pozdrowiła Elżbietę.

14 A gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Marii, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, i Elżbieta napełniona

została Duchem Świętym, i zawołała donośnym głosem: áBłogosławionaś ty między niewiastami i błogosła-

wiony owoc ciała twego.

I5 A skądże mi to, że matka Pana mego przychodzi do mnie? Oto, gdym usłyszała głos pozdrowienia twego,

podskoczyło z radości dzieciątko w łonie moim. I błogosławionaś ty, żeś uwierzyła. Albowiem wypełni się

to, co ci Pan wypowiedziałÑ.

16 I rzekła Maria: áWielbi dusza moja Wiekuistego, i rozradował się duch mj w Bogu, Zbawicielu moim,

bo wejrzał na uniżoność służebnicy swojej; oto bowiem odtąd uwielbiać mię będą wszystkie pokolenia.

17 Bo wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, i święte jest imię Jego. A miłosierdzie Jego z pokolenia w

pokolenie nad tymi, ktrzy się Go boją.

18 Dokazał mocy ramieniem swoim, i rozproszył pysznych w zamysłach ich serc.

19 Strącił władcw z tronw, a wywyższył poniżonych, łaknących nasycił dobrami, a bogaczw odprawił z

niczym.

20 On pomaga w miłosierdziu słudze swemu Izraelowi, jak powiedział do ojcw naszych,

Abrahama i potomstwa jego na wiekiÑ.

21 Pozostała tedy Maria u niej trzy miesiące; po czym powrciła do domu swego.

22 A te są słowa, ktre Jzef powiedział i rzekł: áBłogosławionyś Ty, Boże naszych ojcw

i naszych matek w Izraelu; albowiem we właściwym czasie wysłuchałeś mnie, a w dniu

zbawienia dopomogłeś mi.

23 Albowiem Tyś powiedział: Strzec cię będę i uczynię cię zbawcą ludu, aby odnowić

oblicze świata i opuszczone miejsca z rąk szkodnikw uwolnić.

24 Abyś mgł mwić do pojmanych: Idźcie stąd i bądźcie wolni, a do tych, ktrzy kroczą

w ciemności: Ukażcie się w światłości. I paść się będą na ścieżkach radości, i nie będą

nigdy polować ani zabijać stworzenia, ktre Ja stworzyłem, by radowało się przede Mną.

25 Ci nie będą cierpiały głodu ani pragnienia, ani gorąco nie będzie im szkodzić, ani zimno

ich nie zniszczy. I uczynię drogę dla pielgrzymw na wszystkich moich grach, a wyżyny

moje będą wspaniałe.

26 Śpiewajcie, niebiosa, i raduj się, ziemio, a wy pustynie, rozbrzmiewajcie śpiewem!

Albowiem Ty, o Boże, jesteś zbawcą ludu swego i pocieszasz tych, ktrzy cierpieli

nieprawośćÑ.

Rozdział III

Narodziny Jana Chrzciciela i nadanie mu imienia. Hymn Zachariasza

1 A gdy dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania, urodziła syna. I usłyszeli sąsiedzi i krewni jej, że Pan okazał

jej wielkie miłosierdzie, i cieszyli się razem z nią.

2 A dnia smego zeszli się, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu nadać imię ojca jego Zachariasz. Na to ode-

zwała się matka jego i rzekła: áNie tak, lecz nazwany będzie JanÑ. I rzekli do niej: áNie ma nikogo w rodzi-

nie twojej, ktry by miał to imięÑ.

3 Więc skinęli na ojca jego, jak je chce nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: Jan jest imię jego. I

zdziwili się wszyscy; zaraz też otworzyły się usta jego i język jego, i począł mwić, chwaląc Boga.

4 I padł wielki lęk na wszystkich ich sąsiadw, a po całej grskiej krainie judzkiej opowiadano o wszystkich

tych wydarzeniach. Wszyscy zaś, ktrzy o tym słyszeli, wzięli to do serca swego i mwili: áCzymże będzie

to dziecię? Ręka Pańska (Jovas) bowiem była z nimÑ .

5 A Zachariasza, ojca jego, napełnił Duch Święty, więc prorokował tymi słowy: áBłogosławiony Pan, Bg

Izraela; że nawiedził lud swj, i dokonał zbawienia jego. I wznisł nam prg zbawienia w domu Dawida,

sługi swego, Jak od wiekw zapowiedział przez usta świętych prorokw swoich.

6 Abyśmy wybawieni zostali od wrogw naszych i z ręki wszystkich, ktrzy nas nienawidzą. Okazał miło-

sierdzie ojcom naszym, pomny na przymierze swoje święte.

7 I na przysięgę, ktra złożył Abrahamowi, ojcu naszemu, ze pozwoli nam, wybawionym z ręki wrogw, bez

bojaźni służyć Mu w swiętobliwości i sprawiedliwości po wszystkie dni życia naszego.

8 A ty, dziecię, prorokiem Najwyższego nazwane będziesz; bo pjdziesz przed Panem, aby przygotować

drogę Jego i dać ludowi Jego poznanie zbawienia przez odpuszczenie grzechw ich.

9 Przez wielkie zmiłowanie Boga naszego, dzięki ktremu nawiedzi nas światłość z wysokości, by objawić

się tym, ktrzy są w ciemności i siedzą w mrokach śmierci, aby skierować nogi nasze na drogę pokojuÑ.

10 A dziecię rosło i wzmacniało się na duchu, a posłannictwo jego było zakryte, aż do dnia wystąpienia jego

przed ludem izraelskim.

Rozdział IV

Narodzenie Jezusa Chrystusa

1 A narodzenie Jezusa Chrystusa takie było: I stało się w owym czasie, ze wyszedł dekret cesarza Augusta,

aby spisano cały świat. A każdy mieszkaniec Syrii szedł, aby dać się zapisać w miejscu swego pochodzenia;

było to w połowie zimy.

2 Poszedł tez i Jzef z Galilei, z miasta Nazaretu, do Judei, do miasta Dawidowego, ktre zowią Betlejem,

(dlatego ze był z domu i z rodu Dawida), aby dać się zapisać wraz z Maria, poślubiona sobie małżonka, ktra

była brzemienna.

3 I gdy tam byli, nadszedł czas, aby porodziła. I porodziła swego pierwszego Syna w grocie i owinęła Go w

pieluszki i położyła Go w żłobie; gdyż nie było miejsca. w gospodzie. A oto grota napełniona została świa-

tłością, święcącą jak słońce w swojej wspaniałości.

4 A były w pieczarze wl, koń, osioł i owca., a pod żłobem leżała kotka ze swymi małymi; i były tam rw-

nież gołębie, a każde ze zwierząt miało swego towarzysza, męskiego albo żeńskiego.

5 A stało się tak, ze narodził się On wśrd zwierząt, ktre przez uwolnienie ludzi z niewiedzy i samolubstwa

przyszedł uwolnić od cierpień ich przez objawienie Synw i Crek Bożych.

6 A byli w tej krainie pasterze w polu czuwający i trzymający straże nocne nad stadem swoim. A oto Anioł

Pański stanął przy nich, a Chwała Najwyższego oświeciła ich, i ogarnęła ich bojaźń wielka.

7 I rzekł do nich anioł: áNie bjcie się, bo oto zwiastuje wam radość wielka, ktra będzie udziałem wszyst-

kiego ludu: albowiem dziś się wam narodził Zbawiciel, ktrym jest Chrystus Pan, w mieście Dawidowym. A

to będzie dla was znakiem: Znajdziecie Dzieciątko owinięte w pieluszki i leżące w żłobieÑ.

8 I zaraz z aniołami przybyło mnstwo wojsk niebieskich, chwalących Boga i mwiących: áChwała na wy-

sokościach Bogu i pokj na Ziemi wszystkim, ktrzy są dobrej woliÑ.

9 A gdy odeszli aniołowie od nich do nieba, rzekli pasterze jedni do drugich: áPjdźmy wiec do Betlejem i

zobaczmy, co się tam stało, i co nam Pan oznajmiłÑ.

10 I śpiesząc się, przybyli i znaleźli oboje, Marie i Jzefa w grocie oraz Dzieciątko leżące w żłobie. A uj-

rzawszy to, rozgłosili to, co im powiedziano o Tym Dzieciątku.

11 I wszyscy, ktrzy słyszeli, dziwili się temu, co pasterze im opowiedzieli. Maria zaś zachowywała wszyst-

kie te słowa w sercu swoim. I wrcili pasterze, wielbiąc i chwaląc Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli.

12 A gdy minęło osiem dni, aby obrzezano Dziecię, tedy nadano Mu imię Jezus-Maria, jak Je nazwał anioł

zanim się w żywocie matki poczęło. A gdy minęły dni oczyszczenia jej według Zakonu

Mojżeszowego, przynieśli Dzieciątko do Jerozolimy, aby Je stawić Panu. (Jak napisano w Zakonie Pańskim,

iż każdy pierworodny syn będzie poświęcony Panu).

13 A był wtedy w Jerozolimie człowiek imieniem Symeon, był on sprawiedliwy i bogobojny i oczekiwał

pociechy Izraela, a Duch święty był w nim. Temu Duch święty objawił, iż nie ujrzy śmierci, zanimby nie

oglądał Chrystusa Pana.

14 Ten przyszedł z natchnienia Ducha do świątyni. A gdy rodzice Dzieciątka wnosili Jezusa, by wypełnić

przepisy Zakonu co do Niego, a gdy ujrzał Dzieciątko, jak gdyby to był słup światła, wtedy wziął Je na ręce

swoje, chwalił Boga, mwiąc:

15 áTeraz puszczasz sługę swego, Panie, w pokoju, jak powiedziałeś, według słowa Twego. Gdyż oczy moje

widziały Zbawiciela Twego, ktremu przed wszystkimi ludami dałeś światło, ku oświeceniu pogan i ku

chwale ludu Twego izraelskiegoÑ. A rodzice Jezusa dziwili się temu, co mwiono o Nim.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: