Autentyzm

1) Autentyzm – program poetycki sform. przez Stanisława Czernika na łamach miesięcznika „Okolica Poetów” (zał. w Ostrzeszowie Wlk., w 1935 r. Do marca 1939 ukaz. 42 num. (przerwa 1937/38). Materiał to surowiec, będący autentyczną treścią poety „jeden taki wiersz wystarczy za tomy dzisiejszych wierszydeł”.

Formowanie programu:

- art. Czernika „Treść iForma” (pismo „Kariera” 1933/34) I raz pojawia się nazwa autentyzm

- „O przemianachh powieści francuskiej” – Zofia Nałkowska posłużyła się estetyką autent.

- działalność gr. „Przedmieście” (1933) – Z. Nałkowska, Gust. Morcinek. „Tylko przedmiot może być przedmiotem badan poezji”-głosili.

2)Artyk. programowe: „Styl w liryce”, „Dialog w liryce”, „Fantazjotwórstwo poetyckie”, „Co i jak” – 13 tez Czernika:

3)Tezy Czenika:

- Autentyzm no nowy kierunek w poezji polskiej

-pojęcie autentyzmu jest rozwinięte, więc może wywołać niepotrzebne nieporozumienia

-rozległość pojęcia przekraja granice poezji,obejmuje też dzidziny sztuki. autentyzm jest więc wyrazem światopoglądu

-aut. daje poetom ideę zasadniczą, podstawę, jest poszukiwaniem prawdy artystycznej w związku z poszukiwaniem prawdy życiowej

-jest zjawiskiem nowym, reakcją na załamanie współczesnego świata

- największe skarby literacki powst. na podłoży autentycznych przeżyć poetów,którzy robili to nieświadomie.Autentyzm obecn. jestt światową metodą pracy

- zasadą autentyzmu jest uzależnieniee dzieła od zasobów posiadanych przez poetę.Celem aut. jest opisywanie przeżyć

- autentyzm nie zalicza się do jednej tematyki, opisuje wszystkie sprawy świata

-aut. nie uznaje chaosu, materiał utworu musi zostać zdobyty przez autora

-zagadnienie ‘co’ zmienia się w ‘jak’, selekcja twórczości to początek poszukiwania prawdy artystycznej

-‘jak’ autentyzmu i selekcja twórczości to podst. kierunku

- aut. nie narzuca formy pracy nad wierszem,nie wpr. żadnych przepisów w tym zakresie

- autentyzm daje poetom ideę, która jest sprawą zrozumienia dzieła i odczucia. Wielkość idei zależna jest od wielkości jej wyznawców

4)Program wg Czernika”

- poezja musi być zgodna z naszą prawdą życiową

-brak miejsca dla wyobraźni poetyckiej – pojęcie fantazjostwórstwa (łączenie przeżyć prawdziwych z odległych od siebie okresów,które tworzą ‘oryginalną wizję fantastyczną’) miało wypełnić tę lukę.

5) cechy autentystów: chłopski rodowód, realizm poetycki, tematyka regionalna, prowincjonalizm, obrazowania świata ludzi prostych w ich codziennej egzystencji, pejzażowy sentymentalizm, idee powrotu do naturalizmu

6) aut. w innjych krajach:

  a) Niemcy (1924-1932)

     - aut. oznacza ‘nową rzeczywistość’ przeciw abstrakcjonizmowi, ekspresjonizmowi

     - wyróżnia się nurt bierny i czynny, psychologiczny, sceptyczny

      -pisarze i poeci szukali oparcia w nagim przedmiocie, jedynej rzeczywistości, której mogli zaufać; rzeczywistość należało ukazać bez upiększeń, tę formę odnaleźli w reportażu, dziennikach, pamiętnikach- pisarze: A. Doblin, E. Kisch, A. Zweig

  b) Rosja (1918-1929)

       - pisma: „Sztuka Komuny”, „LEF” (organ lewego frontu sztuki); teoretyk: W. Szułkowski

       - cechy: odbiorcą mieli być ludzi pracy; zawężenie autentyzmu do klasowości; poeta to robotnik duszy i ciała; gatunki – pamiętnik, reportaż, biografia

        - art. programowy „Literatura faktu.Zbiór artykułów robotników LEFu”