psychiatria.doc

6-12 godzin (heroina)
24-36 godzin (metadon)

Wyróżnia się cztery stopnie śpiączki:

1) mutyzm akinetyczny; zachowanie reakcji orientacyjnej i bólowej, bez reakcji wyrazowej,

2) stan odkorowania z fleksją płodową, podwyższeniem napięcia mięśniowego i hiperkinezami,

3) śpiączka właściwa - arefleksja, resztki reakcji bólowej, zachowane funkcje wegetatywne,

4) śpiączka przekroczona- koniecznie sztuczne podtrzymywanie życia

zaburzenia formy myślenia: przyspieszenie lub zwolnienie jego tempa, lepkość, tj. przesadna drobiazgowość; otamowanie

-nagłe utrudnienie przepływu myśli; rozkojarzenie – zanikający związek pomiędzy skojarzeniami; perseweracje,

b) zaburzenia treści myślenia - urojenia.

c) natręctwa (myślowe lub czynnościowe).

5. Spostrzeganie (halucynacje, złudzenia).

Definicja WHO Zespół otępienny to zespół objawów wywołany chorobą mózgu, zwykle przewlekłą lub o postępującym przebiegu, charakteryzujący się klinicznie licznymi zaburzeniami wyższych funkcji korowych, takich jak pamięć, myślenie, orientacja, rozumienie, liczenie, zdolność do uczenia się, język i ocena. Ponadto, zaburzeniom funkcji poznawczych często towarzyszą, lub nawet je poprzedzają zaburzenia emocjonalne, zaburzenia zachowania i motywacji. Takiemu obrazowi nie mogą towarzyszyć zaburzenia świadomości.

Otępienie jest zespołem objawów zaburzeń procesów poznawczych obejmujących – oprócz zaburzeń pamięci – deficyty co najmniej dwóch z następujących funkcji poznawczych:

·         mowy (afazja)

·         celowej złożonej aktywności ruchowej (apraksja)

·         zdolności rozpoznawania i identyfikowania przedmiotów (agnozja) oraz

·         zaburzeń planowania, inicjowania, kontroli i korygowania przebiegu złożonych zachowań (zaburzenia funkcji wykonawczych).

Podział otępień wg ICD-10:
F00 Otępienie w chorobie Alzheimera
F01 Otępienie naczyniowe
F032 Otępienie w chorobach klasyfikowanych gdzie indziej (choroba Picka; CJD; choroba Parkinsona; HIV)
F03 bliżej nieokreślone (bno)

Etiologia:

·         choroby neurodegeneracyjne:

o        choroba Alzheimera

o        choroba Picka

o        choroba Parkinsona

o        choroba Huntingtona

·         nabyte choroby mózgu:

o        otępienie wielozawałowe

o        choroba Binswangera

o        zawał wzgórza

o        zapalenia naczyń

o        otępienie bokserów (pourazowe)

o        guzy mózgu

o        paranowotworowe zapalenie mózgu

o        wodogłowie normotensyjne (otępienie-ataksja-nietrzymanie moczu)

o        CJD

·         zaburzenia metaboliczne (potencjalnie odwracalne choroby mózgu)

o        niedoczynność tarczycy

o        zespół Cushinga

o        niedobór witaminy B12

Rodzaje lęku
* lęk odczuwany - wyczekiwanie na wydarzenia przykre, o których nie wiemy nic konkretnego.
* lęk domniemany - stan emocjonalny powstający na podstawie wyobrażeń, a nie rzeczywistego zagrożenia
* lęk ukryty - przemieszczenie z przejawu w postać np. somatyczną.
* lęk wolnopłynący - uczucie przenikającego nieokreślonego niepokoju
* lęk napadowy (paniczny) - ostry napad lęku z poczuciem przerażenia (obawa przed śmiercią lub zwariowaniem) oraz z silnymi objawami wegetatywnymi
* agitacja - silny lęk z towarzyszącym niepokojem ruchowym
* lęk fobiczny (sytuacyjny) - obawa przed określoną sytuacją, która doprowadza do jej unikania

Leczenie epizodu depresji

·         SSRI

·         trazodon, bupropion, TLPD (głównie aminy drugorzędowe), IMAO

·         dołączenie soli litu lub leczenie skojarzone SSRI + TLPD

SCHIZOFRENIA

Etiologia:

·         hipoteza dopaminowa: objawy pozytywne schizofrenii wiązane są z nadczynnością dpaminergicznych neuronów biegnących ze śródmózgowia do układu limbicznego

·         hipoteza serotoninowa

·         hipoteza błonowa

·         udział czynników genetycznych

·         udział czynników immunologicznych

·         teoria społeczno-środowiskowa (rozpad wewnętrzny w rodzinie, schizofrenogenna matka)

·         teoria węglowodanowa

·         teoria wirusowa

·         teorie neurostrukturalne

Kryteria rozpoznania Wg Bleulera
Objawy osiowe: (Grundsymptome) = 4A

·         ambiwalencja

·         autyzm, dereizm

·         stępiały afekt (stępienie uczuciowe, zubożenie, sztywność, spłycenie afektu, brak syntymii)

·         zaburzenia asocjacyjne (formalne zaburzenia myślenia)

Objawy dodatkowe: (akzessorische Symptome)

·         urojenia

·         złudzenia i omamy

·         zaburzenia pamięci, mowy, pisma

·         zaburzenia somatyczne

·         zaburzenia katatoniczne

Objawy Scheiderowskie (Schneider, 1950   I-rzędowe:

·         odciąganie, nasyłanie, przesyłanie, odsłanianie, ugłośnienie myśli

·         głosy, dyskutujące, komentujące, kłócące się

·         spostrzegania urojeniowe

II-rzędowe

·         mantyzm

·         poczucie zubożenia uczuciowego

·         zmiany nastroju

·         nagłe idee urojeniowe

·         inne zaburzenia spostrzegania

Przebieg wg Kępińskiego:

·         faza owładnięcia

·         faza adaptacji

·         faza degradacji

ROZPOZNANIE SCHIZOFRENII WG DSM-IV:
Dla rozpoznania schizofrenii niezbędne jest spełnienie wszystkich wymienionych kryteriów:

A. obecność co najmniej jednego z poniższych objawów czynnej fazy zaburzeń przez co najmniej jeden miesiąc lub krócej przy prawidłowym leczeniu (poprzednio w DSM-III R co najmniej tydzień)

1. dwa z następujących:
a) urojenia
b) nasilone omamy
c) niespójność lub znaczne rozluźnienie skojarzeń
d) zachowanie katatoniczne
e) płytki lub wyraźnie niedostosowany afekt
2. dziwaczne urojenia
3. nasilone omamy w postaci głosów komentujących lub dyskutujących

B. obniżenie poziomu funkcjonowania społecznego poniżej poziomu wyjściowego
C. ciągłe oznaki zaburzeń przez co najmniej pół roku. Okres ten musi zawierać fazę czynną (minimum jeden miesiąc lub krócej przy prawidłowym leczeniu), poza tym mogą go wypełnić objawy fazy zwiastunowej lub rezydualnej
D. nieobecność zespołu depresyjnego lub maniakalnego (zob. choroba afektywna dwubiegunowa)
E. brak uchwytnych czynników organicznych inicjujących lub podtrzymujących zaburzenia
F. jeśli w wywiadzie są zaburzenia autystyczne to rozpoznanie wymaga stwierdzenia nasilonych urojeń lub omamów (zob. autyzm dziecięcy, zespół Aspergera)

Typy schizofrenii:
Historycznie wyróżniano 4 typy schizofrenii: prosty, hebefreniczny, katatoniczny i paranoidalny. Obecnie w klasyfikacji DSM-IV wyróżniono 5 rodzajów schizofrenii:

·         rezydualna – objawy pozytywne występują w niewielkim natężeniu,

·         paranoidalna – obecne są urojenia i omamy, ale brak zdezorganizowanego zachowania i spłycenia afektu

·         zdezorganizowana, dawniej hebefreniczna – występuje spłycenie afektu i zaburzenia myślenia,

·         katatoniczna – widoczne są wyraźne zaburzenia psychomotoryczne; może wystąpić stupor katatoniczny i giętkość woskowa

·         schizofrenia niezróżnicowana – występują objawy psychotyczne, ale kryteria schizofrenii rezydualnej, paranoidalnej, zdezorganizowanej i katatonicznej nie są spełnione

oraz kilka rodzajów jej przebiegu:

·         subchroniczny

·         chroniczny

·         subchroniczny z zaostrzeniem

·         chroniczny z zaostrzeniem

·         choroba w remisji

·         przebieg nieokreślony

W ICD-10 wyróżnia się 2 dodatkowe podtypy:

·         depresja poschizofreniczna – epizod depresyjny rozwijający się w następstwie schizofrenii. Niektóre niewielkie objawy schizofrenii mogą być obecne.

·         schizofrenia prosta – pozornie niegroźne, lecz postępujące rozwijanie się znaczących objawów negatywnych przy braku epizodów psychotycznych.

Timothy Crow przedstawił koncepcję typologiczną schizofrenii, uważaną za jedną z ważniejszych i potwierdzoną przez innych badaczy:

Schizofrenia typu I: przeważają w niej objawy wytwórcze, tzw. pozytywne (urojenia, omamy, zaburzenia w treści myślenia np. myślenie magiczne) w ośrodkowym układzie nerwowym nie obserwuje się zmian anatomicznych – prawdopodobnie podłożem tych objawów jest nieprawidłowe przekaźnictwo synaptyczne neuronów.

Schizofrenia typu II: przeważają w niej objawy negatywne (np. zaburzenia ruchowe, mutyzm, alogia – niezdolność mówienia itp.) obserwuje się zmiany w ośrodkowym układzie nerwowym np. poszerzenie komór bocznych mózgu.

ZZA

Stan zmian psychicznych i zwykle somatycznych, powodowany używaniem alkoholu, charakteryzujący się reakcjami behawioralnymi, tj.: skłonność do stałego lub okresowego nadużywania alkoholu w celu doznania jego działania psychicznego lub w celu uniknięcia złego samopoczucia wynikającego z braku alkoholu. Stanom tym może towarzyszyć wzrost tolerancji alkoholu.

Kryteria wg ICD-10

1.       Silne pragnienie lub poczucie przymusu przyjmowania alkoholu

2.       Trudności w kontrolowaniu zachowań związanych z przyjmowaniem alkoholu

3.       Fizjologiczne objawy stanu odstawienia

4.       Stwierdzenie tolerancji wobec działania alkoholu

5.       Zaniedbywanie alternatywnych źródeł przyjemności

6.       Przyjmowanie alkoholu, pomimo wyraźnych dowodów szkodliwości

Elvin Morton Jellinek pierwszy przedstawił, w jaki sposób dochodzi do powstawania i pogłębiania się uzależnienia od alkoholu, podzielił proces powstawania choroby na fazy. Autor wyróżnia następujące stadia choroby alkoholowej:

1.       Faza wstępna prealkoholowa, trwająca od kilku miesięcy do kilku lat, zaczyna się od konwencjonalnego stylu picia

2.       Faza ostrzegawcza zaczyna się w momencie pojawienia się luk pamięciowych –palimpsestów

3.       Faza krytyczna rozpoczyna się od utraty kontroli nad piciem

4.       Faza przewlekła zaczyna się wraz z wystąpieniem wielodniowych ciągów

Somatyczne powikłania ZZA:

1.       Zanik mózgu

2.       Encefalopatia Wernickego–Korsakowa

3.       Encefalopatia z niedoboru kwasu foliowego

4.       Polineuropatia

5.       Kardiomiopatia

6.       Nadciśnienie tętnicze

7.       Zapalenie błony śluzowej żołądka

8.       Wrzód trawienny

9.       Zaparcia

10.   Zapalenie trzustki

11.   Alkoholowe zapalenie, marskość wątroby

12.   Impotencja

13.   Niedokrwistości

14.   Wypadki

Zespół Korsakowa
W przebiegu zespołu Korsakowa występują objawy głębokiego otępienia, ostre zaburzenia pamięci bieżącej i niedawnych zdarzeń (przy zachowaniu wspomnień sprzed choroby), luki pamięciowe wypełniane konfabulacjami zwykle o treści wielkościowej.

Leczenie zespołu Korsakowa:

·         suplementacja witamin B

·         klonidyna

·         propranolo

Zespół Otella, obłęd alkoholowy, obłęd zazdrości (łac. paranoia alcoholica, paranoia invidiva) - psychoza należąca do grupy uporczywych psychoz urojeniowych. Jest znamiennym objawem alkoholizmu przewlekłego stąd w typowej formie występuje u alkoholików lub w stanie upojenia alkoholowego. Objawia się urojeniami niewierności małżeńskiej (partnerskiej).

Leczenie delirium tremens

KLOMETAZOL - w leczeniu majaczenia drżennego
benzodiazepiny
...