ANALIZA FINANSOWA - STRUKTURA MAJĄTKU I KAPITAŁU.pdf

(1392 KB) Pobierz
Microsoft Word - ANALIZA FINANSOWA - STRUKTURA MAJĄTKU I KAPITAŁU
ANALIZA FINANSOWA
STRUKTURA MAJĄTKU I KAPITAŁU
Podstawowe znaczenie mają :
Wsk. wyposażenia przedsiębiorstwa w środki gospodarcze
Udział trwałych składników majątku w aktywach ogółem = majątek trwały /aktywa
ogółem * 100%.
Udział rzeczowych składników majątku w aktywach ogółem = rzeczowe składniki majątku
/ aktywa ogółem * 100%.
Udział niematerialnych składników majątku w aktywach ogółem = niematerialne
składniki majątku / aktywa ogółem * 100%.
Udział majątku obrotowego w aktywach ogółem = majątek obrotowy /aktywa ogółem
* 100%
Udział zapasów a aktywach ogółem = zapasy /aktywa ogółem * 100%.
Udział należności w aktywach ogółem = należności / aktywa ogółem * 100%.
Udział środków pieniężnych w aktywach ogółem = środki pieniężne /aktywa ogółem
* 100%.
Udział krótkoterminowych papierów wartościowych w aktywach ogółem
= krótkoterminowe papiery wartościowe /aktywa ogółem * 100%.
W badaniu struktury kapitałów (pasywów) podstawowe znaczenie mają:
Wsk. wyposażenia przedsiębiorstwa w kapitały własne i obciążenia kapitałami
obcymi :
Wyposażenie przedsiębiorstwa w kapitał własny = kapitał własny /pasywa ogółem
* 100%.
Obciążenie przedsiębiorstwa zobowiązaniami długoterminowymi = zobowiązania
długoterminowe /pasywa ogółem * 100%.
Wyposażenie przedsiębiorstwa w kapitał stały = kapitał stały /pasywa ogółem * 100%.
Obciążenia przedsiębiorstwa kredytem krótkoterminowym = kredyt krótkoterminowy
/pasywa ogółem * 100%.
Obciążenia przedsiębiorstwa zobowiązaniami bieżącymi = zobowiązania bieżące /pasywa
ogółem * 100%.
Analiza pionowa to badanie 100% aktywów i pasywów.
Analiza pozioma bilansu to porównanie poszczególnych składników aktywów i
pasywów:
STRUKTURA KAPITAŁOWO – MAJĄTKOWA
(+) dodatnio różnica między kapitałem stałym a trwałymi składnikami majątku oznacza,
że część środków obrotowych w przedsiębiorstwie finansowana jest kapitałem
długoterminowym i dlatego pozostaje w jego ciągłej dyspozycji. Kapitał długoterminowy
stanowiący kapitał obrotowy może być: tylko kapitałem obcym pochodzącym z kredytów
i pożyczek, w pełni kapitałem własnym oraz sumą części kapitału własnego i
zobowiązaniami długoterminowymi. Za korzystanie z kapitału obcego przedsiębiorstwo
płaci odsetki
i angażowanie tych kapitałów jest korzystne, gdy średni Wsk. rentowności kapitału
stałego przekracza obowiązującą wysokość stopy %.
Majątek trwały Kapitał Kapitał stały
Majątek obrotowy obrotowy Zobowiązania
bieżące
Kapitał stały – majątek trwały >0
102619014.002.png
zerowy poziom kapitału obrotowego ma bardziej teoretyczne niż praktyczne znaczenie,
chociaż okresowo stan kapitału obrotowego może równać się zero.
Majątek trwały Kapitał stały
Majątek obrotowy Zobowiązania bieżące
Kapitał stały – majątek trwały = 0
(-) ujemny poziom kapitału obrotowego występuje gdy majątek trwały jest wyższy niż
kapitał stały. Część środków trwałych finansowana jest krótkoterminowymi
zobowiązaniami, jest
to typowe dla firm handlowych, które wydłużając termin płatności zobowiązań
za dostarczone towary w momencie ich sprzedaży otrzymują na bieżąco gotówkę. Firmy
mają więc krótsze terminy realizacji należności niż terminy płatności zobowiązań,
co powoduje powstawanie wolnych środków pieniężnych.
Majątek trwały Kapitał Kapitał stały
Majątek obrotowy obrotowy Zobowiązania
bieżące
Kapitał stały – majątek trwały < 0
Kapitał stały jest finansowany z majątku trwałego. Majątek obrotowy jest finansowany
z zobowiązań bieżących.
Kapitał własny = aktywa ogółem – zobowiązania ogółem
Kapitał stały = kapitał własny + zobowiązania długoterminowe.
Udział kapitału własnego w finansowaniu majątku trwałego przedsiębiorstwa ustala się
według:
Wsk. pokrycia majątku trwałego kapitałem własnym = kapitał własny /majątek
trwały
* 100%. Jeśli majątek trwały jest w pełni pokryty kapitałem własnym to zachowana jest
tzw. złota reguła bilansowa. Wówczas trwałe składniki majątku przedsiębiorstwa powinny
być finansowane z kapitału własnego, gdyż oddawane są na długi okres czasu do
dyspozycji przedsiębiorstwa.
Wsk. pokrycia majątku trwałego kapitałem stałym = kapitał stały /majątek
trwały
* 100%. Przy prawidłowej polityce finansowej kwota kapitałów stałych powinna
przekraczać wartość majątku trwałego o niskim stopniu płynności finansowej.
Wsk. pokrycia kapitałami krótkoterminowymi majątku obrotowego = kapitał
krótkoterminowy /majątek obrotowy * 100%. Jeśli kapitał krótkoterminowy
pokrywa w pełni majątek obrotowy to zachowana jest złota reguła bilansowa w stosunku
do obrotu składnikami majątku.
Kapitał obrotowy = kapitał stały – majątek trwały.
Kapitał obrotowy a majątek przedsiębiorstwa.
Udział kapitału obrotowego w finansowaniu majątku ogółem = kapitał obrotowy /aktywa
ogółem * 100%.
Udział kapitału obrotowego w finansowaniu majątku obrotowego przedsiębiorstwa
= kapitał obrotowy /majątek obrotowy * 100%.
Kapitał obrotowy a płynność finansowa.
102619014.003.png
Wsk. pokrycia bieżących zobowiązań = środki obrotowe ogółem /łączne
zobowiązania bieżące (zobowiązania krótkoterminowe)
Wsk. szybkości spłaty zobowiązań = płynne środki obrotowe (należności, środki
pieniężne, krótkoterminowe papiery wartościowe) /zobowiązania bieżące.
Kapitał obrotowy w dniach obrotu = kapitał obrotowy /sprzedaż netto * 360.
Wsk. określa liczbę dni na jaką wystarczy kapitału obrotowego. Oznacza to, że pozim
kapitału obrotowego w dniach maleje przy zwiększani sprzedaży. Jeśli proporcjonalnie do
obroty nie zwiększy się kapitał obrotowy to przy zwiększaniu obrotów wzrośnie
niebezpieczeństwo utraty płynności finansowej. Trzeba: zbadać:
- Wsk. obrotu zapasmi = sprzedaż netto /średni stan zapasów . Jeśli firma
zwiększa ten Wsk. tzn., że zapasy wystarczają na coraz mniejszą liczbę dni sprzedaży.
Jest to korzystne, ponieważ zmniejszają się koszty ich magazynowania oraz następuje
uwolnienie kapitału obrotowego zaangażowanego w zapasach. Zwiększa się jednak
ryzyko, że w przypadku nie przewidzianej sytuacji przedsiębiorstwo nie będzie w stanie
zaspokoić potrzeb odbiorców i straci klientów.
Wsk. obrotu zapasami w dniach = średni stan zapasów /sprzedaż netto *360.
Wsk. określa, co ile dni przedsiębiorstwo odnawia swoje zapasy dla zrealizowania
określonej sprzedaży. Wysoki Wsk. mówi o wolnym obrocie zapasów, a niski o
występowaniu znacznego popytu na te towary, o łatwości ich sprzedaży i krótkim okresie
ich magazynowania.
Wsk. obrotu należnościami = sprzedaż netto /średni stan należności. Wsk.
określa ile razy w ciągu roku firma odtwarza stan swoich należności. Mieści się w
przedziale 7,0 – 10,0. Jeśli jest mniejszy niż 7,0 oznacza, że w stosunku do ogólnie
przyjętych norm przeds. Za długo kredytuje klientów i środki pieniężne są za długo
zamrożone w należnościach.
Wsk. obrotu (rotacji) jest liczony w dniach i określa go wtedy Wsk. cyklu należności i
oblicza się go:
Wsk. cyklu należności = średni stan należności /sprzedaż natto *360 dni.
Określa ilość dni sprzedaży, za którą nie uzyskano jeszcze należności i w jakim stopniu
kredytuje odbiorców. Wsk. obrotu należności w dniach = 360 /Wsk. obrotu nalezności.
Okres płacenia należności w dniach = średni stan zobowiązań /sprzedaż netto
*360 dni. Do jej ustalenia przyjmuje się zobowiazania bieżące kredytu krótkotermino.
Oraz raty kredytu długotermin. przypadające do spłacenia w danym roku. Ta relacja
określa jaki jest stan regulowania zobowiązań w przeds. Im dłuższy, tym mniejsze są
potrzeby w zakresie kapitału obrotowego. Porównując go z warunkami sprzedaży
oferowanymi odbiorcom można określić czy firma będzie zdolna do zapłacenia w terminie
płatności.
Cykl środków pieniężnych = obrót zapasami w dniach + okres ściągania
należności – okres płacenia zobowiązań. Wsk. ten ilustruje okres czasu, jaki upływa
od momentu odpływu gotówki przeznaczonej do regulowania zobowiązań do momentu
przepływu gotówki z pobranych należności. Korzystny jest krótki cykl środków
pieniężnych ze względu na to, że pieniądze zainwestowane w aktywa bieżące wracają do
firmy szybko i mogą być znów wykorzystane.
Trzy dokumenty sporządzane przez przedsiębiorstwo:
- bilans,
- rachunek zysków i strat,
- sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych.
SPRAWOZDANIE Z PRZEPŁYWU ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH
Przepływ środków pieniężnych z działalności operacyjnej:
I. wynik finansowy netto zysk / strata.
II. korekta o pozycje: amortyzacja, zysk / strata z tytułu różnic kursowych, odsetki i
dywidendy otrzymane i zapłacone, rezerwy na należności, podatek dochodowy naliczony
od zysku brutto, podatek dochodowy zapłacony, zysk / strata na sprzedaży i likwidacji
składników działalności inwestycyjnej, zmiana stanu: zapasów, należności, rozliczeń
102619014.004.png
międzyokresowych, zobowiązań krótkoterminowych (oprócz kredytów i pożyczek) oraz
fundusze specjalne i przychodów przyszłych okresów
III. Środki pieniężne netto z działalności operacyjnej.
Przepływ środków pieniężnych z działalności inwestycyjnej:
I. Nabycie / sprzedaż wartości niematerialnych i prawnych.
II. Nabycie / sprzedaż składników rzeczowego majątku trwałego.
III. Nabycie / sprzedaż udziałów i akcji w jednostkach zależnych.
IV. Nabycie / sprzedaż udziałów i akcji w jednostkach stowarzyszonych.
V. Nabycie / sprzedaż składników finansowego majątku.
VI. Udzielone / zwrócone pożyczki.
VII. Otrzymane / zwrócone dywidendy.
VIII. Otrzymane / zwrócone odsetki.
IX. Inne pozycje.
X. Środki pieniężne netto z działalności inwestycyjnej.
Przepływ środków pieniężnych z działalności finansowej.
I. Zaciągnięcie / spłata długoterminowych kredytów bankowych.
II. Zaciągnięcie / spłata pożyczek, emisja / wykup obligacji, papierów wartościowych.
III. Zaciągnięcie / spłata krótkoterminowych kredytów bankowych.
IV. Zaciągnięcie / spłata krótkoterminowych pożyczek, emisja / wykup obligacji,
papierów wartościowych.
V. Płatności dywidend i wypłata na rzecz właścicieli.
VI. Płatność zobowiązań z tytułu umów leasingu finansowego.
VII. Wpływy z emisji akcji i udziałów własnych oraz dopłat do kapitału.
VIII. Zapłacone / zwrócone odsetki.
IX. Inne pozycje.
X. Środki pieniężne netto z działalności finansowej.
Zmiana stanu środków pieniężnych netto (A +/- B +/- C).
Środki pieniężne na początek roku obrotowego.
Środki pieniężne na koniec roku obrotowego (D+E).
Punktem wyjścia przy sporządzaniu sprawozdań z przepływów środków pieniężnych jest
ustalenie nadwyżki finansowej jaka przedsiębiorstwo wygospodarowało w okresie
bilansowym. Składa się na nią zysk po opodatkowaniu (zysk netto) oraz amortyzacja
środków trwałych, wyposażenia oraz wartości niematerialnych i prawnych. Nadwyżka ta
jest określana „płynnością gotówkową” lub „cash flow”.
Nadwyżka finansowa (cash flow) = zysk netto + amortyzacja
RACHUNEK ZYSKÓW I STRAT:
I. Przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów.
Przychody netto ze sprzedaży materiałów i towarów.
Przychody netto ze sprzedaży produktów.
II. Koszty sprzedanych towarów i produktów.
Wartość sprzedanych materiałów i towarów.
Koszt wytwarzania sprzedanych produktów.
III. Zysk brutto ze sprzedaży.
IV. Koszt sprzedaży.
V. Koszt ogólnego zarządu.
VI. Zysk / strata na sprzedaży.
VII. Pozostałe przychody operacyjne
Przychody ze sprzedaży składników majątku trwałego.
Dotacje.
Pozostałe przychody operacyjne.
VIII. Pozostałe koszty operacyjne.
Wartość sprzedanych składników majątku trwałego.
Pozostałe koszty operacyjne.
IX. Zysk na działalności operacyjnej.
102619014.005.png
X. Przychody z udziałów w innych podmiotach.
XI. Przychody z pozostałego finansowego majątku trwałego.
XII. Pozostałe przychody finansowe.
XIII. Koszty finansowe.
XIV. Zysk / strata na działalności gospodarczej.
XV. Wynik zdarzeń nadzwyczajnych.
Zyski nadzwyczajne.
Straty nadzwyczajne.
XVI. Zysk / strata brutto.
XVII. Obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego.
Podatek dochodowy od osób prawnych.
Pozostałe obowiązkowe obciążenia.
XVIII. Zysk / strata netto.
BADANIE PŁYNNOŚCI FINANSOWEJ PRZEDSIĘBIORSTWA
Do oceny zdolności przedsiębiorstwa służą Wsk. bieżącej i szybkiej płynności.
Wsk. bieżącej płynności = aktywa bieżące/pasywa bieżące. Wsk. mówi ile razy
bieżące aktywa pokrywają bieżące zobowiązania, są to zobowiązania wobec
pracowników, dostawców, instytucji, kredyty krótkoterminowe i raty kredytu
długoterminowego przypadającego do spłaty w danym roku.. Najkorzystniejszy jest
poziom Wsk.
w granicach 1,2-2,0, oznacza to, że zachowanie równowagi finansowej wymaga,
aby wielkość aktywów bieżących była dwa razy większa niż kwota bieżących pasywów
(zobowiązań). Minimum bezpieczeństwa określa poziom Wsk. równy 1,2. Niski Wsk.
oznacza, że firma działa z dnia na dzień i nie posiada wystarczających zasaobów gotówki
do spłacenia bieżących zobowiązań. Im Wsk. jest większy, tym mniejszy będzie udział
zobowiązań bieżących w finansowaniu cyklu eksploatacyjnego.
Wsk. wysokiej (szybkiej) płynności = aktywa bieżące – zapasy – rozliczenia
między. czynne/zobowiązania bieżące . Wsk. ten pokazuje stopień pokrycia
zobowiązań krótkoterminowych aktywami o dużym stopniu płynności. Najlepszy jest
poziom Wsk. wynoszący 1,0, gdyż pokazuje, że przedsiębiorstwo może szybko sprostać
bieżącym zobowiązaniom. Gdy jest wysoka inflacja Wsk. może być niższy niż 1,0.
Dobrze działające przedsiębiorstwo to przedsiębiorstwo, w którym różnica między Wsk.
bieżącym a Wsk. szybkim nie jest za duża. Jeśli szybki Wsk. jest niski a Wsk. bieżący
wysoki, to firma utrzymuje zbyt wysoki poziom zapasów, w których zamrożony jest
fundusz obrotowy. Gdy Wsk. szybki jest wysoki, oznacza to nieproduktywne gromadzenie
środków pieniężnych w banku.
102619014.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin