MacLean Alistair - Sluza.pdf - MACLEAN Alistair - sewulka

Alistair MacLean

UTWORY ZEBRANE

1. H.M.S., .ULISSES"

2. Działa Nawarony

3. Na południe od Jawy

4. Ostatnia granica

5. Noc bez brzasku

6. Siła strachu

7. Złote rendez-vous

8. Szatański wirus

9. Mroczny Krzyżowiec

10. Stacja arktyczna „Zebra"

11. 48 godzin

12. Tylko dla orłów

13.

14.

15. Karawana do Vaccares

16. Wyspa Niedźwiedzia

17. Wyścig ku śmierci

18. Cyrk

19. Przełęcz Złamanego Serca

20. Złote Wrota

21. Żegnaj Kalifornio

22. Wiedźma Morska

23. Athabaska

24. Rzeka śmierci

25. Śluza

26. San Andreas

27. Samolot prezydencki

28. Samotne morze

29. Wieża zakładników

30. Kapitan Cook

31. Santoryn

32. Partyzanci

Lalka na łańcuchu

Komandosi z Nawarony

Alistair MacLean

ŚLUZA

Przełożył Jarosław Kotarski

Agencja Praw Autorskich i

Wydawnictwo „INTERART"

Warszawa 1993

Wstęp

Dwa dziwne i w sumie podobne zdarzenia, jakie miały miejsce nocą

trzeciego lutego, dotyczyły magazynów wojskowych i nie miały ze sobą

żadnych wyraźnych związków.

Wydarzenie w De Doorns w Holandii było tajemnicze, widowiskowe i

tragiczne zarazem, to drugie w Metnitz w RFN było o wiele mniej tajemnicze,

zgoła nie widowiskowe, a nawet odrobiną komiczne.

Na warcie przy znajdującym się w bunkrze holenderskim magazynie

amunicji, o półtora kilometra na północ od De Doorns, znajdowało się trzech

ludzi. Dwaj mieszkańcy wioski, którzy owej nocy cierpieli na bezsenność,

zameldowali o strzelaninie z broni maszynowej — potem okazało się, że

strażnicy byli uzbrojeni w takie pistolety — a następnie o potężnym wybuchu.

Na miejscu okazało się, że krater miał sześćdziesiąt metrów szerokości i

dwanaście głębokości. Domy w wiosce zostały mocno uszkodzone, ale nikt z

mieszkańców nie zginął.

Najprawdopodobniej strażnicy otworzyli ogień do napastników i jakaś

zbłąkana kula spowodowała eksplozję. Nie znaleziono żadnych śladów po

strażnikach czy ewentualnych napastnikach.

W RFN — Frakcja Czerwonej Armii — dobrze znana i doskonale

zorganizowana grupa terrorystyczna oświadczyła, że to ona jest od-

powiedzialna za atak na bazę w Metnitz i to jej członkowie bezproblemowo

załatwili dwóch strażników przy magazynie amunicyjnym. Obaj żołnierze

mieli być nietrzeźwi i kiedy intruzi wychodzili, podobno nakryli ich jeszcze

kocami, bo noc była chłodna. NATO zaprzeczyło oświadczeniu o pijaństwie

swoich żołnierzy, ale nic nie powiedziano o kocach. Intruzi oświadczyli, że

zabrali z magazynu pokaźną ilość broni — w tym też niektóre jej rodzaje

znajdujące się na utajnionych spisach broni NATO. Armia USA zaprzeczyła

temu oświadczeniu.

Prasa niemiecka zaczęła roztrząsać całą sprawę. Jeśli chodzi o kwestię

infiltracji baz wojskowych, Frakcja Czerwonej Armii była rekordzistą.

A jeśli idzie o ochronę baz, armia amerykańska też jest rekordzistą, tyle że

nieudolności: jej bazy są najłatwiejszymi do opanowania.

Frakcja Czerwonej Armii chlubi się swoimi, drobiazgowo przepro-

wadzanymi, akcjami. Tym razem podała do publicznej wiadomości dokładną

listę broni skradzionej z Metnitz. Detale, jakie podano w liście a dotyczące

tajnej broni, nie zostały jednak nigdy opublikowane. Stwierdzono, że jeśli

oświadczenie było prawdą, armia amerykańska bezpośrednio lub też poprzez

rząd niemiecki wydała po prostu natychmiastowy zakaz publikacji tych

informacji na łamach prasy.

Rozdział pierwszy

— To oczywiste, że jest to robota jakiegoś szaleńca — Jon de Jong,

wysoki, szczupły i szpakowaty, ascetyczny dyrektor lotniska Schiphol

wyglądał dość żałośnie, w jego słowach brzmiała nuta goryczy. Jednak

okoliczności, towarzyszące sytuacji, w jakiej się obecnie znajdował,

usprawiedliwiały w stu procentach jego zachowanie. — To czyste sza

leństwo. Ten ktoś musi być wariatem, szaleńcem i maniakiem, by robić

coś tak obłędnego, idiotycznego i bezsensownego.

Niczym zasuszony profesor, którego do złudzenia przypominał, de Jong

miał słabość do pedanterii oraz do nadmiernej tautologii w swych długich i

obrazowych wypowiedziach.

—To wariat.

—Można przyznać temu rację — odparł de Graaf.

Pułkownik de Graaf był barczystym mężczyzną słusznej wagi o mocno

pomarszczonej smagłej twarzy, która dodawała mu powagi i idealnie pasowała

do funkcji komisarza policji stolicy Holandii. — Rozumiem i zgadzam się z

tobą, ale jedynie do pewnego stopnia z oczywistych względów. Wiem, jak się

czujesz, przyjacielu. Twoje ukochane lotnisko — jedno z najlepszych w

Europie...

—Lotnisko w Amsterdamie jest najlepsze w Europie — uciął de Jong,

wpatrując się w przestrzeń. — To znaczy było.

—I będzie. Odpowiedzialny za to przestępca z pewnością nie jest normalny,

ale to jeszcze nie znaczy, że jest wariatem. Być może on cię nie lubi, czuje

do ciebie jakąś urazę. Może to były pracownik, zwolniony z pracy z

jakiegoś powodu, który nie chce się pogodzić ze swoim losem. Może to

jeden z mieszkańców przedmieść Amsterdamu, który doszedł do wniosku,

że poziom decybeli, jaki powodują przelatujące samoloty, jest nie do

zniesienia. Możliwe również, że to jakiś miłośnik przyrody, który słusznie

zauważył, że spaliny z silników odrzutowców zanieczyszczają atmosferę,

tyle że wybrał nieortodoksyjną metodę protestu. W naszym kraju jest cała

masa miłośników przyrody.

MacLean Alistair - Sluza.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: