Jedzenie zgodne z grupą krwi.doc

Jedzenie zgodne z grupą krwi

,,To, co jest żywnością dla jednego człowieka może być dla drugiego trucizną.”

Grupa krwi jest kluczem, który otwiera drzwi do tajemnic zdrowia, choroby, długowieczności, witalności i odporności psychicznej. Decyduje o podatności na choroby, o upodobaniu do żywności i nawet o rodzaju wykonywanych ćwiczeń. Jest jednym z głównych się czynników wpływających na twój bilans energetyczny, na skuteczność, z jaką spalasz kalorie, na reakcje na stres i może nawet na osobowość.

Sedno powiązań grupy krwi opiera się na następujących faktach:

·         Grupa krwi - 0, A, B lub AB - jest potężnym genetycznym odciskiem palca, która identyfikuje cię równie pewnie jak DNA.

·    Gdy będziesz traktował zindywidualizowaną charakterystykę swojej grupy krwi jako drogowskaz do odpowiedniego jedzenia i stylu życia, będziesz szczęśliwszy, osiągniesz w sposób naturalny właściwą wagę i zwolnisz proces starzenia się organizmu.

·         Grupa krwi o wiele bardziej wpływa na twoją tożsamość niż rasa, kultura czy geografia; jest genetyczną matrycą decydująca o tym, kim jesteś; przewodnikiem, w jaki sposób żyć najzdrowiej.

·         Klucz do zrozumienia znaczenia grupy krwi można znaleźć w historii ewolucji człowieka: grupa krwi 0 jest najstarsza; grupa A rozwinęła się w społeczności rolniczej; grupa B wyłoniła się, kiedy ludzie migrowali na północ, na chłodniejsze, surowsze terytoria; zaś grupa AB jest dokładnie współczesną adaptacją, wynikiem przemieszania się Zasadniczo odmiennych grup. Ta ewolucyjna droga wiąże się bezpośrednio z zapotrzebowaniami dietetycznymi każdej z grup krwi obecnie.

Historia człowieka

Pierwsi ludzie przemieszczając się z Afryki musieli w nowych warunkach przystosować się do innego pożywienia. Nowa dieta powodowała zmiany w przewodzie pokarmowym i w układzie odpornościowym, tak by człowiek mógł przede wszystkim przetrwać, a później rozkwitnąć w danym środowisku. Te zmiany znalazły swoje odzwierciedlenie w rozwoju grup krwi, które - jak się wydaje - pojawiły się w przełomowych chwilach rozwoju człowieka takich jak:

1. Wzniesienie się ludzkości na szczyt łańcucha pokarmowego (ewolucja grupy krwi „0” do jej najpełniejszego wyrazu).

2. Zmiana roli z myśliwego - zbieracza, przejście na bardziej osiadły, rolniczy styl życia (pojawienie się grupy krwi A).

3. Zlewanie się i migracja ras z Afryki do Europy, Azji i obu Ameryk (rozwój grupy krwi B).

4. Współczesne wymieszanie się zasadniczo odmiennych grup (pojawienie się grupy krwi AB).

Każda grupa krwi zawiera przekaz genetyczny mówiący o odżywianiu i zachowaniach naszych przodków. Wprawdzie przebyliśmy daleką drogę od wczesnej historii, ale wiele z dawnych cech wciąż na nas wpływa. Znajomość tych predyspozycji pomaga zrozumieć logikę dopasowania odżywiania do grup krwi.

Linia czasowa antropologii grupy krwi. Poczynając od najdawniejszych czasów, diagram uwypukla różne drogi rozwoju człowieka w powiązaniu z daną grupą krwi. Co ciekawe, ewolucyjne zmiany w grupie krwi mają prawie biblijne ramy. Póki wszyscy mieli grupę krwi O (najdłuższy okres) i zajmowali ograniczoną przestrzeń życiową, jedli to samo i oddychali tym samym powietrzem, jakiekolwiek dalsze zmiany nie były potrzebne. Jednak wzrost populacji i późniejsze migracje przyspieszyły zmiany. Kolejne grupy krwi - A i B - mają nie więcej niż 15 000 do 25 000 lat, a grupa AB jest jeszcze dużo późniejsza.

Ze swojej bazy w pradawnej ojczyźnie w Afryce wcześni myśliwi-zbieracze z grupą krwi O przewędrowali Afrykę i dotarli do Europy i Azji w poszukiwaniu nowych zapasów grubego zwierza. W nowych, zupełnie innych warunkach środowiskowych zaczęły rozwijać się współczesne grupy rasowe.

Przemieszczenie się ludzi w strefy Klimatyczne o niższych temperaturach wpłynęło na to, iż mieli coraz jaśniejszą skórę, mniej masywny kościec i prostsze włosy. W ciągu wieków natura dostosowała ludzi do określonych warunków charakterystycznych dla danych regionów ziemi, które zamieszkiwali. Gdy ludzie ruszyli na północ, rozwinęła się jaśniejsza skóra, która lepiej chroniła przed odmrożeniem niż skóra ciemna. Jaśniejsza skóra także lepiej metabolizowała witaminę D na lądzie o krótszych dniach i dłuższych nocach.

Nowe warunki środowiskowe były zapewne przyczyną pojawienia się w Azji lub na Bliskich Wschodzie gdzieś między 25 000 a 15 000 rokiem p.n.e. osób z grupą krwi A. Grupa ta wyłoniła się w szczytowym okresie neolitu lub nowym wieku kamienia łupanego, który nastąpił po starym wieku kamienia łupanego lub okresie paleolitu myśliwych Cro-Magnon. Rolnictwo i udomowione zwierzęta stały się cechami charakterystycznymi kultury ówczesnej populacji. Rolnictwo i hodowla zmieniły wszystko. Będąc w stanie zrezygnować z uprzedniego trybu życia polegającego najedzeniu wszystkiego, co wpadnie im w rękę, na rzecz świadomego planowania zbiorów, ludzie łączyli się we wspólnoty i zaczynali prowadzić osiadły tryb życia. Ten radykalnie odmienny styl życia, zasadnicza zmiana diety i środowiska spowodowały zmianę przewodu pokarmowego i układu immunologicznego ludzi neolitu. Zmiany te pozwoliły lepiej tolerować i wchłaniać uprawiane ziarna i inne produkty rolnicze. Wyłoniła się grupa krwi A. Gen dla grupy A zaczął się rozwijać we wczesnych społecznościach rolniczych. Mutacja genetyczna, która wytworzyła grupę krwi A z grupy O, nastąpiła bardzo gwałtownie. Co mogło być przyczyną tej nadzwyczajnej prędkości mutacji ludzkiej z grupy krwi O w grupę A? To było dążenie do przetrwania w warunkach życia w zatłoczonej społeczności. Ponieważ grupa krwi A wyłoniła się jako bardziej odporna na infekcje typowe dla gęsto zaludnionych obszarów, miejskie, uprzemysłowione społeczności szybko posiadły grupę krwi A. Nawet dzisiaj ci, którzy przeżyli zarazę, chole­rę czy ospę, wykazują dominację grupy krwi A nad grupą O.

B - znaczy: równowaga

Grupa krwi B rozwinęła się gdzieś między 10 000 a 15 000 rokiem p.n.e. w rejonie Himalajów. Jej powstanie wiązało się z wymuszoną migracją części ludzi z gorącej, bujnej sawanny Afryki wschodniej w zimne, nieurodzajne obszary Himalajów. Grupa krwi B prawdopodobnie powstała, więc w wyniku mutacji będącej odpowiedzią organizmu na zmiany klimatyczne. Najpierw pojawiła się w Indiach lub w azjatyckim regionie Uralu wśród plemion kaukaskich i mongolskich. Ta nowa grupa krwi stała się wkrótce charakterystyczna dla wielkich plemion zamieszkujących stepy, które w tych czasach dominowały na równinach euroazjatyckich.

Rozwinęły się dwie podgrupy krwi B: rolnicza wśród względnie osiadłych grup na południu i wschodzie i nomadyczna wśród wojowniczych społeczności, zdobywająca północ i zachód. Nomadowie byli dobrymi hodowcami koni; przemknęli daleko do wschodniej Europy, a gen grupy krwi B jest obecnie powszechny w wielu wschodnich populacjach.

Pierwotne siedziby i przemieszczanie się grup krwi A i B. Z Azji i Bliskiego Wschodu gen grup A został przeniesiony przez Indoeuropejczyków do zachodniej i północnej Europy. Inne migracje ludzi z grupą krwi A dotarły do północnej Afryki. Ze swoich siedzib w zachodnich Himalajach grupa krwi B została przeniesiona przez ludy mongolskie do południowo-wschodniej Azji i na azjatyckie równiny lub stepy. Inna populacja ludzi z grupą krwi B dotarła do Europy wschodniej. Do tego czasu poziom mórz na ziemi podniósł się zalewając pomost lądowy między Ameryką Północną a Azją. To przeszkodziło jakiemukolwiek przemieszczaniu się grupy B do Ameryki Północnej, gdzie wcześniejsze populacje z grupą krwi O nadal dominują.

Grupa krwi AB występuje rzadko. Wyłaniając się z przemieszania kaukaskiej grupy A z mongolską grupą B, charakteryzuje mniej niż 5 procent populacji. Jest to najmłodsza z grup krwi.

Jeszcze dziesięć do dwunastu wieków temu nie było zapewne krwi grupy AB. Barbarzyńskie hordy atakowały najsłabsze ogniwa upadających cywilizacji, przemierzały wzdłuż i wszerz Imperium Rzymskie. I właśnie jako wynik przemieszania się tych wschodnich najeźdźców z ostatnimi chwiejnymi pozostałościami cywilizacji europejskiej powstała grupa AB

Ponieważ ludzie z grupą krwi AB dziedziczą tolerancję zarówno grup A, jak i B, ich układy odpornościowe mają zwiększoną zdolność do wytwarzania przeciwciał na infekcje bakteryjne. Ta unikatowa właściwość nieposiadania ani przeciwciał przeciwnych grupie krwi A, ani grupie B minimalizuje groźbę zachorowań na alergie i inne cho­roby powodowane przez własne przeciwciała, takie jak artretyzm, zapalenie i toczeń. Z uwagi na to, że grupa AB nie wytwarza żadnych przeciwciał przeciw grupom A i B, może być bardziej podatna na pewne rodzaje raka.

Grupa krwi, geografia i rasa tworzą ludzką tożsamość. Możemy się różnić kulturowo, ale kiedy uwzględni się grupę krwi, okaże się, że różnice te są powierzchowne. Grupa krwi jest starsza niż rasa i bardziej fundamentalna niż odrębność etniczna. Grupy krwi nie były aktem losowej działalności genetycznej na chybił trafił. Każda nowa grupa krwi stanowiła odpowiedź ewolucyjną na wiele reakcji łańcucha kataklizmów, przebiegających poprzez wieki wstrząsów środowiskowych i zmian.

Chociaż wydaje się, że wczesne zmiany rasowe wystąpiły w świecie składającym się prawie wyłącznie z ludzi z grupą krwi O, zróżnicowania rasowe - łącznie z adaptacjami dietetycznymi, środowiskowymi i geograficznymi - stanowiły część procesu ewolucji, który ostatecznie wytworzył inne grupy krwi.

Podsumowanie

·         Grupa krwi O: najstarsza i najbardziej podstawowa, pozostałość na szczycie łańcucha pokarmowego, z silnym i agresywnym układem odpornościowym, gotowym i zdolnym do niszczenia każdego, przyjaciela lub wroga.

·         Grupa krwi A: pierwsi imigranci, zmuszeni do zaadaptowania się do bardziej rolniczego sposobu odżywiania i stylu życia, z osobowością bardziej przystosowaną do współżycia w dużych społecznościach.

·         Grupa krwi B: asymilator, adaptujący się do nowych warunków klimatycznych i mieszania się populacji; reprezentujący naturalne dążenie do większej równowagi między napięciami psychicznymi a żądaniami układu odpornościowego.

·         Grupa krwi AB: delikatny potomek rzadko występującego połączenia tolerancyjnej grupy krwi A z barbarzyńską wcześniej, ale bardziej zrównoważoną grupą B.

Nasi przodkowie pozostawili każdemu nas specjalny zapis w naszych grupach krwi. Ten zapis istnieje w jądrze każdej komórki. To właśnie tu spotykają się antropologia i nauka o krwi.

Plan dla grupy krwi

Zwykła kropla krwi, na tyle mała, że nie można jej zobaczyć gołym okiem, zawiera pełny kod genetyczny ludzkiego istnienia. Matryca DNA jest nietknięta i odtwarzana w nas bez końca - poprzez naszą krew.

Dla oka „nieuzbrojonego" krew jest jednolitym czerwonym płynem, ale pod mikroskopem widać, że składa się ona z wielu różnych elementów. Soczyście czerwona komórka krwi zawiera specjalny typ żelaza, które służy naszemu organizmowi do przenoszenia tlenu i nadaje krwi charakterystyczny kolor. Białe komórki krwi, dużo mniej liczne niż czerwone, przemieszczają się w strumieniach naszej krwi jak zawsze czujni żołnierze, chroniąc nas przed infekcją.

Ten złożony, żywy płyn zawiera także białka, które dostarczają tkankom składników odżywczych, płytki pomagające krzepnąć oraz plazmę zawierającą podstawowe elementy naszego układu odpornościowego.

Układ odpornościowy działa tak, aby określać, kto jest wrogiem, a kto przyjacielem twego organizmu. Jest to zasadnicza funkcja, ponieważ bez niej układ odpornościowy mógłby zaatakować własne tkanki przez pomyłkę lub pozwoliłby wniknąć niebezpiecznym organizmom do ciała. Mimo całej swojej złożoności, układ odpornościowy ma dwie podstawowe funkcje: rozpoznanie „nas" i niszczenie „ich”.

Natura wyposażyła nasz układ odpornościowy w bardzo wymyślne metody określania, czy substancja w organizmie jest obca, czy nie. Jedna metoda to markery chemiczne zwane antygenami, które znajdują się na komórkach naszego organizmu. Każda forma życia, od najprostszego wirusa aż do człowieka, ma unikatowe antygeny, które są jak chemiczny odcisk palca. Jeden z najpotężniejszych antygenów to ten, który określa grupę krwi. Antygeny każdej grupy krwi są tak czułe, że kiedy działają efektywnie, są najlepszym strażnikiem bezpieczeństwa układu odpornościowego. Kiedy twój układ odpornościowy wychwytuje coś podejrzanego (tj. obcy antygen z bakterii), jedną z pierwszych rzeczy, której poszukuje, jest antygen twojej grupy krwi, aby mu podpowiedział, czy intruz to przyjaciel czy wróg. Każda grupa krwi ma inny antygen o specyficznej strukturze chemicznej. Grupa krwi bierze nazwę od antygenu grupy krwi, który masz „zapisany" w czerwonych komórkach krwi.

Wyobraźmy sobie strukturę chemiczną grup krwi jako swego rodzaju anteny nadawcze, promieniujące z powierzchni naszych komórek w daleką przestrzeń. Te anteny składają się z długich łańcuchów wielokrotnie złożonego cukru zwanego fukoza, który sam tworzy najprostszą z grup krwi – „0”. Pierwsi odkrywcy grupy krwi dali jej symbol „0”. Ta antena służy jako baza dla innych grup krwi - A, B i AB.

Grupa krwi A powstaje wówczas, gdy do fukozy dodawany jest inny cukier, zwany N-acetylogalaktozaminą. Tak, więc fukoza plus N-acetylogalaktozamina to grupa krwi A.

Grupa krwi B, także oparta na antygenie O lub fukozie, ma dołączony jeszcze inny cukier, zwany D-galaktozaminą. Tak, więc fukoza plus D-galaktozamina tworzą grupę krwi B.

Grupa krwi AB opiera się na antygenie O, fukozie oraz dwóch cukrach,

N-acetylogalaktozaminie i D-galaktozaminie. Tak więc fukoza plus N-galaktozamina plus

D-galaktozamina tworzą grupę krwi AB.

W tym momencie możesz się zastanawiać nad innymi identyfikatorami grupy krwi, takich jak dodatnia i ujemna lub osobnik wydzielający bądź niewydzielający. Zazwyczaj, kiedy ludzie podają swoją grupę krwi, mówią: „mam A dodatnią" lub „mam O ujemną". Te odmiany lub podgrupy w grupach krwi odgrywają stosunkowo niewielką rolę. Ponad 90 procent wszystkich czynników grupy krwi związanych jest z tym, czy posiadasz grupę krwi - O, A, B lub AB (szczegóły dotyczące znaczenia podgrup - patrz załącznik D). Zatem teraz skoncentrujemy się jedynie na grupie krwi.

Gdy antygen grupy krwi odkrywa, że do układu wtargnął obcy antygen, pierwszą rzeczą, jaką robi, jest wytworzenie przeciwciał do tego antygenu. Te przeciwciała to wyspecjalizowane związki chemiczne produkowane przez komórki układu odpornościowego, a ich rola to atakowanie i swoiste oznakowanie obcego antygenu po to by go zniszczyć.

Kiedy przeciwciało napotyka antygen intruza mikroba, zachodzi reakcja zwana aglutynacją (zlepianiem, sklejaniem). Przeciwciało przyłącza się do antygenu wirusa i czyni go bardzo lepkim. Kiedy komórki, wirusy, pasożyty i bakterie są zaglutynowane, sklejają się z sobą i grupują, co czyni zadanie usunięcia ich znacznie łatwiejszym. To jest jak skuwanie razem przestępców; stają się oni wówczas daleko mniej niebezpieczni, niż kiedy im się pozwala poruszać swobodnie. Wymiatając system obcych komórek, wirusów, pasożytów i bakterii, przeciwciała gromadzą je celem łatwiejszej identyfikacji i usunięcia.

...