Królowie Izraela i Judy.pdf

A Pan rzekł do Samuela: Wysłuchaj głosu ludu we wszystkim, co mówią do ciebie, gdyż nie

tobą wzgardzili, lecz mną wzgardzili, bym nie był królem nad nimi. 1Sm 8:7

Bóg był Królem Izraela. Wypowiadał się poprzez swoich proroków, jednym z nich był prorok

Samuel. Jednak kiedy jego synowie okazali się niegodni zajmowanego urzędu, Izrael zarządał

od Samuela, by ten ustanowił nad nimi króla, na wzór sąsiadujących ludów. Ten ostrzegł ich

przed konsekwencjami takiego wyboru, następnie z polecenia Bożego odnalazł Saula, syna

Kisza, z pokolenia Beniamina i namaścił go na króla izraelskiego. Towarzyszyły temu znaki

od Boga: proroctwo o znalezieniu przez Saula oślic i losy, rzucone w dniu wyborów.

Saul

Saul miał pięćdziesiąt lat, gdy został królem, i dwadzieścia dwa lata panował nad Izraelem.

1Sm 13:1

Droga Saula do korony obejmuje trzy etapy: 1. mianowanie do przez proroka w tajemnicy

(1Sm 10,1); 2.oficjalne ogłoszenie go wobec zgromadzenia w Mispie (1Sm 10:24 ); 3.

zatwierdzenie go na urzędzie królewskim w Gilgal (1Sm 11:15).

Po dwudziestodwuletnim panowaniu zginął w walce z Filistynami na wzgórzach Gilboa

popełniając samobójstwo.

Iszboszet

Lecz Abner, syn Nera, dowódca zastępu Saula, zabrał Iszboszeta, syna Saula, sprowadził go

do Machanaim I obwołał go królem nad Gileadem, nad Aszerem, nad Jezreelem, nad

Efraimem, nad Beniaminem i nad całym Izraelem. 2Sm 2:8-10

Po śmierci Saula i jego synów Abner, wódz wojsk Saulowych sprowadził Iszboszeta, syna

Saula do Machanaim i tam obwołał go królem nad Izraelem. Iszboszet miał lat 40 i królował

dwa lata. Wdał się w zatarg z Abnerem o nałożnicę Saulową, Rispę, przez co Abner zwrócił

się na stronę Dawida (2Sm 3:6-12). Został zabity przez Rekab i Baana, synowie Rimmona

Beerotczyka, z pokolenia Beniamina (2Sm 4:5-8).

Dawid

Zeszli się tedy wszyscy starsi Izraela u króla w Hebronie i król Dawid zawarł z nimi

przymierze w Hebronie przed Panem, po czym namaścili Dawida na króla nad Izraelem. 2Sm

5:3

Po tym jak Saul okazał Bogu nieposłuszeństwo (1Sm 15:26) Samuel został posłany do

Issajego, by tam namaścił jego najmłodszego syna, Dawida na króla. Droga Dawida do

władzy była długa, ale dzięki temu mógł nabrać doświadczenia jako polityk i strateg.

Śmierć Saula skłoniła Judejczyków do obwołania Dawida, który już wtedy wsławił się wielką

odwagą i walecznością, na króla nad Judeą. Rządził nią siedem lat, aż w końcu starszyzna

Izraela ofiarowała mu koronę (2Sm 5:3).

Salomon

Tak tedy król Salomon został królem nad całym Izraelem. 1Kl 4:1

Salomon, mimo, że jego ojciec Dawid wyraźnie opowiedział się za jego królowaniem, nie

objął władzy w spokoju. Wystąpił przeciwko niemu Adoniasz, jego brat przyrodni (1Kl 1:18),

spiskując z Joabem i kapłanem Ebiatarem, za co poniósł śmierć. Dawid na wieść o spisku

nakazał natychmiastową koronację Salomona, jeszcze za swego życia.

Salomon umocnił swoje królestwo żeniąc się z księżniczkami okolicznych królestw, co

niestety przyczyniło się do jego upadku, gdyż pod koniec życia namówiły go do

bałwochwalstwa (1Kl 11:1-11). Bóg zapowiedział Salomonowi, że z powodu jego grzechu

odbierze mu królestwo z wyjątkiem jednego plemienia, ze względu na Dawida i wybrane

miasto Jeruzalem.

Salomon panował przez 40 lat.

Rechabeam (Juda)

I zasnął Salomon z ojcami swymi, i został pochowany w Mieście Dawida, swego ojca, a po

nim został królem jego syn Rechabeam. 1Kl 11:43

Następcą Salomona był jego syn Rechabeam, który nierozważną polityką podatkową

rozgniewał plemiona północne tak, że na spotkaniu w Sychem doszło do oderwania się

Izraela od Judy. Miał 40 lat, kiedy objął władzę, a panował w Jerozolimie przez 17 lat.

Jeroboam (Izrael)

Gdy zaś cały Izrael usłyszał, że Jeroboam powrócił, wyprawili do niego poselstwo z

wezwaniem na zgromadzenie i obwołali go królem nad całym Izraelem. Przy domu

Dawidowym pozostało jedynie plemię Judy. 1Kl 12:20

Dawny urzędnik Salomona, któremu prorok Achiasz przepowiedział mu władzę nad Izraelem,

zbuntował się przeciw Salomonowi i musiał zbiec do Egiptu.

Uczestniczył w spotkaniu w Sychem z królem Rechabeamem, był przywódcą Izraela. Gdy

Rechabeam nie wysłuchał próśb plemion izraelskich, obwołano Jeroboama królem nad

Izraelem.

Jeroboam obawiając się silnego wpływu, jaki miała na Żydów Świątynia w Jerozolimie, kazał

sporządzić dwa cielce ze złota, ustawił je w Betel i w Dan. Potem nakazał ludziom, by nie

pielgrzymowali do Jerozolimy. Stało się to przyczyną do bałwochwalstwa w Izraelu.

Jeroboam panował w Izraelu przez 22 lata.

Abijjam (Juda)

I spoczął Rechabeam ze swoimi ojcami, i został pochowany obok swoich ojców w Mieście

Dawida. Matka jego nazywała się Naama, a była Ammonitką. Władzę królewską po nim objął

Abijjam, jego syn. 1Kl 14:31

Abijjam nie zasłynął niczym dobrym. Rządził przez trzy lata.

Nadab (Izrael)

Panował zaś Jeroboam dwadzieścia dwa lata, po czym spoczął obok swoich ojców, a władzę

królewską po nim objął Nadab, jego syn. 1Kl 14:20

Nadab panował jedynie dwa lata, czyniąc to, co złe w oczach Boga. Zbuntował się przeciw

niemu Baasza, syn Achiasza, z plemienia Issachara i zabił go, gdy ten wraz z Izraelem

oblegali Gibbeton.

Asa (Juda)

I spoczął Abijjam ze swoimi ojcami, i pochowano go w Mieście Dawida, a władzę królewską

po nim objął Asa, jego syn. 1Kl 15:8

Panował przez 41 lat, jego rządy charakteryzują się prawością i wiernością Bogu. Nie

oszczędził nawet członków swej rodziny, którzy parali się bałwochwalstwem. W starości miał

problem zdrowotny z nogami.

Baasza (Izrael)

Baasza pozbawił go życia w trzecim roku panowania Asy, króla judzkiego, i objął za niego

władzę królewską. 1Kl 15:28

Z chwilą objęcia władzy, Baasza wytracił cały ród Jeroboama, mimo to "kroczył drogą

Jeroboama". Panował w Tirsie 24 lata. Przez całe swe życie prowadził walkę z Asą, królem

judzkim.

Ela (Izrael)

I spoczął Baasza ze swoimi ojcami, i został pochowany w Tirsie, a władzę królewską po nim

objął Ela, jego syn. 1Kl 16:6

Ela rządził w Izraelu przez dwa lata. W tym czasie uknuł przeciwko niemu spisek Zimri, jego

dworzanin. Podczas obficie zakrapianej alkoholem uczty wtargnął do domu Arsy, nadzorcy

pałacu w Tirsie i zabił króla, zasiadając po nim na tronie.

Zimri (Izrael)

Zimri wtargnął tam, pchnął go i pozbawił go życia w dwudziestym siódmym roku panowania

Asy, króla judzkiego, i objął władzę królewską po nim. 1Kl 16:10

Podobnie jak Baasza, Zimri wytracił całą rodzinę i przyjaciół Baaszy, panował jedynie 7 dni,

gdyż Izraelici na wieść o spisku obwołali na króla Omriego, dowódcę wojska. Ten wyruszył

pod Tirsę i zdobył ją, zaś Zimri, widząc przegraną bitwę zginął podpaliwszy nad sobą zamek

królewski.

Omri (Izrael)

Omri objął władzę królewską nad Izraelem w trzydziestym pierwszym roku panowania Asy,

króla judzkiego, a panował dwanaście lat, z tego w Tirsie sześć lat. 1Kl 16:23

Omri miał problemy z otrzymaniem korony. Obóz izraelski podzielił się na dwie frakcje,

jedna popierała Omriego, druga Tibniego. Odbyła się bitwa, w wyniku której Tibni zginął.

Omri rządził przez 12 lat. Biblia nie ma jednak dobrego zdania o jego panowaniu. Jednakże

zerwał z polityką rozdziału Izraela od Judy, wydając córkę Attalię za króla judzkiego (2Kl

8:26).

Zmarł w Samarii, którą nabył za dwa talenty srebra, obwarował i zbudował tam miasto na

górze Szomron.

Jehoszafat (Juda)

I spoczął Asa ze swoimi ojcami, i został pochowany obok swoich ojców w Mieście Dawida,

swojego praojca, a władzę królewską po nim objął Jehoszafat, jego syn. 1Kl 15:24

Jehoszafat miał 35 lat gdy włożył koronę, a panował przez 25 lat. Utrzymywał pokój z

Izraelem, nawet połączył się z królem izraelskim w wojnie pod Ramot Gileadzkim.

Był królem wiernym Bogu, respektującym słowa proroka Micheasza, niszczył kulty

pogańskie.

Achab (Izrael)

I spoczął Omri ze swoimi ojcami, i został pochowany w Samarii, a Achab, jego syn, objął

władzę królewską po nim. 1Kl 16:28

Achab rządził w Samarii przez 22 lata, określany jest jednak jako najgorszy z panujących w

Izraelu. Wzniósł za namową swej żony Izebel, córki Etbaala, króla Sydonu posąg Baala i

oddawał mu pokłon.

Podczas jego rządów prorok Eliasz zapowiedział trzyletnią suszę, tenże prorok pozbawił

życia 450 proroków Baala podczas spektakularnej ofiary na Górze Karmel.

Achazjasz (Izrael)

I spoczął Achab ze swoimi ojcami, a władzę królewską po nim objął Achazjasz, jego syn. 1Kl

22:40

Achazjasz rządził Izraelem 2 lata. Naśladował we wszystkim swego ojca. Ulegszy

wypadkowi radził się u Belzebuba, boga Ekronu w sprawie swej choroby, za co został

potępiony przez Elasza. Zmarł niedługo potem.

Jehoram (Juda)

I spoczął Jehoszafat ze swoimi ojcami, i został pochowany obok swoich ojców w Mieście

Dawida, swojego praojca, a władzę królewską po nim objął Jehoram, jego syn. 1Kl 22:51

Gdy Jehoram wzmocnił swoją władzę, kazał pozabijać swoich braci i niektórych z książąt

izraelskich. Panował w Jerozolimie przez 8 lat. Czynił jednak podobne zło, jak królowie

izraelscy, prawdopodobnie za namową żony, która była córką Achaba. Za jego rządów

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: