KONSPEKT
ZAJĘĆ Z EDUKACJI EKOLOGICZNEJ W GRUPIE DZIECI 3.4.5 – LETNICH
TEMAT: „W KRAINIE WIATRU” – przybliżenie dzieciom zjawiska wiatru.
Data: 18.03.2009 r
CELE OGÓLNE:
Ø umożliwienie dzieciom poznawania i rozumienia świata przyrody i praw w nim rządzących
Ø kształtowanie u dzieci postaw proekologicznych.
CELE OPERACYJNE: (dziecko ... )
Ø potrafi, zdefiniować pojęcie „wiatr” własnymi słowami
Ø wykorzystuje różne przedmioty, urządzenia do „wytworzenia” wiatru
Ø potrafi, obserwować i wyciągać wnioski z prowadzonych obserwacji
Ø wie, gdzie należy wyrzucać śmieci i czym grozi nieprzestrzeganie tej zasady
Ø wie, na czym polega i czemu służy segregacja śmieci.
METODY: samodzielnych doświadczeń.
FORMA PRACY: z całą grupą, indywidualna.
POMOCE: suszarka do włosów, wiatraczek, baloniki, gazety, piórka, pompka rowerowa, ilustracje do opowiadania, karty pracy, trzy kosze ( niebieski, biały, czerwony ) śmiecie i odpady przeznaczone do segregacji, nagranie wiatru, ilustracje przedstawiające wysypisko śmieci.
PRZEBIEG ZAJĘCIA:
1. WYSŁUCHANIE HISTORII PLASTUSIA POD TYTUŁEM „PODNIEBNA JAZDA” WZBOGACONEJ ILUSTRACJAMI.
„Plastusiowy Pamiętnik” M. Kownacka
Niech latawiec w świat leci i pozdrawia wszystkie dzieci !!!
Zobaczycie jak nasz latawiec poleci do małych Chińczyków ! – woła Pawełek.
A ja myślę sobie, że jeśli on poleci do wszystkich dzieci, to i do Tosi doleci ! Jak tu nieskorzystać z takiej sposobności ? Ogon latawca leżał na ziemi, tuż pod naszą ławką, położyłem się więc na boku, sturlałem się na podłogę, podczołgałem się chyłkiem i – cap! Uczepiłem się ogona.
Co będzie, to będzie ! Trudno ! Muszę do Tosi polecieć ! Ogon był cały ustrojony w bibułkowe kokardki, więc nikt mnie nie zauważył. A tu już chłopcy wynoszą przed szkołę.
Wysypały się wszystkie klasy na dziedziniec.
Nasi chłopcy wzięli rozpęd pod wiatr – hurraaa !
Latawiec oderwał się od ziemi i poszybował jak ptak w powietrzu. Za nim długim wężem popłynął ogon, a na końcu ogona ja – Plastuś. Leciałem pozdrowić moją Tosię.
(...) Chłopcy puszczają latawca coraz wyżej, na długim, dłuuugim sznurze. Jak przyjemnie tak szybować w powietrzu.
O ileż to przyjemniej tak sobie płynąć na latawcu niż się obijać po ziemi, wisząc u Maćkowego ogona ! Lecimy coraz wyżej i wyżej, aż dech zapiera ! już niedługo dolecimy do obłoków !
Wtem zawiał jakiś wiatr z przeciwnej strony, a może to chłopcy w dole niezręcznie pociągnęli za sznurek, dość, że latawiec zakręcił w miejscu młynka, szastnął i zawinął ogonem, że ledwo się utrzymałem, i zaczął błyskawicznie ześlizgiwać się ukosem w dół. Dojrzałem tylko, że lecimy prościutko na jakiś dach.
„ No już teraz trudna rada, już z Plastusia marmolada!” – pomyślałem sobie i zamknąłem, żeby nie widzieć.
W tej samej chwili coś mną szarpnęło mocno. To koniec ogona latawca zaczepił się o jakiś stos suchych gałęzi. Ładna historia ! Znowu gdzieś ugrzązłem !
Z dołu dobiegł wrzask dzieci !
- Koniec ogona się urwał ! – krzyczały wymachując rękami.
- A gdzie latawiec ? – rozejrzałem się po niebie.
Mój latawiec, z ogonem o połowę krótszym, mknął dalej, ciągnięty na sznurze przez rozpędzonych chłopców. A ja, a ja zostałem w bocianim gnieździe.
2. PODZIELENIE SIĘ REFLEKSJAMI NA TEMAT PODRÓŻY PLASTUSIA LATAWCEM.
- W jaki sposób Plastuś chciał się dostać do Tosi ?
- Co było niezbędne, aby latawiec mógł się wzbić w powietrze?
- Dlaczego podróż latawcem okazała się niebezpieczna?
- Czym można podróżować w przestworzach, co lata w powietrzu?
( balon, lotnia, rakieta, helikopter, samolot ..... )
3. ZABAWY Z GAZETAMI.
- każde dziecko otrzymuje gazetę
- dzieci biegną z gazetą uniesioną tak, aby fruwała na wietrze
- „Przyczepki” – podczas biegu gazeta „przyczepiona” jest do różnych części ciała
- podczas zabaw ruchowych dzieci naśladują odgłosy wydawane przez wiatr ( wiuu, fiuu, szum, gwizdanie itp. )
4. DZIECI PRÓBUJĄ ODPOWIEDZIEĆ NA PYTANIA:
- Jak wygląda wiatr?
- Czy można go zobaczyć gołym okiem?
- Czy można go dotknąć, powąchać, skosztować ... ?
5. WYKONANIE PROSTYCH DOŚWADCZEŃ UMOŻLIWIAJĄCYCH „WYTWORZENIE” WIATRU ZA POMOCĄ RÓŻNYCH URZĄDZEŃ, PRZEDMIOTÓW, MATERIAŁÓW.
- na stoliku leżą: suszarka, wachlarz, pompka, wiatraczek, baloniki, farelka
- zaproponowanie dzieciom, aby spróbowały „wytworzyć” wiatr ( uwaga – suszarkę, farelkę do kontaktu włącza nauczycielka )
- zaprezentowanie siły wiatru wykorzystując ścinki papieru, kalki, waty itp.
6. WSKAZANIE ZALET I WAD WIATRU.
- wiatr pomaga ( porusza wiatraki, żaglówki, unosi szybowce, latawce, strąca z drzew owoce i nasiona, rozsiewa nasiona ... )
- wiatr szkodzi ( łamie gałęzie i drzewa, sypie piaskiem w oczy, zrywa dachy i linie elektryczne, telefoniczne )
- próby nazwania lekkiego wiatru ( zefirek, wiaterek )
- próby nazwania silnego wiatru ( wietrzysko, zawierucha, wichura, huragan)
7. ZABAWA „ Zagrajmy w trzy pojemniki”.
Opowieść nauczyciela: „ Wyobraźcie sobie, że psotny wiatr wpadł nieproszony do sali. Zawirował, zagwizdał, zaświstał i porwał z kosza wszystkie śmieci, które porozrzucał po całej sali. Czy podoba się wam teraz nasza sala?
- Do czego jest podobna? ( do wysypiska śmieci )
- Co możemy zrobić z tymi śmieciami, odpadami? ( segregacja )
Segregowanie śmieci do trzech pojemników:
Do białego – szkło, do niebieskiego – papier, do czerwonego – plastik.
8. PRACA DZIECI PRZY STOLIKACH.
Dzieci otrzymują karty zadaniowe i kredki. Zadaniem dzieci jest odszukanie drogi do balonu lub samolotu i zaznaczenie jej czerwoną kredką.
3
justyna.k62