Metody refleksoterapii:
1. METODY INWAZYJNE ( z przerwaniem skóry)
2. METODY NIEINWAZYJNE ( bez przerwania skóry)
3. METODY KOMBINOWANE ( obie w/w cechy)
Ad 1. KLASYCZNA AKUPUNKTURA:
- mikroakupunktura ( wskazania – brak czasu)
- akupunktura mikrostref
- aurikuloterapia
- farmakopunktura
- apipunktura
Ad 2. MASAŻ PUNKTOWY - AKUPRESURA = masaż chiński TUI NA DO IN
- przypalanie, przyżeganie, moxa, termopunktura
Stosowane głównie przy chorobach przewlekłych.
Nie stosuje się przy chorobach z podwyższoną temperaturą
- próżnoterapia : statyczna i dynamiczna (masaż próżniowy)
- masaż mechaniczny (wibratory)
- elektropunktura (głównie przy leczeniu zespołów bólowych)
- laseropunktura
- metaloterapia (złoto – właściwości tonizujące, srebro właściwości hamujące, miedź – właściwości przeciwzapalne)
- terapia manualna (kręgarstwo)
- sonopunktura (ultradźwięki)
- magnesopunktura
Ad 3. METODY ŁĄCZNE:
- elektroakupunktura (znieczulenia np. bólów przy chorobach nowotworowych)
- ignipunktura (akupunktura + próżnoterapia)
- refleksoterapia manipulacyjna.
WSKAZANIA – zawsze gdy nie przeciwwskazań. Przeciwwskazania : bezwzględne nowotwory wszystkie, choroby zakaźne, ostre przypadki chirurgiczne, choroby psychiczne ,skórne i żylaki, niewydolność narządów wewnętrznych oraz względne :ciąża, menstruacja ( nie należy przy nich zaczynać ale można kontynuować), wyczerpanie fizyczne, po obfitym posiłku, po alkoholu, środkach odurzających ,przy nagłych zmianach ciśnienia atmosferycznego
Powikłania, podrapania, omdlenia.
a). I zabieg zawsze na leżąco aby nie doszło do omdlenia.
b) W I zabiegu nie używamy dużej ilości punktów bolesnych
c). Uwaga na młodych zdrowych mężczyzn.
GRT 26 między górną wargą i nosem, na linii środkowej (ucisk 15-20 sekund mocny -przywraca świadomość.
JC 1; JG4; P11; N1; SZI (10 punktów na końcu palców rąk – mocny krótkotrwały ucisk)
TEORIA ENERGII ŻYCIOWEJ QUI. Teoria IN – JANG
Narządy grupy In – pełne: serce, płuca, śledziona trzustka, nerki, wątroba, osierdzie.
Narządy grupy Jang – puste: żołądek, jelito grube, jelito cienkie, pęcherzyk żółciowy, pęcherz moczowy, potrójny ogrzewacz.
Punkt miejsce na meridianie (zewnętrznym torze) przez oddziaływanie na który wpływamy na: przebieg, kierunek i poziom energii Qui w organizmie ludzkim.
KLASYFIKACJA KLASYCZNYCH MERIDIANÓW:
- 6n grupy In i 6 grupy Jang
- - wg miejsca przebiegu: 6 ręcznych i 6 nożnych
- wszystkie 12 meridianów to meridiany parzyste- symetryczne
- wg kierunku przebiegu energii: 6 ku tyłowi (centrum) i 6 od centrum
8 dodatkowych cudownych meridianów - przy zdrowiu nie istnieją
Klasyfikacja punktów. Punkty klasyczne to punkty leżące na meridianach. ( 309 punktów na 12 meridianach + 28 na 13 GRT (Głównym regulatorze tylnym) i 24 na GRP czyli ogółem 670.
Punkty mikrostref
Punkty A-szi lub bólowe.
Miejsce działania. Punkt ma średnice 2-5 mm – im dalej znajduje się punkt na kończynie tym jest mniejszy a im dalej położony od miejsca na które oddziałujemy, tym jego działanie silniejsze.
Metody lokalizacji punktów: CUN indywidualny = szerokość kciuka u mężczyzny na lewej u kobiety na prawej ręce.
CUN proporcjonalny. 1,5 CUN = szerokość II i III palca; 3 CUN = szerokość II-V palca.
Przy pomocy punktów anatomicznych metoda przy pomocy odczucia DE QUI pacjenta – indywidualne sensoryczne odczucie pacjenta w postaci rozpierania, drętwienia, kłucia lub prądu itp. ale nie bólu, w momencie trafienia w punkt.
Punkty specyficzne = ważne:
1. Punkty tonizujące ( na każdym meridianie 1 taki punkt, a więc razem 24 ). Podnosi poziom energii (uzupełnia) w narządzie związanym z tym meridianem, w zespołach niedoboru energii.
2. Punkty hamujące = sedacyjne (po jednym na każdym meridianie). Obniżają poziom energii. Wykorzystywane są w zespołach nadmiaru energii.
3. Punkty źródłowe = korzenne po jednym na meridianie. Są to jakby tamy na rzece. Zwykle na kończynach górnych w okolicy nadgarstka i na kończynach dolnych w okolicy stawów skokowych.
4. Punkty Lo = stabilizujące. Wyrównują poziom energii w sąsiednich dwóch meridianach
5. Punkty zgodności tylnej ( PZT). Znajdują się na meridianie PM, 1,5 CUN bocznie od linii środkowej tylnej. Każdy z nich reprezentuje swój narząd na w/w meridianie. Bardzo efektywne w praktyce.
6. Punkty zgodności przedniej (PZP) 12szt. Znajdują się z przodu, ale na różnych meridianach. Są to tzw. punkty alarmowe. Bolą przy zaburzeniach energii. Wykorzystywane są w diagnostyce i terapii.
Optymalne warunki 22oC, wilgotność 60% Zwykle kuracja obejmuje 10 zabiegów.
Im dłużej trwa choroba (przewlekła) - zabiegi raz lub dwa w tygodniu. W ostrych stanach można wykonywać zabiegi codziennie. Liczba punktów w 1 zabiegu – 2- 4. W pierwszym zabiegu bez punktów bolesnych. Stopniowo ilość punktów zwiększamy do 10 – 15. Po pierwszej serii 2 miesięczna przerwa, i ponownie kuracja ale już tylko 6 – 7 zabiegów, Jeżeli po drugiej kuracji nie ma efektów to z 3 rezygnujemy. Tak samo przy pierwszej serii i bardzo dobrych efektach z 2 serii rezygnujemy. Pogorszenie może następować po 1 – 2 zabiegu., potem nie powinno być pogorszenia. Na pierwszy zabieg powinna być zawsze reakcja.
Dla dzieci i starszych stosujemy mniejszą ilość punktów. Podczas kuracji jeden punkt można użyć tylko 3 razy – potem nie działa.
Kuracje profilaktyczne np.. przeciw astmie i rwie kulszowe.
AUTOMASAŻ 1) 1 raz tygodniowo
2) masuje się punkty raz w miesiącu przez 5 kolejnych dni
Przy zmianach funkcjonalnych pomaga, przy organicznych nie.
Metody i techniki masażu punktowego:
1/. METODA TONIZUJĄCA – w niedoborach energii – stosowana na podwyższenie poziomu energii
Główne cechy: ucisk powierzchniowy, nie mocny,
Czas trwania ucisku 15 – 20 sek
Potem przerwa 5 – 10 sek
Ponowny ucisk 15 – 20 sek
CZAS PRACY NA 1 PUNKCIE – 2 – 3 Min.
2/.METODA HAMUJĄCA – w zespołach nadmiaru energii, na obniżenie poziomu energii
Główne cechy: ucisk mocny, głęboki, siła ucisku stopniowo wzrasta, praca na pograniczu bólu
Czas trwania ucisku 30- 45 sek
Przerwa 20 25 sek
Ponowny ucisk 30 – 45 sek
CZAS PRACY NA 1 PUNKCIE 5 – 7 min
3/. METODA HARMONIZUJĄCA nie bierze pod uwagę nadmiarów i niedoborów energii, skierowana jest na harmonię
Główne cechy: praca w stałym kontakcie z pacjentem, na pograniczu nieprzyjemnych odczuć
Czas trwania ucisku 20 – 30 sek
Przerwa 10 – 15 sek
Ponowny ucisk 20 – 20 sek
CZAS PRACY NA ! PUNKCIE 3 – 5 min
PODSTAWOWE TECHNIKI MASAŻY TUI NA
1.Metoda AN lub CEA – pierwszy ucisk na punkt (pierwszy, drugi, trzeci palec lub pierwszy i drugi lub trzema, rzadko nadgarstkiem i łokciem ).
2.Metoda MU – głaskanie, KA – rozcieranie, wykonuje się opuszką palca
3.Metoda NI – szczypanie
4.Metoda ZEN – wibracja, działanie tonizujące
5.Metoda TUI – głaskanie wzdłuż linii meridianu: a) w kierunku przepływu – tonizuje
b) w przeciwnym – hamuje
6.Metoda obstukiwania SHUI ( palcami), PAL ( katem dłoni), DZU (grzbietem dłoni
7.Metoda pracy na stawach JAO – staw stale rozciągnięty : rozciąganie w linii prostej
ruchy bierne
wykręcanie stawu
stopniowo puszczamy
Z WYJĄTKIEM STAWUŁOKCIOWEGO
8.Metoda ŻU – ruch obrotowy
9.Metoda masażu próżniowego bańka.
PODSTAWY DIAGNOSTYKI MEDYCYNY WSCHODU
1. DIAGNOSTYKA KLINICZNA
2. DIAGNOSTYKA STANÓW CHOROBOWYCH
3. DIAGNOSTYKA NARZADÓW
4. DIAGNOSTYKA MERIDIANÓW
Ad. 1 OGLĄDANIE: kolor skóry np. patologicznie czerwona, gorąca w dotyku, napięta, mówi o zespole nadmiaru gorąca – JANG
Skóra czarna, zimna, niewielkie napięcie, - zespół niedoborów
Rysunek języka
A/Język: patologiczny czerwony – nadmiar energii osierdziu. Ciemnoczerwony –nadmiar energii serca, język granatowy – zaburzenia potrójnego ogrzewacza, język siny – zaburzenia wątroby, nerek, blady język – zwiastun bliskiej śmierci.
B/ OSŁUCHIWANIE mowa, kaszel, oddech.
Mowa słaba o niskim tonie – zespół niedoborów energii. Mowa mocna – zespół nadmiaru. Plątanie słowne – zaburzenia umysłowe. Oddech słaby z krótkim wdechem, pocenie wysiłkowe – zespól niedoboru, głównie płuc. Ciężki oddech, wydłużony wydech – zespól nadmiaru, towarzyszy astmie. Kaszel wydzielina gęsta – zespól nadmiaru. Kaszel wydzielina rzadka w dużej ilości – zespól niedoboru energii.
Wąchanie zapach acetonu – cukrzyca. Mocz przezroczysty – niedobór energii
Palpacja obmacywanie tkanki, skóry, mięśni, kości. Diagnostyka tętna.
Diagnostyka stanów chorobowych – 4 pary stanów:
1/. Para HAMOWANIA I POBUDZANIA - ustalona na podstawie przebiegu choroby.
Hamowanie to główny objaw choroby. Stan ogólny zły osłabienie organizmu, ból łagodny, ustający przy ucisku, osłabiony układ nerwowy. Częste zimne poty - głównie MOXA i metody TONIZUJĄCE.
2/. POBUDZENIE główna cecha ostrego przebiegu choroby. Choroby krótkotrwałe. Stan pacjenta dobry., bóle silne, zaparcia, często brak potu – stosujemy metody HAMUJĄCE, wyjątkowo Moxa
3/. ZIMNO Na podstawie reaktywności. Twarz blada, kończyny zimne. Lubią ciepłe miejsca, pokarmy. Stosuje się metodę TONIZUJĄCA, MOXĘ.
4/.GORĄCO Objawy gorąca – twarz czerwona, suchość w jamie ustnej, pokarmy zimne, chłodne miejsca. Stosujemy głównie metody HAMUJĄCE + AKUPUNKTURĘ
OBJAWY WEWNĘTRZNE I ZEWNĘTRZNE.- na podstawie umiejscowienia choroby. Przejście objawów wewnętrznych w zewnętrzne świadczy o polepszeniu pacjenta. Sytuacja odwrotna to pogorszenie.
PARA IN I JANG : w objawach IN metody tonizujące
W objawach JANG metody harmonizujące.
DIANOSTYKA NARZĄDÓW
NIEDOBÓR NADMIAR
Dreszcze, zimne poty, zawroty głowy Gorączka, ból pleców, kciuka, męczący
Niedowład kończyny górnej kaszel
JG JELITO GRUBE
Biegunki, wysypki skórne, stan Zaparcia, wzdęcia, suchość w jamie ustnej,
polepsza się w cieple stan pogarsza się w cieple
Ż ŻOŁĄDEK
Brak apetytu, ciężar w żołądku Odbijanie się, nadkwasota, skurcz mięśni
(przepełnienie), depresja, ciężkie łydek
powieki
ST ŚLEDZIONA- TRZUSTKA
Zaburzenia trawienia, słabość nóg Ból w podżebrzu, bóle stawów nóg, ciężki
żylaki kończyn dolnych, dzienna sen
Senność
S SERCE
Duszność, depresja, lęki, zawroty ...
barbara1964