MAPA NUMERYCZNA – to zbiór danych, zapisany w postaci cyfrowej, zawierający informację o geometrycznych lub topologicznych zależnościach wybranych elementów przestrzeni geograficznej, zapisanych na nośnikach informacji cyfrowej. Prezentacja treści mapy dokonuje się przy wykorzystaniu znaków umownych, odwzorowań kartograficznych opracowanych przez kartografię klasyczną.
Wyróżniamy dwa rodzaje mapy numerycznej:
- mapa wektorowa
- mapa rastrowa
Mapę w postaci wektorowej otrzymujemy w procesie digitalizacji (digitalizacja ręczna – z digitizera albo z ekranu) lub metodą automatycznej wektoryzacji. Postać rastrową otrzymujemy w procesie skanowania.
Cechy obrazu rastrowego:
- siatka punktów zorganizowanych wierszy i kolumny
- każdy punkt może przyjmować różne wartości (kolory)
- pliki o dużym rozmiarze
- przechowywane są dane o tle (informacje zbędne)
- łatwość pozyskiwania informacji
- trudność aktualizacji obrazu
- przy powiększeniu jakość obrazu pogarsza się .
Cechy obrazu wektorowego:
- zbiór obiektów opisanych współrzędnymi w zadanym układzie współrzędnych
- krzywe zapisywane są w postaci wzorów
- informacje o tle nie są zapisywane
- mniejszy rozmiar plików
- możliwość rozwarstwienia informacji
- możliwość podłączenia informacji z baz danych
- łatwość aktualizacji
- przy powiększeniu obrazu nie ma straty jakości tego obrazu (skalowalność) .
Dokładność mapy zależy od dokładności materiałów, które zostały zużyte do jej stworzenia, dokładności procesów wprowadzania tych danych do komputera. Dodatkowo, wyświetlana na monitorze mapa ma dokładność zależną od rozdzielczości ekranu. Natomiast wydrukowana mapa ma dokładność zależną od rozdzielczości wydruku.
Do zalet mapy numerycznej zaliczamy:
Ø rozwarstwienie informacji
Ø możliwość wszechstronnych analiz
Ø z zasobów mapy numerycznej może korzystać jednocześnie wielu użytkowników
Ø wielokrotne kopiowanie bez straty jakości
Ø łatwość aktualizacji
Ø przekazywanie danych numerycznych do innych celów
Ø wybiórczość informacji
Ø zabezpieczenie przed niepowołanym dostępem
Ø łatwość wyszukiwania informacji.
STEREODIGITALIZACJA – to przypisanie punktowi współrzędnych (x,y,z) w
trybie stereofotogrametrycznym.
Stereodigitalizacja 3D -stereoskopowy pomiar na autografach cyfrowych i analogowych. Przystępując do pomiarów stereoskopowych musimy dokonać pewnej hierarchii szczegółów sytuacyjnych (tworzy się architekturą warstw pomiarowych, przypisując tym warstwom odpowiednie atrybuty).
Wyróżniamy dwa tryby pomiaru:
Ø pomiar statyczny - ręczny pomiar przy wykorzystaniu myszy 3D ( znaczek pomiarowy prowadzony jest na dany punkt-„dotyka” mierzonego elementu)
Ø pomiar dynamiczny - znaczek pomiarowy prowadzony jest wzdłuż jakiegoś wektora lub trajektorii(np.: wzdłuż krawężnika lub drogi) podczas takiego pomiaru może nastąpić zmiana interwałów czasowych i liniowych.
Najczęściej stosowany obecnie jest tryb pomiaru statycznego(nawet gdy mamy do czynienia z obiektami liniowymi).
Stereofotogrametryczne opracowanie map gospodarczych dotyczą:
- map 1:500, 1:1000, 1:2000, 1:5000
- map topograficznych 1:10000, 1:25000, 1:50000.
Sposoby pomiaru:
Ø pomiar pojedynczych punktów: np. drzewo, ogrodzenie trwałe
Ø pomiar linii wysokości (przy opracowaniach mniejszych skal): kreślenie warstwic na autografie to szukanie punktów o tej paralaksie podłużnej
Ø pomiar linii przestrzennych: można tu ustawić interwał czasowy lub liniowy; wyznaczane są współrzędne (x,y,z)
Ø pomiar rastralny
Ø pomiar dynamiczny profilów: wykreślenie profili wzdłuż dowolnie definiowanej prostej DX różna od DY i nie zmienia się DZ.
WYKONANIE ĆWICZENIA:
Cel ćwiczenia : opracowanie fragmentu mapy numerycznej na podstawie zdjęć 319_320 w
systemie VSD ( opracowanie dziewięciu budynków oraz fragmentu drogi).
Dane dotyczące ćwiczenia:
Ø wykonane kamerą LMK o stałej 305,210
Ø zdjęcia w skali 1:5000
Ø blok Olsztyn, model 3, zdjęcia 319_320
Ø skanowane obrazy RGB zapisane są w formacie tif , objętość pliku ca 312MB
Ø konwersja na obraz czarno-biały 8-bitowy zapisana w formacie tif, wielkość pliku ca 104MB.
Realizacja ćwiczenia:
z opracowania fragmentu mapy numerycznej na podstawie danych zdjęć
otrzymano dwie warstwy :
1. warstwa o nazwie budynki, na której zostały zapisane obrysy dziewięciu budynków, zaznaczone kolorem czerwonym.
2. warstwa o nazwie droga, na której zostały zapisane obrysy fragmentów drogi, zaznaczone kolorem niebieskim.
Atrybutami otrzymanych warstw są :
-kolor
-nazwa
-widoczność.
Zasady wyboru i organizacji warstw:
-cel opracowania
-możliwości systemowe
-charakter terenu
-skala zdjęcia i wymagane dokładności opracowania.
lolkolikoni