Sprawozdanie_z_laboratorium_z_fizyki.doc_2.doc

(219 KB) Pobierz
Sprawozdanie z laboratorium z fizyki

Sprawozdanie z laboratorium z fizyki

 

Ćwiczenie nr 10

Temat : Badanie siły elektromotorycznej Faraday’a

 

Sekcja nr 10:

 

·         Agnieszka Kałuża

·         Sabina Major

·         Kinga Skrzeczyna

 

Ćwiczenie wykonane w dniu: 26.02.08

Oddanie sprawozdania w dniu:

Ocena:

 

 

1.       Wstęp teoretyczny

 

·         Siła elektromotoryczna Faradaya- polega na wytwarzaniu siły elektromotorycznej w pętli przewodnika, poruszającej się w polu magnetycznym.

 



 

Jeśli strumień wektora indukcji pola magnetycznego przez dowolną powierzchnię zmienia się w czasie to wzdłuż krzywej która jest brzegiem tej powierzchni powstaje siła SEM.

 

               

·         Strumień pola magnetycznego-strumień pola magnetycznego o indukcji B przez powierzchnię  polu ds. definiujemy jako:

 

 

F=

Oznaczenia:

-B-wektor indukcji pola magnetycznego

-ds.-element powierzchni pętli

 

                                   Jednostką strumienia pola magnetycznego jest Weber [Wb]=1 T x m2

Całkowanie dotyczy zamkniętej powierzchni przecinającej pole magnetyczne.

 

Zmiana siły SEM jest wprost proporcjonalna do szybkości zmiany strumienia(jeśli strumień jest duży to SEM również)

·         Sposoby zmiany  strumienia :

-wykonywanie doświadczenia w szybki sposób

-zwiększenie wielkości strumienia(zwiększanie indukcji magnetycznej lub   

  zwiększanie powierzchni pętli przewodnika)

·         Reguła Lenza –określa kierunek indukowanej SEM. Prąd indukowany w obwodzie ma takie kierunek że wytwarzane przez ten prąd własne pole magnetyczne przeciwdziała zmianie strumienia magnetycznego która go wywołuje.

·         Ferromagnetyk charakteryzują się tym, że ich własne pole magnetyczne może przekraczać wywołujące je zewnętrzne pole magnetyczne. Duża wartość namagnesowania tłumaczy się występowaniem w nich obszarów stałego namagnesowania. Wzmacnia on przenikalność magnetyczną układu co powoduje że linie pola magnetycznego zagęszczają się w rdzeniu, a także powodują jego własne namagnetyzowanie czego skutkiem jest większy strumień.

 

2.Przebieg ćwiczenia

 

W doświadczeniu wykorzystałyśmy poniższy układ pomiarowy:

·         Zastosowane urządzenia:

-mikroamperomierz

-opornik(100 kΩ)

 

·         Opis wykonywania czynności:

 

a)Mierzenie wpływu rdzenia ferromagnetycznego

 

-          podłączenie mikroamperomierza w punktach a i b)

-          obracanie kołem z magnesem z częstotliwością jednego obrotu na sekundę i odczytywanie wartość wychylenia wskazówki na skali amperomierza;

-          dokonanie 10 krotnego pomiaru w celu wyeliminowanie błędów

-          obracanie kołem z częstotliwością 5 obrotów na sekundę,

-          dokonanie 10 krotnego pomiaru w celu wyeliminowanie błędów

-          wykonanie takich samych pomiarów dla rdzenia wsuniętego do połowy cewki

-          wykonywanie takich samych pomiarów dla cewki bez rdzenia

-           

      b)Mierzenie wpływu liczby zwojów

 

-     wykorzystanie zacisków cd de i ce

-          podłączanie szeregowo opornika gdy w trakcie wykonywania ćwiczenia wskazówka amperomierza wychyla się poza skalę .

-          dokonanie 10 krotnego pomiaru w celu wyeliminowanie błędów

 

 

 

 

3.Wyniki

 

·         Tabele pomiarowe

 

-1 obrót na sekundę, [μA]

 

Nr

Ed z opornikiem

dc

Ec z opornikiem

ab z rdzeniem do połowy

ab z rdzeniem całym(opornik)

ab bez

rdzenia

1

1,75

2

2

6

3,5

5

2

1,5

2,25

2

6

4

5

3

2

2

2

6,5

4

4,75

4

1,5

2

2

6,25

4

4,5

5

2

2,25

2,5

6

4,25

5

6

1,5

2

2,25

6

3,5

5

7

1,5

2,5

2

6

4

5,25

8

1,75

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin