5.4 JĘCZMIEŃ Jęczmień należy do podstawowych zbóż pokarmowych i znany jest w najstarszych cywilizacjach. Już w starożytności cywilizacje upadały, gdy ludzkość zmniejszała spożycie prostych, naturalnych pokarmów, a zwłaszcza gdy zmniejszała spożycie zbóż i gdy ucztowała przy stołach bogato zastawianych wyrafinowanymi pokarmami.. Jęczmień, podobnie jak ryż należy do elementu metalu, ma podobne działanie przy czym lekko nawilża płuca, jelito grube, nerki i pęcherz moczowy. Ponieważ jęczmień ma właściwości nawilżające jest cennym lekiem w przypadkach astmy, w przypadku zaparć z zatwardzeniem, w przypadku kamicy moczowej uraz w przypadku guzów, nowotworów i w przypadku raka w uprzednio wymienionych organach. W przypadku chorób tych organów kasza jęczmienna i płatki jęczmienne powinny stanowić podstawowy pokarm codzienny. Jako lek w kuracjach oczyszczających stosujemy jęczmień w postaci pęczaku. GOTOWANIE PĘCZAKU JĘCZMIENNEGO 1 filiżankę pęczaku jęczmiennego myjemy w ciepłej wodzie, odsączamy, wsypujemy do 3 filiżanek dobrej, świeżej wody, może być mineralna, niegazowana i gotujemy około 2 godzin na słabym ogniu. Ziarna powinny być bardzo miękkie, aby można je było dobrze żuć. Czas gotowania zależy od stopnia otarcia jęczmienia. Wszystkie pełne ziarna zbóż mają na powierzchni kilka warstw błonnika (do 7). Te warstwy są szczególnie grube w pszenicy i w jęczmieniu. Sciągnięcie zewnętrznych warstw błonnika (3 - 4) tak jak się to robi wytwarzając pęczak jęczmienny i pęczak pszenny i pozostawienie znajdującej się tuż pod błonnikiem warstwy aleuronowej, zawierającej cenne białko roślinne, witaminy i minerały nie zmniejsza wartości odżywczych ziarna.
wiesiek.be