14_05.pdf

o oradnik handlowy

adnik handlowy

Po warszawskim Wolumenie

spacer drugi

ło się mianowicie, że gdy administracja

niespodziewanie podniosła opłaty dla

sprzedających, ci nie weszli w niedzielę

rano na teren giełdy i cały handel odby−

wał się wokół ogrodzenia.

To była specyfika lat minionych.

Historia i dzień dzisiejszy Wolumenu

odzwierciedla ważną część historii elek−

troniki w naszym kraju. Wszyscy wie−

my, że przez kilkadziesiąt lat przemysł

elektroniczny trzymany był w ścisłych

ryzach gospodarki planowej. O prywat−

nej inicjatywie w tej dziedzinie nie było

nawet mowy. Nawet rynek serwisowy

zdominowany był przez państwowy

ZURT.

Jak ci wspomniałem, zmiana syste−

mu gospodarczego naszego kraju nie

tylko doprowadziła do radykalnych

zmian w krajowym przemyśle elektro−

nicznym (czytaj − do upadku wielu przed−

siębiorstw), ale też wiele zmieniła na

perskim. Zniknęli drobni handlarze − ciu−

łacze, którzy swego czasu przyjeżdżali

na giełdę autobusem z jedną torbą lub

małą walizką towaru w ręku. Zniknęli,

co tu dużo mówić, drobni cwaniacy,

“dorabiający” do państwowej pensji

sprzedażą elementów ukradzionych

z zakładu pracy. Wykruszyło się wielu

dawnych sprzedawców, którzy odeszli

do innych zajęć, ale zamiast nich poja−

wili się inni.

Na początku lat dziewięćdziesiątych

mówiono, że po wprowadzeniu gospo−

darki wolnorynkowej giełda straci rację

bytu i umrze śmiercią naturalną. Dzisiej−

szy zatłoczony perski świadczy

o (nie)trafności tych przewidywań.

Trzeba jednak przyznać, że rzeczywiś−

cie wielu sprzedających nie wytrzymało

konkurencji i musiało odejść. Niektórzy

z nich nadal kręcą się czasem na pers−

kim i próbują sprzedawać w detalu to−

war brany (nierzadko na tak zwaną kre−

W poprzednim numerze EdW wspól−

nie odwiedziliśmy warszawską giełdę

elektroniczną, zwaną przez stałych by−

walców “perskim” lub “Wolumenem”.

Zapoznałem cię w skrócie z dwu−

dziestoletnią historią tej giełdy i zmiana−

mi, jakie w ciągu tych lat na niej zaszły.

Przedstawiłem ci w ogólnym zarysie

poszczególne grupy handlujących.

Dziś zabieram cię na drugą wyciecz−

kę, podczas której zwrócę twoją uwagę

na pewne szersze zagadnienia, związa−

ne z giełdą.

Przychodząc na perski giniesz w tłu−

mie kupujących. Zastanawiasz się,

gdzie możesz kupić potrzebne materia−

ły, podzespoły i narzędzia. Pytasz o ceny

i szukasz stoisk, gdzie ceny są najniższe.

Zaaferowany poszukiwaniami, przepy−

chając się w gęstym tłumie wypełniają−

cym alejki, koncentrujesz się wyłącznie

na zakupach (no, może też myślisz, żeby

w takim tłumie nie postradać portfela

z dokumentami i pieniędzmi). Najczęś−

ciej udaje ci się po sensownej cenie ku−

pić, co potrzeba.

Czy jak najszybciej robisz zakupy

i uciekasz do domu? Czy może lubisz

obejść cały teren i pooglądać towar wy−

stawiony przez poszczególnych sprze−

dających?

Nie ma wątpliwości, że warszawski

perski zawsze miał i nadal ma swą spe−

cyficzną atmosferę.

Ja osobiście lubię jeździć na naszą

giełdę i pospacerować po niej dłużej,

niż wymagają moje potrzeby. Od dłuż−

szego czasu praktycznie już na perskim

niczego nie kupuję, bowiem niezbędne

do prototypów podzespoły pobieram

z magazynu AVT. W niedzielę przed

dziesiątą rano muszę być w domu, więc

nawet jeśli już się wybiorę na giełdę,

jestem tam nie dłużej niż dwie godziny.

Ale zawsze z przyjemnością przejdę

przez alejki, pooglądam towar, niekiedy

dla orientacji zapytam o ceny.

Pamiętam perski sprzed kilkunastu

lat, pamiętam perski sprzed kilku lat. To

była inna epoka, ale z atmosfery tam−

tych czasów coś pozostało do dziś. Mo−

że dlatego, że duża część sprzedających

i kupujących związana jest z giełdą nie−

przerwanie przez wiele lat.

Zapewne już nie wrócą (oby nie wró−

ciły) tamte czasy, gdy jakiś decydent na−

kazał zamykanie terenu targowiska na

noc z soboty na niedzielę. Część trans−

akcji z konieczności zawierana była

w nocy, na zewnątrz, poza ogrodzeniem

(przed miesiącem pisałem ci, dlaczego

odbywało się to w nocy).

Kiedyś, przed laty, na perskim odbył

się nawet swego rodzaju strajk. Zdarzy−

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 2/97

o or

Por

o oradnik handlowy

adnik handlowy

chę) od znajomych hurtowników. Inni

zostali. Nie tylko zostali, ale wielu z nich

rozwinęło skrzydła i dziś są liczącymi się

w kraju dostawcami podzespołów, modu−

łów i producentami gotowych wyrobów.

Dzisiaj proponuję ci bliższe zapozna−

nie się z kilkoma firmami obecnymi na

Wolumenie. Z podanych dalej szczegó−

łów możesz wyciągnąć ciekawe wnios−

ki, i to nie tylko dotyczące informacji

o dobrych miejscach zakupów. Okres

transformacji jednych doprowadził do

upadku, a innych, którzy wykazali inicja−

tywę i potrafili się znaleźć w nowych

warunkach − wyniósł na znaczące pozy−

cje na rynku. Przypatrzmy się więc nie−

którym firmom. Nie będzie to oczywiś−

cie przegląd wszystkich znaczących pro−

ducentów i handlowców, obecnych na

perskim, ale na pewno zobaczysz tu pe−

wien przekrój − obraz energicznych

przedsiębiorców, którzy zrobili coś z ni−

czego.

Spacer zaczynamy od bramy wjazdo−

wej na plac samochodowy, od strony

ulicy Wolumen. Za bramą skręcamy

w lewo i dochodzimy do narożnego pa−

wilonu z numerem 70A.

Znajdujący się tu sklep G.A. Elektro−

nik reprezentuje Przedsiębiorstwo In−

nowacyjno−Wdrożeniowe Semicon, ist−

niejące od 1987 roku. Właścicielem Se−

miconu jest pan Jacek Tomaszewski.

Wcześniej pracował on w jednym

z warszawskich instytutów. Jest dokto−

rem nauk technicznych, wybitnym spe−

cjalistą w dziedzinie technologii mate−

riałów półprzewodnikowych. Swego

czasu zajmował się też konstrukcjami

z dziedziny ochrony środowiska dla

przemysłu elektronicznego, w szczegól−

ności dla zakładów Tewa. Przełom lat

80 i 90 przyniósł jednak upadek polskie−

go przemysłu produkującego półprze−

wodniki, i Semicon, jak wiele innych

firm, musiał szukać sposobu utrzymania

się na rynku. Ówczesny profil handlowy

obejmował różne dziedziny, w tym za−

bawki i modele samolotów. Co cieka−

we, w tym czasie wydzieliło się przed−

siębiorstwo Seminex, które dziś jest

znaczącym hurtownikiem... torebek

damskich.

Semicon zdecydowanie “przechylił

się” w kierunku elektroniki. Oprócz te−

go, że importuje komponenty elektro−

niczne z dalekiego wschodu, jest dziś

oficjalnym przedstawicielem kilku zna−

czących firm produkujących sprzęt po−

miarowy, w tym profesjonalne mierniki

wielkości elektrycznych i nieelektrycz−

nych: izolacji uziemienia, siły, natężenia

dźwięku, ciśnienia, przepływu, tempe−

ratury, wilgotności itp.

Firma dostarcza również podzespoły

i materiały niezbędne przy produkcji

techniką montażu powierzchniowego,

w szczególności pasty i kleje do monta−

żu SMD. Nie tylko handluje, ale również

posiadając dwie linie montażowe SMD,

może produkować gotowe układy.

Elektronikowi−hobbyście Semicon

oferuje sporo ciekawostek − na przykład

tylko w pawilonie 70A są stale do ku−

pienia moduły (ogniwa) Peltiera, legen−

darne elementy, które w zależności od

kierunku przepływu prądu chłodzą lub

grzeją. Również godne uwagi są wskaź−

niki laserowe, moduły laserowe oraz

szeroka gama niedocenianych przez

amatorów akcesoriów pomiarowych

(przewody, sondy, zaciski, krokodylki

i inne chwytaki).

Pawilon 70A jest czynny także w ty−

godniu.

Parę kroków dalej napotkasz budkę

z napisem Piekarz. Nie daj się zmylić −

wbrew pozorom nie jest to jeden z pun−

któw gastronomicznych i nie sprzedaje

się tu bułek − powinieneś tu wstąpić

i zapoznać się z szeroką ofertą detalicz−

ną dla amatorów i profesjonalistów. Fir−

ma ciągle wzbogaca swą ofertę o nowe

pozycje. Niewątpliwie znajdziesz tu coś

dla siebie. Wielu

kupujących na per−

skim wyobraża so−

bie, że u sprzedają−

cych na stolikach

znajdzie części tań−

sze, a w ”bud−

kach” ceny są wy−

ższe. Nie jest to

wcale regułą,

o czym w wielu

przypadkach prze−

konasz się spraw−

dzając ceny

w omawianym

właśnie sklepie.

Obecnie firma

Zdzisław Tomasz

Piekarz rozrasta się, zajmuje dwa pawi−

lony (66 i 66a), zatrudnia około dziesię−

ciu osób. Można powiedzieć, że jest

to firma rodzinna, bowiem żona, bę−

dąca wcześniej nauczycielką, prowa−

dzi obecnie księgowość.

A początki były skromne. Przed laty

pan Tomasz Piekarz, inżynier chemik,

pracował w swoim wyuczonym zawo−

dzie w Polkolorze. Jak wielu innych

w tym czasie, składał odbiorniki telewi−

zyjne z części kupowanych w Bomi−

sach.

Decyzja o rezygnacji z państwowej

posady na przełomie lat 80 i 90 nie była

łatwa. Samodzielna działalność obejmo−

wała najpierw składanie modułów i ca−

łych urządzeń z elementów nabywa−

nych w Bomisie. W tym czasie firma

prowadziła też działalność handlową,

objazdowo zaopatrując istniejące wów−

czas sklepy. Z czasem trzeba było prze−

stawić się na handel częściami. Dziś fir−

ma ma szeroką ofertę detaliczną,

o czym świadczy zamieszczone ogło−

szenie reklamowe.

Następną firmą, którą chciałbym cię

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 2/97

o or

Por

o oradnik handlowy

adnik handlowy

zainteresować, jest Mikrotron. Pawilon

numer 65 na Wolumenie jest jednym

z punktów sprzedaży detalicznej, a cent−

rala mieści się w Dąbrowie Górniczej.

Mikrotron pojawił się w 1988 roku i pro−

dukował wtedy moduły fonii i dekodery

PAL/SECAM do telewizorów. Ta nie−

wielka prywatna firma, zatrudniająca

w roku 89 w dziale produkcyjnym trzy−

dzieści osób, współpracowała też z Pol−

kolorem i zrzeszeniem MERA. Po upad−

ku krajowych gigantów, Mikrotron prze−

stawił się na handel. Dziś produkcja

i kooperacja mają marginalne znacze−

nie, natomiast firma jest znana jako do−

stawca hurtowy dla licznych większych

i mniejszych zakładów produkcyjnych.

Bardzo ważną dziedziną aktywności fir−

my jest sprzedaż detaliczna. Mikrotron

prowadzi obecnie pięć sklepów i dwie

hurtownie.

Prezes zaczynał swą przygodę z elek−

troniką jako 15−latek. Choć “po drodze”

zdążył skończyć studia elektroniczne,

potem podyplomowe, dobrze poznał

i rozumie potrzeby hobbystów. Podob−

nie jest z innymi współpracownikami.

Kierownictwo firmy dba, by w sklepach

detalicznych Mikrotronu każdy hobbys−

ta mógł kupić wiele ciekawych i niedro−

gich podzespołów.

Niedaleko za Mikrotronem, zna−

jdziesz pawilony z napisami Lechpol

i Lamex. Prowadzi się tu wyłącznie

sprzedaż hurtową elektroniki z Dalekie−

go Wschodu. Historia tych firm jest cie−

kawa i charakterystyczna. W zasadzie

należałoby mówić głównie o Lechpolu,

ale początki były inne. Wszystko zaczęło

się gdzieś w latach siedemdziesiątych,

gdy Stanisław Leszek zaczął prowadzić

zakład usługowy ZHU RTV. W latach

osiemdziesiątych każdy kto tylko umiał,

składał telewizory. Takie składaki nie

ustępowały wcale jakością wyrobom

fabrycznym, których na rynku ciągle bra−

kowało. Zapotrzebowanie na telewizory

i było duże, a państwowi producenci

nie zaspokajali potrzeb. I w takim czasie

Stanisław podsunął swemu bratu Zbi−

gniewowi pomysł, aby sprowadzać bra−

kujące podzespoły zza granicy. W tam−

tych czasach z uwagi na ograniczenia

paszportowe w grę wchodziły tylko kra−

je RWPG, w szczególności NRD i Cze−

chosłowacja. W roku 1990 powstała fir−

ma Lechpol. Najpierw handlowała róż−

nymi elementami, w dużej części roz−

prowadzała towar ówczesnych dużych

importerów. Z czasem zapotrzebowa−

nie rynku skierowało firmę w stronę

Dalekiego Wschodu. Zaczął się własny

import. Z czasem z Lechpolu wydzieliła

się odrębna firma − Lamex, prowadzona

przez Andrzeja Leszka. Cały czas istnie−

je też ZHU RTV Stanisława Leszka

z tym, że nie prowadzi już usług, a wy−

łącznie handel. Ostatnio syn Stanisława

− Jacek otworzył własną firmę Lechtro−

nik.

Lechpol i pozostałe wymienione fir−

my zajmują się głównie sprowadza−

niem półprzewodników i akcesoriów

połączeniowych. Ciekawostką jest wia−

domość, że Lechpol, począwszy od ro−

ku 95 zaczął organizować doroczne bale

dla swoich pracowników i współpracu−

jących odbiorców.

Dla wielu czytelników interesująca

może być też historia firmy Eltaj. Firma

prowadzi wyłącznie sprzedaż hurtową.

Państwo Marzena i Tomasz Modlińscy

wcześniej zajmowali się ogrodnictwem

− uprawą frezji, zgodnie z kierunkiem

wykształcenia męża. Jak sami mówią,

do elektroniki weszli przez czysty przy−

padek, choć pani Marzena ma wykształ−

cenie elektroniczne. W roku 1991 wzię−

li trochę towaru do sprzedaży od kolegi,

który już wcześniej importował z dale−

kiego wschodu. Potem były dwa bilety

do Singapuru − przede wszystkim wy−

cieczka turystyczna, a przy okazji roze−

znanie sytuacji handlowej. Wtedy, gdy

zaczynali, nie wiedzieli, że będą prowa−

dzić hurtownię części i akcesoriów

elektronicznych, i że skończy się to na

ciężkiej pracy w biurze.

W naszej wędrówce po perskim nie

powinniśmy ominąć pawilonu z nume−

rem 40. Co prawda budka ta otwarta

jest tylko w soboty i niedziele w czasie

giełdy, ale ze względu na szeroką ofertę

i niskie ceny należy tu zajrzeć. Jest to

jedyny punkt sprzedaży detalicznej fir−

my TV−SAT Elektronic Konstantego Sa−

charczuka. W biurze przy ulicy Szege−

dyńskiej prowadzi się wyłącznie handel

hurtowy, ale tu, w pawilonie 40, można

często kupić w detalu ciekawe elemen−

ty po okazyjnych cenach, niekiedy kilka−

krotnie niższych, niż ceny w bieżącym

katalogu producenta. Powód jest pros−

ty. Firma TV−SAT Elektronic, generalnie

nastawiona na hurtowe zaopatrzenie

większych firm, wyszukuje w reichowis−

ku (jak potocznie nazywa się Republikę

Federalną Niemiec) tanie okazje. Można

się jednak przekonać, że zwykle nie są

to drobne końcówki − bywa, że takie

okazyjne upłynnienia (w ilości dziesiąt−

ków tysięcy sztuk) zaspokajają krajowe

potrzeby przez kilka miesięcy.

Kostek Sacharczuk (tak nazywają go

znajomi), zaczynał w roku 1984 od na−

praw i składania odbiorników. Jako je−

den z pierwszych na giełdzie zajął się

dekoderami PAL/SECAM i transkodera−

mi SECAM/PAL. Potem doszły do tego

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 2/97

o or

Por

o oradnik handlowy

adnik handlowy

odbiorniki satelitarne.

Podczas wyjazdów do Niemiec w po−

szukiwaniu podzespołów potrzebnych

do takiej działalności zainteresował się

innymi elementami. Zaczął je sprzeda−

wać w kraju. Z czasem działalność ser−

wisowa i handel częściami serwisowy−

mi zeszły na margines − dziś firma jest

importerem podzespołów. Głównymi

odbiorcami są firmy produkujące urzą−

dzenia alarmowe, automatykę przemys−

łową, urządzenia telekomunikacyjne.

A jedynie w pawilonie 40 można kupić

większość pozycji z oferty w ilościach

detalicznych.

Tyle w związku z pawilonem 40.

Parę kroków dalej trafiamy na tajem−

niczy napis blaBerk. Sam się kiedyś za−

stanawiałem, skąd ta dziwna duża litera

B w środku wyrazu. Ty pewnie też spo−

tkałeś się już z intrygującą nazwą tej fir−

my.

Wyjaśnienie jest w zasadzie proste.

Właścicielem jest pan Jerzy Berk. Ale

na pewno nie zgadłbyś skąd wzięła się

pierwsza część nazwy. Nawet gdy do−

wiesz się, że są to pierwsze litery imie−

nia żony właściciela... Masz kłopoty

z rozszyfrowaniem? Nic dziwnego −

imię Blandyna spotyka się bardzo rza−

dko.

Firma blaBerk powstała w roku 1991.

Wcześniej pan Jerzy pracował jako nau−

kowiec w Wojskowym Instytucie Łącz−

ności (co robił, to oczywiście ścisła ta−

jemnica wojskowa). Oprócz pracy w in−

stytucie, od lat zajmował się programa−

torami i zdalnym sterowaniem do Jowi−

sza i Heliosa. Składanie tych bloków by−

ło opłacalne, a zbyt nie nastręczał prob−

lemów. Pamiętamy wielki boom na te−

go rodzaju produkty, bo kto żyw moder−

nizował posiadany telewizor. Z czasem

rynek się nasycił i trzeba było myśleć

o czym innym. Z produkcji nie można

było się już utrzymać. Trzeba też było

wyprzedać posiadane zapasy. Przy wy−

przedaży okazało się, że warto rozsze−

rzyć ofertę i sprzedawać także inne pro−

dukty. Firma przestała produkować,

a rozwinęła działalność handlową. Dzia−

łalność ta rozwinęła się do tego stop−

nia, że z czasem trzeba było podzielić

firmę. Tak więc dziś mąż prowadzi hur−

townię rozprowadzającą głównie pod−

zespoły bierne, natomiast żona prowa−

dzi firmę sprzedaży detalicznej (w tym

wysyłkowej).

Tak to wygląda dzisiaj, a zaczęło się

przed laty na stoliku, potem w wynaję−

tym pawilonie, a dziś firmy zajmują dwa

sąsiednie pawilony, jak potocznie mó−

wimy − budki, o numerach 36 i 37. Do

pawilonu 36 można wstąpić na zakupy

detaliczne nie tylko w czasie giełdy, ale

także w tygodniu. Warto wiedzieć, że

właśnie w pawilonie 36, jedynym miej−

scu w Warszawie, można kupić w deta−

lu elementy z oferty dużej szczecińskiej

firmy handlowej Semics.

Ciekawostką jest, że firma blaBerk

prowadzi nagłośnienie placu. Wszystkie

komunikaty, które słyszysz, nadawane

są z pawilonu 37 (na drzwiach jest

zresztą napis spiker). Co ciekawe, stałe

ogłoszenia reklamowe nie są odtwarza−

ne z taśmy, tylko... z twardego dysku

komputera. W ciągu tygodnia, reklamy

tapicera, sprzedawców marchewki i jab−

łek odtwarzane są w sposób całkowicie

automatyczny, natomiast podczas gieł−

dy dodatkowo dyżur pełni prawdziwa

spikerka, która prezentuje ogłoszenia

i komunikaty ekspresowe. Jeśli więc

coś zgubisz, albo ktoś zastawi twój sa−

mochód na parkingu, kieruj się do pawi−

lonu 37.

Tuż obok, w pawilonie 47, także

przez cały tydzień można zaopatrzyć się

w transformatory. Nie ma co ukrywać,

że obecnie transformatory są drogie.

Wynika to przede wszystkim z ceny ma−

teriałów (zwłaszcza miedzi) i robocizny.

Ale nie sądzę, że gdzieś na stolikach

znajdziesz transformatory znacznie tań−

sze. Skończyły się czasy, że na perskim

można było kupić tanie transformatory,

pochodzące z wyprzedaży lub likwido−

wanych zakładów państwowych.

A w takich czasach zaczynał swą han−

dlową działalność Krzysztof Klibisz. Wte−

dy to dziewiętnastoletni uczeń szkoły

elektronicznej przywoził na giełdę wali−

zeczkę z różnymi bardziej i mniej atrak−

cyjnymi częściami. Ta działalność miała

niewiele wspólnego z prawdziwym

handlem − była to raczej aktywność ko−

lekcjonera − amatora. Z czasem centrum

zainteresowania stały się transformato−

ry sieciowe. Najpierw były to przypad−

kowe transformatory z wyprzedaży, po−

tem oferta zaczęła rosnąć, stabilizować

się. Dziś Krzysztof Klibisz (a właściwie

jego pracownicy) prowadzi sprzedaż

transformatorów w pawilonie 47 i jest

współwłaścicielem firmy Indel, produ−

kującej te transformatory. W niedzielę

dodatkowo sprzedaż transformatorów

odbywa się na stoiskach na placu. Asor−

tyment produkcyjny i handlowy Indela

jest bardzo szeroki, o czym można się

przekonać w pawilonie 47 (obecnie In−

del jest jednym z ważniejszych produ−

centów transformatorów w kraju).

Wszystkie sprzedawane transformatory

mają, wymagany od maja 1995, atest

bezpieczeństwa. Godną pochwały ini−

cjatywą właściciela jest wydawanie re−

gularnej i aktualnej oferty. Każdy bez

wyjątku może otrzymać porządnie wy−

drukowaną listę−katalog dostępnych

transformatorów z ich napięciami, prą−

dami i cenami. Nie ukrywam, że jak wie−

lu innych, ja również korzystam z takiej

aktualnej informacji katalogowej.

Przy omawianiu ważniejszych stano−

wisk, obecnych na perskim, koniecznie

trzeba wspomnieć o firmie Sławmir.

Nazwa pochodzi, jak się łatwo domyś−

lić, od imienia założyciela − Sławomira

Stępniewskiego. Pan Sławomir z zami−

łowania i wykształcenia jest elektroni−

kiem, jego zainteresownia nie ograni−

czają się jednak wyłącznie do biznesu

i elektroniki − jest bowiem także sędzią

piłkarskim, a ostatnio zdobył międzyna−

rodowe uprawnienia sędziego liniowe−

go. Niewykluczone więc, że zobaczymy

go w telewizji podczas transmisji które−

goś z międzynarodowych meczów piłki

nożnej.

Firma Sławmir zaczynała w roku

1983 od serwisu. Potem produkowała

konwertery UKF przystosowujące przy−

wożone z Zachodu radioodbiorniki do

pracy w niższym zakresie UKF. Prawdo−

podobnie właśnie Sławmir jako pierw−

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 2/97

o or

Por

o oradnik handlowy

adnik handlowy

szy w kraju wypuścił podwójne konwer−

tery, nie tylko na zakres UKF, ale umoż−

liwiające również odbiór popularnych

u nas fal długich przez radia odbierające

fale średnie. W pierwszych latach 90

Sławmir szeroko rozwinął handel ele−

mentami wyprzedawanymi z likwidowa−

nych zakładów państwowych. Przez fir−

mę przeszły wówczas duże ilości towa−

ru o naprawdę okazyjnych cenach. Dziś

takie okazje się skończyły i Sławmir

przestawił się na import elektroniki, na−

tomiast zaprzestano produkcji. Oferta

hurtowa jest szeroka. Także dla detalis−

tów i amatorów firma ma wiele intere−

sujących pozycji, dostępnych w kilku

sklepach w Warszawie.

Przy okazji omawiania hurtowników

można też wspomnieć o firmie Jamax.

Pan Janusz Komenduła pracował przez

lata jako elektronik przy utrzymaniu ru−

chu w Hucie Warszawa. Od 1990 roku

pojawił się na perskim, potem firma Ja−

max znalazła miejsce na Żoliborzu, przy

ulicy Zaułek (obecnie Pogonowskiego).

Niestety, Jamax prowadzi tylko sprze−

daż hurtową − oferta hurtowa jest inte−

resująca zarówno dla producentów, jak

i zaopatrzeniowców sklepów. Firma za−

jmuje się bowiem ściąganiem z Zacho−

du koncówek produkcyjnych i innych

okazji, handluje też elementami z de−

montażu. Choć oczywiście oferta nie

jest zbyt stabilna, niskie ceny zachęcają

do zakupów; szkoda tylko, że Jamax nie

prowadzi sprzedaży detalicznej.

Na warszawskim perskim można

również spotkać przedstawicieli licz−

nych firm, mających siedziby daleko

w Polsce.

Interesującym przykładem jest firma

Tatarek z Wrocławia (niewtajemniczeni,

patrząc na często spotykany, zielony

znak firmowy, nieprawidłowo czytają

nazwę firmy jako “Tatarex”). Właścicie−

lem firmy jest pan Jerzy Tatarek, z wy−

kształcenia... pedagog. Może się lekko

uśmiechniesz, jak ci powiem, że Jerzy

Tatarek swego czasu przez osiem lat

pracował jako oficer rozrywkowy na

statku Batory.

Co taki człowiek robi w naszej bran−

ży? Robi dużo − roczna produkcja zasila−

czy wynosi ponad milion sztuk. Firma

Tatarek powstała w 1988, a obecnie za−

trudnia około 100 pracowników. Firma

ma też dwie montownie za granicą −

w Czechach i na Słowacji. Około 30%

produkcji jest eksportowanych do kilku

krajów Europy.

Zapewne już widziałeś zasilacze z na−

pisem Tatarek. Wszystkie zasilacze tej

firmy mają atesty i znak bezpieczeństwa

“B”. Są one już popularne, ale niewątp−

liwie warto je promować, nie tylko ze

względu na parametry, ale i na fakt, że

są wytwarzane w kraju.

Innym przykładem krajowego produ−

centa jest firma Badmor. Jej początki

sięgają 1977 roku, gdy właściciel za−

jmował się naprawami telewizorów.

Specyfika firmy produkującej, ogól−

nie mówiąc, elektroniczne łączniki ante−

nowe, polega na szybkim reagowaniu

na potrzeby rynku. Według zapewnień

właściciela, czas wdrożenia nowego wy−

robu do produkcji wynosi nie więcej niż

tydzień. Może dlatego, że Bogusław Ba−

dziąg siedzi w elektronice od 12 roku

życia, gdy zaczął chodzić na kółko elekt−

roniczne. Potem były szkoły, studia

(m.in. studia marketingowe w Szwajca−

rii), praca przez 10 lat w Stoczni Mary−

narki Wojennej i wreszcie własny za−

kład.

Dla wielu czytelników EdW ważnym

miejscem zakupów jest stoisko firmy

North Electronic z Koszalina. North jest

przedstawicielem niemieckiego Koeni−

ga − potężnego dostawcy części serwi−

sowych. Właśnie tu można kupić lub za−

mówić na podstawie obszernych kata−

logów, niemal każdą część potrzebną

do naprawy sprzętu audio, czy wideo.

Firma prowadzi także sprzedaż wysyłko−

wą.

Tu również początki były skromne.

Ryszard Pobrotyń pracował przed laty

w Zurcie. Najpierw od 1978 roku zajmo−

wał się naprawami sprzętu. W roku

1980 kolega, który wyjechał do Nie−

miec, zainteresował go handlem częś−

ciami elektronicznymi. Stopniowo han−

del częściami serwisowymi wyparł na−

prawy. W roku 1985 nastąpiło nieofi−

cjalne nawiązanie kontaktu z firmą Koe−

nig (przez zaprzyjaźnionego Polaka

z Hamburga). Z czasem kontakty stały

się oficjalne i North jest oficjalnym

przedstawicielem Koeniga w Polsce.

Przez cały czas ważną rolę w działalnoś−

ci firmy odgrywa warszawski perski.

Podczas dzisiejszej wycieczki próbo−

wałem ci pokazać, że na firmy działające

na perskim można spojrzeć nie tylko od

strony ich oferty i cen. Z każdą firmą

związane są losy ludzi, a jak widać, losy

te bywają bardzo ciekawe. Wiem, że

niektórzy młodzi czytelnicy EdW za kilka

lat sami prowadzić będą swoje firmy.

Już teraz, obserwując ogłoszenia w rub−

ryce Rynek i Giełda i czytając listy nad−

syłane do redakcji, niektórych z was wi−

dzę w takiej roli.

W artykule przedstawiłem kilka wy−

branych firm i osób, które odniosły suk−

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 2/97

o or

Por

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: