Skąd się wzięły koty i kto je udomowił?
Około 65-70 milionów lat temu w erze dinozaurów pojawił się pierwszy ssak. Był on mały, łaził po drzewach, miał długi nos, jadł owady i nie mógł pochwalić się zbytnią inteligencją. Mijały tysiąclecia w czasie których ssaki rozwijały się i różnicowały. Jedne stały się mięsożerne a inne zostały jaroszami. Oczywiście ssaki mięsożerne były najwcześniejszymi przodkami kotów. Te pierwsze ssaki mięsożerne nazwano kreodontami. Ewoluowały one w kierunku licznych rodzajów drapieżców, niektóre miały nawet dość spore rozmiary. Jednak ich niski stopień inteligencji uniemożliwił im przetrwanie. Wymarły całkowicie 10 milionów lat temu. Zanim jednak to zrobiły, jedna z form kreodontów dała początek innemu, nowemu zwierzęciu z rodziny Miacidae. Zwierzaki te były niewielkie i ukrywały się w lasach. Miały jednak znacznie większy mózg, który pomógł im przetrwać. Rodzina Miacidae dała początek wszystkim współczesnym drapieżnikom, także psowatym (psy, wilki i lisy)oraz łaszowatym (mangusty, genetty i cywety). Przypuszcza sę, że przodkiem rodziny kotowatych jest pradawna cyweta. 40 milionów lat temu pojawiło się zwierzę, które było półcywetą i półkotem. Nazwano je Proailurus. Miało długi ogon i nogi, ale w przeciwieństwie do kotów było stopochodne (poruszało się stawiając na ziemi całą stopę). 25 mln. lat temu pojawił się kot właściwy, który był już prawie palcochodny, tzn. poruszał się na czubkach palców. Zwierzę to (Pseudoailurus) miało uzębienie kota właściwego z szablastymi kłami psowatych. W końcu, jakieś 12 mln. lat temu, zaczęły się pojawiać pierwsze koty właściwe. Znajdowane skamieniałe szczątki tych zwierząt świadczą, że były one przodkami licznych rodzajów kotowatych. Kot domowy najprawdopodobniej pochodzi od dwóch gatunków: od kota nubijskiego (Felis silvestris lybica) i od azjatyckiego kota stepowego (Felis silvestris ornata).
Kota udomowiono prawdopodobnie na Bliskim Wschodzie. Kości dziko żyjącego kota nubijskiego odkryto w grobach starożytnego człowieka. Egipcjanie trzymali koty jako strażników spichrzów i czcili jako bogów. To właśnie tam można prześledzić pochodzenie nierasowych kotów udomowionych takich, jakie obecnie znamy. Egipcjanie czcili swoje koty i przywdziewali żałobę po ich śmierci. Koty mumifikowano i składano w świątyni bogini kotów - Bastet. Niektóre z tych mumii przetrwały, co umożliwiło naukowcom identyfikację pierwszego gatunku kota domowego - Felis lybica. Z Egiptu kupcy feniccy przenieśli koty do obecnych Włoch, skąd powoli rozprzestrzeniły się po całej Europie. Około X w. n.e. kot domowy przybył do Anglii, choć ciągle był rzadkim zwierzęciem. Później pierwsi koloniści zabrali koty do Nowego Świata. Choć koty zostały udomowione co najmniej 5 tys. lat temu, pomysł selektywnej hodowli i tworzenia ras sięga tylko połowy XIX w. Zupełnie inaczej, niż w przypadku udomowionych psów, które od stuleci hodowano, aby miały różnorodne cechy i służyły odmiennym celom.
pisz53