Klimuszko Czesław _ Moje widzenie świata.pdf

ZAMIAST WST Ę PU

„Ojciec Andrzej”, „Ksi ą dz Klimuszko”, „Jasnowidz z Elbl ą ga”, „Uzdrowiciel z

Górki” – to najcz ęś ciej u Ŝ ywane okre ś lenia przez ludzi, którzy szukali pomocy u tego

kapłana franciszka ń skiego, kiedy ju Ŝ wszystko zawiodło.

Przyszedł na ś wiat 23 sierpnia 1906 r. we wsi Nierosno pod Sokółk ą w

województwie białostockim. Ucz ę szczał do szkół Ró Ŝ anymstoku i Grodnie. Matur ę

gimnazjaln ą zdobył we Lwowie. W jego sercu zrodziło si ę powołanie kapła ń skie pod

wpływem lektury „Rycerza Niepokalanej”, miesi ę cznika maryjnego wydawanego przez ś w.

Maksymiliana Kolbego. W 1926 r. wst ą pił do Zakonu Ojców Franciszkanów

Konwentualnych we Lwowie i tu rozpocz ą ł studia filozoficzno-teologiczne. Wy Ŝ sze

Seminarium Duchowne uko ń czył u Ojców Franciszkanów w Krakowie Studia teologiczne

uwie ń czył przyj ę ciem ś wi ę ce ń kapła ń skich w Krakowie w 1934 r.

O. Lucjusz. Chodukiewicz, przyjaciel i najbli Ŝ szy współpracownik oraz sekretarz O.

Andrzeja Klimuszki, tak wspomina: „Podczas wojny i okupacji wskutek ci ą głego

zagro Ŝ enia i napi ę cia nerwowego O. Andrzej poznaje w sobie nieznane dotychczas siły i

mo Ŝ liwo ś ci. Intuicyjnie poznaje gro Ŝą ce niebezpiecze ń stwo. Dzi ę ki temu unika

aresztowania przez gestapo w Kaliszu, uchodzi w por ę przed napadem bandy rabusiów. Po

wojnie osiada w Prabutach, gdzie oprócz pracy duszpasterskiej nietypow ą i niezwykł ą

działalno ść : na podstawie fotografii osoby zaginionej orzeka czy ona Ŝ yje i gdzie si ę

znajduje, i przecie Ŝ wiemy, Ŝ e był to czas ogólnego poszukiwania si ę i zawieruch ą

wojenn ą . O. Andrzej zadziwia trafno ś ci ą orzecze ń , o czym przekonuj ą si ę po pewnym

czasie zainteresowani. Przerywa t ę działalno ść w latach stalinowskich, by powróci ć do

niej sporadycznie w latach nast ę pnych”.

O. Andrzej odkrył w sobie dar odczytywania przyszło ś ci i leczenia chorób. Te dary

wykorzystał dla dobra ludzi i niósł pomoc oraz ulg ę bli ź nim w ich cierpieniach. Znany był

szerszemu ogółowi jako zielarz i jasnowidz. Ch ę tnie udzielał porad zdrowotnych, które

były skuteczne i cz ę sto wr ę cz zaskakiwały. Znakomicie znał si ę na ziołach nie tylko na

podstawie fachowej literatury polskich i niemieckich autorów, ale tez dzi ę ki swej intuicji

widział ich walory i działanie. A niezwykło ś ci ą było to, Ŝ e rozpoznawał schorzenia osób z

fotografii. Miał dobre serce i zawsze był po stronie cierpi ą cych. Zwracali si ę do niego

równie Ŝ przedstawiciele Głównej Komendy Milicji Obywatelskiej w celu wskazania miejsc

porzuconych ciał zamordowanych ludzi. Zdanie O. Andrzeja w tej materii zawsze było

bezbł ę dne.

Wyró Ŝ niony bo Ŝ ym darem jasnowidzenia, rozpoznawania i leczenia chorób, O.

Andrzej był szanowany przez powa Ŝ nych naukowców. Wielu lekarzy, a przede wszystkim

cierpi ą cy ludzie zwracali si ę do niego w sprawach fachowych i osobistych. Ci ą gle rosła

liczba zwracaj ą cych si ę do „Ksi ę dza Klinuszki”, zwłaszcza z Elbl ą ga i okolicy. Gdy w

prasie krajowej i zagranicznej ukazały si ę artykuły i polemiki na temat „uzdrowiciela z

Elbl ą ga”, ruszyła lawina korespondencji z całego ś wiata. W „Kronice Klasztornej”

czytamy: „Były dni, Ŝ e przychodziło około 100 listów”.

O. Andrzej Klimuszko w Elbl ą gu prze Ŝ ył dziewi ę tna ś cie lat Pierwsze lata sp ę dził

bez wi ę kszego rozgłosu. Napływ pró ś b zwi ę kszył si ę dopiero po ukazaniu si ę odcinków

ksi ąŜ ki O. Andrzeja MOJE WIDZENIE Ś WIATA w tygodniku „Literatura” w 1975 r.

Jednocze ś nie w tym okresie ukazały si ę trzy artykuły w belgradzkim czasopi ś mie

„Uustrovana Politika” pod chwytliwym tytułem CUDOTWÓRCA Z ELBL Ą GA. Gdy do

tego doda ć drug ą ksi ąŜ k ę POWRÓT DO ZIÓŁ, w której O. Andrzej umie ś cił opis swoich

do ś wiadcze ń jako zielarza wraz z receptami ziołowymi, to trudno si ę dziwi ć , Ŝ e cieszył si ę

tak ą popularno ś ci ą , szacunkiem i uznaniem.

Zmarł 25 sierpnia 1980 r. o godzinie 15.30 w szpitalu garnizonowym w Elbl ą gu.

Umierał w atmosferze powszechnej wdzi ę czno ś ci oraz w dniach protestu robotniczego –

strajku powszechnego. Mimo wielkich ogranicze ń i trudno ś ci w komunikacji i w

nadawaniu telegramów – w dniu jego pogrzebu na cmentarzu znalazło si ę wi ę cej ludzi ni Ŝ

w uroczysto ść Wszystkich Ś wi ę tych.

W pami ę ci mieszka ń ców Elbl ą ga pozostał jako wybitny, bezinteresowny i zasłu Ŝ ony

kapłan franciszka ń ski, który po ś wi ę cał swój czas i zdrowie dla ludzi, zwłaszcza dla

mieszka ń ców Elbl ą ga. Do dzi ś jest potrzebny ludziom; ś wiadcz ą o tym listy, które

sporadycznie jeszcze przychodz ą pod jego ostatnim adresem.

Za jego dobre serce i dobre dłonie Rada Miejska w Elbl ą gu w czasie wiosennej

sesji w 1988 r. na wniosek naszego klasztoru nadała jednej z ulic jego imi ę . Ulica Ks.

Klimuszki znajduje si ę na nowo wznoszonym osiedlu w pobli Ŝ u ko ś cioła franciszka ń skiego

Ś w. Pawła Ap. A współbracia zakonni jego imieniem nazwali nowy budynek katechetyczny

– „Dom im. O. A. Klinuszki”. Te wyrazy serdeczno ś ci b ę d ą przypomina ć nam człowieka,

który odsłonił jak ąś cz ą stk ę prawdy o sobie i swoim dziele, zawsze godnym uwagi.

O.KAZDJ2ERZ KOZŁOWSKT OFMCony.

Do Ciebie, Czytelniku

Gdy kiedy ś w ramach Sekcji Bioelektroniki w Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie

wygłosiłem kilka prelekcji o problemach parapsychologii w aspekcie teorii i praktyki,

grono naukowców, z którymi dot ą d współpracuj ę nad tymi zagadnieniami, zaproponowało

mi, abym na ten temat napisał ksi ąŜ k ę .

Mimo jednak zach ę ty Ŝ yczliwych dla mnie, bezstronnych przedstawicieli nauki,

mimo mojej własnej ch ę ci przekazania szerszemu społecze ń stwu wiedzy o zjawiskach

paranormalnych, jakie w mojej ja ś ni si ę przejawiaj ą , długo odkładałem realizacj ę tego

zamiaru. Atmosfera dzisiejszej doby nie sprzyja zjawiskom nieempirycznym. ś yjemy

przecie Ŝ w dobie wybujałego realizmu intelektu i technicznego eksperymentalizmu.

Człowiek współczesny opiera sw ą wiedze i praktyczne wnioski wył ą cznie na

do ś wiadczeniach, na obliczeniach matematycznych, na analizie i reakcjach chemicznych,

na kombinacjach technicznych. Nie jest zdolny poj ąć zjawisk wymykaj ą cych si ę spod

konkretnych do ś wiadcze ń i oblicze ń . „Wierzcie memu szkiełku i oku” – jest

bezkompromisow ą obowi ą zuj ą c ą zasad ą obecnej my ś li twórczej. Poza tym nic nie istnieje.

Jeszcze panuj ą w wielu umysłach naukowców bezwzgl ę dne uprzedzenia do wszelkich

zagadnie ń i zjawisk, których si ę nie da udowodni ć do ś wiadczalnie. Zbyt arbitralnie stawia

si ę nieprzekraczaln ą barier ę mi ę dzy „naukowym a nienaukowym”, chocia Ŝ wiemy dobrze,

jak wiele dogmatów naukowych w wyniku rozwoju my ś li ludzkiej odrzucono ju Ŝ jako

nienaukowe, a te nienaukowe teorie przyj ę ła dzisiejsza nauka.

Czy Ŝ w takiej atmosferze zmaterializowanej my ś li ludzkiej oraz przekraczaj ą cego

naj ś mielsz ą fantazj ę post ę pu technicznych wynalazków mo Ŝ na bez ryzyka pisa ć o

zjawiskach poza-eksperymentalnych, niewymiernych, jakby ponadzmysłowych i

przedstawia ć je jako rzeczywisto ść ?!

Nie zach ę ca te Ŝ do pisania sama ś wiadomo ść , Ŝ e przedstawione w niniejszej pracy

fakty i wydarzenia, teorie i pogl ą dy wywołaj ą w wielu sceptykach irytacj ę , jako według ich

mniemania rzeczy nieuchwytne naukowo i fantazyjne. Ka Ŝ da bowiem my ś l nowa, ka Ŝ de

usiłowanie wynalazcze, które nie s ą zamieszczone w katalogu kanonów akademickich,

odrzuca si ę z góry, przylepiaj ą c etykietk ę – szarlataneria!

Niestety, nasze społecze ń stwo jest jeszcze nie przygotowane do zaj ę cia wobec

zagadnie ń parapsychicznych pozytywnego stanowiska. Ś wiadczy o tym chocia Ŝ by fakt, i Ŝ

na Mi ę dzynarodowy Kongres Psychotroniki, który odbył si ę w czeskiej Pradze w 1973

roku, przybyło ponad trzystu przedstawicieli nauki ze wszystkich krajów ś wiata, nawet z

Chile i Nowej Zelandii, zabrakło jedynie przedstawiciela Polski.

Ju Ŝ sama forma pisania tego rodzaju pracy nie jest zbyt przyjemna dla autora.

Wszystkie praktyki i fakty musz ę podawa ć w pierwszej osobie, bo przecie Ŝ zjawiska

parapsychiczne dokonuj ą si ę i przebiegaj ą we mnie i przeze mnie, jestem przez to zarówno

przedmiotem, jak i podmiotem zjawisk paranormalnych.

Skoro zatem, mimo niewdzi ę cznych dla mnie warunków, podj ą łem si ę pisania na

ten temat, chc ę podkre ś li ć , Ŝ e pragn ę jedynie sumiennym, m ą drym i bezstronnym

badaczom nowych zagadnie ń przekaza ć gar ść wiadomo ś ci z dziedziny mało znanych

zjawisk, powi ą zanych wszak Ŝ e ś ci ś le z nasz ą sfer ą psychiczn ą . Nie pisz ę o okultyzmie, lecz

o fenomenach, jakie wyst ę puj ą w ja ź ni ludzkiej, oraz poruszam kwesti ę niektórych praw

rz ą dz ą cych przyrod ą .

Chc ą c ułatwi ć czytelnikowi zrozumienie trudnych zagadnie ń parapsychicznych,

oparłem swoje wywody na licznych przykładach. Dlatego w imi ę obiektywnej prawdy, z

całym poczuciem swej odpowiedzialno ś ci wobec nauki, musz ę o ś wiadczy ć , Ŝ e wszystkie

fakty oraz wydarzenia w tej ksi ąŜ ce opisane s ą prawdziwe, niezaprzeczalne i dokonały si ę

wobec licznych ś wiadków.

W ich opisie usiłowałem w miar ę mo Ŝ no ś ci celowo przesłoni ć swoj ą własn ą osob ę

doniosło ś ci ą samego faktu i jego niezwykłych rezultatów. Wa Ŝ niejszy był dla mnie i dla

klienta wynik powierzonej mi sprawy. Na dowód tego zaznaczam, Ŝ e zarówno wszelkie

legendy dotycz ą ce mojej osoby, jak i przypisywanie mi czynów granicz ą cych z dziedzin ą

cudów demaskowałem bezwzgl ę dnie jako fałszywe. Nie chciałem nigdy dopu ś ci ć , aby

doniosło ść prawdy moich praktyk została sfałszowana przez kogo ś nawet mimowolnie.

Zdolno ść jasnowidzenia jest zbyt delikatna i wra Ŝ liwa, nie wolno jej przez Ŝ adne

machinacje zepchn ąć na bezdro Ŝ a. Wszelkie w parapsychicznych praktykach kłamstwo,

niezdrowa mistyfikacja, wywoływanie specyficznych dreszczyków i wzbudzanie sensacji

w ś ród ludzi, jak równie Ŝ ambicjonalne eksponowanie własnej osoby przynosz ą

niepowetowan ą szkod ę samemu sprawcy tych Ŝ e niegodnych sztuczek, a do nauki

wprowadzaj ą zamieszanie.

Człowiek obdarzony zdolno ś ciami parapsychicznymi musi nieust ę pliwie sta ć na

gruncie prawdy obiektywnej i uczciwo ś ci, nawet w tych przypadkach, kiedy sprawy mu

powierzonej nie potrafi rozstrzygn ąć lub nie uda si ę zaplanowany eksperyment. Mo Ŝ e on i

powinien u Ŝ y ć swych sił wyj ą tkowych w sprawach tak Ŝ e wyj ą tkowych i tylko dla dobra

drugiego człowieka. Wszelkie bowiem odchylenie od uczciwo ś ci grozi jasnowidzowi

zanikiem jego biopola, utrat ą zdolno ś ci parapsychicznych, a nawet równowagi

osobowo ś ci.

Moje mo Ŝ liwo ś ci i osi ą gni ę cia w zakresie praktyk parapsychicznych były do ść

cz ę sto demonstrowane publicznie w obecno ś ci naukowców, profesorów wy Ŝ szych uczelni i

inteligencji ró Ŝ nych zawodów w Łodzi, Warszawie, Olsztynie, Lucernie, Fryburgu w

Szwajcarii oraz w Würzburgu w Niemczech, a ś wiadków moich praktyk mo Ŝ na naliczy ć

tysi ą ce. Dla nich moje odkrycia rzeczy niewidzialnych normalnym wzrokiem nie były bajk ą

z tysi ą ca i jednej nocy, lecz spraw ą prost ą , jakby codzienn ą . Dla babki, która w zeszłym

roku przyjechała do mnie z Ostroł ę ki w sprawie zagini ę cia z ogrodzonego podwórka

domowego jej wnuczki, nie było wcale rzecz ą dziwn ą , kiedy jej wskazałem przewrócone

dzieci ę ce wiaderko na brzegu rzeki, a ciałko dziewczynki le Ŝą ce w szuwarach czterysta

metrów poni Ŝ ej w rzece.

Zagadnienie zjawisk parapsychicznych nie jest w dzisiejszej dobie jak ąś nowo ś ci ą .

Na Zachodzie zainteresowanie zjawiskami metapsychologii, zwanej u nas

parapsychologi ą , nie jest jakim ś modnym hobby pewnych tylko jednostek czy grup

amatorów, lecz bardzo powa Ŝ nym problemem naukowym, zaprz ą taj ą cym najt ęŜ sze umysły

od lat przeszło osiemdziesi ę ciu.

Ju Ŝ w roku 1882 powstało w Londynie naukowe stowarzyszenie pod nazw ą Society

for Psychical, maj ą ce na celu badanie metodyczne zjawisk parapsychicznych. Obecnie na

całym ś wiecie istnieje osiemna ś cie wi ę kszych stowarzysze ń o podobnym charakterze. Sama

za ś parapsychologia jest przedmiotem badania naukowego obecnie na trzydziestu

uniwersytetach europejskich. Tak Ŝ e w Zwi ą zku Radzieckim wielu naukowców zajmuje si ę

zjawiskami parapsychicznymi, głównie telepati ą . Na Zachodzie wyszło drukiem ponad

czterysta pozycji naukowych, traktuj ą cych o problemach parapsychicznych. Jedynie w

Polsce nie ukazała si ę dot ą d, niestety, Ŝ adna powa Ŝ niejsza publikacja na temat tych Ŝ e

zagadnie ń .

Trzeba równie Ŝ podkre ś li ć , i Ŝ tacy wybitni uczeni, jak Ch. Richet, A. Carrel, J.B.

Rchine, S.G. Sosel, Th. Newcomb, oraz wielu innych wysokiej klasy naukowców przez

długie lata zajmowali si ę zagadnieniami paranormalnymi z parapsychologii. Nie brak

tak Ŝ e i w naszym kraju wybitnych uczonych, jak S. Manczarski, S. Grabie ć , dr F.

Chmielewski, którzy wnikliwie, fachowo badaj ą zjawiska parapsychiczne.

Znamy te Ŝ gło ś nych na cały ś wiat jasnowidzów i telepatów, których mo Ŝ liwo ś ci

były demonstrowane w gronie uczonych w wielu miastach Europy. Oto nazwiska

niektórych tylko: miss Piper, Valentino, Swedenborg, z naszych za ś – Ochorowicz,

Ossowiecki.

Przeciwko tym bezstronnym, bardzo sumiennym badaczom oraz tym wszystkim

jasnowidzom, którzy swój talent po ś wi ę cili ofiarnie ludziom cierpi ą cym, wyst ę puje dzi ś

jeszcze wielu naukowców, z cał ą bezkompromisowo ś ci ą zwalczaj ą cych paranormalne

spostrzegania i wszelkie zwi ą zane z nimi praktyki. Według ich mniemania wszelkie

pozornie pozytywne wyniki w czasie eksperymentów publicznych s ą uzyskiwane przez

oszustwo, spryt, dobry słuch, wzrok i sztuczki iluzjonistyczne.

Nie mam zamiaru wst ę powa ć w szranki Ŝ adnej polemiki. Odpowiadaj ą c wszystkim

sceptykom, mo Ŝ na jedynie przytoczy ć opini ę angielskiego psychologa, profesora Eysencka:

„Je Ŝ eli nie istnieje gigantyczne sprzysi ęŜ enie, obejmuj ą ce ze trzydzie ś ci wydziałów

uniwersyteckich na całym ś wiecie i wiele setek wysoce cenionych naukowców z ró Ŝ nych

dziedzin, pocz ą tkowo nawet wrogich twierdzeniom badaczy parapsychologii, to bezstronny

obserwator mo Ŝ e doj ść jedynie do takiego wniosku, Ŝ e rzeczywi ś cie jest chocia Ŝ niewielka

liczba ludzi, którzy drogami nie znanymi jeszcze nauce osi ą gaj ą znajomo ść my ś li innych

ludzi albo spraw w ś wiecie zewn ę trznym”.

Mam nadziej ę , Ŝ e mo Ŝ e nawet w niedalekiej przyszło ś ci uczeni dokładniej poznaj ą

mechanizm naszego mózgu, precyzyjno ść jego funkcjonowania oraz cał ą psychofizyczn ą

struktur ę człowieka, jak równie Ŝ prawa i zjawiska jego ś rodowiska, w wyniku czego

wyci ą gn ą praktyczne zbawienne wnioski dla dobra ludzko ś ci.

Do rozwoju twórczej my ś li uczonych w poznawaniu człowieka i ś wiata

zewn ę trznego o ś mielam si ę i ja doł ą czy ć swoje osi ą gni ę cia naukowe. Mój dar

paranormalnego widzenia nie ogranicza si ę tylko do człowieka i jego losów, lecz si ę ga

jeszcze w sfer ę ś wiata zewn ę trznego. Obejmuje zwłaszcza ś wiat przy-rody Ŝ ywej, jej

twórcze i rz ą dz ą ce prawa. Dlatego prac ę podzieliłem na dwie cz ęś ci. W pierwszej

przedstawiam na tle bogatej faktografii samo zagadnienie zjawisk parapsychicznych w

teorii i praktyce, w drugiej natomiast podaj ę swoje spostrze Ŝ enia, obserwacje i my ś li

oparte na wieloletnich do ś wiadczeniach. Moje wskazania maj ą na celu wyrwanie

człowieka z szale ń cze-go wiru i zam ę tu dzisiejszego Ŝ ycia i wł ą czenie go na nowo w nurt

nieskalanej przyrody o Ŝ ywczej. „Albowiem ś wiat rzeczywisty jest o wiele bogatszy i

bardziej zło Ŝ ony ni Ŝ ś wiat nauki” (W. James), jak równie Ŝ „jest zjawisko wi ę ksze ni Ŝ niebo,

to wn ę trze duszy ludzkiej” (V. Hugo).

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: