wprowadzenie_do_pielegniarstwa.pdf
(
611 KB
)
Pobierz
Microsoft Word - Wprowadzenie do pielęgniarstwa - I rok
1
WPROWADZENIE DO PIELĘGNIARSTWA
T: Proces pielęgnowania
1.
Pielęgniarstwo
– termin wieloznaczny, używany w znaczeniu jako szeroko rozumiane
pojmowana działalność kształcenia i ukierunkowania zawodowego w zakresie systemu
organizacyjnego pielęgniarek, ale też termin określający do określenia różnego rodzaju
zadań i działań zawodowych.
Przyczyna szerokiego pojęcia pielęgniarstwa było podniesienie pielęgniarstwa do
dyscypliny naukowej (lata 70’), zainteresowanie zindywidualizowanym podejściem do
człowieka chorego (lata 80’) i opracowanie polskiej filozofii pielęgnacyjnej (lata 90’),
które postrzegają pielęgniarstwo jako działalność praktyczną i naukową.
PIELĘGNIARSTWO
zawód (o charakterze
opiekuńczym)
przedmiot
nauczania
dyscyplina naukowa
(młoda)
PIELĘGNIARSTWO
działalność praktyczna
(pielęgnowanie)
działalność teoretyczna (często
określana jako pielęgniarstwo)
zawodowe
(profesjonalne)
pielęgnowanie
inne niż zawodowe
pielęgnowanie (w tym i
samo-pielęgnowanie
2.
Ważna jest komunikacja między personelem jak i – co najważniejsze – pielegniarką a
pacjentem. Komunikowanie musi być oparte na wiedzy. Dominuje komunikowanie
werbalne, ale ważne jest niewerbalne komunikowanie się z pacjentem.
Każda relacja interpersonalna musi być:
a)
celowa – w ramach komunikowania się chcemy osiągnąć cel, jaki sobie założyliśmy
b)
efektywna – przed wejściem w kontakt z II osobą – myśl, jakie wrażenie zostawi się po
sobie
c)
terapeutyczna – wywiera pozytywny wpływ na podmiot opieki
Komunikowanie ma przede wszystkim wpływ na wzbudzenie zaufania u pacjentów na
indywidualne podejście, ale także na uzyskiwanie informacji o pacjencie
z podmiotem opieki (rodzina, środowisko, sąsiedzi, grupy wsparcia)
z przedmiotem opieki (laborant, psycholog, terapeuta)
2
Komunikacja werbalna – niewerbalna → na co zwraca się uwagę:
wiek
wykształcenie
doświadczenie z wcześniejszych pobytów
stan zdrowia
3.
Definicje pielęgnowania:
a)
1956r. (WHO) – sprawowanie opieki nad chorym oraz zapobieganie chorobom i
umacnianie zdrowia.
b)
1966r. (Virginia Henderson – „Międzynarodowa Organizacja Pielęgniarstwa”) –
pomaganie człowiekowi zdrowemu lub choremu w wykonywaniu czynności
znaczących dla utrzymania zdrowia lub jego odzyskania, które mógłby wykonywać
sam, gdyby miał do tego siłę i wiedzę.
c)
1994r. (Centrum Edukacji Medycznej w Warszawie) – profesjonalne pomaganie i
towarzyszenie pojedynczemu człowiekowi i grupie ludzi w zdrowiu i chorobie oraz
kształtowanie umiejętności do samo-opieki i samo-pielęgnowania w celu utrzymania
komfortu życia codziennego w zdrowiu i w życiu z chorobą.
4.
Zawodowe pielęgniarstwo jest coraz częściej rozumiane jako pomaganie, wspieranie w
zdrowiu, chorobie i pełnej niesprawności oraz kształtowanie umiejętności samo-
opiekuńczych.
5.
W podziale na pielęgniarstwo wczesne i nowoczesne, za kryterium różnicującym uważa
się czas i stopień samodzielności.
PIELĘGNIARKA
niezależna w pełni
(sama decyduje i
odpowiada za
pielęgnowanie)
niezależna
częściowo (tylko
w części decyduje
i odpowiada)
brak niezależności (nie
decyduje, więc nie
odpowiada za
postępowanie – nie jest to
w roli pielęgniarki)
PIELĘGNIARKA
pielęgnowanie
pielęgnowanie,
leczenie
(współudział)
leczenie
(współudział)
wykonywanie
zleceń
pielęgniarskich
wykonywanie
zleceń lekarskich
3
6.
Podział opieki pielęgniarskiej (strefy):
a)
bio - psycho – społeczna
biologiczna
o
stan prawidłowy czy zmieniony
o
budowa anatomiczna + procesy fizjologiczne
psychiczna
o
stan prawidłowy czy zmieniony
o
podstawowe umiejętności umysłowe
o
orientacja co do własnej osoby i otoczenia
o
stosunek do stanu aktualnego, w jakiej sytuacji się znajduje
społeczna
o
stan prawidłowy czy zmieniony
o
człowiek jako członek rodziny
o
rodzina, jaką współtworzy dany pacjent
o
człowiek jako członek społeczności
b)
kulturowa – korzystanie z dorobku kulturowego i czynienie wkładu w ten dorobek
c)
duchowa – jakie przyjęte zasady i normy postepowania SA u pacjenta i jakie są jego
potrzeby duchowe
Niezależnie od pacjenta należy zawsze podchodzić do niego indywidualnie, który ma
do tego prawo. Pielęgniarka ma obowiązek do zindywidualizowania – czyli odniesienie
się do człowieka i zwracania uwagi na charakterystyczne cechy, wyróżniające go
spośród innych ludzi, pielęgnacja w zakresie jego wymagań jak i warunków w jakich
odbywa się opieka pielęgniarska.
7.
Pielęgniarka
– samodzielny praktyk, profesjonalista przygotowany do efektywnego
pielęgnowania i kierowania opieką pielęgniarską.
8.
Funkcje zawodowe pielęgniarki:
a)
bezpośrednie – obejmują zadania związane z działaniem na rzecz odbiorcy usług
wychowawcza
– pielęgniarka:
o
kształtuje poczucie odpowiedzialności za własne zdrowie
o
rozpoznaje postawy pacjenta wobec własnego stanu zdrowia, choroby, wobec ludzi
i instytucji sprawujących opiekę
o
dobiera i stosuje skuteczne formy i metody motywowania pacjenta do
podejmowania działań prozdrowotnych w odniesieniu do siebie, najbliższych i
środowiska
o
przygotowuje pacjenta do samo-opieki i współdziałania w procesie pielęgnowania
o
przygotowuje osoby z najbliższego otoczenia pacjenta i rodzinę do realizowania
opieki w warunkach domowych
o
pomaga w kształtowaniu umiejętności koniecznych do podtrzymywania i
zabezpieczenia funkcji życiowych, zapewnienia komfortu życia, stosowaniu
zalecanej metody terapii i rehabilitacji
opiekuńcza
– pielęgniarka:
o
określa zapotrzebowanie na opiekę profesjonalną oraz jej zakres i charakter
o
dobiera sposoby i technikę realizowania działań (uwzględniając stan pacjenta, jego
samodzielność, miejsce realizowania opieki)
o
pomaga pacjentowi w utrzymaniu zdrowia oraz rozwiązywaniu problemów
mogących wynikać z jego indywidualnej reakcji na stosowane metody
diagnozowania, leczenia, rehabilitacji
4
o
pomaga w wykonywaniu tych czynności życia codziennego, które gwarantują
pacjentowi komfort oraz satysfakcję w sferze biologicznej, psychicznej i społecznej
w relacji ze środowiskiem (zakres utrzymania ciała i otoczenia w czystości,
stwarzaniu warunków do aktywności pacjenta, do dobrego wypoczynku, snu,
pomaga w nawiązywaniu kontaktów z innymi ludźmi, utrzymywaniu
dotychczasowych więzi)
o
kształtuje warunki poczucia bezpieczeństwa fizycznego i psychicznego
o
uczestniczy w stwarzaniu najbardziej optymalnych warunków do podtrzymywania
biologicznych funkcji życiowych człowieka (odżywianie, oddychanie, wydalanie,
termoregulacja)
o
ułatwia pacjentowi wejście w jego rolę, pomaga mu w dostępie do informacji dot.
jego osoby, planowania działań pielęgnujących
o
stwarza warunki godnego umierania i uczestniczy w opiece terminalnej
promowania zdrowia
– pielęgniarka:
o
współpracuje z osobami i instytucjami działającymi na rzecz zdrowia
indywidualnych osób, grup społecznych, całego społeczeństwa
o
współpracuje z pacjentem, jego środowiskiem i rodziną, grupami wsparcia
działającymi na rzecz zdrowia
o
propaguje zachowania prozdrowotne i styl życia wspomagających zdrowie
o
wykorzystuje wzorce osobowe do działań motywacyjnych
o
uczestniczy w stwarzaniu odbiorcom usług przebywającym w różnych
środowiskach warunków do zachowań prozdrowotnych i realizowania stylu życia
wspierającego zdrowie
o
doradza ludziom w sprawach dot. zdrowego stylu życia
profilaktyczna
– pielęgniarka:
o
współpracuje z osobami i instytucjami realizującymi programy profilaktyki
schorzeń uznanych za problemy społeczne
o
współpracuje z pacjentem i jego rodziną w zapobieganiu lub ograniczaniu ryzyka
wystąpienia schorzenia lub powikłań
o
rozpoznaje czynniki ryzyka i przedstawia je pacjentowi
o
przygotowuje do prowadzenia samo-obserwacji u pacjenta, do postępowania w
przypadku objawów zagrożenia życia i likwidowania czynników ryzyka
o
uświadamia i przekonuje pacjenta i jego najbliższych o konieczności
systematycznego zgłaszania się na badania profilaktyczne oraz bilansu zdrowia
o
realizuje działania zapobiegające powstawaniu powikłań w wyniku preferowanego
przez pacjenta stylu życia, stosowanie metod diagnozowania i terapii
rehabilitacyjna
– pielęgniarka:
o
współdziała w uzyskaniu przez pacjenta niezależności w kształtowaniu
umiejętności radzenia sobie w zmienionej sytuacji życiowej, powstałej z przyczyn
rozwojowych, choroby, urazu o charakterze fizycznym, psychicznym, społecznym
o
wykonuje zabiegi usprawniające funkcje biologiczne, psychiczne i społeczne,
zgodnie z ustalonym zespołem terapeutycznym, programem
terapeutyczna
– pielęgniarka:
o
udziela pomocy przedlekarskiej osobie lub grupie osób poszkodowanych w
sytuacjach takich jak:
utrata przytomności
nagłe zatrzymanie krążenia
krwawienie, krwotoki
obrażenia termiczne
ukąszenia
5
złamania
utonięcia
rany
o
współpracuje z zespołem terapeutycznym w procesie diagnozowania i terapii, tzn.
wykonuje i dokumentuje pomiary podstawowych czynności życiowych (tętna,
ciśnienia, ciepłoty ciała i oddechów)
o
pobiera materiał do badań laboratoryjnych (krew, mocz, kał, wydzieliny, treść
żołądkowa lub dwunastnicza)
o
pomaga w wykonywaniu wlewów, wziernikowań, nakłuć jam ciała lub badań
radiologicznych
o
wykonuje wstrzyknięcia i próby podskórne
o
wykonuje działania i zabiegi określone w planie terapii
farmakologicznej – podawanie leków różnymi drogami
dietetycznej – stosowanie obowiązujących zasad żywienia pacjenta,
uwzględniając jego stan, zalecenia dietetyczne, upodobania
zabiegowej – wykonywanie zabiegów ustalonych przez zespół terapeutyczny
b)
pośrednie – obejmują zadania na rzecz rozwoju zawodu
naukowo – badawcza
– pielęgniarka:
o
współpracuje, współuczestniczy w badaniach naukowych
o
inicjuje, planuje i realizuje badania naukowe, przyczyniając się do rozwoju zawodu
o
upowszechnia i wykorzystuje w praktyce wyniki badań naukowych
kształcenia
– pielęgniarka:
o
współuczestniczy w kształceniu adeptów do zawodu
o
doskonali się zawodowo w ramach kursów, specjalizacji zawodowych
zarządzania
– pielęgniarska:
o
organizuje i kieruje zespołem pielęgniarskim
o
współuczestniczy w podejmowaniu decyzji dot. planowania i zarządzania opieką
zdrowotną
o
organizuje pracę personelu pomocniczego
FUNKCJE ZAWODOWE PIELĘGNIARKI
to zadania realizowane na rzecz:
poziomu opieki własnego rozwoju rozwoju funkcjonowania
pielęgniarstwa
9.
Zdrowie
(WHO) – fizyczny, psychiczny i społeczny dobrostan człowieka, a nie tylko
brak choroby lub niedomagania („well - being”)
Na stan zdrowia ma wpływ m.in.:
odżywanie
warunki pracy
warunki mieszkaniowe
wypoczynek i rozrywka
ubezpieczenie społeczne
Profilaktyka
= zapobieganie – rozpoznawanie, diagnozowanie (zagrożeni)
Promocja Zdrowia
– wiedza dot. kształcenia właściwych postaw (wszyscy)
Plik z chomika:
szwagiero1
Inne pliki z tego folderu:
Atlas pasożytów człowieka - Alicja Buczek.pdf
(55876 KB)
BADANIA_FIZYKALNE-ksiazka.pdf
(24453 KB)
Anestezjologia Tom 2.pdf
(15510 KB)
ALGORYTMY CZYNNOŚCI I ZABIEGÓW PIELĘGNIARSKICH.pdf
(3996 KB)
1. Książki - link do innych Dysków Google.docx
(6 KB)
Inne foldery tego chomika:
ATLASY
ITLS 2009
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin