Pewnosc_wierzacych_tom14_numer3.pdf

(305 KB) Pobierz
168274550 UNPDF
Pewność wierzących
Pewność wierzących
Tom 14, Numer 3
W numerze:
Strona 2: Obietnice Boże
Strona 3: Trzymanie mocno naszej wiary
Strona 6: Zaufanie Bożemu Słowu
Strona 8: Moc proroctwa Biblii
Strona 10: Miłość Boża
Strona 14: Moja wysoka wieża
Strona 15: Chrystus pierwszym owocem zmartwychwstania
Strona 18: Nadzieja przed nami
Strona 23: Mamy kotwicę
Mamy więc słowo prorockie jeszcze bardziej potwierdzone, a wy dobrze
czynicie, trzymając się go niby pochodni, świecącej w ciemnym miejscu, dopóki
dzień nie zaświta i nie wzejdzie jutrzenka w waszych sercach. " —2 Piotra 1:19
1
168274550.004.png
Pewność wierzących
Obietnice Boże
Boskie obietnice muszą być realizowane, gdyż są to obietnice boskie. Są to obietnice
Boga:
„Bóg przedtem zapowiedział przez swoich proroków w Pismach Świętych o
Synu swoim, potomku Dawida według ciała..." (Rzymian 1:2).
Z powodu wszystkiego kim On jest, jako Bóg, On jest i był zobowiązany do
wypełnienia każdego Swojego Słowa. Ci prorocy nie byliby wiernymi posłańcami, gdyby
to, co ogłaszali jako obietnice było tylko pustymi słowami; a Pismo nie byłoby święte po
zapisaniu tych obietnic. Jednak świadectwo Nowego Testamentu jest wymowne z
wypełnieniem przymierza, jakie Bóg zawarł ze swoimi wybranymi —
„Przysiągłem mojemu słudze Dawidowi" (Psalm 89:3).
„Ze względu na prawdę Bożą, aby potwierdzić obietnice dane ojcom" (Rzymian
15:8).
Ponieważ „całe Pismo jest natchnione przez Boga" (2 Tym. 3:16), to jego boskie
obietnice muszą być natchnione przez Boga i dlatego jest niemożliwe, żeby nie zostały
wypełnione. Mając takiego Boga jako mojego Ojca, powinienem powiedzieć „żegnajcie"
dla wszelkich wątpliwości i zaufać Mu całkowicie. Boskie obietnice, źródło mojego
stałego odświeżania, są w moim sercu. Czego mi więcej trzeba?
Herbert Lockyer (1962)
2
168274550.005.png 168274550.006.png
Pewność wierzących
Trzymanie mocno naszej wiary
Jest to prosta realność, że życie każdego chrześcijanina jest życiem wiary. Większość
ludzi, którzy uważają się za naśladowców Jezusa Chrystusa chętnie uznaje to jako
fundamentalną prawdę. Potwierdzają to odpowiednie wersety Pisma: „Bez wiary nie
można się podobać Bogu..." (Hebr. 11:6). „Gdyż w wierze, a nie w oglądaniu
pielgrzymujemy" (2 Kor. 5:7). Przychodzą też na myśl niezliczone inne wersety.
Paweł mówi nam, że życie wiary jest sposobem na odbieranie obietnic Bożych.
Właściwie bez wiary obietnice Boże w Chrystusie Jezusie nie mają mocy (Galacjan 3).
Obejmuje to nie tylko nasze zbawienie, ale każdy aspekt naszego życia i postępu w
zjednoczeniu z Chrystusem. Wiara jest fundamentalną podstawą naszego duchowego
życia.
Dla wielu ta myśl o „wierze" przybiera raczej mistyczne, magiczne znaczenie.
Wydaje się, że wynika to z ich własnej mocy wiary niż z wiecznej realności Boga, w
którego wierzą. W konsekwencji ta „wiara" często wznosi się i opada w zależności o
stanu fizycznego, emocjonalnego, finansowego danej osoby, lub różnych innych
zewnętrznych, ziemskich czynników. Oczywiście takie ustawiczne wznoszenie się i
załamywanie ich „wiary" wpływa na ich duchowy stan i odczucie pokoju i odpocznienia,
które są oparte na dziele Chrystusa.
Ale Paweł mógł powiedzieć: „Wiem, komu uwierzyłem i jestem przekonany, że
On jest w stanie zachować to, co Mu powierzyłem aż do tego dnia" (2 Tym. 1:12). W
swoim życiu i służbie duchowa pewność Pawła była oparta na spotkaniu i potem relacji z
Osobą. Od tej chwili, kiedy Paweł został skonfrontowany z realnością zmartwychwstałego
i wywyższonego Chrystusa, umarł on dla siebie, a zaczął żyć wiarą w Jezusa Chrystusa.
Wiara w Jezusa stała się podstawą jego istnienia. „Z Chrystusem jestem ukrzyżowany;
żyję więc już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus; a obecne życie moje w ciele jest życiem w
wierze w Syna Bożego, który mnie umiłował i wydał samego siebie za mnie" (Galacjan
2:20).
Konkretna wiara rodzi konkretne działania
Chrześcijańskie życie wiary nie jest oparte na jakimś mglistym losie szczęścia,
przeznaczenia czy bezpodstawnej nadziei. Jest ono oparte na fakcie, że Bóg objawił
Siebie w Swoim Słowie i w żywym słowie, które stało się ciałem —Jezusie Chrystusie.
Ono obejmuje wszystko, co zostało objawione odnośnie Boga i Jego wiecznych celów w
Chrystusie Jezusie, jako solidna podstawa wszystkiego, w co wierzymy i co robimy.
Kiedy wzrastamy w poznaniu i zrozumieniu wiecznych prawd Boga,
które znajdujemy w Jego Słowie i w Jego charakterze, wzrastamy również w wierze.
Uczymy się ufać Bogu i Jego Słowu i jesteśmy gotowi, aby zdać się całkowicie na
Niego. Odpowiadamy na Jego objawienie dotyczące tej ziemi, naszego życia,
tego obecnego wieku i tego, co ma przyjść w ten sposób, że idziemy tą drogą, na której
3
168274550.007.png
Pewność wierzących
Trzymanie mocno naszej wiary
On nas postawił, przez poddanie się całkowicie Jego miłości i opiece. W ten sposób wiara
staje się mocna i pewna i prowadzi nas do wolności pewności, zamiast do stanu
wątpliwego życzenia. Ta pewność prowadzi do życia posłuszeństwa wezwaniu i
przykazaniom Boga.
Dietrich BonhoefFer przedstawia to w taki sposób: „Aktualne wezwanie Jezusa i
odpowiedź prostolinijnego posłuszeństwa mają wielkie znaczenie. Przez nie Jezus wzywa
swój lud do aktualnych sytuacji, gdzie wiara jest możliwa. Z tego powodu Jego wezwanie
jest aktualnym wezwaniem i On chce, żebyśmy to zrozumieli, gdyż wie, że tylko poprzez
aktualne posłuszeństwo człowiek może zostać uwolniony, aby wierzyć" {Koszt
uczniostwa).
Ma to zastosowanie nie tylko do naszego punktu początkowego nawrócenia, ale
poprzez całe nasze życie chrześcijańskie jesteśmy wezwani do odpowiadania w
posłuszeństwie na wezwanie Jezusa Chrystusa, aby iść za Nim na nowe duchowe wyżyny
i rzeczywistość. Niektóre miejsca, do których wzywa nas Chrystus mogą być trudne czy
niebezpieczne, ale kiedy żyjemy w pewności tego kim On jest, to możemy iść za Nim z
niewzruszoną wiarą.
Wysiłki szatana zmierzające do zachwiania naszej wiary
Poprzez cała historię kościoła szatan ciągle na nowo próbował podważyć wiarę dzieci
Bożych poprzez przedstawianie najróżniejszych oskarżeń, fałszu i błędów. Jednym z
głównych sposobów, jakimi on działa jest to, że próbuje usunąć, albo przynajmniej
zmniejszyć do minimum poznanie Słowa Bożego wśród wierzących. Jeżeli szatanowi uda
się usunąć fundament naszej wiary, to może atakować tę wiarę z każdej strony.
Jest to niepokojąca rzeczywistość, że wielu ludzi w dzisiejszym kościele po
prostu nie zna prawdy Słowa Bożego w taki sposób, aby utrwalało ono w nich pewność
wiary. To nie tylko ma wpływ na ich odpocznienie w Chrystusie, ale ten brak poznania
zazwyczaj prowadzi do wielu dodatkowych słabości.
Prorok Ozeasz wypowiadał się przeciwko ludowi Izraelskiemu. Jego opis ich
duchowego stanu pokazuje poważny brak: „Nie ma wierności, miłości ani poznania Boga
w kraju" (Ozeasz 4:1). Potem Bóg podaje podstawowy powód wszystkich ich problemów
i duchowej zgnilizny: „Mój lud ginie z powodu braku poznania' (Ozeasz 4:6).
W wielu częściach kościoła ten brak poznania prowadzący do duchowego
ubóstwa i nędzy staje się zbyt wielką rzeczywistością. Wielu chrześcijanom szczerze
brakuje poznania i zrozumienia fundamentalnych prawd Chrześcijaństwa. Niewiele
wiedzą o „wierze, która została raz kiedyś powierzona świętym" (Judy 3). Wielu po prostu
nie jest przygotowanych, aby dać odpowiedź każdemu, kto domaga się wyjaśnienia
nadziei, którą mamy (1 Piotra 3:15).
Rezultat tego braku poznania jest taki, że ludzie są podatni na zwiedzenie i
fałszywe nauki — te rzeczy, które odprowadzają od Jezusa Chrystusa i chcą zakładać
jakieś inne fundamenty. Piotr podaje lekarstwo na takie problemy: „miejcie się na
4
168274550.001.png
Pewność wierzących
baczności, abyście, zwiedzeni przez błędy ludzi nieprawych, nie dali się wyprzeć z
mocnego swego stanowiska. Wzrastajcie raczej w łasce i w poznaniu Pana naszego i
Zbawiciela, Jezusa Chrystusa '(2 Piotra 3:17,18).
Bez tej łaski i poznania jesteśmy w niebezpieczeństwie, że możemy się stać
podobni do reszty świata, kiedy przyjdą na nas doświadczenia i prześladowania tego
obecnego wieku. Kiedy nasz świat staje się coraz bardziej niestabilny, nasze życie musi
być zbudowane na solidnym i mocnym fundamencie. Ten fundament jest wszystkim, co
jest nasze w Chrystusie Jezusie.
Budowanie na mocnym fundamencie
Jezus powiedział, że chociaż słuchanie Jego Słowa i poznanie Jego nauki jest dobre, to
jednak nie jest to wystarczające. Samo słuchanie pozostawi nas z fałszywym uczuciem
bezpieczeństwa, tak, jak tego człowieka, który zbudował swój dom na piasku. Kiedy
wezbrały wody, powiały wiatry i uderzyły na ten dom, to upadł on i rozwalił się. Musimy
słuchać i wprowadzać słowa Jezusa w czyn. To jest życie, które buduje pewne
fundamenty, które mogą przetrwać każdą burzę (Mat. 7:24-27).
Jak to często stwierdzał Bonhoeffer, wiara i posłuszeństwo są nierozdzielne,
jeżeli mamy poznać prawdziwą wolność bycia uczniem Jezusa Chrystusa. Pismo podaje
nam wiele zapewnień o wierze, którym możemy zaufać bez bojaźni czy wątpliwości. Te
realności są podstawą chrześcijańskiego życia i naszą błogosławioną nadzieją. Są to
rzeczy, które nas oddzielają od reszty świata i dają nam odczucie wieczności a nie tylko
czegoś, co jest przemijające i sztuczne.
Kiedy nasze życie jest budowane na tych duchowych realiach, to prowadzimy
życie niechwiejącej się wiary. Czasy mogą być trudne i droga może być czasami usłana
przeszkodami, ale my możemy żyć w poznaniu tego, komu uwierzyliśmy i do kogo
należymy.
Możemy powiedzieć wraz z Psalmistą Dawidem: „... Przeto się nie boimy,
choćby ziemia zadrżała I góry zachwiały się w głębi mórz. Choćby szumiały, choćby
pieniły się wody, choćby drżały góry z powodu gniewu jego" (Psalm 46:3,4).
Będziemy mogli zająć miejsce wśród tych duchowych olbrzymów, którzy w
radości zwycięstwa, lub w obliczu pewnej śmierci trzymali się mocno wiecznej obietnicy
Bożej i wiedzieli ponad wszelką wątpliwość, że czeka ich nagroda, która jest większa niż
wszystko, co utracili w tym życiu (Hebr. 11:32-40).
Kiedy odwracamy nasz umysł od ziemskich rzeczy i kierujemy go na to co w
górze, to przypominamy sobie obietnice Słowa Bożego o fakcie, że nasze życie jest teraz
ukryte wraz z Chrystusem w Bogu i nasza nadzieja i wiara są odnawiane, kiedy
spoglądamy w przyszłość do tego czasu, kiedy ukażemy się z Chrystusem w Jego
wspaniałej chwale (Kolosan 3:1-4).
Bruce Garrison (2003)
5
168274550.002.png 168274550.003.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin