Jak słowa, głos i ciało zdradzają kłamstwo??
Bardzo ważnym aspektem jest to, że nie ma niezawodnej oznaki samego kłamstwa. Ani jeden ze znanych gestów lub jakikolwiek wyraz twarzy nie powie nam, że dana osoba na pewno kłamie. SA jednak różne wskazówki i podpowiedzi pomagające wykryć ten jakże niegodny występek. Pojawiające się emocje nieadekwatne do danej sytuacji lub słowa, które zupełnie nie pasują do wypowiedzi mówiącego mogą pomóc ujawnić kłamstwo.
Jeżeli chcemy nauczyć się jak wykryć fałsz powinniśmy zwracać szczególna uwagę na mimikę, glos, ciało nadawcy. Nie jest on w stanie kontrolować całego ciała, więc przecieki rożnych informacji zawsze znajda miejsce swego ujścia. Większość ludzi skupia swoją uwage na słowach i mimice. Są to jednak najmniej wiarygodne źródła.
Kłamcy nie mogą kontrolować całego ciała. Dobieraja ostrożnie słowa, bowiem za ich pomoca można przekazać najwięcej informacji. Cenzuruja je i mają nad nimi kontrolę dużo wiekszą niż nad reszta swojego ciała. Słowom trudniej zaprzeczyć niż emocjom. Są narzędziem wielofunkcyjnym pozwalającym na fałszowanie rzeczy lub nadawanie im prawdziwego wyrazu. Wypowiedź słowną można wcześniej zredagować. Ekspresja niewerbalna nie podlega natomiast uprzedniej manipulacji.
Bardzo ważnym elementem ludzkiego ciała jest twarz. Pozwala ona na identyfikację jednostki. Jest jej wyróżnikiem symbolem. Celebrujemy twarze w różnoraki sposób, np. wieszając zdjęcia na ścianach. Badania mówią,ze jest pewien ośrodek w mózgu odpowiedzialny za rozpoznawanie twarzy.
Ludzie poświęcają mimice wiele uwagi. Jest ona głównym miejscem pojawiania się emocji. Ważnym elementem rozmowy jest spoglądanie na twarz odbiorcy.
Mniej uwagi poświęcamy takim kanałom jak cialo, głos. Przekazują one znacznie mniej informacji. Wyjątkiem jest rola gestów w porozumiewaniu się osób niesłyszących
Tom Brokaw prowadząc program telewizyjny „Today Show” stwierdził, zeodnalazł czwarte źródło kłamstwa. „Ludzie zdradzają swoje kłamstwa przede wszystkim słowami. Nie szukam oznak Kłamania na twarzy. Zwracam uwagę na pokrętne wypowiedzi lub umyślne uniki.” Rezultaty badań nad kłamstwem potwierdzają przeczucie Brakowa. Stwierdzono w nich, że odpowiedzi niektórych kłamiących osób były pośrednie, wymijające i zawierały więcej informacji niż wymagało tego pytanie. Inne badania dały jednak wyniki przeciwne. Nie można wiec stwierdzić na pewno czy osoba, która się tak wypowiada kłamie. Możliwość dokonania takiej błędnej oceny nazywamy ryzykiem Brakowa.
Podniesiony ton głosu nie musi być oznaką kłamstwa. Może wyrażać strach, bądź podniecenie. Interpretowanie jakichkolwiek wokalnych oznak emocji jako wskazówek kłamstwa jest bardzo ryzykowne. Ktoś, kto mówi prawde i obawia się, że druga osoba mu nie uwierzy, może mieć tak samo podniesiony ton jak kłamca, który odczuwa lęk przed przyłapaniem Problemem wykrywających kłamstwa jest to, że nie tylko kłamcy ale także niewinne osoby odczuwają czasami napięcie emocjonalne. Jest to błąd Otella.
Językowe przejęzyczenia, emblematy jak i całe tyrady wyrazowe mogą zdradzać ukrywaną informację wszelkiego rodzaju – emocje, zdarzenia, fantazje idee, plany, intencje.
Błędy językowe, pauzy mowa pośrednia i rzadsze ilustrowanie może wskazywac, że dana osoba jest bardzo ostrożna w swojej wypowiedzi i nie przygotowała jej wcześniej. Są to oznaki emocji negatywnych. Mniejsza liczba ruchów ilustracyjnych pojawia się także w stanie znudzenia.
Zmiany w oddychaniu lub poceniu się, częstsze przełykanie i bardzo suche usta są oznakami silnych emocji i możliwe, że w przyszłości na ich podstawie będzie można określić rodzaj przeżywanego uczucia.
Twarz może zawierać wiele różnych wskazówek kłamstwa: mikroekspresje, ekspresje stłumione, przecieki w postaci wiarygodnych mięśni twarzy, mruganie, rozszerzone źrenice, płacz, zarumienienie i zblednięcie, ekspresje asymetryczne, błędy przebieg ekspresji w czasie, błędne osadzenie ekspresji w toku rozmowy. Niektóre z tych wskazówek są przeciekami zdradzającymi ukrywaną informację; inne są wskazówkami fałszu sugerującymi, że coś jest ukrywane ale nie wiadomo co; jeszcze inne sygnalizują, że jakieś ekspresje są fałszywe.
Te mimiczne oznaki kłamstwa tak jak wskazówki w słowach i głosie, ciele różnia się co do precyzji przekazywanej informacji. Niektóre wskazówki kłamstwa ujawniają dokładnie, jakiej emocji ktoś faktycznie doświadcza, nawet jeśli kłamca stara się ją ukryć. Inne wskazówki zdradzają tylko, czy emocja jest pozytywna czy negatywna i nie ujawniają dokladnie, jaka negatywną lub pozytywną emocję kłamca przeżywa. Jeszcze inne oznaki są nawet bardziej nie zróżnicowane, ujawniających tylko, że u kłamcy wzbudziła została jakaś emocja ale nie określają jej znaku. To może wystarczyć. Wiedza o tym, że ktoś jakichś emocji doświadcza. Czasami może sugerować kłamstwo, jeśli sytuacja jest tego rodzaju, że poza kłamaniem nie ma ktoś w ogole powodu do tego, aby doświadczać emocji. Innym razem kłamstwo nie zostanie ujawnione bez bardziej dokładnej informacji, jaka emocja została wzbudzona. To zależy od danego kłamstwa, wypowiedzi osoby podejrzanej o kłamstwo, określonej sytuacji i możliwych alternatywnych wyjaśnień, oprócz kłamania, czy będzie można udzielić odpowiedzi na pytanie, dlaczego ktoś może doświadczyć jakiejś emocji, która ukrywa. Ważne jest, aby wykrywający kłamstwa pamiętał jakie wskazówki przekazują specyficzną, a jakie bardziej ogólne informacje.
Marudziara