Monahan Evelyn - Leczenie metodą psychotroniczną(1).pdf - DBAM O ZDROWIE -HASŁO - aldona - Klaryssas

Evelyn Monahan

LECZENIE METODĄ PSYCHOTRONICZNĄ

Recenzent: mgr Zbigniew Zbiegieni

Opracowanie: wg Evelyn M. Monahan

Tytuł oryginału: The Miracle of Metaphysical Healing

Wydanie: New York 1978 rok

WPROWADZENIE

Evelyn M. Monahan uległa w wieku 22 lat tragicznemu wypadkowi, w rezultacie którego

została cięŜko okaleczona: straciła wzrok, dostała padaczki, a po czterech latach dołączył

się jeszcze paraliŜ prawego ramienia. Ataki epileptyczne były szczególnie częste (1214

dziennie). Końskie dobowe dawki leków zredukowały je do 10ciu. Evelyn czuła się bardzo

nieszczęśliwa, nie mogła pogodzić się ze swoim cięŜkim kalectwem i przez długich 9 lat

dręczyła siebie i otoczenie, kipiała buntem i złością. AŜ przyszło uspokojenie, a moŜe

wyczerpanie nerwowe. Zaczęła rozmyślać nad ratunkiem dla siebie. I wtedy przypomniała

sobie wiele ciekawych, dziwnych historii zasłyszanych jeszcze w dzieciństwie. Odgrzebywała

w pamięci przypadki nagłych uzdrowień ludzi, którym lekarze nie dawali najmniejszej szansy

wyzdrowienia. Zaczęła mozolnie przywoływać na pamięć zasady tzw. psychotronicznego

leczenia, o którym wówczas mówiło się, Ŝe było źródłem tych wszystkich cudownych

uzdrowień. Zdecydowała się spróbować...

Wtajemniczyła dwoje przyjaciół i we troje rozpoczęli stosowanie ćwiczeń ustalonych w

punktach przez samą Evelyn. Ćwiczyli trzy razy dziennie z wielką dokładnością i zapałem.

Była to przecieŜ ostatnia deska ratunku.

Po 10ciu dniach E. Monahan odzyskała wzrok. Stało się to nagle, raptownie. Jednocześnie

z odzyskaniem wzroku ustały zupełnie ataki epileptyczne, a w tydzień później ustąpił paraliŜ.

Młoda kobieta była całkowicie zdrowa. Badania lekarskie nie wykazały śladu Ŝadnej choroby.

Przepełniało ją szczęście powrotu do zdrowia, do normalnego Ŝycia i ogromna nieprzeparta

chęć zapoznania z tą metodą jak największej ilości ludzi cierpiących.

Evelyn miała ukończone roczne studium psychologii eksperymentalnej na uniwersytecie w

Georgii, w Atlancie. Postanowiła wrócić do szkolnictwa, by mieć ciągłe kontakty z ludźmi i

móc przekazywać im swoją wiedzę i doświadczenie z zakresu leczenia psychotronicznego.

Zamarzyły jej się wykłady na tymŜe uniwersytecie. Fakt, Ŝe wykłady z takiego przedmiotu

nigdy nie istniały na Ŝadnym amerykańskim uniwersytecie, nie przeraŜał jej wcale.

Zatelefonowała do sekretariatu, wyłuszczyła dokładnie sekretarce o co jej chodzi, podała

swoje nazwisko oraz numer telefonu i nie zraŜona konwencjonalnym zapewnieniem, Ŝe

jeŜeli ktoś na uczelni zainteresuje się tym problemem, zostanie z nią skontaktowany,

spokojnie czekała, ćwicząc systematycznie swą „cudowną technikę”. Wychodziła z

załoŜenia, Ŝe skoro mocą „swego wyŜszego Ja”, swojej Nadświadomości, potrafiła wyleczyć

własne cięŜkie kalectwo, to nie ma przeszkód do rozwiązania przy pomocy tej samej potęgi

kaŜdej innej sytuacji Ŝyciowej. JakoŜ po miesiącu dyrektor Studiów Specjalnych na

tamtejszym uniwersytecie zaproponował jej wykłady z parapsychologii. Chętnie oczywiście

przyjęła ofertę i została instruktorem parapsychologii. Jej wykładów słuchało przeciętnie 250

studentów w kaŜdym semestrze.

Evelyn była zadowolona, ale pragnęła jeszcze szerszych kontaktów z ludźmi. Marzyła o

telewizji, radiu i prasie. W tej intencji ciągle uprawiała z ogromny zapałem technikę

psychotroniczną. Wierzyła w jej nieograniczone moŜliwości, była pewna, iŜ znikną

przeszkody, stojące na drodze jej ambitnych planów.

Po miesiącu zwrócił się do niej „Atlanta Journal” z propozycją napisania reportaŜu na temat

jej wykładów. Następny tydzień przyniósł kontakt z telewizją. Proponowano udział w

programie „Georgia dzisiaj”, odbieranym przez miliony telewidzówsympatyków. Reakcja na

poruszony przez E. Monahan problem była tak wielka, Ŝe po trzech tygodniach poproszono

ją o powtórne wystąpienie w telewizji. W tym czasie miała teŜ pogadanki w radio, o jej

artykuły ubiegały się takie czasopisma, jak „National Inquire”, „Midnight” i „Time Magazin”.

KsiąŜki E.M. Monahan ukazały się w Japonii, Anglii, RFN, Meksyku i we Włoszech. A więc

spełniły się marzenia.

W swojej ksiąŜce, której oryginalny tytuł brzmi „The miracle of metaphysical healing” autorka

w osobistym kontakcie z czytelnikiem, bez reszty, bez zastrzeŜeń oddaje mu do dyspozycji

całą swą wiedzę, swoje doświadczenia, pragnie przelać w niego własny zapał, zachwyt, swą

odzyskana radość Ŝycia i szczęście pomagania innym.

Leczenie psychotroniczne, owa technika wielekroć sprawdzana, nazywana przez Evelyn

„niezawodną”, „cudowną”, jest niesłychanie prosta, ale autorka wielokrotnie przestrzega, by

nie zlekcewaŜyć jej, nie odrzucić tylko dlatego, Ŝe jest tak bardzo dostępna dla kaŜdego. I

rzeczywiście, psychotroniczne leczenie nie związane jest z Ŝadnymi wydatkami, nie wymaga

Ŝadnych rekwizytów, Ŝadnego specjalnego wykształcenia, wymagana jest tylko dobra wola,

wytrwałość, spokój.

Na czym więc sprawa polega?

Człowiek jest istotą wspaniałą, potęŜną przez nieograniczone siły utajone, z którymi

przychodzi juŜ na świat. Dzięki tej potędze jest w stanie usuwać ze swego Ŝycia choroby,

kalectwo, zmieniać przykre sytuacje Ŝyciowe itd., gdyŜ z natury rzeczy naleŜą mu się

szczęście, radość i doskonałe zdrowie.

Na nieszczęście człowiek jest nieświadomy swego wspaniałego wyposaŜenia w potęgę iście

boską. Cierpi, choruje, męczy się, narzeka, szuka rozpaczliwie ratunku i ani się domyśla, Ŝe

on sam posiada moc uzdrawiania. Jest jak król, który zapomniał, Ŝe jest królem, Ŝe ma

płaszcz królewski na ramionach i złotą koronę na głowie, uznał się za Ŝebraka, więc w pyle

drogi siedzi i Ŝebrze u przechodniów o wsparcie.

Tę świadomość własnej mocy, własnych nieograniczonych moŜliwości nazywa Evelyn M.

„naszym wyŜszym Ja”, a moc realizowania Ŝyczeń, zaspakajania potrzeb, zmieniania nawet

niekorzystnych okoliczności Ŝyciowych nadświadomością.

Umysłem świadomym określa autorka świadomość otaczających nas realiów. To umysł

świadomy rejestruje wszystkie nasze spostrzeŜenia, odczucia, on zarządza pamięcią, on

wyciąga wnioski, planuje itd. itd. On wreszcie ulega chorobom, cierpieniom, odczuwa radość,

szczęście, strach, rozpacz itd. Umysł świadomy jest ograniczony w swoich moŜliwościach,

on teŜ jest „ślepy” jak się wyraŜa Monahan na istnienie naszego „wyŜszego Ja”.

OtóŜ, Ŝeby skutecznie posłuŜyć się techniką psychotronicznego działania, trzeba odwołać się

do swego potęŜnego „wyŜszego Ja” oraz własnej nadświadomości i... Ŝądać. Nie prosić,

błagać, Ŝebrać, a spokojnie, zdecydowanie rozkazywać. W swoich instrukcjach Evelyn M.

nigdy nie podaje słowa „proszę” czy „błagam”, lecz „chcę”, „pragnę”, „rozkazuję”, „zaŜądam”.

Wychodzi ona z załoŜenia, Ŝe sięgamy po swoje, Ŝe są to dobra zaprogramowane dla nas

od początku świata, utracone przez nas przez niewiedzę, ograniczoność i własną słabość. W

ufnym Ŝądaniu tych wszystkich dobrodziejstw jest jakieś odcięcie się od dotychczasowego

mylnego, tragicznego w skutkach, stanowiska ludzkości, na powrót na właściwe miejsce,

wyznaczone nam od wieków.

Warunkiem powodzenia w Ŝyciu i to warunkiem wielokrotnie podkreślanym przez autorkę,

jest absolutne zerwanie z „negatywnym myśleniem”.

Negatywne myślenie to nie tylko pesymizm, zwątpienie, rozpacz, to takŜe wrogie,

nieŜyczliwe uczucia, zawiść, radość z cudzego nieszczęścia, pogarda, nienawiść itd.

Myślenie negatywne, jak twierdzi autorka, jest chorobą samą w sobie, przynosi cierpienie,

Evelyn Monahan, Leczenie metodą psychotroniczną

ból, choroby umysłu i ciała, a nawet śmierć. Od tych niebezpiecznych myśli naleŜy się

odwracać, nie zatrzymywać ich w umyśle, zastępować innymi radosnymi, pozytywnymi.

„Nigdy nie pozwolić, by myśli negatywne zagnieździły się w twym umyśle” przestrzega

autorka.

Gdy więc postanowiliśmy odwołać się do tej drzemiącej w nas potęgi i wyciszyliśmy swój

umysł, usuwając wszystkie negatywne myśli, moŜemy przystąpić teraz do samej techniki

psychotronicznego leczenia, bardziej szczegółowo podanej przez autorkę.

Pamiętajmy jednak, Ŝe do precyzji wykonania dochodzi się z czasem, przez cierpliwość i

wytrwałość. Nie Ŝądajmy od siebie juŜ na początku idealnego dostosowania się do

wskazówek autorki. Chodzi o nastawienie, zrozumienie i dobre chęci. Do E. Monahan

zgłaszało się mnóstwo ludzi, byli wśród nich nieufni, oporni, bardzo krytycznie nastawieni.

Nikt z nas przecieŜ nie sądzi, Ŝe od razu potrafili wyciszyć swój umysł, usunąć wszystkie

negatywne myśli, rozluźnić ciało w idealnym relaksie itd., a jednak i oni osiągali to, czego tak

bardzo pragnęli.

Technika psychotronicznego leczenia składa się z trzech części:

1. przygotowania,

2. odwołania się do swojej Nadświadomości,

3. zakończenia.

I przygotowanie, i zakończenie są ćwiczeniami oddechowymi, połączonymi z głębokim

relaksem. Ciało i umysł odświeŜone głębokimi oddechami, dogłębnie rozluźnione, wyraŜają

stan wolny od napięć fizycznych i psychicznych, stan błogi, godny kontaktu z

Nadświadomością. Gdybyśmy się głębiej nad tym zastanowili, sami doszlibyśmy do wniosku,

Ŝe jako istoty stworzone na obraz i podobieństwo BoŜe, jesteśmy potęŜni sami w sobie i Ŝe

trzeba nam tylko odciąć się na chwilę od stresów dnia codziennego, wyciszyć się

wewnętrznie, by skontaktować się z ową wyŜszą siłą w nas utajoną i... zakomunikować

swoje pragnienia. Spełnienie ich przez nasze „wyŜsze Ja” nie ulega dla E. Monahan

najmniejszej wątpliwości. By nas o tym przekonać, podaje cały szereg uzdrowień ludzi,

cierpiących na bardzo róŜne choroby. Autorka prowadziła dokumentację kaŜdego przypadku

i wybrała niektóre z nich, oczywiście za zgodą zainteresowanych.

Gdy po raz pierwszy zjawił się u mnie Roy M., wiedziałam, Ŝe nie tylko cierpi, ale Ŝe jest

pełen pesymizmu i sceptycyzmu. Od lat cierpiał na krzyŜ, nosił pas ortopedyczny, ledwie się

poruszał, od 4 lat nie pracował, „Pani duŜo mówi o tym cudownym leczeniu, ale jestem

przekonany, Ŝe mnie osobiście nic juŜ nie pomoŜe”. Mr M., przy tego rodzaju nastawieniu

byłabym szczerze zdziwiona, gdyby cokolwiek panu pomogło. Pańskie myśli negatywne

trzymają pana w klatce cierpień, jak w więzieniu. „Gdy mu cierpliwie tłumaczyłam, Ŝe jego

własne, negatywne myśli są główną przyczyną bólów krzyŜa, patrzył na mnie z największym

zdziwieniem i jawną dezaprobatą. W końcu jednak przyrzekł zastosować się do mojej

instrukcji i być ze mną w kontakcie. Po dwóch tygodniach zadzwonił: nie odczuwał Ŝadnych

bóli, wyrzucił pas ortopedyczny, mógł się swobodnie poruszać. Za kilka tygodni wrócił do

pracy i dawał sobie doskonale radę. Był stróŜem w domu towarowym i do jego obowiązków

naleŜało wchodzenie na piętra 23 razy dziennie. Został entuzjastycznym propagatorem idei

psychotronicznego leczenia. „KaŜdy powinien poznać tę cudowną metodę leczenia.

Zgrzytam zębami ze złości, gdy myślę o tylu latach spędzonych w bólu. Niech pani nie

przestaje mówić o tym ludziom. Byłoby grzechem zatrzymywać coś takiego tylko dla siebie.

Evelyn Monahan, Leczenie metodą psychotroniczną

METODA PSYCHOTRONICZNA W PRAKTYCE

1. Wybierz spokojne miejsce, połóŜ się lub usiądź na krześle z oparciem, by wygodnie

oprzeć głowę. Dla początkujących odpowiedniejsze będzie wygodne połoŜenie się.

2. Zamknij oczy i obserwuj spokojnie swój oddech nie kontrolując go. Rozluźnij mięśnie

całego ciała, od twarzy poczynając aŜ do palców nóg.

3. Wciągnij głęboko powietrze przez nos, rozciągnij płuca i przeponę. Obserwuj

wewnętrznym okiem swój oddech, wyobraź sobie, jak powietrze przepływa przez ciało,

kończąc w okolicach mózgu. Przy wydechu (równieŜ tylko przez nos) zwalniaj mięśnie

brzucha i pogrąŜaj w relaksie całe ciało i umysł. Powtórz to ćwiczenie trzy razy, za

kaŜdym razem starając się pogłębić relaks.

4. Stwórz w umyśle obraz systemu krąŜenia. Wyobraź sobie wszystkie naczynia

krwionośne, tętnice, Ŝyły, naczynia włoskowate. Znajdując się w głębokim,

równomiernym rozluźnieniu, uświadom sobie przepływ krwi przez ciało. Powtarzaj w

myśli: „Pragnę, aby mój system krwionośny był w całkowitej harmonii ze sobą samym i z

innymi systemami mego organizmu. Pragnę, aby usunął wszystkie zanieczyszczenia z

mego ciała i wniósł nową energię do wszystkich komórek mego organizmu”.

5. Przedstaw sobie swój system oddechowy. Pozwól, by uformował się wyraźny obraz

twych płuc, niech się rozpręŜają i kurczą, niech zaopatrują w tlen twój organizm. W

umyśle powtarzaj: „Potęgą mojej Nadświadomości rozkazuję, aby mój aparat oddechowy

doskonale pracował i pozostawał w doskonałej harmonii ze sobą i wszystkimi

pozostałymi systemami mego ciała”.

6. Wyobraź sobie teraz swój system trawienny. Stwórz wyraźny obraz Ŝołądka, jelit cienkich

i grubych. Powtarzaj w myśli następujące słowa: „Przez moc Nadświadomości pragnę,

aby mój system trawienny wyciągał maksimum korzyści z poŜywienia, jakie przyjmuję

oraz by pozostawał w całkowitej harmonii ze sobą i całym moim organizmem”.

7. Ujrzyj w umyśle obraz swego serca i powtarzaj w myśli: „Mocą Nadświadomości

rozkazuję, by serce moje pracowało wydajnie, spokojnie, bez zakłóceń. śyczę sobie, by

pozostawało w całkowitej harmonii ze sobą i całym moim organizmem”.

8. Wytwórz w swym umyśle obraz właściwego szkieletu. Niech twe wewnętrzne oko ujrzy

wszystkie kości i stawy. Mów w umyśle: „Przez niezwykłą moc mojej Nadświadomości

rozkazuję, aby wszystkie zwapnienia, zgrubienia i schorzenia mego szkieletu

natychmiast zostały usunięte, a chore komórki odłączone, zastąpione zdrowymi i

wydalone z organizmu jako obciąŜenie burzące harmonię mego ciała”.

9. Teraz ujrzyj w umyśle siebie samego. Niech ten twój portret odzwierciedla doskonałe

zdrowie. Z tym obrazem przed oczyma powtarzaj następujące słowa: „Pragnę, aby

wszystkie systemy mego ciała pozostawały w całkowitej wzajemnej harmonii. Przez

potęgę mojej Nadświadomości zarządzam, aby ciało moje cieszyło się idealnym

zdrowiem, a wszystkie choroby zostały usunięte jako dysharmonia”.

10. Oddychaj głęboko, przeponowo. Pozwól, by twój umysł towarzyszył oddechowi przez

ciało, kończąc na doprowadzeniu go do szczytu głowy. Powtórz to ćwiczenie trzy razy,

pogrąŜając się za kaŜdym razem w głębszy relaks. Powtarzaj w myśli: „Jestem

doskonale zdrowy na ciele i umyśle”.

11. Przez chwilę oddychaj spokojnie, nie kontrolując oddechu i nadal utrzymując ciało w

odpręŜeniu.

12. Otwórz oczy i idź do codziennych zajęć.

Evelyn Monahan, Leczenie metodą psychotroniczną

Technika ta, właściwie praktykowana, zajmuje w przybliŜeniu 15 minut dziennie. Ćwiczyć

moŜna jeden raz dziennie, do trzech razy w moŜliwie równych odstępach czasu, zresztą

Ŝycie narzuca róŜne ograniczenia i sztywnych ram nie da się wprowadzić.

Psychotroniczne leczenie moŜna stosować nie tylko w odniesieniu do siebie, w ten sposób

moŜna skutecznie pomagać takŜe innym. „Odległość przestrzeni nie stanowi Ŝadnej

przeszkody dla psychotronicznego leczenia. Twoje leczące myśli pędzą z prędkością światła

i są poddane najpotęŜniejszej sile we wszechświecie potędze Nadświadomości”.

PRZYKŁADY EFEKTÓW PRAKTYKI PSYCHOTRONICZNEJ

Bob C. miał 15 lat. Uległ katastrofie samochodowej i wyniósł z niej rozległe rany: poparzenia

drugiego i trzeciego stopnia. W pierwszych kilku tygodniach cierpienia młodego człowieka

łagodzono narkotykami, lecz nadszedł czas, kiedy to narkotyki odstawiono z obawy przed

nałogiem. Rany, dalekie jeszcze od wygojenia, przysparzały pacjentowi wiele bólu, toteŜ jego

pokój wypełniały jęki i błagania o pomoc. Po pomoc do mnie zgłosiła się matka Boba.

Obydwoje rodzice natychmiast przystąpili do stosowania techniki psychotronicznego

leczenia. W godzinę później Bob popadł w spokojny sen, pierwszy od czterech dni. Zaczęły

teŜ wyraźnie ustępować bóle i chory szybko powracał do zdrowia. Jeszcze przed

zastosowaniem psychotronicznego leczenia ustalono na konsylium lekarskim, Ŝe konieczne

będą rozległe przeszczepy skórne; a to pociągnie za sobą szereg operacji. Mrs C. z radością

zawiadomiła mnie, Ŝe Boba ostatecznie czekają tylko dwie, a moŜe tylko jedna operacja.

***

Linda J. ogromnie interesowała się techniką psychotronicznego leczenia. Chodziła na

wykłady z parapsychologii na uniwersytecie Georgia State. Zapoznała z tym problemem

wielu swoich przyjaciół, a takŜe przyjaciół tych przyjaciół. Jedynie siostra jej, Judy oraz

szwagier, mieszkający zresztą w odległości 1000 km od Georgii, ostro krytykowali wiarę

Lindy w „takie głupoty”. Ale zdarzyło się, Ŝe Judy bardzo niebezpiecznie zraniła oko ostrym

drutem i lekarze uwaŜali je w 95% za stracone. Szwagier zawiadomił Lindę o wypadku

telefonicznie i jak to w obliczu niebezpieczeństwa bywa, niepomny na niedawną jeszcze

zjadliwą krytykę, błagał o pomoc Lindę, a przez nią i mnie. Niezwłocznie obie przystąpiłyśmy

do psychotronicznego leczenia. Uzgodniłyśmy między sobą, Ŝe do 10tej godziny

następnego dnia, kiedy lekarze zdecydują, czy da się uniknąć operacji, prześlemy do Judy

cudowne siły lecznicze aŜ cztery razy. W południe nadeszła radosna wiadomość: nie ma

potrzeby operacji. Telefonował Bob, powiedział, Ŝe lekarze z ogromnym zdziwieniem

stwierdzili, Ŝe zranione oko przez noc samo się zregenerowało. W tej sytuacji będą

konieczne szkła korekcyjne. Linda wiedziała, Ŝe Judy nie znosiła okularów i chcąc

oszczędzić jej tej przykrości, zwróciła się do mnie z ponowną prośbą, a mianowicie, bym

razem z nią, za pośrednictwem psychotronicznego leczenia, uratowała Judy od noszenia

szkieł. Oczywiście zgodziłam się. Po tygodniu, bo wtedy właśnie Judy miała być na badaniu

kontrolnym, miałam znowu telefon. Głos Lindy drgał radością: „Siostra nie potrzebuje nosić

okularów, lekarz orzekł, Ŝe oko jest w 100% zdrowe. Przypisywał tę poprawę noszeniu szkieł

korekcyjnych. Wtedy Judy wyjęła z torebki niezrealizowaną receptę na okulary. Osłupienia

lekarza nie da się wyrazić słowami.

Judy i jej mąŜ popadli w tym przypadku w drugą skrajność. Zawsze twierdzę, Ŝe leczenie

psychotroniczne powinno iść równolegle z leczeniem medycznym, a nie zamiast niego. Tym

niemniej byłam bardzo szczęśliwa razem z nimi.

***

Jean L. zgłosiła się do mnie ogromnie przybita psychicznie. właśnie stwierdzono u niej guz

piersi, który, chociaŜ łagodny, musiał być w najbliŜszej przyszłości operacyjnie usunięty.

Operacja oznaczała dłuŜszy pobyt w szpitalu, Jean miała troje małych dzieci (2, 4 i 6 lat), a

mąŜ był w ciągłych słuŜbowych wyjazdach.

Dałam jej wypisaną na kartce technikę „punkt po punkcie”, wytłumaczywszy przedtem, na

czym polega leczenie psychotroniczne i jak zwykle prosiłam o wiadomości.

Evelyn Monahan, Leczenie metodą psychotroniczną

Monahan Evelyn - Leczenie metodą psychotroniczną(1).pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: