20.Judy.pdf

William Barclay

LIST W. JUDY

Pozna 2002

Tłumaczył: Konstanty Wiazowski

Wydanie poprzednie ukazało si nakładem

Wydawnictwa „Słowo Prawdy” w 1982 r.

Redakcja: Adam Ciorga

WPROWADZENIE DO LISTU W. JUDY

Trudny i zaniedbany List

Ogólnie nale-y stwierdzi., -e dla wi kszo0ci współczesnych czytelni-

ków mały List Judy sprawia wiksze zakłopotanie ni- zbudowanie. S6 w

nim dwa, dobrze znane wszystkim, wiersze, stanowi6ce kocow6 dokso-

logi:

Jednak poza tymi dwoma wielkimi wierszami List Judy dla wikszo-

0ci jest mało znany i bardzo rzadko czytany. Istotna trudno0. tego Listu

tkwi w tym, -e jego główne tło, główne my0li, obrazy i cytaty s6 nam

zupełnie obce. Mimo to jest on mocnym uderzeniem dla tych, którzy czy-

taj6 go po raz pierwszy. Jest on głosem tr6bki wzywaj6cej do obrony wia-

ry. Moffatt nazywa List Judy „ognistym krzy-em budz6cym zbory”. Za0

J. B. Mayor, jeden z najwikszych jego wydawców, powiedział: „Z wy-

j6tkiem pocz6tku i koca jest to bardziej dziwny ni- buduj6cy List”.

Z tego wła0nie powodu powinni0my si zabra. do solidnego studio-

wania tego Listu. Je-eli bowiem zrozumiemy my0l Judy i dokładnie przyj-

rzymy si sytuacji, w jakiej został on napisany, List ten stanie si jednym

z najciekawszych dokumentów pierwotnego Ko0cioła, List, który nigdy

nic nie stracił na aktualno0ci. W historii Ko0cioła były takie okresy,

szczególnie w czasie przebudze, gdy List Judy stawał si najbardziej

aktualn6 ksig6 Nowego Testamentu. Zwró.my wic uwag na ogóln6

tre0. tego Listu, pozostawiaj6c jego szczegóły na pó=niej.

Przeciwstawianie si" zagro%eniu

Najpierw Juda zamierzał napisa. rozpraw na temat wspólnej wiary

wszystkich chrze0cijan, jednak odło-ył to zadanie w zwi6zku z tym, -e do

zboru wkradli si pewni ludzie, których zachowanie i słowa zagra-ały

istocie i podstawom chrze0cijaskiego Ko0cioła (w. 3). W takiej sytuacji

bardziej chodziło o obron chrze0cijaskiej wiary, ani-eli o jej wyja0nie-

nie. Ludzie ci, zasłaniaj6c si łask6 Bo-6, otwarcie praktykowali niemo-

ralny styl -ycia i przez to zapierali si jedynego Boga i Pana Jezusa Chry-

stusa (w. 4). Głosili wic herezj i prowadzili niemoralne -ycie.

Ostrze%enia

Przeciwko tym ludziom Juda kieruje swoje ostrze-enia. Niech przy-

pomn6 sobie los Izraelitów. Zostali oni wyzwoleni z niewoli egipskiej,

lecz ze wzgldu na swoj6 niewiar nie mogli wej0. do Ziemi Obiecanej

(w. 5). Wzmianka ta odnosi si do tekstu w 4 Mj- 13,26–14,29. Po otrzy-

maniu łaski Bo-ej człowiek mo-e j6 straci., a wraz ni6 i wieczne zbawie-

nie, je-eli pogr6-y si w nieposłuszestwie i niewierze. Niektórzy anioło-

wie, uczestnicy chwały niebios, zst6pili na ziemi i swoj6 po-6dliwo0ci6

zwodzili córki ludzkie (1 Mj- 6,2). Teraz s6 oni trzymani w wiecznych

ptach w ciemnicy w oczekiwaniu na wielki dzie s6du (w. 6). Kto buntu-

je si przeciwko Bogu, musi oczekiwa. na s6d. Mieszkacy Sodomy i

Gomory ulegli po-6dliwo0ciom i nienaturalnym instynktom, dlatego ich

0mier. w ogniu jest straszliwym ostrze-eniem dla wszystkich, którzy po-

stpuj6 podobnie (w. 7).

Złe %ycie

Ludzie ci ulegaj6 zwodniczym urojeniom, kalaj6 grzechem swoje ciała

i blu=ni6 aniołom (w. 8). Tymczasem archanioł Michał nie odwa-ył si

wypowiedzie. złego słowa nawet przeciwko upadłym aniołom. Gdy sza-

tan starał si przeszkodzi. mu w pochowaniu ciała Moj-esza, roszcz6c

sobie prawo do tego ciała, Michał nie odwa-ył si powiedzie. złego słowa

nawet przeciwko szatanowi i to w takiej sytuacji, a jedynie o0wiadczył:

„Niech ci Pan potpi” (w. 9). Aniołów nale-y szanowa., nawet złych i

wrogo usposobionych. Ludzie =li potpiaj6 wszystko, czego nie potrafi6

zrozumie., a rzeczy duchowe s6 poza zasigiem ich zrozumienia. Nato-

miast rozumiej6 oni swoje cielesne instynkty i jak nierozumne zwierzta

ulegaj6 im (w. 10).

S6 oni podobni do Kaina, cynika i mordercy; s6 podobni do Balaama,

który dla własnego zysku prowadził lud do grzechu; s6 podobni do Kora-

cha, który zbuntował si przeciwko legalnemu autorytetowi Moj-esza i

został pochłonity przez ziemi (w. 11).

Ludzie ci s6 podobni do skał podwodnych, o które rozbijaj6 si okrty.

Tworz6 oni kliki i w ten sposób burz6 chrze0cijask6 społeczno0., zwodz6

innych swymi obietnicami, s6 podobni do chmur, które nie przynosz6

oczekiwanego deszczu; s6 jak płytko zakorzenione drzewa, które nie daj6

owocu. Jak wzburzone fale wyrzucaj6 na brzeg ró-ne nieczysto0ci, tak oni

wyrzucaj6 z siebie bezwstydne postpki; s6 oni podobni do nieposłusz-

nych gwiazd, które wykraczaj6c ze swoich orbit wpadaj6 w najgłbsze

ciemno0ci (w. 13). Dawno temu prorok Enoch mówił o tych ludziach i

prorokował o ich losie (w. 15). Szemrz6 oni przeciwko legalnemu autory-

tetowi i zasadom dyscypliny, tak jak szemrał lud izraelski przeciwko

Moj-eszowi na pustyni; nie s6 zadowoleni z tego, co Bóg im przeznaczył,

stale ulegaj6 swoim po-6dliwo0ciom, ich mowa stale jest pełna arogancji i

zarozumialstwa, s6 pochlebcami kieruj6cymi si własn6 korzy0ci6 (w. 16).

Słowo do wiernych

Po gwałtownym skarceniu ludzi złych, Juda zwraca si do wiernych.

Ci wierni mogli spodziewa. si takiej sytuacji, poniewa- apostołowie

Jezusa Chrystusa przepowiedzieli pojawienie si tego rodzaju szyderców

(w. 18-19). Obowi6zkiem prawdziwego chrze0cijanina jest budowanie

swego -ycia na fundamencie naj0witszej wiary, uczenie si modlitwy w

mocy Ducha Iwitego, pamitanie o warunkach przymierza, do którego

został on powołany przez miło0. Bo-6 oraz oczekiwanie na miłosierdzie

Jezusa Chrystusa (w. 20-21).

Je-eli chodzi o ludzi nieprawidłowo my0l6cych i ryzykuj6cych -yciem

– wci6- wahaj6cych si mo-na jeszcze zbawi. z lito0ci, innych nale-y

wyrwa. jak głownie z płon6cego ogniska; w tej ratowniczej działalno0ci

chrze0cijanin powinien kierowa. si strachem Bo-ym, musi kocha.

grzesznika jednocze0nie nienawidz6c grzechu i unikaj6c zanieczyszczenia

grzechem (w. 22-23).

Przez cały czas bdzie przebywa. w nim moc Bo-a, która zachowa go

od upadku i postawi go nieskalanym i pełnym rado0ci przed obliczem

swego Zbawiciela (w. 24-25).

Heretycy

Kim byli heretycy, których Juda tak gwałtownie atakuje, jakie były

zasady ich wiary i postpowania? Juda nie wspomina o tym. Nie był on

teologiem, lecz, jak powiada Moffatt, „prostym, uczciwym przeło-onym

zboru”. „Raczej demaskuje on ani-eli definiuje” heretyków. Nie oczekuje

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: