2010_6.pdf

Usłyszycie o wojnach…

Andrzej Poręba

Świat zamarł w przerażeniu

na wieść o konf likcie na Półwy-

spie Koreańskim. Czy to początek

III wojny światowej – zadawano

pytania? Pojawiły się różne ar-

tykuły i komentarze. Niewie-

le potrzeba, by wybuchł globalny

konf likt o nieprzewidywalnych

skutkach. Kolejny raz jesteśmy

mimowolnymi świadkami ludz-

kiej chciwości i nienawiści. Każdy

dba o swoje interesy, a cena ludz-

kiego życia nie ma tutaj praktycz-

nie żadnego znaczenia. Myślę, że

jest to dobra okazja, aby przypo-

mnieć sobie o naszych braciach

i siostrach w tym regionie. Nie

brakuje nam informacji z po-

łudnia tego półwyspu. Kto nie

słyszał o pastorze Dawidzie Yong-

gi Cho i jego olbrzymim zborze

w Seulu, liczącym ponad 800 ty-

sięcy członków? W Korei Połu-

dniowej dzięki Bogu chrześcija-

nie maja pełną wolność i mogą

swobodnie wyznawać swoją wia-

rę, zgromadzać się i prowadzić

publiczne ewangelizacje. Spo-

ro informacji na ten temat moż-

na znaleźć w artykule: „Korea

Południowa to kraj zakwitającej

Ewangelii”. Niestety, w północ-

nej części półwyspu, w Koreań-

skiej Republice Ludowo-Demo-

kratycznej sytuacja jest diame-

tralnie inna. Wierzący nie mają

prawa do zgromadzeń, do wy-

znawania swojej wiary. Nie wol-

no im nawet posiadać Biblii, bo za

to wszystko grożą dotkliwe kary,

począwszy od wysokich grzywien

poprzez skazanie na wieloletnie

więzienia, aż do egzekucji włącz-

nie.

W związku z blokadą infor-

macyjną i całkowitym uszczel-

nieniem granic, niewiele wiado-

mości wydostaje się z tego kraju.

Jednak te informacje, które do

nas docierają budzą przerażenie

i grozę. Przypominają do złudze-

nia podobny klimat, jaki panował

jeszcze w nie tak odległych latach

u naszych wschodnich sąsiadów

(Związek Radziecki, szczególnie

z okresu stalinowskiego), gdzie

wierzący płacili ogromną cenę

za miłość do swego Zbawiciela,

gdzie skazywani byli na długolet-

nie więzienia z ostrym rygorem,

czy wysyłkę na Sybir, skąd mało

kto powracał. Tak istotnie było,

o tym świadczą żyjący jeszcze mę-

czennicy. Ich cierpienia i przela-

na krew stały się jednak zaczy-

nem duchowego ewangelicznego

przebudzenia w tym kraju. Mam

tę samą nadzieję, że te straszne

cierpienia naszych braci i sióstr w

Północnej Korei nie będą darem-

ne, ale poruszą sumienia miesz-

kańców tego kraju jak i całego

świata. Zainteresowanych sytu-

acją wierzących w tym regionie

odsyłam do artykułów: „Na kra-

wędzi piekła” i „Męczeństwo

chrześcijan na świecie”.

Musimy mieć jednak świado-

mość, że wybuchające konf likty

i prowadzone wojny są szcze-

gólnym znakiem czasów, które

wskazują na bliski koniec świata

według zapowiedzi Pana Jezusa:

Potem usłyszycie o wojnach i wie-

ści wojenne. Baczcie, abyście się

nie trwożyli, bo musi się to stać,

ale to jeszcze nie koniec. Powstanie

bowiem naród przeciwko narodowi

i królestwo przeciwko królestwu,

i będzie głód, i mór, a miejscami

trzęsienia ziemi. Ale to wszystko

dopiero początek boleści. Wtedy

wydawać was będą na udrękę i za-

bijać was będą, i wszystkie narody

pałać będą nienawiścią do was dla

imienia mego (Mt 24, 6-9).

Częstotliwość pojawiających

się konf liktów i kataklizmów ude-

rzających w różne regiony świata

zmusza do ref leksji. Myśląc o tych

wydarzeniach – przybliżajmy się

do Pana.

DPŻ

droga Prawda Życie

dwumiesięcznik chrześcijański

ISSN 1899–8143, nakład 500 egz.

Spis treści

Usłyszycie o wojnach… ..................................................................................... 3

Korea Północna na krawędzi............................................................................ 5

Korea Południowa to kraj zakwitającej Ewangelii........................................ 7

Ubóstwo, które ubogaca.................................................................................... 8

Męczeństwo chrześcijan na świecie .............................................................. 10

Dary Ducha Świętego ..................................................................................... 12

O szczęściu ........................................................................................................ 15

Historia Związku Stanowczych Chrześcijan .............................................. 16

Świadectwo Jana z Sieradza ............................................................................ 19

Byłem organistą ................................................................................................ 25

W walce o duszę twego dziecka ..................................................................... 26

Zakończyć bieg jako zwycięzca...................................................................... 27

Naaman ............................................................................................................. 28

Chrześcijanin to kontrowersyjna osoba! ...................................................... 33

Biblia może zostać przetłumaczona na wszystkie języki świata............... 34

Autorzy pieśni ze „Śpiewnika Pielgrzyma” ............................................. 38

Wybacz mi mój Boże ....................................................................................... 38

Dział młodzieżow y

Chrzest Duchem Świętym i co dalej?............................................... 21

Zmienione życie – świadectwo ......................................................... 22

Zjazd młodzieżowy w Lubinie .......................................................... 23

Zjazd Gimnazjalistów w Zabrzu....................................................... 23

Rada Redakcyjna:

Roman Jawdyk (roman.jawdyk@interia.pl)

Andrzej Poręba (pandre@poczta.onet.pl) ,

Andrzej Nazimek (zimeryt@interia.pl) ,

RedaktoR naczelny:

Andrzej Poręba

RedaktoR WydanIa:

Jan Stypuła (jan.stypula@chwz.com.pl)

WydaWca:

Chrześcijańska Wspólnota

Zielonoświątkowa,

ul. Sudecka 3, 59–220 Legnica

adReS RedakcjI:

ul. Czechowa 1,

41–807 Zabrze;

PRojekt okładkI:

Robert Bartlewski (robert@bartlewski.pl)

Skład:

Andrzej Gocyła (aango@konto.pl)

komPUteRoPISanIe:

Mirosława Poręba, Daniel Flis

Redakcja tekStU:

Joanna Domieniuk , Małgorzata Kubacka,

Andrzej Poręba,

Jeremiasz Zerbe

zdjęcIe na okładce:

Jan Stypuła

cena PRenUmeRaty:

Prenumerata roczna wynosi 30,00 zł,

cena jednego egzemplarza 5,00 zł.

Poczta e–maIl:

dpz@chwz.com.pl

InteRnetoWe aRchIWUm:

Tadeusz Moś (tadeuszm@autograf.pl)

Archiwum: http://dpz.chwz.com.pl

Materiałów nie zamówionych redakcja nie zwraca.

Zastrzegamy sobie prawo do skracania i adiustacji

tekstów, oraz do zmiany tytułów. Kopiowanie i po-

wielanie dozwolone pod warunkiem druku tekstu

w całości z podaniem tytułu oraz numeru pisma.

Z życia wspólnoty

III Konferencja usługujących wśród skazanych,

uzależnionych i bezdomnych – Kłodzko 2010 ............................... 34

Świebodzin 2010 – I turnus .............................................................. 35

II Zjazd modlitewno-biblijny w Legnicy

– relacja i osobiste odczucia uczestnika........................................... 36

drodzy

czytelnicy i Współpracownicy

naszego czasopisma!

WIeRzymy W:

1. Jedynego Wszechmogącego Boga: Ojca, Syna

i Ducha Świętego.

2. Pismo Święte jako Słowo Boże, natchnio-

ne przez Ducha Świętego, jako najwyższy

autorytet w sprawach: prawdy, wiary i życia

chrześcijańskiego.

3. Jezusa Chrystusa – Syna Bożego, który przy-

szedł w ciele na ten świat rodząc się z Marii

Panny, jako jedynego Pośrednika i Orędownika,

zbawiającego grzeszników dzięki swej męczeń-

skiej śmierci i zmartwychwstaniu.

4. Zbawienie z łaski przez wiarę jako daru Bożej

miłości. Wiara w Jezusa Chrystusa jest całko-

witym zaufaniem Bogu i potwierdzona zostaje

dobrymi uczynkami wypływającymi z tej wiary.

Taka wiara jest czynna w miłości.

5. Nowonarodzenie z wody i Ducha, jako bez-

względnego warunku wejścia do Królestwa

Bożego.

6. Chrzest Duchem Świętym, w Jego prowadzenie

i dary (charyzmaty)

7. Konieczność przyjęcia chrztu wodnego przez

zanurzenie, Wieczerzy Pańskiej pod postacią

chleba i wina wraz z umywaniem nóg.

8. Kościół jako ciało Jezusa Chrystusa, którego

głową i budowniczym jest Jezus Chrystus.

9. Powszechne zmartwychwstanie wszystkich

ludzi i sąd Boży oraz życie wieczne zbawionych

i wieczne potępienie niezbawionych.

Albowiem tak Bóg umiłował świat, że

Syna swego jednorodzonego dał, aby

każdy kto weń wierzy, nie zginął, ale miał

żywot wieczny (jan , 16)

W tym czasie, gdy wielu ludzi będzie

wspominało narodziny Pana jezusa chry-

stusa, warto sobie uzmysłowić, jak bardzo

Bóg nas ukochał. niech jego miłość, pokój

i radość zawsze Wam towarzyszy w tym

nowym 2010 Roku. Życzymy też spełnienia

w każdej dziedzinie życia.

Redakcja

korea Północna na krawędzi

Jan Stypuła

Któż z nas nie marzy o tym by

za pośrednictwem Słowa Bożego

wokół nas nawracało się jak najwię-

cej ludzi. Oprócz naszych bliskich

i przyjaciół, najchętniej widzieliby-

śmy też tych, którzy sprawując wła-

dzę stają się dziećmi Bożymi. To

często ma realny wpływ na posze-

rzenie tzw. „drzwi dla ewangelii”

w danym narodzie. Jednak to,

z czym jako chrześcijanie często

spotykamy się, to duchowa ciem-

ność i opozycja wobec Słów Ewan-

gelii. Wielką radością dla chrześci-

janina są jednak chwile, gdy ziarno

Dobrej Nowiny traia na podatny

grunt, by w efekcie wydać obity

plon dla Bożej Chwały? Coraz wię-

cej zbawionych dla Chrystusa. Czyż

nie tego wszyscy pragniemy?

Jednak ciągle istnieją miejsca

na świecie, gdzie biblijne chrześci-

jaństwo i Słowo Boże znajduje się

w głębokim prześladowaniu. Czę-

sto ewangelizm uznawany jest za

potencjalnie „bardzo niebezpiecz-

nego wroga” systemu danego pań-

stwa. Do takich krajów w szcze-

gólności należy pewien region

na południowo-wschodniej Azji

w szczególności północna część

Półwyspu Koreańskiego.

Ten właśnie Półwysep, to tak-

że miejsce wielu kontrastów. To we

współczesnej historii świata, swo-

isty fenomen duchowego zmaga-

nia. Oba bieguny tegoż samego

półwyspu charakteryzują się obra-

zem dwóch przeciwstawnych so-

bie duchowych światów. Na pół-

nocy półwyspu, spotykamy się ze

skrajnym reżimem z ogromny-

mi prześladowaniami chrześcijan

i innych grup społecznych. Z kolei

na południu usłyszymy o potędze

i mocy Ewangelii, która swą siłą od-

działowuje nie tylko na życie ko-

ścielne Koreańczyków, ale na całe

społeczeństwo południa. Tu moc

Słowa Bożego w działaniu widać

wyraźniej niż w wielu innych kra-

jach tegoż regionu świata.

się obudzić. Czytając doniesienia

o losach żyjącej tam ludności, aż

wierzyć się nie chce, że w XXI wie-

ku człowiek człowiekowi (w obrębie

jednego państwa i grupy narodo-

wościowej) potrai tak przykry los

zgotować! Po II wojnie światowej

doszło do politycznego rozdzielenia

Korei na dwa państwa usytuowane

na północy i południu półwyspu.

Część północna od tamtej chwili

pozostała i nadal pozostaje pod

wpływami reżimu komunistyczne-

go. Tak powstała granica koreańsko-

koreańska przebiegająca wzdłuż

38 równoleżnika. Los tysięcy Ko-

reańczyków (częstokroć całych ro-

dzin), został oddzielony wielkim

kolczastym drutem pod wysokim

napięciem przez tzw. linię demar-

kacyjną, która sygnalizuje, iż obie

Koree nadal po dziś dzień pozosta-

ją w stanie wojny. W konsekwen-

cji wielu z Koreańczyków od cza-

su zakończenia wojny w 1953 roku,

nie widziało się ze swymi rodzina-

mi, aż po dziś dzień, czyli ponad

57 lat. Życie na północy wiąże się

z absolutnym podporządkowaniem

władzy tego kraju, którego pod-

stawy są bardzo przeciwne wobec

Bożych wzorców, zawartych w Bib-

lii. Dochodzą do tego problemy

gospodarczo-ekonomiczne kraju.

Nieurodzaj, częste powodzie nisz-

czące i tak słabe plony powodu-

ją, iż głód wśród ludności jest

często występującym zjawiskiem.

W ostatnich latach na wskutek fali

głodu oraz poprzedzających go

klęsk żywiołowych, (tj. powodzi i su-

szy), zmarło ponad 3 miliony ludzi.

W dramatycznych sytuacjach cza-

sem ludzie, by zaspokoić głód

zjadają trawę, czy korę z drzew.

Zdarzają się również akty kanibali-

zmu, świadczące o tragicznym po-

łożeniu tego narodu.

Zdesperowani obywatele, są

zastraszani i niejednokrotnie wię-

zieni czy torturowani za byle prze-

winienie, godzące we władzę lub

ustrój tego kraju. Wśród prześla-

dowanej ludności, nie brak licznej

rzeszy chrześcijan. To na północy

półwyspu, można ciągle spotkać się

z ukrytymi obozami koncentracyj-

nymi, o których istnieniu oicjalnie

władze nie mówią. Nie przeczą jed-

nak temu liczne relacje i zeznania

uciekinierów, którym udało się wy-

dostać poza granice tego ściśle za-

mkniętego kraju. Jak wielu wyznaje,

ich ocalenie to prawdziwy Boży cud!

Takie świadectwo zarejestrowano

w jednym z brytyjskich dokumen-

tów ilmowych pt. „Na osi zła”,

emitowanych przez TV BBC.

Jeden z byłych wojskowych straż-

ników Korei Północnej, cudem

zbiegły z Północy, w wywiadzie

składa dramatyczne tego relacje.

Jemu, jako jednemu z nielicznych

udało się przeforsować granicę

dzielącą obie Koree. Wraz z dru-

gim z żołnierzy miał do pokonania

szerokie ogrodzenie pod wysokim

napięciem, przebiegające wzdłuż

granicy państwa (całkowita długość

238 km). Mężczyzna by przedrzeć

się na południe, pokonać musiał

również największe pole minowe

świata naszpikowane około dwo-

ma milionami min! Niestety dru-

gi z żołnierzy, z którym próbował

Piekło korei Północnej

Życie na północy półwyspu to

jak koszmar, z którego nie sposób

Korea Północna oraz jej lokalizacja na

mapie Azji. Granica obu państw Koreań-

skich to linia demarkacyjna o szerokości

ok. 4 km i ponad 200 km długości. Miejsce

to nadal pozostaje jedną z najbardziej strze-

żonych granic na świecie.

się wydostać, zginął podczas forso-

wania elektrycznej zapory. Ocala-

ły żołnierz wyznał, iż jego ucieczka

nie byłaby możliwa, gdyby nie wia-

ra i ochrona Boża towarzysząca mu

przez całą drogę, gdy przedzierał się

przez pola śmierci poza Koreę Pół-

nocną.

W koreańskich obozach kon-

centracyjnych, przebywa wciąż ty-

siące ludzi. Częstokroć wielu z nich,

to zupełnie niewinni obywatele

tego samego kraju. Wielu przeby-

wa tam tylko dlatego, ponieważ ich

miejsce zamieszkania usytuowane

było w pobliżu kogoś, kto według

władz został uznany za wroga ko-

reańskiego komunizmu! Czasem

nawet aż pięć rodzin z sąsiedztwa,

zostaje uwięzionych w obozie kon-

centracyjnym z potencjalnym „wi-

nowajcą”. Jak wynika z relacji zbie-

głych osób z obozów śmierci, ludzie

tam są katowani i mordowani przez

strażników, nie tylko z powodu

wyroków, ale nawet dla „zabawy!

Osadzeni często poddawani są nie-

ludzkim eksperymentom wojsko-

wym i testom nowej broni. Grupą

poddawaną eksperymentom woj-

skowym są także chrześcijanie i ich

rodziny z dziećmi włącznie. Wierzą-

cy w Chrystusa z powodu ich prze-

konań, tu w Korei Północnej należą

do czołówki „wrogiego elementu”

wobec systemu państwowego. To

częstokroć wobec nich stosuje się

także tzw. „dziedzictwo kary”, po-

legające na zabijaniu nie tylko jed-

nego chrześcijanina, ale także jego

rodziny, dzieci a nawet wnuków.

Jak się „tłumaczy” ów fakt, to

wszystko to w celu „wyeliminowa-

nia wrogiego elementu, aż do jego

korzeni?” Ten fakt sprawia, iż cza-

sem całe pokolenia przez lata prze-

bywają w obozie koncentracyjnym

tylko dlatego, że byli krewnymi

państwowego „wroga”.

Jeśli ktoś z północnych Kore-

ańczyków znajdzie się w posiada-

niu Biblii, jego krewni lub dzie-

ci mają obowiązek zameldowania

o tym fakcie władzę. Jeśli skazany

podejmie próbę ucieczki z więzienia

lub obozu, karany jest natychmia-

stową śmiercią. To także skutkuje

uwięzieniem w obozie jego bliskich

i krewnych. Zjawisko takiego terro-

ru doprowadziło do tego, iż istnieje

pokolenie ludzi, którzy od niemow-

lęcia poprzez sporą część swego ży-

cia (jeśli wcześniej nie zginą), żyją

w obrębie obozów koncentracyj-

nych. Wielu z nich nawet nie wie,

z jakiego powodu tu są! Jak trudny

musi być los tych, którzy zmusze-

ni są uznać koszmar życia w obozie

koncentracyjnym za „obowiązujące

standardy” dla ich niewolniczej we-

getacji! Całkowicie bezsilni, umie-

rają w milczeniu, by ustąpić miejsca

kolejnym, którzy niebawem traią

za obozowe druty.

Ten kraj „cichej śmierci”, po-

mimo tak wielu problemów ekono-

micznych i gospodarczych, nadal

nie odstępuje ani na krok od prze-

śladowań swych obywateli, czyniąc

Biblię jedną z najbardziej zakaza-

nych i niebezpiecznych ideologicz-

nie rzeczy w północno-koreańskim

państwie.

tylko teorią. W Phenianie istnie-

ją trzy świątynie: dwie protestanc-

kie i katolicka, niestety stanowią

jedynie „teatralną atrapę”, którą

pokazuje się zachodnim turystom

celem podtrzymania mitu o religij-

nej wolności. Jedynym dopuszczal-

nym kultem jest kult przywódcy

narodu. John Fefer, ekspert ds. Ko-

rei Północnej, z Institute for Policy

Studies w Waszyngtonie – relacjo-

nuje: „Matka i ojciec, Kim Ir Sena,

byli bardzo religijnymi protestanta-

mi (ich syn, Kim jednak nigdy nie

poszedł w ich ślady).

Dziś Chrześcijański Kościół

w Korei Północnej (oicjalnie nie-

istniejący), jest od lat mocno prze-

śladowany i codziennie topiony

w morzu krwi. Szacuje się (wg.

chrześcijańskich organizacji Open

Doors i Voice of the Martyrs ), że

jedna trzecia z około 200 tysięcy

więźniów, to chrześcijanie przeby-

wający za drutami obozów koncen-

tracyjnych. Są oni stałym obiektem

prześladowań, tortur i morderstw.

Jednak pomimo silnych repre-

sji, Kościół Chrystusa, rozwija się

i codziennie powiększa się liczba

nowych chrześcijan. Docierają in-

formacje o tym, iż wielu wrogów

i prześladowców w pewnej chwili

swego życia stało się uczniami Je-

zusa Chrystusa. Przed kilku laty na

zewnątrz Korei wydostała się rela-

cja jednego z uciekinierów, podana

przez Mission Network News , który

mówił o nawróceniu jednego z wy-

sokich rangą generałów armii Ko-

rei Północnej. Pewnego dnia ów

człowiek został przyłapany przez

innego oicera na ewangelizowa-

niu koreańskich żołnierzy. Za swo-

Pozory wolności

Choć formalnie w Korei Pół-

nocnej istnieje zapis o wolności

religijnej, to jednak pozostaje on

ją „zdradę państwa”, został skazany

na śmierć. Jednak nie jest to jedy-

ny przypadek nawrócenia wśród

żołnierzy czy komunistycznych

urzędników. Każdy z Koreańczy-

ków żyjących na północy półwyspu,

wstępując na drogę Jezusa Chry-

stusa, musi się liczyć z ryzykiem

jego uwięzienia z utratą życia włącz-

nie.

O sile męczeństwa, będącej

gruntem „dobrej gleby” dla ewan-

gelii, niejednokrotnie świadczyła

już historia kościoła na przestrzeni

wieków. Każdy chrześcijanin wie-

rzący biblijnie wie, iż przez moc

krwi męczenników, powstawały

kolejne rzesze zbawionych w ów-

czesnych i przyszłych pokoleniach.

Najwidoczniej wiedzą o tym rów-

nież władze, które z lękiem pa-

trzą na swego cichego „wroga”,

czyli Biblię. Ta niezwykła Boża

Księga, choć niszczona przez kore-

ański reżim przez ostatnie 50 lat,

ani na chwilę nie straciła na swej

sile. Czy więc na wskutek mocy Du-

cha Świętego „złoty posąg” koreań-

skiego „władcy-boga” zaczyna się

kruszyć w swych fundamentach?

Być może - świadczy o tym cytat

jednej z koreańskich myśli propa-

gandowej: „Chrześcijaństwo nale-

ży traktować w Korei Północnej,

jako niebezpieczny wpływ z zagra-

nicy, który może być bodźcem do

złamania komunistycznego rzą-

du podobnie jak (miało to miejsce)

w Europie Wschodniej i na terenach

byłego Związku Radzieckiego”.

To wyraźny dowód obaw, które po-

jawiają się w sercach wrogów Ewan-

gelii.

Módlmy się, aby Dobry Bóg

miał w opiece wszystkie swe

dzieci oraz tych, którzy w Korei

Północnej właśnie przychodzą do

zbawczych stóp Zbawiciela.

korea Południowa to kraj zakwitającej ewangelii

Jan Stypuła

Południe półwyspu Koreańskiego, to zaprzeczenie

tego, co można spotkać za granicą Północnej Korei. Tu

nie ma prześladowań i komunistycznego terroru, ale

jawi się obraz ewangelii niczym „kwitnącego drzewa

wiśni”. To tutaj, choć chrześcijaństwo ewangeliczne jest

stosunkowo młode, Słowo Ewangelii rozprzestrzenia

się z wielką siłą. Obecnie, pięć na dziesięć największych

kościołów świata, znajduje się tu w Korei Południo-

wej. Aktualnie największym z nich jest zielonoświątko-

wy Kościół Pełnej Ewangelii Yoido w Seulu, liczący 830

tysięcy członków. Z ponad 48 milionów mieszkańców

Korei Południowej, 31% jest protestancka tj. ok. 16,5

miliona. Obecnie Korea Południowa jest krajem dużej

tolerancji religijnej. Ewangeliczne chrześcijaństwo jest

bardzo widoczne na ulicach wielu miast koreańskich.

Podświetlane krzyże w kolorze czerwonym, stały się

już elementem architektonicznym charakteryzującym

od dawna protestancką część półwyspu koreańskiego.

Tak, więc wszędzie można tu dostrzec obecność Do-

mów Modlitwy i działalność chrześcijańskich zborów.

wami małe betonowe ziemianko-komórki. Wniosku-

jąc z fotograii oraz ukazanych tam dorosłych ludzi,

ich wysokość nie przekracza ok. 120-140 centymetrów

swej pełnej wysokości. Człowiek modlący się w takiej

komorze modlitwy, ma możliwość przebywania tam

za zamkniętymi drzwiami jedynie na swych kolanach!

Mimo swoistej niewygody dla ciała, wielu koreańskich

chrześcijan, zamiast na wypoczynek w dni wolne od

pracy, udaje się w stronę góry modlitwy. Ilu z nas zde-

cydowałoby się tak spędzać swój wolny weekend przed

Panem? Niestety to, co nas szokuje dla wielu koreań-

skich chrześcijan jest swoistą dewizą skutecznego boju

i wysłuchanej modlitwy. Koreańscy wierzący wielokrot-

nie kierują się zasadą. „Zanim ze swym problemem pój-

dziesz do pastora, idź na górę modlitwy, by tam przed

Panem rozwiązać problem”.

Na wzór seulskiej góry, na terenie kraju powstało już

kilka gór modlitewnych. Szczególny najazd przeżywają

w dni wolne od pracy. A o co najczęściej się modlą nasi

koreańscy bracia? W południowokoreańskich sercach

panuje nieustanna modlitwa za swym Krajem, władzą

a też w szczególności za ich braćmi z Północy. W szcze-

gólności za północą, wylewają łzy prosząc Pana o zmia-

nę położenia dla milionów niewinnie cierpiących ludzi

częstokroć także ich rodzin.

Zdjęcie ukazujące jedno z nabożeństw w Seulskim Zborze

Zielonoświątkowym uznawanym za największy na świecie

(830 tys. członków)

Góra modlitwy

W Korei Południowej na przedmieściach Seulu

znajduje się góra nieustającej modlitwy. To tu przez całą

dobę z pomocą specjalnych linii autobusowych, dojeż-

dżają chrześcijanie by modlić się i spędzać czas w ma-

łych komorach modlitewnych. Ci, którzy czuwają nad

tym miejscem modlitwy mówią, iż: nie ma takiego

dnia, by góra mogła świecić pustkami, to po prostu nie-

możliwe. Na modlitwie jest obecna zawsze spora grupa

chrześcijan, niezależnie od dnia tygodnia. Pamiętam

wspomnienia jednego z moich przyjaciół misjonarzy

Piotra Waszaka, który kilka lat temu odwiedził takie

miejsce w czasie swej podróży do seulskiego zboru pa-

stora Yong-gi Cho. „Choć wielokrotnie się o niej opo-

wiada, prawdopodobnie nam Polakom, ta góra modli-

twy by się nie spodobała” – mówił pokazując zdjęcia

z tego miejsca. Faktycznie na kilku fotograiach dało się

zauważyć wzgórza porośnięte lasem a pomiędzy drze-

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: