al. Marcin Wronka
SATANIZM
Definicja
Termin „satanizm” obejmuje szeroki zakres zjawisk o wielu obliczach i aspektach. Jednak można powiedzieć, że satanizm powstał z chęci "bycia jak bóg". Pragnienie wywyższeniem człowieka wiąże się z buntem przeciw Bogu i odrzucenie wszelkich powszechnie przyjętych zasad etycznych. Istotą przeciwstawiającą się Bogu jest Szatan, dlatego osoby podające się za satanistów buntując się przeciw Bogu opowiadają się po stronie Szatana i w mniejszym lub większym stopniu, świadomie lub mniej świadomie oddają mu cześć i mu służą. W ten sposób ulegają złudzeniu, że mogą osiągnąć szczęście na ziemi i lepiej korzystać z dóbr ziemskich.
Geneza
Trudno ustalić dokładną datę powstania satanizmu, ponieważ, po pierwsze, jakby nie było Szatan istnieje od dawna i w różny sposób ludzie się nim interesują, a po drugie grupy satanistyczno – okultystyczne są raczej zamknięte, więc trudno określić, jakiego charakteru jest dana grupa i czym dokładnie się zajmuje, jakie kulty są w niej obchodzone.
Jedną z pierwszych informacji na temat satanizmu dostarcza wiek XVII, kiedy to na terenie Francji odprawiano czarne msze. Następnie w Anglii w XVIII w. Francis Dashwood zakłada Klub Piekielnego Ognia, później w XIX Eugene Vintras zakłada Dzieło Miłosierdzia, gdzie praktykowano czarne msze. Kolejną osobą, która przyczyniła się do rozszerzenia satanizmu był Aleister Crowley, należał on do Zamkniętego Zakonu Złocistego Świtu, Templariuszy Orientu, a także założył własne stowarzyszenie zwane Zakonem Srebrnej Gwiazdy. Wiele z nauk Crowley’a czerpał Anton Szandor La Vey, który założył formalnie Kościół Szatana w Noc Walpurgii z 30 kwietnia na 1 maja 1996 roku.
Aleister Crowley
Urodził się w 1875 w Leamington w Anglii. Będąc dzieckiem uważał się za wcielenie Bestii z Apokalipsy św. Jana. Znany był pod pseudonimem Wielka Bestia. Jest on twórcą wspomnianego Zakonu Srebrnej Gwiazdy i innych grup o charakterze satanistycznym. Jego satanizm był bardziej krzykliwy, z bogatą ceremonialnością i aktywnością seksualną niż związany z oddawaniem czci Szatanowi. Sam Crowley nie wierzył w Szatana.
O poglądach Crowley’a świadczy cytat z Liber legis (czyli Księga Prawa, tekst filozoficzno – magiczny Crowley’a): "Nie istnieje żadne prawo poza zasadą "czyń, co chcesz". (...) Bądź silny, człowieku! Pożądaj i zaznawaj wszystkiego, co dają ci zmysły i ekstaza; nie bój się, że jakiś Bóg odrzuci cię z tego powodu. Każdy człowiek jest gwiazdą, jeżeli zdoła odkryć swoją własną prawdziwą wolę, w przeciwnym razie jest niewolnikiem; niewolnicy zaś muszą służyć. Niech zniknie miłosierdzie; przeklęci, którzy współczują! Zabijaj i torturuj, nie oszczędzaj nikogo!"
Crowley zmarł w skrajnej nędzy w 1947 roku w Hastings w Anglii nie mogąc w stanie wypowiedzieć się sensownie, a osiągnął niemały prestiż w środowiskach okultystycznych.
Anton Szandor La Vey
Urodził się w 1930 w rodzinie Cyganów w Chicago. Od młodości był zafascynowany muzyką (duże osiągnięcia, członek orkiestry), metafizyką, okultyzmem. W wieku 18 lat nauczył się hipnozy od iluzjonisty. Pracował jako policyjny fotograf w Wydziale Kryminologii w San Francisco, widząc tam straszne zbrodnie kształtował swój światopogląd, a wstręt w nim wzbudzało mówienie, że taka jest wola Boża. Studiował ezoterykę i magię, następnie sam wygłaszał wykłady dotyczące nawiedzenia duchów, wyjaśniania snów, wampiryzmu energetycznego, wilkołaków, białej i czarnej magii. Interesował się ceremoniami starożytnych ludów.
La Vey uważał, że szatan został wymyślony przez twórców wszystkich religii na świecie, aby przewodzić na ziemi grzesznym czynnościom i sytuacjom. Diabła uważał za przeciwnika Boga; moc, która jest odpowiedzialna za sprawy niewytłumaczalne przez naukę, a które toczą się na ziemi; za inspiratora ruchów, które przyczyniły się do rozwoju cywilizacji, postępu ludzkości. La Vey opracował Biblię Szatana (wyd. 1969) i Rytuały satanistyczne(wyd. 1972). Uważał, że jego misją jest zniszczenie chrześcijaństwa.
Zmarł w 1997 w San Francisco.
„Nauka” satanizmu
W satanizmie większość, jeśli nie wszystko jest antytezą chrześcijaństwa; małpowaniem i przerabianiem chrześcijaństwa, jego zniekształcaniem.
Tzw. prawdy wiary satanistów zawarte są we wstępie do Biblii Szatana. Jest to dziewięć tez satanicznych stanowiących swoistą pochwałę ludzkiego pragnienia samozaspokojenia psychofizycznego za wszelką cenę, zarówno w stosunku do samego siebie, jak i w odniesieniu do innych, a przede wszystkim w odniesieniu do Boga i Jego nakazów.
Tezy:
1. Szatan reprezentuje pobłażanie zamiast abstynencji!
2. Szatan reprezentuje żywiołowe istnienie zamiast uduchowionych snów!
3. Szatan reprezentuje nieskazitelna mądrość zamiast pełnego hipokryzji samozakłamania
4. Szatan reprezentuje dobroć wobec zasługujących na to zamiast miłości marnotrawionej przez niewdzięcznika!
5. Szatan reprezentuje prawo zemsty zamiast zasady nadstawiania drugiego policzka
6. Szatan reprezentuje odpowiedzialność dla odpowiedzialnych zamiast troski w stosunku do psychicznych wampirów
7. Szatan reprezentuje człowieka jako – po prostu innego typu zwierzę, któremu czasem wiedzie się lepiej, zwykle jednak gorzej od tych, co chodzą na czterech łapach. On sam z powodu swojego „boskiego, duchowego i intelektualnego rozwoju” stał się zwierzęciem najbardziej ze wszystkich złowrogich!
8. Szatan reprezentuje wszystkie tzw. grzechy, ponieważ one prowadzą do fizycznej, umysłowej czy też emocjonalnej satysfakcji!
9. Szatan był najlepszym przyjacielem człowieka, jakiego Kościół kiedykolwiek posiadał, ponieważ dzięki niemu przez te wszystkie lata miał co robić!
Rodzaje satanizmu
Pierwszy podział:
1. satanizm niewierzących – należą do niego ludzie podający się za satanistów, którzy nie wierzą w szatana, uznają go jako coś a nie kogoś z kim można mieć kontakt personalny, szatan jest dla nich symbolem opozycji wobec Boga, ludzi wierzących, zasad moralnych
2. satanizm wierzących – osoby wierzą w istnienie osobowego szatana, który jest czczony i adorowany, szatan pełni u nich rolę Boga
3. lucyferyzm, który dzieli się na:
a) lucyferynizm, czyli lucyferyzm praktyczny – wiara w istnienie Lucyfera, który jest dobroczyńcą całej ludzkości jako Niosący światło, Lucyfer nie jest w zasadzie przeciwnikiem Boga, ale Bóg jest traktowany marginalnie
b) lucyferianizm, czyli lucyferyzm monoteistyczny – wiara tylko w jedne i jedyne największe bóstwo czyli w Lucyfera, rozwinięty kult o charakterze magiczno - seksualnym
Drugi podział, wyróżnia pięć zasadniczych grup satanistów:
1. sataniści pokoleniowi – należą całe rodziny, dzieci biorą udział w czarnych rytuałach i magii, nadużycia seksualne względem dzieci
2. sataniści w pierwszym pokoleniu – praktyki głównie orgiastyczne, tworzą je ludzie przyłączający się do istniejących grup
3. sataniści samodzielni – działają na własną rękę, nie przynależą do żadnej grupy, uprawiają własne rytuały
4. grupy oficjalne – ludzie są dumni z swojej satanistycznej wiary, chętni o niej rozmawiają
5. amatorzy satanizmu – największa liczbowo grupa satanistów, zbuntowana młodzież, dorastająca, poszukująca sensu życia, zainteresowana magią i okultyzmem
Trzeci podział, wyróżniający 5 poziomów satanizmu:
1. uprawianie wróżbiarstwa, łagodne formy magii tradycyjnej
2. młodzież zainteresowana muzyka satanistyczną, diabelskimi grami komputerowymi, narkotykami, czasem udział w seansach satanistycznych, zwykle po przeczytaniu Biblii Szatana i Rytuałów satanistycznych
3. samozwańcze grupy o charakterze satanistycznym, często zajmują się handlem narkotykami, na spotkaniach pojawia się alkohol, orgie rytualne; grupa kształtuje sama swoje nauczanie i ceremonie
4. tzw. religie publiczne – legalne stowarzyszenia i kościoły propagujące ezoteryczny okultyzm, rozprowadzanie pism okultystycznych
5. tzw. hard – core – sataniści zajmujący się składaniem ofiar ku czci szatana, gromadzą się w grupy zorganizowanie (zwane gang grotto) i w swojej strukturze mają kręgi o zróżnicowanym stopniu przynależności (stopnie str. 40 w Bezdroża zła...
Zygfryd_Ludojad