Od masowej edukacji do edukacji zindywidualizowanej
Epoka postindustrialna przyniósł nowe wyzwania, a współczesna rzeczywistość wymaga innego podejścia do edukacji. Polska edukacja nie jest przystosowana do wymagań runku pracy, biznesu, i gospodarki a dotyczy to formy jak i treści kształcenia. Przełom XX i XXI wieku to epoka społeczeństwa informacyjnego, czyli gospodarki opartej na wiedzy. Rynek pracy jest coraz mniej stabilny i nieprzewidywalny. Polska edukacja przywiązała się do zasad panujących dawniej- do tej pory często stanowią one podstawę nowych zasad. Jednak to przynosi negatywne skutki, ponieważ daje to tylko iluzję kontroli i złudzenie porządku. Po ukończeniu edukacji człowieka czeka okrutna prawda, gdyż rynek pracy ma wyższe progi. Zmiana zasad edukacji powinna przejść zmiany od jej fundamentów, gdyż powierzchowna poprawka nie da oczekiwanych rezultatów. Kultura masowa nie uwzględnia potrzeb indywidualnych. Efektywna nauka wymaga uwzględnienia potrzeb osobistych każdego z nas a także zmian w kulturze i społeczeństwie. Obecnie dziecko, które zaczyna naukę w szkole przychodzi do niej z pewnym zasobem wiedzy. Od najmłodszych lat odkrywa i rozwija swoje zainteresowania. Epoka informacyjna ma silną potrzebę niezależności i dużą przestrzeń do autoekspresji (wyrażanie swoich wewnętrznych uczuć). Współczesne pokolenia mają silną potrzebę bycia dostrzeganym. Edukacja winna mieć na celu wykorzystywanie talentów i ich kształcenie, aby każdy miał szanse rozwijania się według własnych potrzeb. Trzeba dzieci zachęcać do nauki i chodzenia do szkoły. Żeby zdobywały wiedzę i podchodziły do tego z entuzjazmem a nie z niechęcią. To ma duży wpływ na podejście do obowiązków w pracy, czy człowiek będzie dążył do minimum tzn: zrobienia tego co konieczne przy czym żeby się zbytnio nie narobić i nie narazić czy będzie pracować ambitnie, pasja i z czystym sumieniem.
MAXXDATA