Apokalipsa zostala napisana przez Sw.doc

(174 KB) Pobierz
Apokalipsa zostala napisana przez Sw

Apokalipsa zostala napisana przez Sw. Jana na greckiej wyspie Patmos (ilustracja) okolo roku 95, czyli w okolo 15 lat od ukonczenia czwartej ewangelii -  Ewangelii Sw. Jana. Gdybym napisal, ze rozumiem Apokalipse, nie tylko okazal bym sie klamca, ale rowniez  dostarczyl bym dowodu na to, ze staram sie zwiesc ludzi czytajacych moja strone. Nikt i powtarzam jeszcze raz: nikt na ziemi nie rozumie w pelni Apokalipsy i nikt nie moze powiedziec ani tego kiedy nastapi koniec swiata, ani tego jak on bedzie dokladnie przebiegal, ani nawet tego co go bedzie poprzedzalo.
Apokalipsa jest ksiega tak skomplikowana i tak pelna symboliki, ze jej jednoznaczna interpretacja jest niemozliwa. Istnieje wiele metod jej czytania, istnieje wiele metod jej interpretacji i jeszcze wiecej teorii i scenariuszow wydarzen. Nie ma jednak zadnej interpretacji ktora jest niewatpliwie i w kazdym detalu poprawna.
Dlaczego wiec kusic sie o jakakolwiek interpretacje? Moim zdaniem dlatego, ze ta ksiega istnieje. Kazdy czlowiek o zainteresowaniach religijnych predzej czy pozniej po nia siegnie. Wielu jednak odlozy ja zniecheconych. Prawda bowiem jest, ze czytanie jej bywa meczace i frustrujace. Sadze jednak, ze majac pewna wiedze historyczna, teologiczna, kulturoznawcza i gruntowna znajomosc tradycji chrzescijanskiej mozna poczynic pewne proby systematyki. Nie zrozumienia, nie interpretacji, ale usystematyzowania tekstu Objawienia.
Tak usystematyzowany tekst pozwola na to aby czytajac poszczegolne sceny, probujac zrozumiec kolejne symbole  nie zagubic przeslania samego tekstu, nie zmylic chronologii i nie dac sie wciagnac w bezplodne proby interpretacji. Przedstawiona przeze mnie systematyka Apokalipsy jest oparta na opracowaniach wielu roznych teologow i nie jest w zadnym wypadku jakas skonczona, ustalona i jedyna sluszna.W takiej wersji w jakiej ja przedstawiam, reprezentuje ona pewna ogolna tendencje ktora jest wlasciwa nie tylko dla Katolicyzmu ale rowniez dla Prawoslawia i Protestantyzmu. Nie interpretuje tu poszczegolnych aktorow, ale raczej ich symbolike, a szczegolnie staram sie dokonac pewnej systematyki przeslania. Ponizej zamieszczam skrotowe wprowadzenie do tresci dalszego, bardziej szczegolowego opracowania:

 

 

 

Rozdzial 1:
Jezus Chrystus ukazal sie Janowi i nakazal mu sporzadzenie tekstu . Wszelkie instrukcje dotyczace tekstu Objawienia Jan otrzymal bezposrednio od Jezusa. Kazdy czlowiek ktory czyta tresc Objawienia jest przez Boga szczegolnie blogoslawiony.

Rozdzial 2 oraz 3:
Rozdzialy te sa poswiecone porownaniu siedmiu kosciolow Azji. Pierwsze cztery koscioly sa rozpatrywane ze wzgledu na doktryne a kolejne trzy ze wzgledu na relacje do Jezusa.

Rozdzial 4 oraz 5:
Rozdzialy te ukazuja Boga jednoczesnie jako Tworce i Zbawiciela. Ukazuja Go rowniez jako tego ktory ma wladze i ktory z tej wladzy korzysta.

Rozdzial 6:
Rozdzial ten opisuje nam czlowieka ktorego wszelkie starania na ziemi prowadza do wojen i nieszczesc. Efektem tego jest Boza laska zbawienia czlowieka.

Rozdzial 7:
Opisane sa dwie wizje tych ktorzy przyjeli laske zbawienia.

Rozdzial 8 do 11:
Opisuja tych ktorzy odrzucili zbawienie oraz bolesne konsekwencje tego kroku. Kulminacja tych rozdzialow jest dzien Sadu Ostatecznego.

Rozdzialy 12 do 14:
Opisuja niezdolnosc Szatana do powstrzymania Jezusa Chrystusa w Jego dziele zbawienia. Zwyciezony Szatan zwraca swoj gniew przeciwko Kosciolowi Swietemu i powtornie przegrywa , co konczy kolejne widzenie Dnia Sadu.

Rozdzial 15 i 16:
Opisuja dokladnie Sad Bozy wobec tych ktorzy odrzucili zbawienie. Konczy to Armageddon.

Rozdzialy 17 do 19:
Opisuja upadek tych wszystkich ktorzy walczyli z Bogiem, konczy to powtorna scena Armageddonu.

Rozdzial 20, czesc pierwsza:
Pierwsze dziesiec wersow opisuje w detalach przegrana Szatana najpierw pod drzewem Krzyza a pozniej w bitwie Armgeddonu.

Rozdzial 20, czesc druga:
Pierwsze dziesiec wersow opisuje w detalach przegrana Szatana najpierw pod drzewem Krzyza a pozniej w bitwie Armgeddonu. Ostatnie piec wersow opisuje Sad Ostateczny i kleske potepionych.

Rozdzial 20, zakonczenie.
Zakonczenie swiata. Sad Ostateczny.

Rozdzial 21 i 22:
Ostatnie dwa rozdzialy pozwalaja nam poznac jak wyglada Niebo. Ostatni rozdzial stanowczo nas ostrzega przed tym aby nie zmieniac niczego w tekscie Objawienia oraz zawiera modlitwe o powtorne i jak najszybsze przyjcie Pana Jezusa na ziemie.

 

 

 

Rozdzial 1:
Jezus Chrystus ukazal sie Janowi i nakazal mu sporzadzenie tekstu . Wszelkie instrukcje dotyczace tekstu Objawienia  Jan otrzymal bezposrednio od Jezusa. Kazdy czlowiek ktory czyta tresc Objawienia jest przez Boga szczegolnie blogoslawiony.

 

 

 Rozdzial 1:
                             W pierwszym zdaniu Jan pisze, ze otrzymal objawienie od Jezusa aby:  ukazac swym slugom, co musi stac sie niebawem". Nie ma jednak powodu aby sadzic, ze slowo "niebawem" dotyczy calej tresci Objawienia. Objawienie zawiera tresc rozciagnieta w czasie od punktu w ktorym sw. Jan to objawienie otrzymuje  az do konca swiata i nawet do stworzenia nowego swiata. "Niebawem" dotyczy wiec tych czasow, ktore sa u poczatku objawienia (wspolczesnych Janowi) a nie dotyczy wylacznie konca swiata ktory jak wyniknie z dalszej tresci, nastapi w zupelnie odleglej przyszlosci.
Nastepnie Jan poucza nas, ze czlowiek czytajacy Objawienie jest szczegolnie blogoslawiony. To stwierdzenie jest wazne, skoro jest powtorzone w rozdziale 22:7. Mozliwe, ze szczegolne znaczenie tej ksiagi polega na tym, ze jest to jedyna ksiega Biblii ktora zostala podyktowana przez Jezusa Chrystusa. Minelo wowczas okolo 20 lat od kiedy Jan napisal swoja Ewangielie i dwa listy, Kosciol Swiety jest przesladowany i nastepne rozdzialy wykaza, ze Jezus jest znakomicie zjednoczony z Kosciolem i zdaje sobie sprawe z tego, jak Jego Kosciol cierpi na ziemi.

 

 

 

 

Rozdzial 2 oraz 3:
Rozdzialy te sa poswiecone porownaniu siedmiu kosciolow Azji. Pierwsze cztery koscioly sa rozpatrywane ze wzgledu na doktryne a kolejne trzy ze wzgledu na relacje do Jezusa.

 

 

Rozdzial 2:
                           Rozdzial ten zostal narysowany powyzej rozdzialu trzeciego dlatego, ze wszystko co sie dzieje w rozdziale drugim, rownoczesnie dzieje sie rowniez w rozdziale trzecim. Nastepuje tu porownanie pierwszych czterech kosciolow na bazie doktrynalnej, oraz pozniej, zupelnie oddzielnie i w nastepnym rozdziale (3) nastapi porownanie kolejnych trzech kosciolow. Tym razem, zostana one jednak porownane na zupelnie innych zasadach.
Pierwsze cztery koscioly sa porownane w ten sposob, ze najpierw wystepuje najlepszy z nich, calkowicie bez winy  Smyrna, a pozniej kolejne, za kazdym razem nieco bardziej pograzone w bledach. Kosciol w Smyrnie jest wiec standardem do ktorego inne koscioly sa poronywane, a szczegolnie zachecajace jest to, ze jest to rowniez kosciol nabiedniejszy. Mimo to, a moze wlasnie dlatego, kosciol ten zostaje przedstawiony za wzor do nasladowania.
Kolejny kosciol w Pergamie, jest krytykowany ale nie sa to wazne sprawy. Problemem tego kosciola bylo to, ze zostal zalozony pomiedzy poganami ktorzy wniesli nieco swoich wlasnych poganskich tradycji i interpretacji do niego. Spowodowalo to zmiane przez nich niektorych Pism w taki sposob aby pogodzic te swoje wlasne tradycje z Ewangelia. Generalnie byl to wiec kosciol liberalny. Kolejny kosciol  Thyatira, mial znacznie powazniejszy problem. Jakkolwiek istota problemu jest zblizona do kosciola w Pergamie, to jednak powody zmian w Pismach i doktrynie sa inne. Kosciol w Thyatiri dodal do Pism swoje wlasne teksty i zezwolil na kult prorokini Jezabel. Byl wiec jeszcze bardziej "otwarty, nowoczesny i liberalny" niz kosciol w Pergamie.
Wrocmy teraz do poczatku rozdzialu i mamy tu najbardziej winny z kosciolow. Kosciol w Efezie mimo wszystkich swoich zaslug, utracil pierwotna milosc do Jezusa. Innymi slowy, skupiwszy sie na codziennej dzialnosci utracil pelen milosci duchowy zwiazek z Jezusem. Kosciol ten zostal przywolany do porzadku, poniewaz podazajac w dobrej intencji utracil milosc nawet sobie z tego nie zdajac sprawy. Tego rodzaju przewinienie jest widoczne tylko z pozycji jaka ma Jezus, a trudne do zobaczenia z punktu widzenia kaplanow i wiernych.
Jest istotne, ze Jezus rozpatruje tu wszystkie kolejne koscioly suwerennie, nie naklania nikogo do opuszczenia swojego kosciola i tworzenia innnego, lepszego. Przeciwnie, zacheca rada i upomnieniem do poprawienia sie w ramacha juz istniejacych kosciolow.
 

Rozdzial 3:
                         Rozdzial trzeci najduje sie dokladnie pod rozdzialem drugim. Tym razem sa porownywane ze soba kolejne 3 koscioly, a baza dla tego porownania jest zapal w dzielach Bozych. Kosciol w Filadelfii jest lojalny i wierny mimo przesladowan. Jezus przeciwstawia go kosciolowi w Sardes ktory jest pelen hipokryzji. Pozuja oni na chrzescian, ale nimi nie sa. Jezus patrzy w ich serca i widzi ich nieszczerosc.
Kosciol w Laodycei znajduje sie posrodku ,ze swoja nijakoscia i brakiem zaangazowania. Jest to najbogatszy z kosciolow, ktorego czlonkowie sa relatywnie zasobni i oplywaja w dostatki. Tymczasem Jezus ich potepia i to ostro! Stara zydowska teoria o Bogu wynagradzajacym swoich wiernych w bogactwie wydaje sie byc raz na zawsze obalona. Bogactwo nie jest nagroda dla wiernych i nie pozostaje w jakimkolwiek zwiazku z poboznoscia. Jezus wyraza sie o bogactwie z wyraznym obrzydzeniem! Podsumowujac, w rozdiale drugim sa opisane cztery stany w jakim moze sie znajdowac kosciol, a ktore sa wlasciwie czterema stanami libarelnego oddalenia wobec doktryny i nauki Ewangelii, a w rozdziale trzecim sa opisane trzy postawy ludzkie znajdowane wewnatrz kosciola. Jezus porownuje te trzy postawy ludzkie do trzech stopni zycia. Najwierniejsi i pelni ognia Bozego sa uznani za w pelni zywych, ci ktorzy popelniaja bledy i postepuja obludnie sa martwi, a ci ktorzy sie plawia w dostatku sa posrodku  ani zywi ani martwi

 

 

 

 

Rozdzial 4 oraz 5:
Rozdzialy te ukazuja Boga jednoczesnie jako Tworce i Zbawiciela. Ukazuja Go rowniez jako tego ktory ma wladze i ktory z tej wladzy korzysta.

 

 

Rozdzial 4:
                           Jest to wraz z rozdzialem piatym, rozdzial formulujacy wstep do reszty ksiegi Objawienia. W interpretacji tych rozdzialow pojawi sie mnostwo klopotow, glownie za sprawa nieczytelnej badz trudnej do interpretacji symboliki. Zamiast roztrzasac wiec symbole i probowac je zinterpretowac, doradzam skupienie sie na tym co konkretnie czynia aktorzy tego dramatu, a nie kim sa. Przeslanie tego rozdzialu jest bardzo proste i wyraza sie slowami:

Godzien jestes, Panie i Boze nasz, odebrac chwale i czesc, i moc, bos Ty stworzyl wszystko, a dzieki Twej woli istnialo i zostalo stworzone.

Rozdzial 5:
                           Ksiazki mialy kiedys w formie zwoju. Zwoj zwiniety nie moze byc czytany bo nie widac zapisanego na nim tekstu. Kiedy sie zwoj zapieczetuje kilkoma pieczeciami, czytanie moze sie tylko odbywac w ten sposob, ze lamie sie pieczec, czyta co sie dalo odwinac i lamie kolejna aby przeczytac dalej. Siedem pieczeci nie oznacza ich liczby ale ich skonczonosc. Liczby u zydow maja znaczenie poza matematyczne i siedem jest znakiem czegos pelnego, skonczonego i jednoczesnie wielkiego w swojej pelni. Problem jednak w tym, kto jest godzien to zrobic, kto moze zlamac pieczecie. Jeden ze starcow z poprzedniego rozdzialu wie o takim ktory jest godny, jest nim Jezus Chrystus. Mozna sobie zajzec do Ksiegi Rodzaju 49:9 i Izajasza 11:111. Powod dla tego wyboru jest nastepujacy:

Godzien jestes wziac ksiege i jej pieczecie otworzyc, bo zostales zabity i nabyles Bogu krwia twoja [ludzi] z kazdego pokolenia, jezyka, ludu i narodu, i uczyniles ich Bogu naszemu krolestwem i kaplanami, a beda krolowac na ziemi.

co niewatpliwie wskazuje na Jezusa Chrystusa ukrzyzowanego za nasze grzechy i odkupujacego nas na drzewie krzyza. Sam bedac bezgrzesznym, odkupil nas grzesznych. W poprzednim rozdziale bylo napisane, ze az do przyjscia Jezusa na ziemie, nikt inny nie mial takiej mocy. Tekst rowniez wskazuje, ze chrzescijanie sa kaplanami (zajrzyj do 1 Piotra 2:5,9). W tradycji zydowskiej, tylko specjalna kasta zwana kaplanami mial dostep do Boga. Tymczasem teraz ten zupelnie niewypowiedziany honor staje sie udzialem wszystkich chrzescian.
Tak oto konczy sie pierwsze piec rozdzialow Objawienia. Sa to wstepne rozdzialy, przygotowujace do faktycznej tresci Objawienia.
 

 

 

 

Rozdzial 6:
Rozdzial ten opisuje nam czlowieka ktorego wszelkie starania na ziemi prowadza do wojen i nieszczesc. Efektem tego jest Boza laska zbawienia czlowieka.

 

 

Rozdzial 6:
                               Jesli spojrzysz na rozdial 6 na wykresie, zauwazysz ze wyglada on inaczej niz poprzednie. Jest wiekszy niz poprzednie ( to po to aby zmiescil wszystkie numery w jego wnetrzu) oraz ma wersy od 1 do 4 umieszczone ponad wersem 5 (bo odbywaja sie w tym samym czasie, mimo ze raz sa to cztery oddzielne wersy a raz pojedynczy wers piaty), i do tego wers 6 jest umieszczony oddzielnie (to dlatego ze w czasie nastepuje on zaraz po nich).
Rozpatrzmy teraz lamanie kolejnych pieczeci w taki sposob jakby zlamanie kolejnej pieczeci wyzwolilo pewien obraz (efekt przeczytania zwoju do miejsca gdzie znajduje sie kolejna pieczec) ale nie jest to czytanie tego zwoju. Nikt tego nie robi. To zlamanie pieczeci wyzwala kolejne obrazy. Nik...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin