Miłosierdzie Boga Trójjedynego.pdf

Orędzie Miłosierdzia 68

MIŁOSIERDZIE

BOGA

TRÓJJEDYNEGO

Trójco Święta, jedyny Boże, niepojęty w wiel-

kości miłosierdzia ku stworzeniom, a szczególnie

ku biednym grzesznikom. Okazałeś swoją przepaść

miłosierdzia niepojętą i nigdy nie zgłębioną przez

żaden rozum, ani ludzki, ani anielski. Nicość

i nędza nasza toną w wielkości Twojej (Dz. 361) .

Święta Siostra Faustyna w powyższych słowach

przypomina nam prawdę, iż miłosierdzie jest

przymiotem całej Trójcy Świętej. W celu ukaza-

nia tej prawdy posługuje się symboliką „prze-

paści miłosierdzia”. Warto zatem prześledzić jej

inne wypowiedzi na ten temat, aby dotknąć ta-

jemnicy miłosierdzia Trójjedynego Boga.

Ojciec Miłosierdzia

Święta Siostra Faustyna kontemplując ta-

jemnicę Boga Ojca miłosierdzia, pragnęła rzu-

cić się w „przepaść miłosierdzia” Trójcy Świę-

tej, ufając, iż tam zostanie pochwycona przez

kochające ręce Ojca niebieskiego. Ta prawda jest

wyrażona w słowach, które Bóg skierował do niej:

Wiedz, córko Moja, że pomiędzy Mną a tobą jest

przepaść bezdenna, która dzieli Stwórcę od stwo-

rzenia, ale tę przepaść wyrównuje miłosierdzie

Moje. Podnoszę cię do siebie, nie jakobym cię po-

trzebował, ale jedynie z miłosierdzia darzę cię

łaską zjednoczenia (Dz. 1576, por. Dz. 1692) .

Zatem ten, kto rzuci się w „przepaść miłosier-

dzia” Trójcy Świętej, zostanie niejako podnie-

siony przez dłonie miłosiernego Boga Ojca. Jest

to skok pełnej ufności, bo choć słyszymy głos

Ojca, który mówi do nas przez Jezusa Chrystu-

sa, to jednak nie widzimy Jego wyciągniętych

dłoni. Jednak skacząc w „przepaść miłosierdzia”,

nie tylko możemy być pewni otwartych ramion

Ojca miłosierdzia, ale także Jego miłosiernego

spojrzenia, które nieustannie kontroluje nasz

skok ku Niemu. Tak o tym pisze Siostra Fausty-

na: Ja – przepaść nędzy, otchłań nędzy, ale Ty,

o Boże, który jesteś niepojętą przepaścią miłosier-

dzia, pochłoń mnie jako pochłania żar słoneczny

jedną kroplę rosy. Miłosne spojrzenie Twoje wy-

równywa wszelką przepaść (Dz. 334) .

Miłosierne spojrzenie Boga Ojca wychodzi

naprzeciw zbyt krytycznemu spojrzeniu człowie-

ka na siebie, który odkrył przepaść swojej nę-

dzy i stoi na krawędzi stoczenia się w otchłań

zwątpienia, smutku i bezsilności. Wiemy, jak le-

czące są ludzkie słowa pociechy i takież spoj-

rzenie, kiedy przeżywamy trudności. Takim mi-

łosiernym spojrzeniem otacza nas Bóg Ojciec.

To spojrzenie wyrównuje wszelką przepaść mię-

dzy Stwórcą i stworzeniem, czyli likwiduje naszą

nędzę. W obliczu Jego spojrzenia pełnego żaru

miłosierdzia, nasza słabość jest jak kropla brud-

nej wody, która w mgnieniu oka wyparowuje bez-

powrotnie.

Wcielone Słowo Miłosierdzia

Bóg Ojciec posłał swojego Syna, aby ten

przerzucił pomost nad przepaścią, jaka dzieli

Stwórcę od grzesznej ludzkości. Jako że ten po-

most jest wąską kładką, po której z trudem moż-

na przejść, Jezus zrobił wszystko, aby nas prze-

konać, że należy Mu bezgranicznie zaufać i bez

lęku pójść za Nim w kierunku otwartych, miło-

siernych ramion Ojca. Przypomina nam o tym

św. Siostra Faustyna poprzez obraz Jezusa Mi-

łosiernego, który w przeciągu czterdziestu lat stał

się znany na całym świecie. Napis widniejący na

nim: Jezu, ufam Tobie , jest jakby syntezą misji

Wcielonego Słowa Boga na ziemi.

Szukając odpowiedzi na pytanie, co kryje

„przepaść miłosierdzia”, o której mówi święta

Siostra Faustyna, należy zwrócić uwagę na na-

stępujące słowa, jakie skierował do niej Bóg:

www.faustyna.pl

październik, listopad, grudzień 2008

Przez Słowo Wcielone daję poznać przepaść miło-

sierdzia Mojego (Dz. 88) . Ojciec Miłosierdzia nie

tylko czeka na nas z otwartymi ramionami i spo-

gląda miłosiernym wzrokiem, ale także kieruje

ku nam swe Słowo Miłosierdzia, które wskazuje

drogę do Niego. Aby Słowo Boga było łatwiej

przyjęte przez ludzi, Bóg Ojciec zechciał, aby

Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas

(J 1,14) . Od tego momentu w słowach i czynach

Jezusa Chrystusa możemy usłyszeć, a nawet zo-

baczyć miłosierne Słowo Ojca. To On jest na-

szym głównym przewodnikiem na drodze pozna-

wania „przepaści miłosierdzia”.

Duch Miłosierdzia

Wpatrując się w „przepaść miłosierdzia”

Trójcy Świętej odkrywamy osobę Ojca Miłosier-

dzia i Wcielone Słowo Miłosierdzia – Jezusa

Chrystusa, który prowadzi nas do Ojca. Nasuwa

się pytanie: jak jawi się w tym kontekście tajem-

nica Ducha Świętego? Bo przecież miłosierdzie

jest przymiotem całej Trójcy Świętej. Duch Świę-

ty jest najbardziej tajemniczą z osób Trójcy

Świętej, zwłaszcza w kontekście miłosierdzia.

Jednak zważywszy na to, że Duch Święty jest za-

razem nam najbliższy, bo po zmartwychwstaniu

Chrystusa nieustannie przebywa wśród nas, może

się okazać, że w naszym pragnieniu poznania

przepaści Bożego miłosierdzia, może okazać się

najbardziej pomocny. Na uwagę zasługuje fakt,

że Ojciec Święty Jan Paweł II w swej homilii

w Krakowie – Łagiewnikach stwierdził: To Duch

Święty, pocieszyciel i Duch Prawdy, wprowadza

nas na drogi Bożego miłosierdzia. Przekonując

świat „o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie”

(J 16,8) , równocześnie odsłania pełnię zbawienia

w Chrystusie. Duch Święty uświadamia człowie-

kowi, że stoi na krawędzi między przepaścią swej

nicości i przepaścią Bożego miłosierdzia. To On

przekonuje nas o grzechu, o sprawiedliwości

i sądzie, czyli daje poznanie przepaści naszej

nędzy, a zarazem ukazuje pełnię zbawienia

w Chrystusie, czyli dostęp do przepaści Bożego

miłosierdzia. Duch Święty nie tylko nas wprowa-

dza na drogi miłosierdzia, ale także ukazuje nam

się jako Żywy Płomień Miłości Miłosiernej.

Kończąc krótką refleksję nad tajemnicą

miłosierdzia Trójjedynego Boga, należy podkreś-

lić, że nie da się jej zgłębiać tylko poprzez in-

telekt. Święta Siostra Faustyna wyraźnie ukaza-

ła, iż ta tajemnica odkrywa się tylko przed tym,

kto z ufnością powierzy się Bogu, niejako rzu-

cając się w przepaść Jego miłosierdzia. Konsek-

wencją tego „zanurzenia” się człowieka w Bogu,

będą jego czyny miłosierdzia, które zawsze są

potwierdzeniem prawdziwego spotkania i pozna-

nia Boga bogatego w miłosierdzie.

ks. Leszek Mateja

POSTANOWIENIE

1. Rozważę słowa:

Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał Moją naukę, a Ojciec Mój umiłuje go,

i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać (J 14, 23) .

2. Łączę się z Jezusem Miłosiernym

mieszkającym w mojej duszy.

Dziękuję za miłość Boga w darze Jego zamieszkiwania w duszy

np. słowami:

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu.

www.faustyna.pl

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: