Płock.pdf

Orędzie Miłosierdzia

ŒLADAMI ŒWIÊTEJ

Podążając śladami św. Siostry Faustyny,

z Warszawy jedziemy do Płocka, miasta, w któ-

rym rozpoczęła się jej wielka, prorocka misja.

Przyjechała do klasztoru Zgromadzenia Matki

Bożej Miłosierdzia przy Starym Rynku 14/18 w ma-

ju lub czerwcu 1930 roku. Tutaj siostry prowa-

dziły słynny w tym mieście zakład „Anioła Stró-

ża”, w którym wychowywały dziewczęta „upadłe”,

jak się wtedy mówiło. Początki posługi miłosier-

dzia w tym miejscu wiążą się z osobą m. Kolum-

by Łabanowskiej i bł. bpa Antoniego Juliana No-

wowiejskiego, który jeszcze jako kapłan założył

zakład dla biednych dziewcząt i zgromadzenie

bezhabitowe „Bożej Miłości” dla prowadzenia

w nim pracy wychowawczej. Ten Instytut w 1899

roku połączył się z doświadczonym w takiej pra-

cy apostolskiej Zgromadzeniem Sióstr Matki Bo-

żej Miłosierdzia i od tego czasu zakład „Anioła

Stróża” pomyślnie się rozwijał. Przebywało w nim

początkowo około 50 pokutnic, a gdy otworzono

filię domu w Białej koło Płocka – nawet ponad

100 wychowanek, które w zależności od uzdol-

nień pracowały pod kierunkiem sióstr w pralni,

szwalni, pracowni haftu lub na gospodarstwie

w Białej. Życie sióstr i podopiecznych toczyło się

wokół modlitwy i pracy, która nie tylko była głów-

nym źródłem utrzymania zakładu, ale także waż-

nym środkiem wychowawczym, przygotowującym

dziewczęta do godnego życia w społeczeństwie.

Zakład cieszył się uznaniem Kościoła, władz Mia-

sta i mieszkańców Płocka. Wielkim opiekunem

i przyjacielem domu był abp Julian Nowowiej-

ski, o czym świadczy m. in. jego książka wydana

pod tytułem: „Dzieje Instytutu Matki Bożej Mi-

łosierdzia”. W 1918 roku klasztor i zakład „Anio-

ła Stróża” przy Starym Rynku odwiedził ks. Achil-

les Ratti, późniejszy papież Pius XI.

Do tego klasztoru matka generalna Micha-

ela wysłała Siostrę Faustynę, przeznaczając do

pracy w sklepie piekarniczym. Tak się układały

okoliczności – tłumaczyła sytuację jej częstych

przenosin – że Siostrę Faustynę trzeba było czę-

sto przesuwać na coraz to inne placówki, tak że

pracowała niemal w każdym domu Zgromadze-

nia. I tak, po niedługim pobycie w Warszawie przy

ul. Żytniej i na Grochowie, znowu została prze-

niesiona do Płocka, a stamtąd na krótki czas do

Białej, która jest kolonią rolną domu płockiego.

Głównym jej zajęciem w Płocku, aż do chwili trze-

ciej probacji, była praca w sklepie przy sprzeda-

waniu pieczywa z miejscowej piekarni. W tym

sklepie codziennie zaopatrywało się w pieczy-

wo wielu mieszkańców Płocka, których bardzo

życzliwie obsługiwała Siostra Faustyna. Niektó-

rzy po bardzo wielu latach wspominali dobre

bułki i chleb podane ręką dobrej siostry. Gdy

zachodziła potrzeba, Siostra Faustyna zastępo-

wała też siostry w kuchni czy piekarni, o czym

świadczą ich wspomnienia.

Klasztor Zgromadzenia położony jest nad

Wisłą w starej części miasta, które ma bardzo bo-

gatą historię sięgającą X-XI wieku. Już wtedy zbu-

dowano tu drewniany gród, który był wczesno-

piastowskim centrum administracyjnym. W 1075

roku erygowana była diecezja płocka, a w 1144

wzniesiono kościół katedralny, w którym pocho-

wani są władcy Polski: Władysław Herman i Bo-

lesław Krzywousty. W kruchcie katedry jest ko-

pia słynnych brązowych Drzwi Płockich, wyko-

nanych w Magdeburgu w 1154 roku. O historii

tego miasta mówią mury zamku książęcego z XIV

wieku i opactwo benedyktyńskie. W Rynku i przy

starych ulicach jest wiele historycznych kamie-

nic z reprezentacyjnym ratuszem, który był miejs-

cem ostatniego posiedzenia Sejmu Królestwa Pol-

skiego w 1831 roku i do tej pory jest siedzibą władz

miejskich. Gotycki rodowód ma też kościół far-

ny pod wezwaniem św. Bartłomieja z 1356 roku,

www.faustyna.pl

kwiecień, maj, czerwiec 2008

SIOSTRY FAUSTYNY (6)

który w historii był wielokrotnie przebudowywa-

ny, a po osunięciu się skarpy, gdy częściowo runął

do Wisły, jego bryłę skrócono i dobudowano wejś-

cie w stylu barokowym od strony Rynku. Moż-

na przypuszczać, że w tych miejscach w Płocku

była i św. Siostra Faustyna, bo siostry z domu

przy Starym Rynku uczestniczyły w uroczystoś-

ciach w katedrze czy kościele farnym, który był

dla nich kościołem parafialnym. Z okien swojej

celi oglądała natomiast słynną „Małachowiankę”,

czyli najstarszą z istniejących w Polsce szkół śred-

nich, założoną w 1180 roku. W podziemiach śred-

niowiecznego skrzydła budynku mieści się mu-

zeum szkolne z fragmentami architektury romań-

skiej i gotyckiej, a w gotyckiej wieży – obserwa-

torium astronomiczne.

W tym mieście, w klasztorze przy Starym

Rynku miało miejsce historyczne dla kultu Mi-

łosierdzia Bożego wydarzenie, mianowicie pierw-

sze objawienie Jezusa Miłosiernego, które roz-

poczęło publiczną misję Siostry Faustyny. O tym

wydarzeniu tak napisała w swym „Dzienniczku”:

Wieczorem, kiedy byłam w celi, ujrzałam Pana

Jezusa ubranego w szacie białej. Jedna ręka wznie-

siona do błogosławieństwa, a druga dotykała szaty

na piersiach. Z uchylenia szaty na piersiach wy-

chodziły dwa wielkie promienie, jeden czerwony,

a drugi blady. W milczeniu wpatrywałam się

w Pana, dusza moja była przejęta bojaźnią, ale

i radością wielką. Po chwili powiedział mi Jezus:

„Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz,

z podpisem: Jezu, ufam Tobie. Pragnę, aby ten

obraz czczono najpierw w kaplicy waszej i na ca-

łym świecie. Obiecuję, że dusza, która czcić bę-

dzie ten obraz, nie zginie. Obiecuję także, już tu

na ziemi, zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi, a szcze-

gólnie w godzinę śmierci. Ja sam bronić ją będę

jako swej chwały (Dz. 47-48) . To wydarzenie upa-

miętnia figura Jezusa Miłosiernego postawiona

w miejscu dawnej oficyny, w której mieszkały

siostry. Z tego placu można zejść do Muzeum,

które zostało urządzone przez siostry w podzie-

miach. Ukazuje ono historię domu płockiego,

jego życie i pracę, o czym świadczą autentycz-

ne zdjęcia i eksponaty, a nade wszystko auten-

tyczna piekarnia, do której zachodziła i gdzie

czasami pewnie pracowała św. Siostra Faustyna.

W klasztorze płockim Siostra Faustyna usły-

szała także polecenie Jezusa dotyczące ustanowie-

nia Święta Miłosierdzia w pierwszą niedzielę po

Wielkanocy. Z jej biografii i „Dzienniczka” wie-

my, ile trudu i cierpienia musiała znieść, by wier-

nie wypełniać te i inne polecenia Jezusa. Tu jed-

nak, w tym klasztorze rozpoczął się ten „świetlisty

szlak”, na którym Jezus stopniowo przekazywał jej

prorocką misję przypomnienia światu prawdy

o Jego miłosiernej miłości do każdego człowieka.

W roku 1950 władze komunistyczne wywioz-

ły siostry z klasztoru płockiego do domu filial-

nego w Białej, a klasztor i zakład „Anioła Stró-

ża” upaństwowiły. Po 40 latach, w stanie zruj-

nowanym, powrócił do Zgromadzenia, które

z pomocą Urzędu Miasta i indywidualnych ofia-

rodawców odbudowywało ten historyczny obiekt.

Wraz z zamieszkaniem w nim sióstr i otwarciem

kaplicy rozpoczął się w tym miejscu na nowo

kult Bożego Miłosierdzia. W Roku Jubileuszo-

wym (2000) abp Stanisław Wielgus podniósł tę

kaplicę do rangi diecezjalnego Sanktuarium Bo-

żego Miłosierdzia. Stała się ona miejscem gło-

szenia i wypraszania miłosierdzia dla świata, ce-

lem wielu pielgrzymek z kraju i spoza jego gra-

nic. Dziś na miejscu objawień planowana jest

budowa kościoła dla Sanktuarium oraz odpowied-

niego zaplecza dla pielgrzymów, formacji apos-

tołów Bożego Miłosierdzia i dzieła miłosierdzia

wobec osób potrzebujących moralnej pomocy.

s. M. Elżbieta Siepak ZMBM

www.faustyna.pl

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: