Ujarzmic wiatraki.pdf

156

AKTUALNOŚCI >> TEMAT NUMERU >> HARDWARE >> SOFTWARE >> INTERNET >> PORADY >> MAGAZYN

PORADY

Programowe sterowanie wentylatorami

Cichy komputer to podstawa komfortowej pracy

Ujarzmić wiatraki

Producenci współczesnych pecetów montują w swoich maszynach

coraz więcej wentylatorów. Gdyby nie te „śmigła”, podzespoły

komputerów szybko by się spaliły. Ale nieustanny szum wiatraków

bardzo drażni – spróbujmy więc go nieco zmniejszyć.

z nich napięcie zasilające obniży się o ok.

0,7 V, za pomocą kilku elementów obniży-

my więc zasilanie wiatraczka do wymagane-

go poziomu.

Montując przełącznik zwierający rezystor

lub diody, uzyskamy możliwość skokowej re-

gulacji napięcia zasilającego wentylator. Przy

rozwartym przełączniku prąd do wiatraczka

popłynie przez diody lub rezystor i jego

szybkość obrotowa się zmniejszy. Zwierając

przełącznik, przywrócimy pierwotne zasila-

nie i pełną prędkość obrotową, a więc i mak-

symalne chłodzenie.

Jeśli nie wystarczy nam skokowa regula-

cja obrotów, wypadnie zbudować układ po-

zwalający na płynną zmianę napięcia zasila-

nia. Najłatwiej jest zastosować potencjometr

i włączyć go do obwodu jak zwykły rezystor.

Gdy i taka prosta regulacja jest niewy-

starczająca, sięgamy po elektroniczny stabi-

lizator napięcia. Nie, nie chodzi wcale o ja-

kiś skomplikowany układ. Wystarczy

wlutowany „w pająku” regulowany, scalony

stabilizator napięcia (np. LM317T), miniatu-

rowy potencjometr i dwa rezystory. To

wszystko! Szczegóły dotyczące budowy

i praktycznego wykonania tego układziku

(oraz innych regulatorów) opisałem w ram-

ce „Najprostsze metody regulacji prędkości

wentylatorów”na

Lepiej programowo

Jeśli zdecydujemy się na zbudowanie nieco

bardziej skomplikowanego układu elektro-

nicznego, to w zamian za nasz wysiłek i ok.

20 zł (koszt podzespołów) będziemy regu-

lowali prędkość obrotów czterech wentylato-

rów za pomocą okienkowego programu.

I tak dostosujemy obroty wiatraczków do ak-

tualnych potrzeb. Jak się zabrać za realizację

takiego zadania? Jedno z możliwych rozwią-

zań przedstawia schemat na

Tomasz Hrycuniak

szość komputerowych podzespołów

ściśle zależy od obciążenia maszyny.

Procesor czy karta graficzna rozgrzewają się

silnie po uruchomieniu jakiejś gry. Wtedy

wydajne chłodzenie jest po prostu koniecz-

ne i musimy się pogodzić z tym, że pecet

bardzo hałasuje.

Kiedy jednak przeglądamy strony inter-

netowe lub zajmujemy się pracą biurową,

obciążenie systemu sięga zwykle tylko kilku

procent, a ilość ciepła wydzielanego przez

podzespoły spada radykalnie. Wyjące na

pełnych obrotach wentylatory przestają być

potrzebne – warto więc mieć możliwość wy-

łączenia śmigiełek albo zmniejszenia ich

prędkości obrotowej.

Spróbujemy skonstruować układ sterowa-

nia wentylatorami. Pamiętajmy jednak, że na

całkowite ich wyłączanie możemy sobie po-

zwolić tylko w przypadku coolerów mniej

istotnych dla pracy komputera. Wiatraczki

zainstalowane na kluczowych podzespołach

(procesor, karta graficzna, zasilacz...) powin-

ny pracować stale, gdyż brak przepływu po-

wietrza może doprowadzić do przegrzewa-

nia się elementów. Wypadnie zatem

wypracować kompromis między hałasem

a wydajnością chłodzenia i tylko zmniejszyć

prędkość obrotową wiatraczków, bacznie ob-

serwując temperatury w programach moni-

torujących czujniki płyty głównej.

Jak tym kręcić?

Układ regulatora obrotów może przybrać

najrozmaitsze postaci. Przy standardowym

napięciu zasilającym (12 V) wiatraczek roz-

pędza się do nominalnej, przewidzianej

przez producenta prędkości obrotowej. Kie-

dy jednak napięcie obniżymy, będzie kręcił

się wolniej. Oczywiście nie możemy obniżać

napięcia w nieskończoność. Testy praktycz-

ne wykazały, iż klasyczne, dwunastowolto-

we wentylatory pracują poprawnie do ok.

5 V – poniżej tego napięcia już się zatrzymu-

ją. Nasze zadanie jest więc proste – trzeba

zbudować regulator napięcia w zakresie od

5 do 12 V, co pozwoli na dobranie pożądanej

prędkości obrotowej.

Najprostszym rozwiązaniem problemu

jest zastosowanie zwyczajnego rezystora

włączonego szeregowo z wentylatorem.

W ten sposób łatwo uzyskamy potrzebne

nam mniejsze napięcie. Zamiast rezystora

możliwe jest też zastosowanie szeregowo

włączonych diod prostowniczych. Na każdej

157 .

Użytkownik, zmieniając ustawienia pro-

gramu kontrolnego, generuje sygnały steru-

jące. Po uformowaniu odpowiednich ciągów

bitowych są one wysyłane do wskazanego

portu szeregowego i dalej do naszego inter-

fejsu. Tam, po przejściu przez wstępną ob-

róbkę w układzie 74HCT14, trafiają one do

pełniącego rolę pamięci rejestru przesuwne-

go z zatrzaskiem (4094). Dysponuje on

ośmioma wyjściami, z których każde może

przyjąć stan 0 lub 1. Ponieważ zamierzamy

zarządzać czterema wentylatorami, na każ-

de ze śmigiełek przypadną nam po dwa bity.

To wprawdzie niewiele – będą dostępne tyl-

ko cztery stany (kombinacje 00, 01, 10 i 11) –

ale do sterowania wentylatorami w zupełno-

ści wystarczy.

Ale jak za pomocą dwubitowej linii cyfro-

wej sterować napięciem zasilającym wiatra-

czek? Podchodząc do sprawy profesjonalnie,

trzeba by użyć przetwornika cyfrowo-ana-

logowego. I tak zrobimy. Rolę przetwornika

CHIP | PAŹDZIERNIK 2003

158 .

I lość ciepła wydzielanego przez więk-

AKTUALNOŚCI >> TEMAT NUMERU >> HARDWARE >> SOFTWARE >> INTERNET >> PORADY >> MAGAZYN

157

PORADY

Programowe sterowanie wentylatorami

Schemat układu regulatora prędkości wentylatorów

RS 232 DB9

TXD

+5 V

+12 V

GND

8xBC238

1,2k

LM317T

100k

10k

22k

MC74HCT14

(zasilanie: +5 V – 14; masa – 7)

1,6k

1 00k

LM317T

1,2k

+5 V

100k

10k

220k

10k

1,6k

1 00k

LM317T

1,2k

100k

2,2n

10k

1,6k

+5 V

1 00k

470k

10k

1,2k

LM317T

100k

10k

1,6k

1 00k

10n

Sterowany przez port szeregowy układ kontrolera prędkości obrotowej wentylatorów nie jest skomplikowany ani kosztowny.

Dwa układy scalone, cztery stabilizatory, kilka tranzystorów, rezystorów i kondensatorów – wszystko tanie i łatwo dostępne.

pełnić będą dwa tranzystory załączające re-

zystory umieszczone w ich obwodach kolek-

torowych. Pozwolą nam one skokowo zmie-

niać rezystancję wyjściową układu. Od

zmian rezystancji już bardzo blisko do kon-

trolowania napięcia – po raz kolejny pomoże

nam tani, regulowany stabilizator LM317T.

Włączając nasz „zmienny rezystor” w jego

obwód sterowania, dostaniemy do ręki moż-

liwość regulacji napięcia wyjściowego ze

stabilizatora.

Kiedy zastosujemy rezy-

story o podanych na

schemacie wartościach, uzyskamy napięcia:

5, 7, 9 i 11 V. Obciążalność prądowa układu

jest rzędu 1 A. Gdyby zaszła konieczność

zmiany zakresu napięć, to wypadnie nieco

skorygować (np. o 100

Ω

Radiatory nie mogą więc stykać się ze sobą

ani dotykać do obudowy (masy) komputera.

Właśnie ze względu na bezpieczeństwo

i wygodę użytkowania wskazane jest też za-

stosowanie gniazdek połączeniowych dla

wszystkich wyprowadzeń. Ich rodzaj jest

w zasadzie obojętny. Jedynie gniazdo zasila-

jące powinno być typowe (molex) – łatwo

podłączymy doń standardową wtyczkę zasi-

lacza, taką jak dla HDD, napędu CD-ROM itp.

Zwróćmy też uwagę na połączenia z por-

tem szeregowym. Wymagany jest tylko prze-

wód dwużyłowy (TXD oraz masa), ale warto

zastosować kabel ekranowany (jedna żyła

w ekranie). Rodzaj wtyku zależy od płyty

Wystarczy pamiętać, że mniejszy opór to

mniejsze napięcie wyjściowe.

Ω

i 1,6 k

Ω

Budujemy kontroler

Układ należy zmontować na płytce druko-

wanej. Nie trzeba stosować żadnych elemen-

tów w miniaturowych obudowach do mon-

tażu powierzchniowego, wystarczy więc

płytka jednostronna, łatwa do wykonania

dla każdego amatora.

Zadbajmy o bardzo staranne wykonanie

całości – układzik zostanie podłączony bez-

pośrednio do portu szeregowego płyty głów-

nej i komputerowego zasilacza o bardzo

dużej mocy! W pewnych okolicznościach

błędy montażu czy przypadkowe zwarcia

mogą doprowadzić do poważnych uszko-

dzeń. A zatem jak zawsze zalecana jest

szczególna ostrożność. Dotyczy to nie tylko

samego lutowania podzespołów, ale i póź-

niejszego montażu płytki w komputerze.

Niebezpieczne są zarówno połączenia

(ścieżki i przewody), jak i np. radiatory

(blaszki) stabilizatorów LM317T. Ich poten-

cjał jest taki sam jak wartość napięcia

wyjściowego, podawanego na wentylator.

158 »

Sterownik zmontujemy na niewielkiej,

jednostronnej płytce drukowanej. Kom-

plet elementów ma standardowe obudo-

wy z „dużym” rozstawem nóżek, więc

z lutowaniem poradzą sobie nawet po-

czątkujący elektronicy.

Jeśli wyprowadzenia wyposażymy w od-

powiednie złącza, to będzie można ła-

two „odpinać” wszystkie przewody.

CHIP | PAŹDZIERNIK 2003

) wartości rezysto-

rów kolektorowych (1,2 k

158

AKTUALNOŚCI >> TEMAT NUMERU >> HARDWARE >> SOFTWARE >> INTERNET >> PORADY >> MAGAZYN

PORADY

Programowe sterowanie wentylatorami

Najprostsze metody regulacji prędkości wentylatorów

Rezystor

Aby ograniczyć szybkość obrotów wentyla-

tora, wystarczy przeciąć jedną żyłę przewo-

du zasilającego wiatrak (plus zasilania)

i wlutować w nią odpowiedni opornik. Testy

praktyczne wykazały, że najlepiej sprawdza-

ją się rezystory o wartości około 50 Ω , jednak

ze względu na różne parametry wentylato-

rów konkretną wartość dobrać należy ekspe-

rymentalnie. Wskazane jest zatem nabycie

oporników o podobnych wartościach (30,

40, 50, 60 Ω ) i wykonanie testów.

Trzeba pamiętać o tym, że typowy kompu-

terowy wiatraczek pobiera większy prąd pod-

czas rozruchu niż w czasie normalnej pracy –

na rezystorze odłoży się więc w czasie startu

większe napięcie. Zjawisko to doprowadza

czasem do sytuacji, w której z danym rezysto-

rem wentylator jeszcze się obraca z niewielką

prędkością, ale po wyłączeniu i ponownym

włączeniu zasilania może już nie wystarto-

wać. Napięcie będzie za niskie! W takiej sytu-

acji wypadnie użyć rezystora o nieco mniej-

szym oporze, i zdecydować się na odrobinę

wyższe obroty, ale za to pewny start.

Istotna jest też maksymalna moc stosowa-

nych oporników. Aby nie doszło do efektow-

nego spalenia się rezystora podczas pracy,

należy używać oporników o mocy minimum

2watów.

Pozostaje jeszcze sprawa przełączania ob-

rotów. Jeśli z dobranym rezystorem uzyska-

my zadowalający nas efekt w postaci nie-

wielkich obrotów i cichej pracy, to warto

pomyśleć o możliwości chwilowego przy-

wrócenia „pełnego ciągu”. Taką funkcję

„wyprodukujemy” sobie za pomocą dowol-

nego przełącznika i kawałka przewodu.

Zwarcie przełącznika przywróci bezpośredni

przepływ prądu z zasilania do wentylatora

i tym samym pełne obroty śmigiełka.

i mocy po-

nad 2 W – a takie mają z reguły dość duże

gabaryty i cenę (kilkadziesiąt zł).

Dużo lepszym rozwiązaniem będzie za-

tem scalony, regulowany stabilizator napię-

cia – np. LM317T. Kosztuje on niewiele po-

nad złotówkę. Do układu podłączamy tylko

dwa oporniki i potencjometr (może być na-

wet miniaturowy, nastawny, gdyż jego moc

nie ma znaczenia). Całość lutujemy bez płyt-

ki drukowanej – starannie wykonany „pająk”

działać będzie bardzo dobrze, zapewniając

płynną i elektronicznie stabilizowaną regula-

cję napięcia. Niejako przy okazji pozbędzie-

my się problemów ze startem bardzo „spo-

wolnionego” wentylatorka – stabilizator

utrzyma zadane napięcie bez względu na

zmiany poboru prądu.

Rzecz jasna przedstawione tu rozwiązania

można ze sobą łączyć, tworząc np. w pustej

zatoce 5,25’’ cały panel z wyłącznikami i po-

tencjometrami, zapewniający pełną kontrolę

chłodzenia.

Ω

Dioda

Diody prostownicze

1 A/50 V

Podobny jak w przypadku zastosowania re-

zystora efekt uzyskuje się poprzez wlutowa-

nie szeregowo do zasilania wentylatora

(w przeciętym przewodzie plus) jednej lub

kilku diod prostowniczych w kierunku prze-

wodzenia. Ich typ nie ma większego znacze-

nia – mogą to być jakiekolwiek diody pro-

stownicze 1 A/50 V lub mocniejsze. Na każ-

dej z nich nastąpi spadek napięcia ok. 0,7 V,

więc np. przy trzech włączonych diodach

wiatraczek zasilany będzie napięciem ok. 10

V, przy czterech – 9 V itd. Łatwo jest obliczyć

wymaganą liczbę diod dla uzyskania pożą-

danego napięcia i obrotów. Oczywiście moż-

liwe jest dobudowanie przełącznika zwiera-

jącego diody.

LM317T

12 V

Potencjometr

Jeśli skokowe regulowanie obrotów okaże się

niewystarczające, to niewiele większym na-

kładem pracy i kosztów da się zbudować

układ regulacji płynnej. W zasadzie możliwe

430

Ω

/2 W

1k “A”

głównej. W starszych modelach konieczne

jest wyprowadzenie przewodu na zewnątrz

obudowy (np. przez otwór po „śledziu”) i za-

kończenie go typową, żeńską wtyczką (DB9).

Nowsze płyty coraz częściej mają jedno

gniazdo COM wyprowadzone na zewnątrz,

a drugie istnieje jedynie w postaci „szpilek”

na samej płycie. W takim przypadku wygod-

niej jest zrezygnować z montowania „śledzia”

z portem COM2 i podłączyć sterownik bezpo-

średnio do szpilkowego złącza płyty (za po-

mocą odpowiedniej wtyczki).

Na koniec pozostaje kwestia przyłączenia

samych wentylatorków. Z dodatkowymi śmi-

giełkami nie ma żadnego problemu: plus

i minus wiatraczka podpinamy do odpowied-

nich styków interfejsu. W przypadku cooler-

ka procesora czy karty graficznej, zasilanego

z trzypinowego gniazda, sprawa nieco się

komplikuje. Aby nie utracić funkcji kontroli

obrotów i maksymalnie ograniczyć prowa-

dzenie dodatkowych przewodów w obudo-

wie, najlepiej będzie odszukać przewód „+”

wentylatora. Zazwyczaj jest to środkowy

przewód w trzyszpilkowym złączu. Za pomo-

cą igły wyciągamy go z plastikowej oprawy

wtyku. Przewód masy i kontroli obrotów po-

zostawiamy na swoim miejscu, a „uwolnio-

ny” wcześniej styk zasilania podłączamy do

jednego z wyprowadzeń układu sterującego –

oczywiście do tego oznaczonego jako „+”.

programu i ponownie wczytany przy urucha-

mianiu aplikacji.

Stała praca programu sterującego nie jest

konieczna. Wystarczy, że uruchomimy

narzędzie i zamkniemy je zaraz po ustawie-

niu prędkości obrotowych. Po kolejnym star-

cie programu wiatraczki będą pracowały bez

zmian – chyba że przesuniemy suwaki albo

skorzystamy z opcji szybkiego dostępu.

Przesuń suwak

Zamieszczony na CHIP-CD

program sterujący układem

to prosta, niewymagająca

instalacji aplikacja. Cztery

symbole wentylatorów

i cztery umieszczone pod

nimi suwaczki nie pozosta-

wiają żadnych wątpliwości

– operując suwakami, regu-

lujemy szybkość obrotową

wentylatorów. Każdy wia-

traczek może być ustawia-

ny niezależnie, a jego stan

zostanie automatycznie za-

pamiętany przy zamykaniu

160 »

Płytka, przewody i wentylatory przygotowane. Już

najwyższy czas podłączyć wszystko do komputera.

CHIP | PAŹDZIERNIK 2003

jest zastosowanie tylko jednego potencjo-

metru, włączonego tak samo jak klasyczny

opornik. Dzięki możliwości zmiany rezystan-

cji daje on szansę na płynną regulację obro-

tów. Pojawia się jednak wspomniany już

wcześniej problem mocy. Trzeba użyć poten-

cjometru o rezystancji ok. 50

160

AKTUALNOŚCI >> TEMAT NUMERU >> HARDWARE >> SOFTWARE >> INTERNET >> PORADY >> MAGAZYN

PORADY

Programowe sterowanie wentylatorami

Program sterujący czterokanałowym regulatorem obrotów

portu szeregowego – program ostrzeże, je-

śli port o danym numerze nie istnieje albo

jest już zajęty.

Widoczne w oknie programu suwaki pod

symbolami wiatraczków pozwalają regulo-

wać napięcia podawane na odpowiednie

wyjścia i tym samym sterować prędkością

obrotową. Regulacja każdego wiatraka

może się odbywać niezależnie w czterech

krokach. Odpowiada to wartości napięć ok.

5, 7, 9 i 11 V.

Cztery przyciski umieszczone w dolnej

części przeznaczone są do szybkiej zmiany

obrotów wszystkich wentylatorów jednocze-

śnie. MIN i MAX dają możliwość ustawie-

nia jednym kliknięciem minimalnej lub mak-

symalnej prędkości. Opcje +1 i -1

zwiększają lub zmniejszają obroty wszyst-

kich śmigiełek o jeden „krok”.

Program rozpoznaje trzy parame-

try podawane w linii poleceń za na-

zwą pliku. Po zidentyfikowaniu jed-

nego z nich włączana jest praca

w trybie automatycznym – na ekra-

nie nie pojawi się okno programu,

a zaraz po wykonaniu zadania zosta-

nie on automatycznie zamknięty,

aby nie zabierał pamięci i mocy ob-

liczeniowej procesora. Komendy ste-

rujące to:

Wiatraczki.exe to program sterujący naszym

układem regulacji prędkości obrotowej

wentylatorów. Nie modyfikuje on Rejestru

systemowego, nie wymaga instalacji ani do-

datkowych bibliotek. Dla utrzymania usta-

wionych obrotów nie jest konieczna praca

narzędzia „w tle”.

Przy pierwszym uruchomieniu aplikacja

przyjmuje parametry domyślne: port szere-

gowy COM2 , wszystkie wentylatory usta-

wione w pozycji MAX . Zmiany dokonane

przez użytkownika zapamiętywane są auto-

matycznie w pliku wiatraczki.ini, zapisywa-

nym w katalogu systemowym Windows.

Pracę z programem rozpocząć należy od

wybrania portu COM, do którego podłączo-

ny jest nasz sterownik. Ze względu na mak-

symalne uproszczenie układu elektrycznego

interfejsu i tylko dwuprzewodowe połącze-

nie z portem szeregowym oprogramowanie

nie ma możliwości sprawdzenia, czy układ

jest przyłączony do komputera i działa po-

prawnie. Próby sterowania „pustym” gniaz-

dem COM nie spowodują komunikatów

o błędach. Kontrolowana jest natomiast

poprawność funkcjonowania wybranego

auto – odczytuje z dysku po-

przedni stan wentylatorów

i przesyła go do interfejsu;

min – ustawia prędkość minimal-

ną wszystkich wentylatorów.

Najprostsza rzecz pod słońcem – skróty do

programu sterującego pozwolą na szybkie

włączanie i wyłączanie wentylatorów.

Usunięcie aplikacji z systemu po-

lega na skasowaniu pliku główne-

go wiatraczki.exe, zbioru wiatracz-

ki.ini oraz utworzonych przez

użytkownika skrótów do aplikacji.

Aby wszystko działało prawidłowo, nale-

ży oczywiście ustawić w programie właściwy

port COM (ten, do którego podłączony jest

interfejs) i rozwiązać jeszcze jeden drobny

problem: „rozprogramowanie” układu po wy-

łączeniu zasilania. Nasz kontroler nie ma pa-

mięci trwałej typu EEPROM, flash itp. Wy-

padnie więc skorzystać z danych

zapisywanych na dysku. Po każdym starcie

systemu wystarczy uruchomić i zamknąć

program, aby te informacje zostały pobrane

i wysłane do sterownika.

W tym miejscu nasuwa się oczywista

myśl – może by to jakoś zautomatyzować? Da

się to zrobić, i to dość łatwo – za pomocą sys-

temowego Autostartu. Przeciągamy ikonę na-

szego programu do folderu Autostart i mamy

pewność, że aplikacja uruchomi się sama.

Niestety, zamykać trzeba ją ręcznie. To bar-

dzo niewygodne, zafundujmy więc sobie tro-

chę automatyki.

baczymy już na ekranie okna programu.

Wykona on swoje zadanie synchronizacji

aktualnych obrotów z zapisem na dysku i sa-

moczynnie się zamknie.

Na tej samej zasadzie wykorzystać moż-

na dwa kolejne parametry: max lub min .

Tworząc skróty do aplikacji i dopisując

przełączniki, uzyskamy szybki dostęp do

maksymalnych lub minimalnych obrotów

wszystkich wiatraczków. Zamiast urucha-

miać program, wybierać opcje MIN lub MAX

i zamykać program, klikamy tylko jeden

z wcześniej spreparowanych skrótów. Nic na

ekranie nie zobaczymy, ale obroty zostaną

zmienione.

uruchomieniu konkretnych programów,

przy maksymalnym obciążeniu procesora,

a może nawet całkowicie automatyczną re-

gulację, opartą na odczycie danych o tempe-

raturze i prędkościach obrotowych wiatra-

ków z czujników płyty głównej? A może

jeszcze... To już zostawiamy wszystkim,

którzy dokonując tuningu swojego peceta,

postawią na komfort pracy. Spokój i cisza

podczas prac biurowych albo wydajne chło-

dzenie w trakcie partyjki Unreala – to

wszystko jest w zasięgu każdego użytkowni-

ka komputera.

Więcej informacji

Opisy gniazd i połączeń

http://www.hardwarebook.net/

Podzespoły elektroniczne

http://www.avt.com.pl/

http://www.cyfronika.com.pl/

http://www.elementy.pl/

http://www.elfa.se/pl/

http://www.poltronic.com.pl/

http://www.tme.com.pl/

Co by tu poprawić?

Konstrukcja przedstawionego interfejsu

umożliwia jego rozbudowę. Podłączając ko-

lejny rejestr przesuwny 4094, uzyskamy do-

datkowe osiem bitów sterujących, co pozwo-

li zwiększyć liczbę obsługiwanych

wentylatorów do ośmiu albo poprawić pre-

cyzję sterowania czterema wiatraczkami do

16 kroków. Będzie to oczywiście wymagało

modyfikacji programu sterującego.

Jeśli już jesteśmy przy programie, to może

wprowadzić do niego opcje automatycznego

włączania maksymalnego chłodzenia po

Z opcjami i bez

Program sterujący oferuje tryb pracy auto-

matycznej, aktywowany poprzez umieszcze-

nie parametru za nazwą aplikacji. Zajrzyjmy

do właściwości skrótu w Autostarcie i za na-

zwą pliku wiatraczki.exe dopiszmy po spa-

cji słowo auto . Po restarcie systemu nie zo-

Program sterujący oraz

dokumentacja techniczna

zastosowanych układów

scalonych

Porady | Sterowanie wentylatorami

10/2003

CHIP | PAŹDZIERNIK 2003

max – ustawia prędkość maksy-

malną wszystkich wentylatorów;

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: